Księżniczka na ziarnku grochu: analiza bajki

Księżniczka na ziarnku grochu to stara baśń, opublikowana przez Duńczyka Hansa Christiana Andersena w 1835 roku, która do dziś jest częścią dziecięcej wyobraźni, wzbogacając symboliczny bagaż chłopców i dziewczynek, a także dorosłych.

Krótka historia

Dawno, dawno temu był sobie młody książę, który mieszkał w zamku ze swoim ojcem, królem.

Jego życie było pełne luksusu i przywilejów, ale mimo to czuł się bardzo smutny i znudzony.

Pomyślał więc, że gdyby miał towarzyszkę - żonę - byłby szczęśliwszy.

Postanawia więc przeszukać wszystkie pobliskie królestwa w poszukiwaniu księżniczki, która zechciałaby go poślubić.

Książę podróżował przez wiele królestw, ale nie mógł znaleźć prawdziwej księżniczki.

Zniechęcony i przygnębiony zaprzestał poszukiwań.

Pewnego dnia, podczas wielkiej burzy, do drzwi jego zamku zapukała piękna dziewczyna. Była przemoczona i trzęsła się z zimna.

Dziewczyna powiedziała, że tym, kto otworzył drzwi, był król:

- Witam Pana! Jestem księżniczką i spacerowałam w pobliżu, gdy nagle uderzyła burza. Czy mógłbyś mnie schronić na noc?

Wtedy król wpuścił młodą kobietę do środka.

Książę usłyszał inny głos i poszedł zobaczyć, co się dzieje. Dziewczyna wyjaśniła mu, a on bardzo się ucieszył, że spotkał księżniczkę.

Ale jej ojciec był podejrzliwy, nie do końca wierzył dziewczynie i chciał się upewnić, że to prawdziwa księżniczka.

Aby zdobyć dowód, wpadł na pewien pomysł.

Dla młodej dziewczyny przygotowano pokój, w którym ułożono 7 materacy. Pod pierwszym materacem umieszczono mały groszek.

Następnego ranka, po przebudzeniu, król i książę zapytali dziewczynę, jak minęła jej noc. Odpowiedziała, że bardzo źle spała, że coś ją dręczy, ale nie wie co.

To potwierdziło, że rzeczywiście była księżniczką, bo tylko prawdziwa księżniczka byłaby w stanie zauważyć obecność małego groszku pod tyloma materacami.

Aby książę mógł lepiej poznać dziewczynę, zakochali się w sobie i pobrali. I żyli długo i szczęśliwie.

Analiza Księżniczki na ziarnku grochu

Podobnie jak w przypadku wszystkich baśni, konieczne jest interpretowanie ich w sposób symboliczny i intuicyjny, pomijając racjonalność, która nalega na nadanie logicznego znaczenia wydarzeniom opowiadanym w historii.

W ten sposób możliwe jest wyciągnięcie cennych rad i lekcji z tych odwiecznych narracji, które nam towarzyszą.

W Księżniczce na ziarnku grochu możemy wyróżnić kilka elementów, które wprowadzają interesujące metafory.

Poszukiwania "prawdziwej księżniczki" przez księcia mogą reprezentować wewnętrzne poszukiwania człowieka. odnaleźć w sobie swoją "szlachetną" stronę Szlachetny w sensie charakteru, a nie królewskości.

Kiedy dziewczynka kładzie się spać na kilku materacach na małym groszku, sprawdzana jest umiejętność dostrzegania drobiazgów w życiu. Groch symbolizuje "egzystencjalną uciążliwość". .

Jest też odwaga, by zakomunikować to światu, gdy mówi królowi i księciu, że jej noc była zła, to znaczy, że nie milczy w obliczu tego, co czuje.

7 materace reprezentują wiele warstw rozpraszaczy które przeszkadzają nam w postrzeganiu tego, co naprawdę ważne.