Kathedraal van Brasilia: analyse van de architectuur en de geschiedenis

De Metropolitan Cathedral is een monument opgericht in de hoofdstad van het land, Brasilia, en werd ontworpen door de architect Oscar Niemeyer Het gebouw wordt beschouwd als een kunstwerk van binnen en van buiten.

Dankzij dit project ontving Niemeyer de ultieme prijs in de architectuur (de Pritzkerprijs in 1988).

De kerk bevindt zich in het Praça de Acesso, naast de Esplanada dos Ministérios, een locatie voorgesteld door stedenbouwkundige Lúcio Costa, en werd ingewijd op 31 mei 1970.

De patroonheilige van de kathedraal is Onze-Lieve-Vrouw van Aparecida (en dus de beschermheilige van de kathedraal), tevens de beschermheilige van Brazilië. De tempel heeft een originele replica van de heilige, die te vinden is in Aparecida (São Paulo).

Buitenaanzicht van de kathedraal van Brasilia.

Geschiedenis

De officiële naam van de door Niemeyer ontworpen kerk is Metropolitan Cathedral Our Lady of Aparecida .

De hoeksteen van de Kerk van Brasilia werd gelegd op 12 september 1958 en het bouwwerk was ongeveer twee jaar later, in 1960, klaar. De inwijding vond tien jaar later plaats, op 31 mei 1970.

De kerk heeft een capaciteit voor 4.000 mensen en is momenteel volledig operationeel, met dagelijkse missen van dinsdag tot vrijdag (om 12.15 uur), zaterdag (om 17.00 uur) en zondag op drie verschillende tijdstippen (8.30 uur, 10.30 uur en 18.00 uur).

De ingenieur Joaquim Cardozo was verantwoordelijk voor de structurele berekeningen die de bouw van de door Niemeyer ontworpen kathedraal mogelijk maakten. Het gebouw is een van de iconen van het modernisme dat een overvloed aan rondingen en vormvrijheid viert.

Buiten de kerk zijn vier bronzen beelden van 3 meter hoog geïnstalleerd door Alfredo Ceschiatti, die de evangelisten Mattheus, Marcus, Lucas en Johannes voorstellen. Ook de kunstenaar Dante Croce werkte mee aan het werk. Aangezien de evangelisten de eersten waren die de geschiedenis van Jezus Christus op aarde vastlegden, dragen zij in de beelden perkamenten in hun handen.

Sculpturen buiten de kerk die de evangelisten voorstellen (door Alfredo Ceschiatti).

De kathedraal van Brasília werd door de inwoners verkozen tot het belangrijkste wonder van de stad, en is een van de belangrijkste toeristische attracties van de hoofdstad van het land.

Het gebouw werd op 19 november 1991 door het Nationaal Instituut voor Historisch en Artistiek Erfgoed uitgeroepen tot Nationaal Erfgoed.

Belangrijkste architecturale kenmerken van de kathedraal van Brasilia

Kerkstructuur

De kathedraal beslaat een cirkelvormig gebied met een diameter van 70 meter. Elk van de zestien betonnen kolommen die het bouwwerk vormen is 42 meter hoog en weegt negentig ton.

Beeld van de enorme betonnen kolommen die de kathedraal ondersteunen.

De klokken en de toren

De grote, elektronisch gestuurde klokken van de kerk zijn van brons en werden geschonken door de Spaanse regering. De klokken kregen daarom de namen Santa Maria, Pinta, Nina (naar de karavanen van de Spaanse navigator Christoffel Columbus) en Pilarica (een verwijzing naar Onze Lieve Vrouw van Pilar, een heilige van fundamenteel belang in Spanje).

De toren die de klokken draagt - bekend als het belfort - is 20 meter hoog. Sinds 1987 luiden de klokken precies drie keer per dag: om zes, twaalf en achttien uur.

De klokken van de kathedraal werden geschonken door de regering van Spanje. De vier klokken kregen de namen Santa Maria, Pinta, Nina en Pilarica.

Het kruis

Het kruis dat de kerk bekroont is 12 meter hoog en werd geïnstalleerd op 21 april 1968, na te zijn gezegend door paus Paulus VI. Binnenin het kruis bevinden zich twee kostbare voorwerpen: een fragment van het kruis van Christus en het borstkruis van de eerste aartsbisschop van Brasilia.

Het kruis bovenop de kerk, gezegend door paus Paulus VI.

De spiegel van het water

Rondom de kerk ligt een uitgebreide ondiepe waterspiegel (ongeveer 40 centimeter diep) en 12 meter breed. Het reservoir heeft een capaciteit van een miljoen liter water.

De gebrandschilderde ramen

Oorspronkelijk was de kerk omgeven door kleurloos glas, de immense hoeveelheid glas was een strategie die de architect koos om de ruimte te verlichten met natuurlijk licht. De glas-in-loodramen, ontworpen door Marianne Peretti, beslaan een oppervlakte van 2.000 vierkante meter.

Binnen: de kathedraal van binnenuit gezien

Het interieur van de kerk herbergt een reeks prachtige kunstwerken van Braziliaanse en internationale kunstenaars. Het altaar werd geschonken door paus Paulus VI.

Pilar en tegels van Athos Bulcão

Athos Bulcão ontwierp het tegeltableau in het Baptisterium en de reeks van tien schilderijen in acrylverf op witte marmeren plaat. Deze tweede reeks toont passages uit het leven van Maria, de moeder van Jezus.

Op de pilaar van de tempel, bijbelse scènes uitgebeeld door Athos Bulcão.

De samenstelling van tegels door Athos Bulcão.

De via crucis volgens Di Cavalcanti

De manier waarop kruis is een werk geschilderd door de gevierde Braziliaanse kunstenaar Di Cavalcanti Er zijn vijftien schilderijen die de staties van de kruisweg voorstellen, de weg die Jezus aflegt met het kruis, vanaf het moment van zijn veroordeling tot zijn kruisiging op de berg Golgotha.

Het schilderij Via Crucis door de Rio de Janeiro kunstenaar Di Cavalcanti.

De replica van de Pietà

In de kapel staat een replica van het Pietà beeld van de Italiaanse kunstenaar Michelangelo. Het originele beeld bevindt zich in de Sint-Pietersbasiliek in Rome. De in Brasilia aanwezige replica werd aan de kathedraal geschonken door het echtpaar Paulo Xavier en Carmen Morum Xavier en arriveerde op 21 december 1989 in de hoofdstad van het land.

Het kostte het Vaticaans Museum drie jaar om het te vervaardigen, met behulp van marmerpoeder en hars. Het is de eerste replica die precies op het origineel lijkt. Het werk weegt zeshonderd kilo en is 1,74 meter hoog.

De replica van de Pietà, in de kathedraal.

Sculpturen aanwezig in het middenschip door Alfredo Ceschiatti

In het schip van de kerk staan beelden van drie zwevende engelen, opgehangen aan staalkabels. Het werk is van de beeldhouwer uit Minas Gerais, Alfredo Ceschiatti. De afmetingen en het gewicht van de beelden zijn verbazingwekkend: 2,22 m lang en 100 kg voor de kleinste, 3,40 m lang en 200 kg voor de middelste en 4,25 m lang en 300 kg voor de grootste.

Sculpturen opgehangen aan staalkabels, binnenin de kathedraal, gemaakt door de beeldhouwer uit Minas Gerais, Alfredo Ceschiatti.

De gebrandschilderde ramen van Marianne Peretti

De gekleurde glas-in-loodramen werden pas in 1990 geïnstalleerd (het transparante glas werd bedekt met glasvezelwerk) en zijn onlangs gerestaureerd. De kleuren in de kerk variëren, dankzij de enorme glas-in-loodramen, naargelang het tijdstip van de dag, wat een synesthetische ervaring mogelijk maakt. In totaal zijn er zestien stukken in glasvezel ontworpen door de Frans-Braziliaanse kunstenaarMarianne Peretti, de enige vrouw in Niemeyer's team.

De gekleurde gebrandschilderde ramen van de kathedraal, ontworpen door de kunstenares Marianne Peretti.

De hervorming van de Kerk

De kathedraal kreeg een uitgebreide renovatie, die in totaal drie jaar duurde (2009-2012) en ongeveer R$20 miljoen kostte.

De werkzaamheden omvatten het opnieuw schilderen van de hele kerk, het herstellen van de beelden van de evangelisten, het vervangen van de kabels die de engelen ondersteunen, het herbouwen van de waterspiegel, het vervangen van de gebrandschilderde ramen, het vernieuwen van de oprit, de klokkentoren en de klokken.

Kathedraal van Brasilia van bovenaf gezien

Als de door Niemeyer ontworpen kerk van onderen al verbazingwekkend is, stel je dan eens voor welke kostbare invalshoeken een blik op het monument van bovenaf biedt.

Metropolitan Cathedral of Nossa Senhora Aparecida van bovenaf gezien.

Het architectonisch ontwerp van Oscar Niemeyer

Oscar Niemeyer was de architect die werd gekozen voor de bouw van de kathedraal in de hoofdstad van het land. De bouw van de kerk gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Aparecida nam veel tijd in beslag (1959-1970).

Het getal vier komt merkwaardig genoeg verschillende keren voor in de kerk. Er zijn beelden van 4 apostelen, 4 klokken, 16 betonnen zuilen (4×4) die de kathedraal ondersteunen en 4 engelen (drie hangende engelen plus een vierde, een beschermengel).

De eerste bouwfase duurde zes maanden en omvatte de bouw van de hoofdbeuk (1959-60), de rest werd voltooid tussen 1969 en 70. Over de bouw zei de architect:

"Ik dacht dat de kathedraal, als een groot beeldhouwwerk, een religieus idee kon weerspiegelen, een moment van gebed bijvoorbeeld. Ik heb hem cirkelvormig ontworpen, met gebogen zuilen die naar de hemel stijgen, als een gebaar van aanspraak en communicatie."

Verslag van de verantwoordelijke architect, Oscar Niemeyer, tijdens de bouw van de kerk.

De kerk is een icoon van de hoofdstad geworden en een must voor toeristen.

Tekening van de kathedraal van Brasilia

Sommigen zeggen dat Niemeyer zich bij het ontwerpen van het gebouw liet inspireren door het beeld van de doornenkroon van Christus in het lijdensverhaal Een andere theorie is dat het gebouw lijkt op uitgestrekte handen in de vorm van een smeekbede.

Hier is een van de tekeningen van de architect, gemaakt tijdens het krabbelen van het project:

Schets van de Metropolitan Cathedral of Nossa Senhora Aparecida gemaakt door de architect Oscar Niemeyer.

In de verschillende interviews van het team dat de kathedraal oprichtte, is het mogelijk iets van de tijdgeest op te vangen van degenen die Brasilia bouwden, een stad die in het binnenland praktisch uit het niets werd opgebouwd.

"Wanneer ik een openbaar gebouw maak, zoals dit, stel ik me voor dat de armere persoon die erheen gaat, die het gebouw ziet, en er niets aan zal hebben (de anderen zullen geld verdienen) tenminste dat moment van plezier heeft, van iets anders te zien, van zich af te vragen: "wat is dit? De architectuur zit dus vol geheimen. We willen het spektakel zien. Bijvoorbeeld de kathedraal van Brasilia,Wie kijkt en het niet weet, denkt dat het heel ingewikkeld is om te doen. Het was heel eenvoudig. We hebben de kolommen op de grond gebouwd, geprefabriceerd en opgehangen. De kathedraal is klaar!"

Maak ook kennis met