2001: Odyseja kosmiczna: streszczenie, analiza i wyjaśnienie filmu

2001: Odyseja kosmiczna to film science fiction z 1968 roku wyreżyserowany i wyprodukowany przez Amerykanina Stanleya Kubricka.

Uznany za arcydzieło filmowego geniuszu, film fabularny został doceniony zarówno przez krytyków, jak i publiczność. Zupełnie inny od ówczesnych produkcji, klasyk stał się w końcu kultowy i świetne odniesienie, pozostając popularnym przez dziesięciolecia.

Sprawdź poniżej przyczepa film z napisami:

Uwaga: od tego momentu znajdziesz spoilery !

Podsumowanie 2001: Odyseja kosmiczna

Film zaczyna się w ciemności, w środku kosmosu, ze ścieżką dźwiękową, która stała się bardzo znana. Widzimy planety, powoli poruszające się i światło, które się unosi.

Świt człowieka

Pierwsza część filmu rozpoczyna się od napisu "The Dawn of Man", po którym następują krajobrazy natury. Widzimy grupę małp żyjących w harmonii z innymi gatunkami na Ziemi i przeganiających grupę rywali.

W nocy coś wydaje się spadać na ziemię, a stworzenia chowają się w jaskiniach, zachowując się dość podobnie do ludzi. Rano poprzednicy gatunku ludzkiego otaczają dziwny obiekt, czarny prostokąt (monolit).

Po obserwacji monolitu, jeden z nich dotyka obiektu i zmienia się jego zachowanie Wkrótce uczy się używać kości jako broni i zaczyna brutalnie zabijać zwierzęta. W ten sposób wszyscy zaczynają spożywać mięso.

AMT-1

W drugiej części narracja przenosi się tysiące lat do przodu. Poznajemy samotnego mężczyznę podróżującego samolotem kosmicznym do stacji w pobliżu Ziemi. Tam odkrywamy, że jest to dr Heywood R. Floyd, naukowiec w drodze do bazy Clavius na Księżycu.

W rozmowach z kolegami wspominają o plotkach na temat dziwnych wydarzeń, które mają tam miejsce.

Po przybyciu na Księżyc Floyd uczestniczy w spotkaniu i informuje, że przybył, aby pomóc w zarządzaniu sytuacją i że ważne jest zachowanie tajemnicy.

Niektórzy astronauci dyskutują na temat wypowiedzi Floyda i istnienia dziwny obiekt znaleziony na Księżycu W poszukiwaniu wyjaśnienia postanawiają odwiedzić miejsce odkrycia.

Gdy otaczają monolit, jeden z mężczyzn dotyka go i zbierają się, by zrobić zdjęcie, ale obiekt zaczyna emitować ogłuszający dźwięk.

Misja na Jowisza

Półtora roku później statek Discovery One Astronautom Frankowi i Dave'owi towarzyszy trzech towarzyszy w stanie hibernacji.

Szóstym członkiem zespołu jest HAL, komputer ze sztuczną inteligencją który kontroluje wszystkie działania statku.

Pomimo tego, że system jest "odporny na awarie", zaczyna zachowywać się podejrzanie i generuje fałszywy alarm o rzekomo zepsutej części.

Baza potwierdza astronautom, że był to błąd HAL i obaj izolują się, aby porozmawiać o sprawie.

Chociaż maszyna nie słyszy ich, gdzie się znajdują, może czytać z ich ust i odkrywa, że planują ją ponownie uruchomić, powodując powrót do pierwotnej konfiguracji.

Przerwa

A Discovery One przez jakiś czas pozostaje bez łączności z bazą, aby astronauci mogli wymienić część, którą usunęli na polecenie HAL-a. Frank opuszcza statek z odpowiednim wyposażeniem, ale nagle jego ciało jest rzutowane w przestrzeń wpadając w pustkę.

Dave, który był na zewnątrz, pomagając swojemu towarzyszowi, prosi HALa o otwarcie drzwi, ale ten odmawia. Z wielkim trudem udaje mu się otworzyć drzwi i wejść na statek, zamykając drzwi na klucz. bitwa z maszyną .

Po dotarciu do panelu kontrolnego systemu, Dave'owi udaje się go zrestartować, pomimo błagań HAL-a. To właśnie wtedy pojawia się wideo, które zostało nagrane dla załogi, aby mogli je obejrzeć podczas przybycia na Jowisza.

W ten sposób astronauta dowiaduje się o monolicie, który pojawił się na Księżycu i jest uważany za pierwszy dowód na istnienie inteligentne życie poza Ziemią Misja Discovery One jest w końcu ustalenie, czy Jowisz był miejscem pochodzenia obiektu.

Jowisz i nie tylko

Sam na statku Dave zbliża się do Jowisza, wchodzi do portalu i wyrusza w surrealistyczną podróż pełną świateł, kolorów i obcych krajobrazów.

Nagle znajduje się w nieznanym pomieszczeniu, a gdy spogląda przed siebie, widzi starsza wersja Wkrótce potem jeszcze starsza wersja, na łożu śmierci.

W ostatnich sekundach swojego życia widzi monolit pojawiający się przed jego łóżkiem. To właśnie wtedy starzejące się ciało Dave'a przekształca się w monolit. zarodek otoczony światłem i unosi się w przestrzeni kosmicznej.

Analiza filmu 2001: Odyseja kosmiczna

Niezwykły film

Chociaż jest to film science fiction, 2001: Odyseja kosmiczna Kubrick nie chciał tworzyć filmu fabularnego, który przyciągałby widzów monstrualnymi postaciami czy silnym zabarwieniem erotycznym.

Dzięki filozoficznemu i egzystencjalistycznemu podejściu narracja koncentruje się na ogromie przestrzeni kosmicznej i doświadczeniach samych astronautów w sytuacjach izolacji.

Po kilku prowizorycznych wersjach reżyser zdecydował się na umieszczenie w tytule słowa "odyseja". odniesienie do dzieła Homera Odwołując się do poematu epickiego, chciał przekazać, że przestrzeń kosmiczna była przerażająca i pełna tajemnic dla tych ludzi, tak jak morze było dla nawigatorów.

Tutaj poczucie samotności, pustki, a nawet paniki jest często przekazywane poprzez cisza niszczące.

Doskonałym przykładem jest śmierć Franka Poole'a: kiedy jego ciało trafia na orbitę i ginie w przestrzeni, słyszymy tylko jego oddech, który zostaje nagle przerwany.

Wszystkie te osoby wydają się być dość samotne, a film fabularny charakteryzuje się brakiem dialogów. W rzeczywistości pierwsza linia 2001: Odyseja kosmiczna pojawia się dopiero po 25 minutach filmu.

Efekty wizualne i ścieżka dźwiękowa

To nie dialogi, ani niekoniecznie narracja, przykuwają uwagę widzów: to głównie efekty wizualne i dźwiękowe zaskakują nas od początku do końca.

Ustanawiając związek między ruchami satelitów a ruchami walca, reżyser włączył klasyczne tematy, takie jak Błękitny Dunaj Johanna Straussa II na ścieżce dźwiękowej.

Powolne tempo filmu, w połączeniu z często intensywną i dramatyczną ścieżką dźwiękową, wywołuje u widza uczucie dyskomfortu i niepokoju.

Film fabularny zbliża się nawet do surrealizm w końcowej części filmu, kiedy Dave wchodzi do portalu po przybyciu Jowisza.

Scena jest niezapomnianą sekwencją świateł, kolorów, dźwięków i obcych krajobrazów.

Główny temat filmu: ludzkość kontra technologia

2001: Odyseja kosmiczna zastanawia się między innymi nad postępem technologicznym, wyobrażając sobie możliwe skutki i konsekwencje dla ludzkości.

Kubrick wykorzystuje postać HAL 9000, komputera imitującego człowieka, aby sproblematyzować sztuczna inteligencja, jej ograniczenia i wyzwania .

Na początku sekwencji "Mission to Jupiter", kiedy załoga zostaje przedstawiona, jeden z astronautów wspomina, że naprawdę wygląda jak człowiek i okazuje emocje. Możemy być świadkami przyjaźni, która tworzy się między HAL-em i Dave'em: grają w szachy, rozmawiają, a nawet wymieniają się pomysłami.

Chociaż jest to "doskonała maszyna", HAL jest atakowany przez głęboko ludzkie uczucia takich jak nieufność i strach.

Kiedy więc zawodzi po raz pierwszy, HAL zachowuje się dumnie i gwałtownie, nadużywając mocy przyznanej mu jako "mózgowi" statku. Po projekcji ciała Franka w nieskończoność, próbuje zostawić Dave'a po stronie formy statku.

Jednak kiedy zostaje pokonany przez swojego byłego przyjaciela, HAL płacze, przyznaje się do błędów i prosi o przebaczenie. Wydaje się, że można śmiało powiedzieć, że reżyser ostrzegał przed niebezpieczeństwami związanymi z tworzeniem czegoś tak podobnego do ludzkości, w jej cechach, a także wadach.

Jaki jest związek między Monolitem a życiem pozaziemskim?

Sposób, w jaki reżyser zdecydował się przedstawić możliwość inteligentnego życia obcych, jest również dość oryginalny. Kubrick, doradzany przez Carla Sagana, naukowca i astronoma specjalizującego się w tajemnicach Wszechświata, zdecydował się nie przedstawiać istot z innej planety.

Ponieważ pomyślał, że mogą mieć formy biologiczne całkowicie odmienne od naszych lub od tego, co możemy sobie wyobrazić, zdecydował się nie umieszczać aktorów w kostiumach, co było powszechne w tamtych czasach.

Zamiast tego, aby nasza wyobraźnia mogła stworzyć własne obrazy, film przedstawia obecność obcego życia przez obiekt który zostałby wysłany.

Monolit, duży prostokątny kamień, mógłby być maszyną wysłaną przez gatunki pozaziemskie w celu śledzenia ewolucji życia w okolicy. Najpierw na Ziemi, a następnie na Księżycu, dziwne obiekty wydają się powodować zmiany w zachowaniu tych, którzy są w pobliżu.

Badana jest również potrzeba rządów, aby zachować tajemnicę, aby nie przestraszyć populacji Ziemi, ani nie spowodować "zderzenia kultur i dezorientacji społecznej" (według słów dr Floyda). Sami astronauci podczas misji na Jowisza nie są informowani o prawdziwym celu, dla którego ryzykują życie.

Wyjaśnienie 2001: Odyseja kosmiczna

2001: Odyseja kosmiczna to film science fiction, który koncentruje się na ewolucja i możliwe wpływ obcych Na początku widzimy grupę małp, które zachowują się w ten sposób; przybycie monolitu radykalnie zmienia ich kurs, jakby przyniosło dar racjonalności.

Kiedy jeden z nich nauczy się używać kości jako narzędzia, zmienia się ich organizacja społeczna i nawyki. Nauki przechodzą z jednego na drugiego i wkrótce wszyscy wiedzą, jak używać kości do walki z rywalami i polowania, stając się mięsożercami.

Ten moment wydaje się być początkiem rasy ludzkiej. Z czasem złożoność wzrasta, ale logika pozostaje: ludzkość wykorzystuje narzędzia do przetrwania i rozwoju .

Wskazówka do tego wyjaśnienia jest podana w samym filmie, kiedy widzimy kość wirującą w powietrzu, a wkrótce potem statek o podobnym kształcie pędzący w kosmosie.

Słynny fragment jest wskazywany jako przykład montażu intelektualnego, czyli czegoś, co ma miejsce, gdy dwa obrazy, które początkowo wydają się niepowiązane, łączą się i nabierają nowego znaczenia.

O koniec 2001: Odyseja kosmiczna Sam na statku, gdy Dave zbliża się do monolitu znajdującego się na orbicie, wyrusza w surrealistyczną przygodę.

Po drugiej stronie wiru świateł i kolorów astronauta trafia do pokoju, w którym w krótkich momentach jesteśmy świadkami jego starzenia się i późniejszej śmierci. W ostatnim oddechu Dave widzi monolit stojący przed jego łóżkiem.

Wkrótce potem mężczyzna umiera, a jego duch wydaje się unosić, otoczony energią. W środku przestrzeni, patrząc na Ziemię, staje się embrionem, który promieniuje światłem i wydaje się być embrionem. najbardziej wyewoluowaną formą gatunku ludzkiego.

Tak jak jeden monolit obudził zdolności w małpach na Ziemi, prowadząc gatunek do ewolucji, tak drugi zdołał posunąć ludzkość jeszcze dalej, tworząc nową formę życia.

Zapytany o znaczenie filmu, Kubrick oświadczył magazynowi Playboy :

Kiedy pomyślisz o gigantycznym postępie technologicznym, jakiego dokonał człowiek w ciągu kilku tysiącleci - mniej niż mikrosekundy w chronologii wszechświata - czy możesz sobie wyobrazić rozwój ewolucyjny, jaki miałyby najstarsze formy życia? (...) Ich potencjał byłby nieograniczony, a inteligencja niedostępna dla ludzi.

2001: Odyseja kosmiczna książka

Klasyk science fiction został częściowo zainspirowany opowiadaniem Strażnica (1951), autorstwa Arthura C. Clarke'a. W oryginalnym tekście na Księżycu odkryto rodzaj piramidy, która została wysłana przez zaawansowanych kosmitów, którzy przewidzieli istnienie inteligentnego życia na Ziemi.

Clarke współpracował z Kubrickiem nad scenariuszem; w międzyczasie napisał także powieść o tym samym tytule, która została wydana wkrótce po filmie.

Po pierwszym dziele sagi, autor opublikował również książki 2010: Odyssey Two (1982), 2061: Odyssey Three (1987) e 3001: Ostateczna Odyseja (1997).

Plakat i arkusz informacyjny filmu

Genialna kultura w Spotify

Ścieżka dźwiękowa do 2001: Odyseja kosmiczna jest jednym z najbardziej inspirujących i mrożących krew w żyłach aspektów filmu fabularnego. Jeśli jesteś fanem muzyki klasycznej lub chcesz poczuć się epicko podczas codziennych czynności, naciśnij przycisk grać :

Skorzystaj z okazji, aby ją poznać: