Książka Angústia autorstwa Graciliano Ramosa: streszczenie i analiza

Udręka to wydana w 1936 roku powieść Graciliano Ramosa, należąca do drugiej fazy brazylijskiego modernizmu.

Jest to jedno z wyróżniających się dzieł pisarza z Alagoas, w którym narracja pierwszoosobowa łączy romans psychologiczny z krytyką społeczną.

Podsumowanie i analiza pracy

Książka, opublikowana w okresie, w którym Graciliano był więziony przez rząd Getúlio Vargasa, przedstawia historyczny przegląd początku XX wieku.

Osobą, która opowiada swoją historię, jest Luís da Silva, który poprzez bardzo złożoną narrację, pełną dygresji, delirium i powrotów do przeszłości, ujawnia swoją trajektorię, czyniąc czytelnika w pewnym sensie wspólnikiem swoich myśli.

Dzieciństwo Luísa da Silvy

Badany pochodził z tradycyjnej rodziny i w dzieciństwie cieszył się pewnym komfortem i dobrami materialnymi.

Jednak kiedy jego ojciec umiera, chłopiec traci również swój majątek i pieniądze, które zostały wykorzystane do spłacenia rodzinnych długów.

Można więc rozumieć bohatera jako portret pewnej klasy dominującej, która traciła przestrzeń i pozycję w ówczesnym społeczeństwie.

Proste życie głównego bohatera

Luís dorasta więc bez środków do życia, a po doświadczeniu ogromnych trudności finansowych dostaje pracę jako urzędnik w gazecie.

Jako recenzent wiadomości, Luís donosi, że trzeba było dużo żonglować, aby opublikować historie, ze względu na cenzurę obecną w tamtym czasie. To tylko jeden z przykładów tego, jak autor zawiera krytykę dyktatorskiego rządu epoki Vargasa.

Środowisko, w którym mieszka bohater, to pensjonat przypominający kamienicę i stanowi fundamentalny element narracji, ponieważ pokazuje niepewne warunki mieszkaniowe, które były bardzo powszechne w tamtych czasach i nadal są.

Miejsce to mieści kilka rodzin, które dzielą tę samą łazienkę i niechętnie dzielą się swoimi intymnościami.

Luís zakochuje się w Marinie

To właśnie w tej scenerii Luís poznaje Marinę, piękną młodą kobietę, w której się zakochuje i prosi ją o rękę.

Pomimo życia za niewielką pensję i bez świadczeń, głównemu bohaterowi udaje się zaoszczędzić trochę pieniędzy, a kiedy się zaręcza, postanawia przekazać tę kwotę Marinie, aby mogła kupić im obojgu wyprawkę.

Jednak dość powierzchowna dziewczyna wydaje wszystkie oszczędności narzeczonego na bezużyteczne przedmioty. Mimo to Luís nalega na związek i zaciąga długi, aby ślub mógł się odbyć.

Aż do dnia, w którym odkrywa, że Marina ma romans z Julião Tavaresem, innym pracownikiem gazety, w której pracuje.

Przeciwnik Julião Tavares

Julião to człowiek sukcesu, pochodzący ze stabilnej sytuacji finansowej, który wykorzystał część swoich pieniędzy i pozycji, aby zdobyć młode dziewczyny.

Postać ta jest antagonistą opowieści, reprezentującym burżuazyjną klasę społeczną, która rosła w siłę.

Luís postanawia rozwiązać zaręczyny, ale rozwija stały pomysł na Marinę i pragnienie zemsty na Julião.

Wynik Udręka

Bohater, już całkowicie bez grosza i udręczony, popełnia morderstwo swojego wroga.

Stamtąd, w ostatniej części, czytelnik zanurza się jeszcze głębiej w urojenia bohatera, podążając za jego niespokojnymi i zdezorientowanymi myślami, ponieważ jego wielki strach został odkryty.

Na początku wynik pracy może wydawać się mylący, ale ponieważ jest to " powieść obyczajowa ", cofając się do pierwszego rozdziału, można faktycznie zrozumieć, co się stało.

Główne postacie

• Luís da Silva Bohaterem i narratorem jest urzędnik państwowy, który mieszka w pensjonacie i pochodzi z tradycyjnej dekadenckiej rodziny.
• Marina Luís zakochuje się w młodej i rozkapryszonej dziewczynie.
• Julião Tavares Bogaty młody mężczyzna, który pracuje w tej samej gazecie co Luís i angażuje się w związek z Mariną.

Kim był Graciliano Ramos?

Graciliano Ramos urodził się w Alagoas w 1892 roku i był jednym z wielkich nazwisk literatury brazylijskiej drugiej fazy modernizmu.

Pisarz i dziennikarz był bardzo zaangażowany w sprawy społeczne, został burmistrzem małego miasteczka Palmeira dos Índios w Alagoas w 1928 roku, a kilka lat później został aresztowany przez dyktaturę Vargasa w 1936 roku.

W 1933 roku opublikował swoją pierwszą książkę, Caetés ale to w 1938 roku rozpoczął swoją najbardziej udaną pracę, Suche życie .

Jego pisarstwo koncentruje się na narracji, a większość produkcji ma cechy regionalistyczne, doceniając brazylijski naród i potępiając typowe problemy naszego kraju.