Inhoudsopgave
De kerk van Santa Maria del Fiore, ook bekend als de kathedraal van Florence, begon met de bouw in het jaar 1296. Deze tijd is een van de grootste in het christendom.
De kathedraal, ontworpen door Arnolfo di Cambio (1245-1301/10), wordt door veel onderzoekers en historici beschouwd als het eerste symbool van de renaissance-architectuur.
Een van de meest opvallende elementen van het werk is de aanwezigheid van de indrukwekkende en vernieuwende Duomo, ontworpen door Filippo Brunelleschi (Florence, 1377-1446).
De bouw van de kathedraal - die tevens de zetel is van het aartsbisdom Florence - duurde jaren achtereen en het gebouw wordt beschouwd als een van de grote monumenten van Italië.
Geschiedenis van het monument
De bouw van de kerk begon in 1296 - de eerste steen van de gevel werd gelegd op 8 september 1296.
Het gedurfde project onderstreepte de cultureel en economisch belang van Florence In die tijd ging de stad door een periode van economische volheid voornamelijk door de zijde- en wolhandel.
Het oorspronkelijke ontwerp van de kerk werd gemaakt door de Italiaanse architect Arnolfo di Cambio. De schepper, die werd geboren in 1245 en stierf tussen 1301 en 1310 - de exacte datum is niet bekend - was een liefhebber van de gotische stijl en introduceerde een aantal elementen van die stijl in zijn werk. De architect werkte aan de kathedraal tussen 1296 en 1302.
Met Arnolfo's dood werd het werk onderbroken en pas in 1331 hervat.
Iets over Arnolfo di Cambio
De Italiaanse architect en kunstenaar werkte in het begin van zijn carrière vooral in Rome, totdat Arnolfo in 1296 naar Florence verhuisde om aan zijn belangrijkste project te beginnen: de kathedraal van de stad.
Arnolfo was niet alleen verantwoordelijk voor de majestueuze kerk, maar tekende ook de beelden van de gevel (die zich nu in het Duomo Museum bevinden), het Palazzo Vecchio (Palazzo della Signoria), de kerk van Santa Croce en het koor van de Benedictijnse abdij.
De naam van Arnolfo di Cambio is daarom essentieel voor de architectuur van de stad.
De stijl van de kathedraal
De kerk van Santa Maria del Fiore is een van 's werelds grootste gotische werken .
Hoewel zij wordt gekenmerkt door de gotische stijl, heeft de kathedraal een reeks invloeden van andere stijlen die de historische perioden weergeven die de kerk heeft doorgemaakt.
De kerktoren
Een tweede belangrijke naam is die van Giotto, die in 1334 werd benoemd tot bouwmeester en begon met de bouw van het belfort van de kerk.
Drie jaar na het begin van de werkzaamheden overleed de meester echter. De werkzaamheden werden voortgezet met Andrea Pisano (tot 1348) en zijn opvolger was Francesco Talenti, die van 1349 tot 1359 werkte en erin slaagde de klokkentoren te voltooien.
Men mag niet vergeten dat in de tijd van Pisano de regio zwaar te lijden had onder de zwarte pest De bevolking is met de helft verminderd (van 90.000 inwoners zijn er nog maar 45.000 over).
De Campanile biedt een panoramisch uitzicht over Florence voor wie de 414 treden (85 meter hoog) beklimt.
Giotto's Campanile.
De gevel
De voorgevel van de kerk, die aan het eind van de 16e eeuw werd verwoest, werd opnieuw ontworpen door Emilio de Fabris (1808-1883).
Het nieuwe ontwerp bevat marmer in een grote verscheidenheid aan kleuren.
Zie ook: Chiquinha Gonzaga: biografie en grootste hits van de Braziliaanse componistDe gevel werd opgetrokken tussen 1871 en 1884 en probeerde de Florentijnse stijl van de 14e eeuw te imiteren.
De voorgevel van de kathedraal.
Waarom heet de kerk Santa Maria del Fiore?
O lelie wordt beschouwd als het symbool van Florence Daarom werd het gekozen om de kathedraal van de stad te dopen.
Deze bloem is zeer belangrijk voor de Florentijnse cultuur omdat ze in grote hoeveelheden voorkomt op de plantages in de regio.
De vlag van de Florentijnse Republiek zelf draagt de afbeelding van de lelie.
Plaats en afmetingen
De kerk van Santa Maria del Fiore ligt in het hart van Florence in de Italiaanse regio Toscane, midden op het Piazza del Duomo.
Piazza del Duomo.
De kathedraal is 153 meter lang, 43 meter breed en 90 meter transept. Intern is de hoogte van de koepel 100 meter.
Toen de bouw in de 15e eeuw was voltooid, was de kerk de grootste in Europa Tegenwoordig is zij qua omvang kleiner dan slechts twee andere kerken: de Sint-Pietersbasiliek (Vaticaan) en de Sint-Pauluskathedraal (Londen).
De koepel van Santa Maria del Fiore
De koepel van de kathedraal was een innovatief project bedacht door Brunelleschi.
In 1418 waren de Italiaanse autoriteiten bezorgd over het gat in het dak van de kerk, dat zon en regen doorliet. Toen de werkzaamheden aan de kerk klaar waren, was er geen bouwkundige oplossing voor het dak, dat dus onbedekt bleef.
Het gebouw had te kampen met slecht weer en uit angst voor de gevolgen voor de bouw lanceerden de toenmalige politici een openbare wedstrijd om ontwerpvoorstellen voor de koepel te vinden.
Men wilde de grootste koepel ter wereld bouwen, maar niemand leek technisch begaafd genoeg om het werk te doen.
De winnaar zou 200 gouden florijnen ontvangen en de mogelijkheid om zijn naam postuum in het werk op te nemen.
Het project was extreem moeilijk vanwege de uitdagingen op het gebied van constructie. Alle opties die leken te bestaan waren extreem duur en uiteindelijk niet levensvatbaar. Toch streden verschillende gevierde architecten uit die tijd om de prijs.
Filippo Brunelleschi, een destijds in Florence geboren goudsmid, creëerde een uiterst innovatief project waarvoor geen dure en ingewikkelde steigerconstructie nodig was.
Zijn idee was om twee koepels te bouwen, de ene binnen de andere. De binnenste koepel zou een twee meter dikke basis hebben en een top van anderhalve meter. De tweede koepel was minder dik en moest het gebouw vooral beschermen tegen regen, zon en wind. De twee koepels zouden met elkaar verbonden worden door een trap, die vandaag de dag nog steeds te bezichtigen is.
Hoewel hij de wedstrijd niet won (die werd afgesloten zonder winnaars), trok Brunelleschi's zeer originele project de aandacht van de autoriteiten.
Filippo Brunelleschi, de schepper van de koepel.
Brunelleschi bracht een schat aan kennis mee uit de wereld van de goudsmeedkunst en bracht vóór de wedstrijd enige tijd in Rome door om de structuur van oude monumenten te bestuderen.
De goudsmid begon het werk aan het monument in 1420 met de titel van directeur van het koepelproject (in het Italiaans bekend als provveditore ).
Lorenzo Ghiberti, ook een goudsmid, Brunelleschi's professionele collega en zijn grootste rivaal, werd benoemd tot assistent-directeur en was verantwoordelijk voor de controle van het werk.
De bouw had verschillende problemen tijdens de voortgang, volgens de legende vooral door Filippo Brunelleschi's gecompliceerde persoonlijkheid.
De koepel werd pas in 1436 voltooid.
Wetenswaardigheden over het monument
Het uitzicht vanaf het monument
Wie het balkon van het uitzichtpunt wil bereiken, moet een steile klim met 463 treden overwinnen.
Eenmaal boven kunnen bezoekers genieten van een panoramisch uitzicht over Florence.
Gezicht op de kathedraal van Florence.
De rivaliteit tussen Brunelleschi en Ghiberti
Het verhaal gaat dat de auteur van het koepelwerk aanvankelijk een knauw in zijn ego kreeg omdat hij en Ghiberti precies hetzelfde jaarsalaris kregen - 36 florijnen - ook al was Brunelleschi de enige auteur van het idee.
Enige tijd na de doorbraak in de bouw werd het onrecht gecorrigeerd: Brunelleschi kreeg een enorme opslag (100 florijnen per jaar) en Ghiberti bleef hetzelfde bedrag ontvangen.
Brunelleschi's crypte
Weinig mensen weten het, maar de schepper van de koepel, Filippo Brunelleschi, ligt begraven in een crypte in de kathedraal, tegenover de koepel die hij liet bouwen.
Zie ook: De metamorfose van Franz Kafka: analyse en samenvattingDe goudsmid stierf op 5 juni 1446 en werd begraven met een ereteken, een zeldzame gebeurtenis en een teken van zijn erkenning omdat dit soort ritueel alleen was voorbehouden aan architecten.
De crypte waar Brunelleschi begraven ligt.
Maak ook kennis met
