ادبیات کوردل چیست؟ منشأ، ویژگی ها و نمونه ها

ادبیات کوردل جلوه‌ای هنری است که عناصر متعددی مانند نوشتار، شفاهی و نقوش چوب را با هم ترکیب می‌کند.

این بیان فرهنگی برزیلی نمونه‌ای از شمال شرق کشور، به‌طور دقیق‌تر در مناطق پارایبا، پرنامبوکو است. ، پارا، آلاگواس، ریو گرانده دو نورته و سئارا.

این نوع ادبیات از برگه هایی استفاده می کند که به طور سنتی در نمایشگاه های مردمی فروخته می شود.

منشا ادبیات کوردل چیست؟

ادبیات کوردل یکی از میراث های لوزیتانی است که ما به ارث برده ایم. در حدود قرن دوازدهم در پرتغال با تروبادوریسم قرون وسطایی ظهور کرد.

در آن زمان هنرمندانی بودند که داستان هایی را که برای عموم خوانده می شد می خواندند، زیرا بی سوادی عملاً گسترده بود و یکی از اشکال انتقال بود. دانش و سرگرمی از طریق شفاهی بود.

بعدها، در قرن 15 و 16، در حال حاضر در رنسانس ، دستگاه چاپ ایجاد شد که امکان چاپ سریعتر و تعداد متون را فراهم کرد. کاغذ.

از این‌جا، داستان‌هایی که توسط تروبادورها فقط شفاهی می‌گفتند، در اعلامیه‌هایی ضبط می‌شد و به خیابان‌ها می‌رفت و از طناب آویزان می‌شد - رشته ، همانطور که هست. در پرتغال شناخته شده است. در ابتدا نمایشنامه های تئاتر نیز در این کتابچه ها چاپ می شد، مانند آثار نویسنده پرتغالی ژیل ویسنته.

بنابراین با ورود پرتغالی ها به این کشور،تمرین ادبیات کوردل که در شمال شرقی ساکن شد. بنابراین، در قرن هجدهم، این بیان فرهنگی در برزیل قوام می‌یابد.

چهره‌های مهم برای رواج کوردل، repentistas هستند، ویولیست‌هایی که داستان‌های قافیه‌ای را در مکان‌های عمومی به روشی مشابه می‌خوانند. به همان کاری که تروبادورهای باستانی انجام می دادند.

ویژگی های کوردل شمال شرقی

کودل شمال شرقی با شیوه بی احترامی و محاوره ای خود در داستان گویی مشخص می شود. از سادگی و زبان منطقه ای استفاده می کند، که آن را تبدیل به بیانی می کند که برای عموم مردم قابل درک است.

موضوعات تکرار شونده در ادبیات کوردل

روایت ها معمولا داستان های خارق العاده ای از شخصیت های منطقه ای یا روزمره را بیان می کنند. موقعیت‌ها، آوردن افسانه‌های فولکلور، سیاسی، اجتماعی، مذهبی، مضامین ناپسند و غیره استفاده از نقاشی های چاپ شده بر روی جزوات، که در خدمت نشان دادن داستان ها هستند. این نقاشی‌ها عمدتاً با استفاده از تکنیک چوب‌تراشی انجام می‌شوند.

در این روش، شکل‌ها از کنده کاری یک ماتریس چوبی ساخته می‌شوند که لایه نازکی از رنگ دریافت می‌کند و سپس روی کاغذ «مهر» می‌شود. و بنابراین طرح را منتقل می کند.

نقوش چوب به علامت تجاری برگه های کوردل تبدیل شده است و زیبایی بسیار زیبایی دارد.سبک خاص خود، با تضادهای زیاد، فرم های ساده شده، استفاده شدید از رنگ سیاه و اغلب وجود دانه های چوب در نتیجه نهایی. همچنین عنصر بسیار مهمی در ادبیات کوردل است. از طریق اعلان است که کوردل خود را به طور کامل بیان می کند و با مردم ارتباط برقرار می کند.

کوردل علیرغم اینکه یک عبارت رایج و محاوره ای است، معیار خاصی با استفاده از آیات دارد و همچنین مستلزم استفاده از قافیه ها بنابراین، خلاقیت، تکنیک و خردمندی زیادی لازم است تا یک کوردلیست خوب باشید.

شعرا و شعرهای کوردل

در شمال شرقی برزیل هنرمندان کوردل زیادی وجود دارند. برخی از اسامی برجسته عبارتند از:

• Apolônio Alves dos Santos
• Cego Aderaldo
• Firmino Teixeira do Amaral
• João Ferreira de Lima
• خوائو مارتینز د آتاید
• مانوئل مونتیرو
• لئاندرو گومز د باروس
• خوزه آلوز سوبرینیو
• هومرو دو رگو باروس
• Patativa do Assaré (Antônio Gonçalves da Silva)
• Téo Azevedo
• Gonçalo Ferreira da Silva

کمی در مورد تاریخچه و ارتباط دو مورد بیاموزید این شاعران، و همچنین نمونه ای از شعری از هر یک از آنها.

Leandro Gomes de Barros (1865-1918)

Leandro Gomes de Barros، از Paraiba، به عنوان بزرگترین شناخته شد. از شاعران محبوب قرن نوزدهم. آنقدر که روز شماروز تولد 19 نوامبر به افتخار این هنرمند بزرگ به عنوان "روز کوردلیستا" انتخاب شد.

آثار O Dinheiro ، ای وصیت سگ و اسبی که پول را مدفوع کرد الهام بخش نویسنده آریانو سواسونا بود تا O auto da compadecida را بسازد.

شر و رنج

Seu eu با خدا صحبت کنید

از او می‌پرسیدم:

چرا این‌قدر رنج می‌کشیم

وقتی به اینجا آمدیم؟

این چه بدهی است

ما باید بمیریم تا بپردازیم؟

من همچنین می‌پرسم

چگونه انجام می‌شود

چه کسی نمی‌خوابد، چه کسی نمی‌خورد

و بنابراین او راضی زندگی می کند.

چرا

ما را همین طور نکرد؟

چون برخی افراد خوشحال هستند

و دیگران که آیا آنها اینقدر عذاب می کشند؟

ما یکسان به دنیا آمده ایم،

ما در یک گوشه زندگی می کنیم.

چه کسی قرار بود این گریه را خفه کند

و در نهایت گریه را نمک زد؟