Człowiek witruwiański, Leonardo da Vinci

Wyprodukowany w 1490 roku przez geniusza Leonarda da Vinci (1452-1519), projekt Człowiek witruwiański to badanie, którego celem jest usystematyzowanie proporcji ludzkiego ciała.

Leonardo da Vinci zaprojektował Człowiek witruwiański Jest to badanie, rodzaj diagramu, który stał się również znany jako ideał ludzkich proporcji .

Główny bohater, nagi mężczyzna, ma dwa nałożone na siebie obrazy i ilustruje ideał piękna według klasycznego modelu.

Celem utworzenia Człowiek witruwiański

Głównym pragnieniem artysty przy tworzeniu słynnego rysunku było znać proporcje ludzkiego ciała Zrozumienie harmonii ciała i wykorzystanie tej wiedzy, aby uczynić swoją pracę bardziej realistyczną.

Studiując proporcje ludzkiego ciała, Leonardo chciał również lepiej zrozumieć, jak działa architektura (dla niego idealny budynek powinien być proporcjonalny i symetryczny jak ludzkie ciało). W czasie, gdy wykonał rysunek, da Vinci pracował nad serią konstrukcji budowlanych we Włoszech.

Od czasów starożytnych wielu artystów przyglądało się pomiarom ludzkiego ciała, próbując ustalić zasady, które tłumaczyłyby proporcje ciała.

O Vitrivian Man kwestionuje boską proporcję lub złotą proporcję, która jest wzorem wykazującym doskonałą symetrię i powtarzającym się w naturze (w tym w ludzkim ciele). Dla Leonarda da Vinci człowiek był modelem świata, najwyższym stworzeniem Boga .

Dowiedz się więcej o ilustracji

Na rysunku wykonanym brązowym tuszem i na papierze można zobaczyć, gdzie przechodził kompas, aby utworzyć okrąg i inne pociągnięcia. Nad i pod obrazem znajdują się również adnotacje opisujące proporcje.

Więcej niż zwykła ilustracja, badanie zagłębia się głęboko w ludzką anatomię, jednocześnie zajmując się geometrią i matematyką, pamiętając, że wokół ciała znajdują się okrąg i kwadrat.

O Człowiek witruwiański jest dziełem wykonanym na podstawie obliczeń matematycznych: całkowite pole koła jest równe polu kwadratu. W ujęciu symbolicznym, koło jest powiązane z pojęciem ruchu i świata duchowego podczas gdy kwadrat symbolizowałby stabilność kontakt ze światem ziemskim, cztery żywioły natury i położenie wiatrów.

Palce łączą się na styku okręgu i kwadratu. Nogi tworzą trójkąt równoboczny, głowa stanowi jedną ósmą całkowitej wysokości. Mężczyzna znajduje się wewnątrz okręgu, a okrąg jest narysowany z pępkiem jako środkiem.

Wyzwanie Witruwiusza

Aby udowodnić swoją tezę, Leonardo zainspirował się Marcusem Vitruviusem Pollio (znanym jako Witruwiusz), rzymskim pisarzem i architektem.

Witruwiusz napisał traktat De Architectura W trzecim tomie kolekcji architekt analizuje strukturę męskiego ciała i odnotowuje następujące proporcje, którymi kierował się Leonardo w swoim projekcie:

Rozpiętość to długość czterech palców

Jedna stopa to długość czterech dłoni

Kubit to długość sześciu dłoni

Stopień ma cztery łokcie

Wzrost mężczyzny wynosi cztery łokcie

Długość otwartych ramion mężczyzny (rozpiętość ramion) jest równa jego wzrostowi.

Odległość między linią włosów na czole a dolną częścią podbródka wynosi jedną dziesiątą wzrostu mężczyzny.

Odległość między czubkiem głowy a dolną częścią podbródka wynosi jedną ósmą wzrostu mężczyzny.

Odległość między dolną częścią szyi a linią włosów na czole wynosi jedną szóstą wzrostu mężczyzny.

Maksymalna długość w ramionach to jedna czwarta wzrostu mężczyzny

Odległość między środkiem klatki piersiowej a czubkiem głowy wynosi jedną czwartą wzrostu mężczyzny.

Odległość między łokciem a czubkiem dłoni wynosi jedną czwartą wzrostu mężczyzny

Odległość między łokciem a pachą wynosi jedną ósmą wzrostu mężczyzny.

Długość dłoni to jedna dziesiąta wzrostu mężczyzny

Odległość między dolną częścią podbródka a nosem wynosi jedną trzecią długości twarzy.

Odległość między linią włosów na czole a brwiami wynosi jedną trzecią długości twarzy.

Długość ucha wynosi jedną trzecią długości twarzy

Długość stopy stanowi jedną szóstą wysokości

Wyzwanie Vetruvio polegało na umieszczeniu mężczyzny na plecach z wyciągniętymi rękami, palcami u rąk i nóg dotykającymi obwodu i pępkiem w środku. Jednocześnie postać powinna znajdować się wewnątrz kwadratu.

Leonardo nie był jedynym, który próbował rozwiązać to wyzwanie, wielu jemu współczesnych było zaangażowanych w to zadanie, na przykład Robert Fludd, Cesare Cesariano i Francesco di Giorgio Martini.

Poprzez studiowanie proporcji ludzkiego ciała Leonardo chciał również lepiej zrozumieć, jak działa architektura (idealny budynek miał być proporcjonalny i symetryczny jak ludzkie ciało). Należy podkreślić, że w okresie, w którym wykonał rysunek, Leonardo pracował nad serią konstrukcji budowlanych we Włoszech.

Człowiek witruwiański zapis renesansu

Leonardo da Vinci żył w historycznym momencie, który umieścił człowieka w centrum wszechświata, podkreślając antropocentryzm jako podstawową wartość tego okresu. Nieprzypadkowo postacią wybraną przez mistrza był człowiek, który stał się bohaterem ilustracji i podstawową postacią, która służyła jako standardowa miara.

Okrąg i kwadrat na ilustracji przedstawiającej Człowiek witruwiański Nie były to również przypadkowe wybory: obie konfiguracje były uważane w renesansie za najdoskonalsze formy natury.

Praktyczne informacje na temat Człowiek witruwiański

Człowiek witruwiański w 3D

W 2017 roku projekt człowieka witruwiańskiego otrzymał wersję 3D na wystawie Leonardo3 - Świat Leonarda w Galerii Vittorio Emanuele w Mediolanie.

Trójwymiarową reprezentację można obejrzeć na poniższym filmie:

Kim był Leonardo da Vinci?

Ikona renesansu urodziła się w miejscowości Vinci (niedaleko Florencji, Włochy) 15 kwietnia 1452 roku.

W wieku 14 lat Leonardo przeniósł się do Florencji, a dwa lata później rozpoczął pracę z mistrzem malarstwa i rzeźby Andreą del Verrocchio.

Obraz autorstwa Leonarda da Vinci.

Przez całą swoją karierę da Vinci stworzył wiele religijnych pejzaży, a jego dzieła zdobiły ołtarze i kaplice. Z biegiem lat zaczął zmieniać tematykę swoich produkcji. Podróżując, Leonardo opuścił Florencję i zamieszkał w Mediolanie, jednak koniec jego kariery przypadł na Francję.

Poza malarstwem, Leonardo da Vinci był również architektem i inżynierem, a nawet brał udział w urbanizacji Mediolanu (zaprojektował sieć kanałów, system nawadniania i zaopatrzenia w wodę). Urodzony ciekawski artysta opracował również serię studiów nad anatomią.

Jest autorem wielkich dzieł, takich jak obraz Mona Lisa i fresk Ostatnia Wieczerza i ekran Święty Jan Chrzciciel .

Poznaj również