فهرست مطالب
چیکوینها گونزاگا (1847 - 1935) پیانیست، آهنگساز و رهبر ارکستر برزیلی بود که موانع را شکست و نام خود را در تاریخ ملی نوشت.
همچنین ببینید: مادام بوواری: خلاصه و تحلیل کتابیک زن بسیار پیشرفته برای زمان خود، چیکوینها با تعصبات مبارزه کرد و او تلاش کرد تا از طریق موسیقی امرار معاش می کند، چیزی که برای زنان در برزیل بی سابقه بود.
او یک پیشگام و بسیار شجاع بود، او اولین برزیلی بود که رهبری یک ارکستر را بر عهده گرفت و همچنین یکی از بزرگترین سفیران موسیقی عامه پسند بود.
اهمیت آهنگساز به حدی بود که از سال 2012، روز ملی موسیقی عامه پسند برزیل در 17 اکتبر، روز تولد او جشن گرفته می شود.
Chiquinha Gonzaga که عمدتاً به خاطر میراث هنری گسترده اش شناخته می شود، به خاطر زندگی نامه منحصر به فردش نیز به یاد می آید.
علاوه بر حرفه موسیقیایی اش، کاریوکا به دلیل مشارکت در امور اجتماعی نیز برجسته بود: او از مدافعان عالی بود. الغای برده داری و در خط مقدم مبارزه برای کپی رایت قرار داشت.
چیکوینها گونزاگا کی بود؟
سالهای اولیه
فرانسیسکا ادویگز نوس گونزاگا در 17 اکتبر به دنیا آمد. ، 1847، در ریودوژانیرو. مادرش، رزا ماریا نئوس دی لیما، دختر بردگان و پدرش، خوزه باسیلئو گونزاگا، مارشال ارتش امپراتوری بود.
خانواده پدر بسیار سنتی و محافظهکار بودند و موضعی علیه ارتش داشتند. اتحاد. اتصال. با این حال، این دو به پایان رسیدندپس از تولد فرانسیسکا ازدواج کرد.
در دوران کودکی، این دختر پیانو را نزد استاد الیاس آلوارس لوبو آموخت و در تنها 11 سالگی آهنگسازی را آغاز کرد . او همچنین از سنین کودکی به ریتم های محبوب مانند umbigada که مهمانی ها را در اختیار می گرفت، علاقه نشان داد.
روابط و جدایی ها
در سن 16 سالگی، در سال 1863، فرانسیسکا مجبور شد با مردی مسن تر به نام Jacinto Ribeiro do Amaral که تاجر و افسر نیروی دریایی بود ازدواج کند. سه فرزند از این رابطه به دنیا آمدند: ژائو گوالبرتو، ماریا دو پاتروچینیو و هیلاریو.
شوهرش از حرفه او برای پیانو استقبال نکرد و وقتی فرانسیسا این ساز را می نواخت، حسادت می کرد. خانواده به کشتی سائوپائولو نقل مکان کردند، کشتی ای که جاسینتو در آن خدمت می کرد، و وضعیت انزوا غیرقابل تحمل شد.
بنابراین، در سال 1869، چیکوینها گونزاگا در آن زمان تصمیم غیرقابل تصوری گرفت: او جدا شد از شوهرش و در جستجوی شغل رویاهایش رفت. این طلاق رسوایی بزرگی بود و باعث شد بستگانش او را نپذیرفتند.
فرانسیسکا مجبور شد تنها پسر بزرگش را ترک کند و دو نفر دیگر را نزد پدرش بگذارد. علیرغم این رنج، او توانست به زندگی خود ادامه دهد و شروع به آموزش پیانو و شرکت در محافل کر کرد.
مدتی بعد، پیانیست با ژائو باتیستا د کاروالیو، مهندس، که با او همکاری داشت، درگیر شد. یک دختر، آلیس ماریا. رابطههمچنین به دلیل خیانت شریک زندگی اش پایان یافت و چیکوینها مجبور شد کودک را پشت سر بگذارد.
سیاست و جامعه
فرانسیکا از جامعه ای مردسالار و استعمارگر که هنوز برده داری را تداوم می بخشید، برای آزادی و آزادی مبارزه کرد. تنوع.
همچنین ببینید: ادبیات کوردل چیست؟ منشأ، ویژگی ها و نمونه هاحذف طلب و جمهوری خواه ، او نظرات خود را علناً بیان می کرد، حتی برای جمع آوری بودجه برای این هدف، نت می فروخت.
علاوه بر اینکه اخلاق معاصر را به چالش می کشید. طلاق، او بر همه موانع غلبه کرد و فضای جدیدی برای خود در پانورامای موسیقی ایجاد کرد.
بعد از دلشکستگی، پیانیست خود را به زندگی بوهمیانه انداخت : در مهمانی ها، سیگار کشیدن و نواختن موسیقی ، توجه را به دلیل عدم مطابقت با آنچه از یک زن و مادر انتظار می رود به خود جلب کرد.
شغل موفق
در موسیقی بود که چیکوینها نه تنها بقا پیدا کرد، بلکه همچنین مسیر موفقیت او علاوه بر تدریس پیانو، با آرتور ناپلئو نیز تحصیل کرد و با گروه Choro Carioca اجرا کرد.
به تدریج، گونزاگا به خاطر آثارش به ویژه به عنوان آهنگساز در ژانرهای مختلف شناخته شد. موزیکال اگرچه او اولین پیانیست یا آهنگساز برزیلی نبود، اما یکی از اولین زنانی بود که زندگی حرفه ای خود را از طریق موسیقی به دست آورد.
این هنرمند همچنین شروع به نوشتن برای تئاترها و مجلات مختلف کرد و بعداً Sociedade Brasileira de را تأسیس کرد.نویسندگان تئاتر.
در سال 1885، هنگامی که چیکوینها برای اولین بار ارکستر را رهبری کرد ، مطبوعات نمی دانستند در اخبار چه بنویسند، زیرا کلمه "maestrina" در واژگان آن
چهار سال بعد، او ارکستری از گیتارها را رهبری کرد، سازهایی که در آن زمان به تحقیر نگاه میشد و با طبقات پایینتر و ریتمهای محبوب مرتبط بود.
سفر در اروپا و پایان زندگی
در سن 52 سالگی، Chiquinha Gonzaga یک عشق بحث برانگیز دیگر را تجربه کرد، این بار با یک دانش آموز پرتغالی، João Batista Fernandes Lage، که تنها 16 سال داشت. .
برای فرار از رسوایی و قضاوت عمومی، هنرمند در نهایت نوجوان را به فرزند خواندگی پذیرفت و آن دو به اروپا رفتند، جایی که بین سال های 1902 تا 1910 سفر کردند. این زوج یک فصل را در پرتغال، در شهر لیسبون گذراندند. ، جایی که پیانیست به آهنگسازی و تسخیر تحسین کنندگان ادامه داد.
زمانی که آنها به برزیل بازگشتند، به زندگی عاشقانه خود در مخفیانه ادامه دادند . در 28 فوریه 1935، فرانسیسکا در کنار شریک زندگی خود درگذشت و در گورستان سائو فرانسیسکو دو پائولا به خاک سپرده شد.
تنها پس از مرگ او، ارتباط عشقی بین این دو، از طریق مکاتبات و پرتره های قدیمی کشف شد.
آهنگهای اصلی چیکوینها گونزاگا
چیکوئینها گونزاگا اولین آهنگساز محبوب برزیلی در نظر گرفته می شود، با درکنیاز به ترکیب پیانو با ذائقه مردم برزیل و ریتمهایی که تودهها را متحرک میکردند.
تولید هنری او نیز بسیار گسترده است: گونزاگا علاوه بر اینکه اولین پیانیست گروه کورو بود، تقریباً 2 هزار آهنگ ساخت. ، با ریتم هایی مانند والس، پولکا و غورباغه.
Atraente (1877)
Atraente - Chiquinha GonzagaAtraente پولکای است که به سرنوشت Chiquinha Gonzaga را تغییر دهید و موفقیت او را دیکته کنید. چند ماه پس از انتشار، آهنگ قبلاً 15 نسخه داشت و آهنگ در سراسر کشور پخش می شد.
در ابتدا، شهرت مشکلات بیشتری را برای پیانیست به همراه داشت، زیرا او خانواده عصبانی شدند و حتی می خواستند در حرفه او خرابکاری کنند.
Corta-Jaca (1895)
Corta-Jacaبا عنوان اصلی Gaúcho , آهنگی که به Corta-Jaca معروف شد، یک ماکسیکس (یا تانگوی برزیلی) است که بخشی از اپرت بود Zizinha Maxixe .
در سال 1914، The تم قهرمان یک لحظه قابل توجه در تاریخ کشور بود. در طی یک رسیتال توسط رئیس جمهور هرمس دا فونسکا، بانوی اول، نیر دو تفه، Corta-Jaca را بر روی گیتار نواخت.
این اجرا باعث شوک در محافظهکارترین لایههای جامعه شد. مبتذل نامیده می شود. در واقع، این اپیزود به گشودگی بیشتری در فضاهای "دایره بالا" نسبت به ریتمهای بوهمیایی که در حال ظهور بودند تبدیل شد.
Ó Abreافسوس (1899)
اوه راهی بساز! - Chiquinha Gonzaga - 1899در تاریخ کارناوال ما جاودانه شد، تم محبوب ترین آهنگ چیکوئینها گونزاگا است. اولین راهپیمایی کارناوال در تاریخ (و همچنین اولین راهپیمایی با اشعار) در نظر گرفته می شود، Abre Alas برای رژه Cordon Rosa de Ouro، در Andarai، ریودوژانیرو ساخته شد.<1
موسیقی که بسیار نوآورانه بود، بر ریتم جشن تأثیر زیادی گذاشت، حتی به نمادی از کارناوال برزیل تبدیل شد.