Inhoudsopgave
De sloppenwijk is een naturalistische roman geschreven door de Braziliaan Aluísio Azevedo in 1890. Het werk, waarin een collectieve woning, het São Romão huurhuis, centraal staat, portretteert het dagelijkse leven van de bewoners en hun dagelijkse strijd om te overleven.
Het richt zich ook op de sociale stijging van João Romão, de eigenaar, een Portugese immigrant die bereid is alles te doen om rijk te worden.
Samenvatting van de werkzaamheden
João Romão is een man van het volk die naar Brazilië emigreerde op zoek naar een beter leven.
Hij heeft de hulp van Bertoleza, zijn metgezel, een voormalige slavin die zich heeft weten te bevrijden. Door kleine diefstallen van bouwmaterialen slagen ze erin de grootte van de huurwoning te vergroten.
Miranda is ook een Portugese emigrant die in een sobrado naast de huurwoning van São Romão woont. Vanwege zijn burgerlijke sociale status wekt hij de afgunst van de hoofdpersoon en krijgen ze ruzie over een stuk land.
Later, wanneer Miranda baron wordt, besluit Romão zich aan hem te binden en vraagt hij zijn dochter Zulmira ten huwelijk. Om zich te ontdoen van Bertoleza, die een obstakel zou vormen voor de verbintenis, besluit hij haar aan te geven als weggelopen slavin. Uit wanhoop pleegt de vrouw uiteindelijk zelfmoord om niet terug te hoeven keren naar een leven als slavin.
Terwijl dit alles gebeurt, zijn we ook getuige van de routine van de mensen die daar wonen en krijgen we een beter begrip van het leven dat zij leiden en de omstandigheden waarin zij verkeren. Dit is het geval met personages als Rita Baiana en Firmo, onder andere.
Hoofdpersonen
Voordat we de kenmerken van de hoofdfiguren in het werk onderzoeken, is het belangrijk erop te wijzen dat ze geen grote emotionele diepgang hebben. Ze functioneren eerder als karakters type die stereotiepe beelden van de Braziliaanse samenleving moeten weergeven.
Zie ook: Analyse en samenvatting van de film The Invisible LifeJoão Romão
John illustreert ambitie, hebzucht en individuen die alles zouden doen om rijk te worden.
De vrouw, die slavin was en ontsnapte, slaagt erin het geld te sparen dat nodig is om haar vrijheid te kopen en vraagt Romão om het te houden.
Geïnteresseerd en gewetenloos steelt hij van zijn compagnon en gebruikt het geld om te investeren in zijn bedrijf en de huurwoning te kopen.
Miranda
Miranda is een vijfendertigjarige Portugese zakenman die eigenaar is van een boerderijgroothandel. Hij is getrouwd met Estela, een vrouw die hem meerdere malen heeft verraden, maar die hij vanwege haar geld en sociale status niet in de steek kan laten.
Het koppel baarde een dochter, Zulmira, maar Miranda vraagt zich af of hij wel echt haar vader is.
Estela
Estela is al dertien jaar Miranda's vrouw en heeft het hart van haar man al verschillende keren gebroken door zijn overspel, dat begon in het tweede jaar van hun huwelijk. Zulmira's moeder, zij zweert dat Miranda haar vader is.
Bertoleza
Bertoleza werkte als groenteboer en was slavin geweest, maar ze bevrijdde zichzelf. Als buurvrouw van João Romão begon ze een relatie met hem, maar ze werd uitgebuit en werkte in zijn zaak van zonsopgang tot zonsondergang.
Om het huurhuis van São Romão te stichten, gebruikte hij het geld dat ze had gespaard voor haar vrijheidsverklaring, door te stelen en te liegen tegen haar metgezel. Verraden en "afgedankt" door Romão, pleegt ze zelfmoord.
Firmo
Firmo is een slanke, behendige capoeira, een vertegenwoordiger van de malandragem (deugniet) van Rio de Janeiro, die altijd een strohoed droeg. Hij was verliefd op Rita Baiana met wie hij een voorbijgaande romance had.
Rita Baiana
Als wasvrouw en goedhartige vrouw moet Rita Baiana het stereotype van de Braziliaanse vrouw symboliseren, gelukkig en sensueel, die zowel liefde als afgunst opwekt in de wijk.
Medelijden en Jerome
Het Portugese echtpaar lijkt "besmet" te zijn door de gebruiken van de huurwoning en raakt in ongenade. Jerônimo krijgt een relatie met Rita en vernietigt uiteindelijk hun huwelijk. Piedade bezwijkt, na in de steek te zijn gelaten, aan alcoholisme. Wanneer de affaire tussen de twee wordt ontdekt, daagt Firmo zijn rivaal uit voor een gevecht en wordt uiteindelijk vermoord.
Analyse en voornaamste kenmerken van het werk
De sloppenwijk is een werk van groot belang voor de nationale literatuur, omdat het een mijlpaal vormt van het naturalisme in Brazilië. Het is ook een document geworden dat ons helpt de mentale beelden van zijn tijd te begrijpen.
Naturalisme en thesisromans
Het naturalisme, gecreëerd door Émile Zola, probeerde de menselijke instincten, hun zwakheden, ondeugden en gebreken te tonen.
Zo werden naturalistische romans geclassificeerd als thesisromans. Ze waren gericht op een theorie bewijzen Het individu is het product van zijn erfelijkheid, van de omgeving en van het historische moment waarin hij leeft, wordt door deze factoren bepaald en put zichzelf daarin uit.
Een gangbare opvatting zou deze determinismen, die in het werk voorkomen, classificeren als manieren om te proberen met vermeende wetenschappelijke argumenten verschillende raciale en klassevooroordelen te rechtvaardigen.
Leer meer over Naturalisme, zijn kenmerken en belangrijkste werken.
Naturalistische invloeden en technieken in het werk
Zoals in de naturalistische school gebruikelijk is, verschijnt de verteller hier in de derde persoon, die alwetend is. Met toegang tot de handelingen en gedachten van alle personages kan hij beoordelen en analyseren hetzelfde om zijn stelling te bewijzen.
Qua taal volgt Aluísio Azevedo de leer van Zola, met beschrijvingen die vaak scatologisch zijn, waarbij hij bijvoorbeeld de bewoners van het huurhuis vergelijkt met wormen die kronkelen tussen het afval. Het huurhuis wordt ook vergeleken met een bos, vol beweging en kleur, bijna als een levend wezen dat ademt en in zichzelf bestaat.
Veel geleerden stellen dat de hoofdpersoon juist het huurhuis is, een vennootschapsorgaan Dit is logisch in het licht van het Naturalisme, dat meer waarde hecht aan het collectief dan aan het individu.
Actiegebieden en hun symbolen
De actie vindt plaats op twee nabije maar fundamenteel tegengestelde locaties. De São Romão huurwoning wordt bewoond door de lagere en gemarginaliseerde klassen: arbeiders, pas aangekomen immigranten, wasvrouwen, enz.
Hij vertegenwoordigt de gedragingen die in die tijd werden gezien als gemeen en gepast van deze burgers, vanuit een deterministisch perspectief.
Al in Miranda's sobrado Typisch voor de opkomende bourgeoisie is de routine rustig en oppervlakkig, met tijd voor cultuur en vrije tijd, die de levensstijl van de hogere en bevoorrechte klassen vertegenwoordigt.
Historische context van de productie
De periode waarin de actie plaatsvindt is niet gedefinieerd, maar we weten dat ze plaatsvindt in 19e eeuwse Rio de Janeiro Deze gegevens zijn van fundamenteel belang, omdat het in die tijd de zetel van het rijk was en de eerste gemoderniseerde stad werd.
De roman reflecteert op de stedelijke groei en de geboorte van een nieuwe bourgeoisie die samenleefde met absolute armoede.
Interpretatie en belang van het werk
De sloppenwijk is gebaseerd op de barre levensomstandigheden Het is een zeer beroemd werk dat ook vandaag nog relevant is, omdat het de onevenwichtigheden en sociale tegenstellingen toont die in dezelfde stedelijke ruimte naast elkaar bestaan.
In de geest van die tijd is dit een waarheidsgetrouw portret van de kapitalisme In het hele verhaal is de uitbuiting van de armen door de rijken en van de zwarten door de blanken overduidelijk.
Met een sterk sociologische inslag en gewikkeld in de determinismen die het gevolg zijn van de verspreiding van de wetenschappelijke praktijken van zijn tijd, wil de auteur aantonen dat de leefomgeving van het individu beïnvloedt rechtstreeks hun gedrag en zijn toekomst voorschrijft.
Het grootste voorbeeld hiervan is de transformatie die Jerónimo ondergaat tijdens zijn verblijf in het huurhuis. Eerst beschreven als een harde werker en een man die zijn huiswerk maakt, wordt hij gaandeweg lui door de hitte, het eten en de drank van Rio de Janeiro.
Hij wordt ook moreel corrupt wanneer hij een relatie krijgt met Rita Baiana en overspel pleegt. Zijn lot wordt bezegeld wanneer hij Firmino doodt, die al besmet is door het geweld van de plaats.
Zie ook: Film Parasite (samenvatting en uitleg) Zie ook
De Mulato van Aluísio Azevedo: samenvatting en analyse van het boek 
32 beste gedichten van Carlos Drummond de Andrade geanalyseerd 
Dom Casmurro: volledige analyse en samenvatting van het boek Tijdens de verwarring brandt de huurwoning af en wordt later omgevormd tot het gebouw Avenida São Romão, dat wordt bewoond door een beter gesitueerde bevolking. Het is merkwaardig dat wanneer Romão de sociale piramide beklimt, de huurwoning zelf in klasse lijkt te stijgen.
De armste bewoners verhuizen echter naar een andere collectieve woning, de Cabeça de Gato. Op deze manier eindigt Aluísio Azevedo de roman met te laten zien dat er altijd "corrumperende" plaatsen zullen zijn en dat de sociale en economische ongelijkheid hierdoor altijd in stand zal worden gehouden. vicieuze cirkel .
Verfilmingen
In 1945 regisseerde Luiz de Barros de eerste bewerking van het werk voor de bioscoop, nog steeds in zwart-wit. Jaren later was Francisco Ramalho Jr. verantwoordelijk voor de regie van de film De sloppenwijk (1978), met medewerking van Mário Gomes en Betty Faria.
Het boek is beschikbaar in PDF
Heb je zin om het werk te leren kennen of te herlezen? De sloppenwijk is in zijn geheel te lezen.
Aluísio de Azevedo, de auteur
Aluísio Azevedo (1857-1913) was een Braziliaanse schrijver, journalist, karikaturist en diplomaat. In 1879 publiceerde hij De traan van een vrouw die nog steeds alle invloeden van de romantische stijl vertoonde.
Drie jaar later echter trad de auteur toe tot de geschiedenis van de nationale literatuur met de publicatie van De Mulatto Dit boek markeerde het begin van de naturalistische beweging in Brazilië. abolitionistisch standpunt door Aluísio Azevedo.
Zijn werk met naturalistische invloeden trok de aandacht van zijn lezers en vakgenoten; hij was ook een van de oprichters van de Braziliaanse Academie van Letteren.
Vanaf 1895 richtte hij zich echter op een carrière als diplomaat en was hij consul van Brazilië in verschillende landen: Japan, Spanje, Italië, Uruguay en Argentinië. Op 21 januari 1913 overleed Aluisio Tancredo Belo Gonçalves de Azevedo op vijfenvijftigjarige leeftijd in Buenos Aires, Argentinië.
Alle werken
- De traan van een vrouw , roman, 1879
- The Crazy Ones theater, 1879
- De Mulatto , roman, 1881
- Memoirs of a Convict , roman, 1882
- Mysteries van Tijuca , roman, 1882
- De Fleur de Lis theater, 1882
- Het huis van Orates theater, 1882
- Pension , roman, 1884
- Filomena Borges , roman, 1884
- De Uil , roman, 1885
- Genezende vergiften theater, 1886
- De Caboclo theater, 1886
- De man , roman, 1887
- De sloppenwijk , roman, 1890
- De Republiek theater, 1890
- Een geval van overspel theater, 1891
- In Flagrante theater, 1891
- Demonen korte verhalen, 1893
- De lijkwade van Alzira , roman, 1894
- Het boek van een schoonmoeder , roman, 1895
- Footprints korte verhalen, 1897
- De Zwarte Stier theater, 1898
Maak ook kennis met
