Edgar Allan Poe: 3 werken geanalyseerd om de auteur te begrijpen

Edgar Allan Poe (1809 - 1849) was een van de grootste auteurs van de Amerikaanse literatuur en een van de grote figuren van de detective-/spanningsliteratuur.

Zowel de gedichten als de korte verhalen van Edgar Allan Poe zijn meestal verpakt in een sfeer van mysterie, horror en dood, en roepen vaak een melancholische en sombere toon .

Hij was een voorloper van de detectivestijl en wist in zijn werken een tot dan toe weinig onderzochte gotische sfeer te leggen. Geïnteresseerd in het reflecteren over het aftakelingsproces van de mens, vertelde hij in zijn teksten over de fysieke en mentale aftakeling.

De Kraai (1845)

De Kraai Het gedicht, dat een klassieker werd in de Amerikaanse literatuur, gaf Poe zichtbaarheid en erkenning toen het werd gepubliceerd in American Review op 29 januari 1845.

Door de honderdacht verzen heen vinden we een eenzame en verwoeste I-lyrische... na de dood van zijn geliefde, Lenora.

Na deze tragische gebeurtenis komt een kraai - op een winternacht in december - door zijn raam naar binnen en landt op het beeld van de buste van Pallas Athene (de godin van de wijsheid). Vanaf dat moment begint de eu-lyrische een dialoog met de kraai.

Raven zei, "nooit meer".

"Profeet," zei ik, "profeet - of demon of zwarte vogel! -

Of het nu de duivel of de storm was die je naar mijn drempel bracht,

Naar deze rouw en deze opsluiting, en deze nacht en dit geheim...

Zeg tegen dit huis van angst en vrees, tegen deze ziel die je aantrekt

Poe's bekendste gedicht maakt gebruik van rijm en heeft een bijna hypnotiserende esthetiek die de lezer omhult in een muzikaliteit De verzen waren zo succesvol dat ze spoedig werden vertaald en de grenzen van de Verenigde Staten overschreden.

Het werk is zelfs vertaald door Charles Baudelaire (in 1853), Fernando Pessoa (in 1883) en Machado de Assis (in 1924).

Bekijk ook de analyse van het gedicht The Raven, van Edgar Allan Poe.

2. de zwarte kat (1843)

Oorspronkelijk gepubliceerd in Saturday Evening Post De verteller en hoofdpersoon van het verhaal is een man die beweert op het punt te staan te sterven en besluit te gaan biechten .

Lange tijd was hij lief voor zijn familie en zijn huisdieren, vooral zijn kat Pluto, genoemd naar de Romeinse god die het dodenrijk bewaakte. Het dier was tot dan toe op elk moment zijn metgezel.

Toen hij te veel begon te drinken, werd hij bitter en gewelddadig, met brutaal gedrag dat iedereen thuis trof. Op een dag, toen hij dronken was, deed hij de kat pijn.

Op een nacht, toen ik zeer dronken van een van mijn omzwervingen in de stad thuiskwam, had ik de indruk dat de kat mijn aanwezigheid vermeed. Ik betrapte hem en, geschrokken van mijn geweld, verwondde hij mijn hand lichtjes met zijn tanden. Een demonische woede maakte zich onmiddellijk van mij meester.

Zich afgewezen voelend door het dier, dat in paniek begon te raken, besloot de verteller het op kille en wrede wijze te doden. Kort daarna werd zijn huis totaal verwoest door een mysterieuze brand.

Vanaf dat moment begon de betrokkene te geloven dat hij werd achtervolgd door de geest van de kat Pluto. We kunnen het verhaal dus interpreteren als een allegorie over de schuldgevoel en de effecten die het kan hebben op de psyche van de mens.

De put en de slinger (1842)

Oorspronkelijk uitgebracht in 1842, werd het verhaal later opgenomen in de collectie Buitengewone Verhalen De verstikkende en angstaanjagende plot speelt zich af in de context van de Spaanse inquisitie die verwijst naar een van de donkerste delen van ons collectieve verleden.

De verteller is een soldaat die berecht en veroordeeld is: hij zit nu opgesloten in een kleine cel, waar hij verschillende martelingen en geweld moet ondergaan. Terwijl zijn lichaam wordt geteisterd, begint ook de geest van de gevangene aangetast te worden, vooral door de constante angst .

Plotseling komen beweging en geluid terug in mijn ziel - de tumultueuze beweging van het hart en, in mijn oren, het geluid van zijn kloppen. Dan een pauze, waarin alles leeg is. Dan, opnieuw, geluid, beweging en aanraking, als een vibrerende sensatie die mijn wezen binnendringt. Kort daarna, het eenvoudige bewustzijn van mijn bestaan, zonder gedachten - een toestand die lange tijd duurde.

De vloer van zijn kerker heeft een groot gat (een put) waardoor hij vreest te zullen vallen. Vlak boven zijn lichaam bevindt zich een grote slinger met een lemmet, klaar om zijn vlees door te snijden. De situatie kan dus gelezen worden als een metafoor voor onderdrukking en overheersing die mensen aan hun medemensen opleggen.

Tegelijkertijd, De put en de slinger Het is ook een reflectie op onze kwetsbaarheid en de manieren waarop onze geest kan worden aangetast of zelfs vernietigd door bepaalde omstandigheden.

Wie was Edgar Allan Poe?

Schrijver, dichter, criticus en redacteur: Edgar Allan Poe vervulde al deze rollen tijdens zijn korte leven. Als voorloper van de moderne detectiveroman behoort zijn literaire productie tot de grote werken van de westerse literatuur.

Geboorte

Geboren op 19 januari 1809 in Boston, Massachusetts, was Edgar de zoon van een Engelse actrice (Elizabeth Arnold Poe) en een Baltimore acteur (David Poe Jr.). Beiden behoorden tot een reizend theatergezelschap. Edgar had twee broers en zussen: Rosalie en William.

Zijn vroege jaren waren tragisch: zijn vader stierf - of verliet het gezin (het is niet zeker) - toen de jongen nog klein was en Edgar verloor zijn moeder in 1811 aan tuberculose toen hij nog maar drie jaar oud was.

De jongen werd vervolgens ondergebracht bij John Allan, een succesvolle Schotse zakenman/boer in de tabakshandel, en zijn vrouw Frances. Van zijn pleegouders kreeg Edgar de achternaam Allan.

Belangrijkste gebeurtenissen

Aangemoedigd door zijn adoptiefamilie werd Edgar meegenomen naar Schotland en Engeland, waar hij tussen 1815 en 1820 opgroeide. De schrijver werd sterk beïnvloed door John om zijn literaire roeping opzij te zetten en zich aan het bedrijfsleven te wijden.

In 1826 ging hij naar de Universiteit van Virginia en bleef daar een jaar om zijn adoptievader een plezier te doen. Op de campus raakte hij betrokken bij een reeks conflicten en begon hij problemen te krijgen met drugs, alcohol en gokken.

Toen raakte hij in de schulden en John weigerde de schulden te betalen. Het jaar daarop werd de jongen het huis uitgeschopt en ging hij bij het Amerikaanse leger.

Gedurende zijn hele leven had hij problemen met alcoholisme en gokken. Hij leed ook aan een aantal depressies en deed een paar zelfmoordpogingen.

Literaire carrière

In 1827 begon Edgar Allan Poe in Boston met het publiceren van gedichten en bracht hij zijn eerste boek uit met eigen middelen ( Tamerlane en andere gedichten ).

Het tweede boek ( Al Aaraaf, Tamerlane, en Kleine Gedichten ), een publicatie van gedichten, verscheen in 1829.

Na de publicatie van zijn derde boek besloot hij zich fulltime aan het schrijversbestaan te wijden. Zijn leven lang leed hij aan een slechte gezondheid en worstelde hij met financiële problemen.

Poe verdiende wat geld met het publiceren van gedichten en periodieken in kranten en tijdschriften en werkte ook als krantencriticus, schrijver en redacteur.

Persoonlijk leven

Edgar verloofde zich met de toenmalige buurvrouw Sarah Elmira Royster, maar de relatie eindigde en Sarah verloofde zich al snel met iemand anders, waardoor Edgar terug verhuisde naar Boston.

Tussen 1831 en 1835 woonde de schrijver bij zijn grootmoeder van vaderskant (Elizabeth Poe), zijn tante Maria Clemm en zijn nichtje Virginia. De schrijver werd verliefd op zijn jonge nichtje en de twee trouwden in 1836, toen Virginia nog maar 13 jaar oud was.

Op 24-jarige leeftijd stierf Poe's vrouw in de winter aan tuberculose, een ziekte die ook de moeder en broer van de schrijver het leven had gekost.

Na Virginia's dood vroeg Edgar Sarah Whitman ten huwelijk, waarna hij verliefd werd op Annie Richmond en later op Sarah Shelton.

Dood

De schrijver stierf op 7 oktober 1849 in Baltimore, Maryland. Zijn dood is tot op de dag van vandaag in nevelen gehuld.

Op 3 oktober werd Edgar zeer ziek en dronken aangetroffen in Baltimore. Hij werd opgenomen in het Washington College Hospital en overleed binnen vier dagen.

Niemand weet met zekerheid de oorzaak van zijn dood: er zijn geruchten dat hij het slachtoffer was van epilepsie, koolmonoxidevergiftiging en problemen met alcoholmisbruik.

Gepubliceerde werken

Verhalen

• Tales of the Folio Club (1832-1836)
• The Narrative of Arthur Gordon Pym (1838)
• Wm. Duane kopie van Southern Literary Messenger (1839)
• Tales of the Grotesque and Arabesque (1840)
• Phantasy Pieces (1842)
• De Proza Romances van Edgar A. Poe (1843)
• Verhalen van Edgar A. Poe (1845)
• J. Lorimer Graham kopie van Tales
• S. H. Whitman kopie van de Broadway Journal (1850)
• The Works of the Late Edgar Allan Poe (1850)

Gedichten

• Tamerlane en andere gedichten (1827)
• "Wilmer" manuscript collectie (1828)
• Al Aaraaf, Tamerlane en Kleine Gedichten (1829)
• Gedichten, door Edgar A. Poe (1831)
• De dichters en de poëzie van Amerika (1842)
• Philadelphia Zaterdag Museum (1843)
• Haring exemplaar van Al Aaraaf, Tamerlane en Kleine Gedichten (1845)
• De Raaf en andere gedichten (1845)
• J. Lorimer Graham exemplaar van The Raven and Other Poems (1845)
• Richmond Examiner collectie proefdrukken (1849)
• The Works of the Late Edgar Allan Poe (1850)

Zinnen

Wedden dat elk publiek idee, elke geaccepteerde conventie onzin is omdat het de meerderheid goed uitkomt?

Alle religie ontwikkelde zich simpelweg op basis van angst, hebzucht, verbeelding en poëzie.

Het echte leven van de mens bestaat uit gelukkig zijn, vooral omdat hij altijd hoopt dat hij dat binnenkort zal zijn.

Curiosa

Het huis waar de schrijver tussen 1831 en 1835 in Baltimore woonde met zijn grootmoeder van vaderskant, tante Maria Clemm en nichtje (en zijn toekomstige vrouw) Virginia is omgebouwd tot museum De ruimte heet Edgar Allan Poe Huis en Museum en is open voor bezoekers.

Portret van Edgar Allan Poe Huis en Museum .

Ondanks het ijzingwekkende verhaal... De Zwarte Kat Edgar Allan Poe was totaal kattenliefhebber De auteur hield zijn kat, Catterina, op zijn schoot terwijl hij schreef. Het dier stierf dagen na het vertrek van zijn eigenaar.

Een ander interessant feit over de weg van Poe is dat hij het detective-genre "inaugureerde". Vóór de werken van Sir Arthur Conan Doyle en Agatha Christie, die het genre definieerden, publiceerde de auteur het korte verhaal The Rue Morgue Murders In het verhaal, de detective Auguste Dupin onderzoekt een reeks moorden die plaatsvinden in Parijs.