فهرست مطالب
یکی از بزرگترین کارت پستال های ریودوژانیرو، اسکاداریا سلارون رنگارنگ است که بین محله های لاپا و سانتا ترزا، در منطقه مرکزی پایتخت ریودوژانیرو واقع شده است.
215 پله پلکان، طراحی شده توسط هنرمند پلاستیک شیلیایی خورخه سلارون (1947-2013)، در سال 1990 شروع به ساختن کرد. کاریوکا.
داستان پلکان سلارون
هنرمند شیلیایی خورخه سلارون در این منطقه زندگی می کرد و از دیدن پلکان خراب خسته شده بود. تصمیم گرفت خودش پله ها را تعمیر کند.
با یک سطل سیمان در دست و پولی از جیب خودش، مصالح را خرید و پروژه کاشی کاری 215 پله پله را به تنهایی آغاز کرد. 1>
رویای خالق این بود که آن فضای کثیف، ضعیف نگهداری شده، دژ معمولی مصرف کنندگان مواد مخدر، فروشندگان و روسپی ها را در یک قطب رنگارنگ تغییر دهد که هوای انیمیشن را به ارمغان می آورد و گردشگران را به خود جذب می کند .
سلارون استودیوی خود را راهاندازی کرد، بنابراین هرکسی که از پلههای معروف بازدید میکرد، مستقیماً به خلاقیتهای هنرمند دسترسی داشت، که دید زیادی پیدا کرد. قبل از اینکه راه پله هنری وجود داشته باشد، شیلیایی ها در رستوران ها و بارهای مد روز در ریودوژانیرو صفحه نمایش را از یک میز به میز دیگر تبلیغ می کردند.
![](/wp-content/uploads/music/293/2jlb3a1d6y-1.jpg)
خورخه سلارون و راه پله های رنگارنگ با الگوهای مختلف کههنرمند شیلیایی آن را تصور می کرد.
این راه پله مصادف بود با لحظه احیای منطقه مرکزی شهر که باعث شد لاپا بار دیگر به نقطه ملاقات زندگی شبانه ریو تبدیل شود.
آرزوی سلارون این بود که ژست شخصی او سایر ساکنان ریودوژانیرو را آلوده و تشویق کند تا محله خود را بهبود بخشند.
توضیح پلکان سلارون به عنوان یک خلاقیت هنری
توجه بازدیدکنندگان را نه تنها رنگ کاشی ها بلکه نقوش و منشأ قطعات جلب می کند. پله ها پروژه زندگی هنرمند پلاستیکی بود که همیشه ترکیبات مختلفی را برای پله ها اختراع می کرد.
رنگ های پرچم برزیل در خلقت خودنمایی می کنند که به وضوح به آبی، سبز و زرد برجسته می شود. اتفاقاً روی دیوارهای انتهای راه پله نیز کنایه ای از رنگ ها و تصاویر عزیز کشور را می بینیم که اثر را به مظهر غرور ملی تبدیل می کند:
![](/wp-content/uploads/music/293/2jlb3a1d6y-2.jpg)
این پروژه عمیقاً تحت تأثیر رنگهای پرچم برزیل است.
خالق عادت داشت کاشیهای چیدمان شده را هر از گاهی تغییر دهد. بنابراین برخی از کاشیها برداشته شدند تا جا برای دیگران باز شود، و کار را به یک قطعه مشارکتی و تعاملی ، در جهش ثابت، هرگز به پایان نرسید، تبدیل کردند.
یکی از معروف ترین عبارت هنرمند خوش ذوق شیلیایی این بود:
"نقاشی من را بخر، من باید کار را کامل کنم".
یک قطعه دادهمهم این است که راه پله به طور دوره ای کاشی هایی را از نقاط مختلف جهان دریافت کرده است که به ساخت یک موزاییک بسیار محلی کمک می کند، اما همچنین از مواد بین المللی تشکیل شده است .
حدس زده می شود که حدود صدها مردم از زادگاه خود کاشی می فرستادند تا به تغذیه کار کمک کنند.
لازم به یادآوری است که خلق آثار هنری در راه پله از هیچ قانون تشویقی برخوردار نبود، از مشتریان کمک دریافت نکرد و به حساب نمی آمد. در هر گونه بودجه از سوی شرکتهای دولتی یا خصوصی.
مداخله شهری سرریز شد و از پلهها، کاشیها به دیوارها و دیوارهای اطراف راه پله ختم شد و سناریوی رویای رنگارنگ را گسترش داد و فضای اطراف را متحول کرد. قرمزی کاشیهایی که در اطراف راه پله قرار گرفتهاند، به نظر نوعی قاب بزرگ برای آثار سلارون است .
همچنین ببینید: کتاب اتاق دسپژو، اثر کارولینا ماریا دی ژسوس: خلاصه و تحلیلدموکراتیزه شدن هنر
یکی از مهمترین واقعیتهای ذاتی ساخت سلارون تصمیم به ساخت آن در یک فضای عمومی بود.
در دسترس هر شهروند یا بازدید کننده ای برای لذت بردن از زیبایی ناشی از نصب، این اثر در فضاهای سازمانی موزه ها یا گالری های هنری محافظت نمی شود. هنر جنبش هنرمند دمپایی به سمت دموکراتیک کردن هنر از طریق آوردن فرهنگ به عموم مردم حرکت کرد.
و حتی بیشتر از آن، با دموکراتیزه کردن هنر، کاری که سلارون توانست انجام دهد این بود. یک فضای شهری معمولی را بازسازی کنید - نقطه ای که راه پله در آن واقع شده است به دور از منطقه اصیل شهر است - که تخریب شده است.
واقع در Rua Manoel Carneiro، که Rua Joaquim Silva را به هم متصل می کند. به Ladeira de Santa Teresa، راه پله در مکانی بسیار نزدیک به Arcos da Lapa است. پلکانی که در زمان نقل مکان سلارون به محل خراب بود، امکان دسترسی به صومعه سانتا ترزا را فراهم می کند.
ایجاد پلکان یکی از عواملی بود که منجر به قدردانی از محله شد. جذب گردشگران و در نتیجه تحریک تجارت محلی.
تعویض دوره ای کاشی ها
گاهی کاشی ها به طور داوطلبانه تغییر می کنند و با کاشی های دیگری جایگزین می شوند که پیکربندی جدیدی را به کاشی ها می آورند. فضا.
در یکی از مقالات حاصل از فهرستبندی انجام شده توسط شهرداری، تعریف شده است که تعویض کاشیها فقط توسط خود خالق خورخه سلارون یا توسط اشخاص ثالث تا زمانی که مجاز باشد انجام میشود. توسط هنرمند.
فهرست بنای تاریخی
پلکان برای علایق تاریخی و فرهنگی در سال 2015 فهرست شد . پروژه نوک دهی توسط جفرسون مورا، عضو شورا نوشته شده است.
در عمل، فهرست پله به این معنی است که هیچ گونه ویژگیزدایی معماری نباید انجام شود و فضا نمیتواند تحت هیچ گونه مداخله فیزیکی قرار گیرد، بدون اینکه قبلاً با تصویب موافقت نامه انجام شود.شورای شهر ریودوژانیرو برای حفاظت از میراث فرهنگی.
خورخه سلارون که بود
یک هنرمند پلاستیک، خورخه سلارون یک سرامیست، نقاش و خودآموخته بود. این هنرمند که در سال 1947 در شهر کوچکی واقع بین وینا دل مار و والپارایسو، شیلی متولد شد، قبل از اینکه تصمیم بگیرد در برزیل زندگی کند، به سراسر جهان سفر کرد.
همچنین ببینید: آهنگ سیاه مروارید جم: تحلیل و معنی اشعارزمانی که در ریودوژانیرو مستقر شد، سلارون لاپا را به خانه خود تبدیل کرد. بیش از سه دهه.
![](/wp-content/uploads/music/293/2jlb3a1d6y-3.jpg)
سلارون روی پله های پلکانی که او بازسازی کرد. او خلقت خود را "جنون بزرگ" می نامید.
پس از اینکه راه پله قابل ارائه شد، هنرمند شروع به زندگی با گردشگری محلی کرد و هزینه عکس های گرفته شده را دریافت کرد و نقاشی های خود را به فروش رساند.
با با پول جمعآوریشده، او چهار کارمند را حفظ کرد و راه پله را حفظ کرد، علاوه بر نقاشیهای خودش در استودیویی که درست در کنار راه پله کار میکرد.
سلارون در بیانیهای اعلام کرد که این راه پله پروژه زندگی او:
«نردبان چیزی است که هرگز تمام نخواهد شد. روزی که بمیرم، وقتی نردبان خودم بشوم، آماده خواهد شد. به این ترتیب من برای همیشه جاودانه خواهم ماند.»
در سال 2005 سلارون عنوان شهروند افتخاری ریودوژانیرو را دریافت کرد.
مرگ غم انگیز او در سال 2013، زمانی که این هنرمند 65 ساله بود اتفاق افتاد. سلارون در 10 ژانویه جسد پیدا شد، جسدش در مقابل خانه اش سوخته شده بود.
جسد روی پلههای پلکانی قرار داشت که سلارون آن را احیا کرد، روبروی خانهای که در آن زندگی میکرد. حدس زده می شود که این مرگ یک خودکشی بوده است، اگرچه در آن زمان پلیس این جنایت را به عنوان قتل نیز بررسی کرده بود.
پلکان در رسانه ها
کار خالق شیلیایی قبلاً مورد استفاده قرار گرفته است. به عنوان پس زمینه برای ضبط کلیپ زیبا ، توسط خواننده رپ آمریکایی اسنوپ داگ:
اسنوپ داگ - Beautiful (Official Music Video) ft. فارل ویلیامزگروه راک U2 نیز پلکانی را برای موزیک ویدیو آهنگ Walk On :
U2 - Walk On ساخت