The Dark Side of the Moon door Pink Floyd

De donkere kant van de maan is het achtste studioalbum van de Engelse band Pink Floyd, uitgebracht in maart 1973.

De progressieve rockgroep markeerde het tijdperk en beïnvloedde verschillende volgende generaties met hun complexe geluid, het werd zelfs een van de meest iconische albums van de jaren zeventig.

Momenteel beschouwd als een klassieker, De donkere kant van de maan blijft een succes onder de meest uiteenlopende generaties.

De omslag en de titel van De donkere kant van de maan

De albumhoes werd bijna even beroemd als de liedjes zelf, werd een soort "visuele identiteit" van de band en werd in de volgende decennia in verschillende producten en contexten gereproduceerd.

Op een zwarte achtergrond zien we hoe een prisma wordt doorkruist door een lichtstraal die verandert in een regenboog. Het verschijnsel, in de optica bekend als breking, bestaat uit de scheiding van licht in een spectrum van kleuren.

Het beeld was een gemaakt door Aubrey Powell en Storm Thorgerson twee ontwerpers die destijds bekend stonden om het maken van de covers van verschillende rockalbums.

Toen het album uitkwam, rezen er verschillende vragen over de symboliek van de hoes, maar de bandleden hebben de betekenis ervan nooit duidelijk verduidelijkt.

De meest geaccepteerde theorie is dat het een metafoor voor het eigen geluid van de groep. Zoals een eenvoudige lichtstraal wordt omgezet in een reeks kleuren, zou de muziek van Pink Floyd uiterst complex zijn, ondanks haar eenvoudige uiterlijk.

De titel geeft een van de coupletten van het lied weer Hersenschade die op de B-kant van het album staat:

Ik zie je aan de donkere kant van de maan.

Deze "donkere kant van de maan" lijkt te staan voor dat wat niet in zicht is en is daarom een mysterie voor ons.

In de context van het lied lijkt de uitdrukking ook het moment aan te duiden waarop een individu loskomt van de werkelijkheid, het isolement, de waanzin .

Achtergrond: het vertrek van Syd Barrett

De groep Pink Floyd werd in 1965 opgericht door Syd Barrett, Roger Waters, Nick Mason en Richard Wright en behaalde al snel groot internationaal succes.

Naast een van de oprichters, vervulde Barrett de rol van bandleider De overmatige consumptie van stoffen als LSD lijkt echter een aantal medische aandoeningen van de muzikant te hebben versneld, waardoor een belangrijke daling van uw geestelijke gezondheid .

Beetje bij beetje werd het gedrag van Barrett grilliger en leek de kunstenaar zijn greep op de werkelijkheid te verliezen. Door dit alles kon hij de roem niet meer aan, noch kon hij aan zijn professionele verplichtingen voldoen.

In 1968, Syd eindigde de verbinding met de groep De episode lijkt de andere leden van de band diep getekend te hebben en diende als inspiratie voor de nummers van het album.

De liedjes op de schijf De donkere kant van de maan

Met teksten gecomponeerd door Roger Waters, bevat het album meer intieme verzen dan de vorige, en doet nadenken over talrijke moeilijkheden en de druk van het gewone leven.

Naast andere thema's gaat het album over tijdloze kwesties die deel uitmaken van de menselijke natuur, zoals geestelijke gezondheid (of het gebrek daaraan), ouder worden, hebzucht en de dood.

Kant A

De schijf begint met Spreek tot mij Dit is een instrumentaal thema met enkele coupletten die worden voorgedragen (en niet gezongen), waarin we de uitbarsting hebben van een man die het gevoel heeft gek te worden, iemand die op het randje lijkt te zitten en zegt dat zijn geestelijke gezondheid al lange tijd achteruit gaat.

Al Adem neemt een positievere toon aan, waarbij de mens wordt afgeschilderd als iemand die vrij moet zijn en zijn eigen weg moet zoeken, individueel en eerlijk tegenover zichzelf.

Op de vlucht De geluiden van klokken en voetstappen die deel uitmaken van de muziek geven het idee van in beweging zijn, weglopen van iets.

Snel daarna, Team stelt het verstrijken van de tijd en de manier waarop we die waarnemen ter discussie, en onderstreept het belang om in het huidige moment te kunnen leven, aangezien het leven in hoog tempo aan ons voorbijgaat.

Kant A eindigt met The Great Gig in the Sky Een lied dat ons eraan herinnert dat de dood iets onvermijdelijks is en dat die juist daarom met natuurlijkheid en lichtheid tegemoet moet worden getreden.

Kant B

De tweede zijde van de schijf begint met Geld Het is een kritiek op het kapitalisme en de consumptiemaatschappij die de aandacht vestigt op de manier waarop mensen leven die geobsedeerd zijn door het verdienen en vergaren van geld.

Wij en Zij De tekst richt zich op de eeuwige scheiding tussen "wij" en de "anderen" die ons ertoe brengt onze medemensen als vijanden te beschouwen.

De instrumentale Elke gewenste kleur heeft een sonoriteit die kan worden waargenomen of voorgesteld als een opeenvolging van kleuren, golven en patronen.

De track Hersenschade , rechtstreeks geïnspireerd door Syd Barrett's crisis, vertelt het verhaal van iemand die zijn verstand lijkt te hebben verloren en het pad van de waanzin is ingeslagen.

Vergelijkbaar met een afscheid, becommentarieert het onderwerp de instabiliteit van zijn metgezel, waarbij hij vermeldt dat hij hem zal vinden "aan de donkere kant van de maan".

Het vers suggereert dat deze persoon gelooft dat hem hetzelfde lot wacht als zijn vriend, misschien vanwege het leven dat hij leidt.

Tot slot, in Eclips Er is een spel van contrasten tussen licht en schaduw, leven en dood. Het thema onderstreept de vergankelijkheid van het leven, met als conclusie dat de duisternis het uiteindelijk wint.

Productie en ontvangst van de schijf

De songs voor het album werden gecomponeerd tijdens een internationale tournee. Kort daarna besloot de groep enkele concerten te geven om de songs die ze aan het creëren waren te presenteren en de reactie van het publiek te begrijpen.

Dus, nog voordat de opname was voltooid, ging de band op tournee... The Dark Side of the Moon Tour tussen 1972 en 1973.

Het was ook in deze periode dat ze het album opnamen in de Abbey Road Studios, die eeuwig waren geworden door hun werk met de Beatles.

De productie en geluidseffecten, vrij vernieuwend voor die tijd, waren in handen van Alan Parsons. Zodra het werd uitgebracht, werd T hij Donkere kant van de maan een groot succes en werd een van de best verkochte albums in de Britse geschiedenis.

Gezien als een van de meest opmerkelijke platen in de internationale rock, heeft het ook aanleiding gegeven tot verschillende beschouwingen en theorieën. Een daarvan, zeer populair, is de relatie met de film De Tovenaar van Oz .

Maak ook kennis met