ရုပ်ရှင်သမိုင်း- သတ္တမမြောက် အနုပညာ၏ မွေးဖွားမှုနှင့် ဆင့်ကဲဖြစ်စဉ်

ရုပ်ရှင်သည် ကမ္ဘာပေါ်တွင် တန်ဖိုးအရှိဆုံး အနုပညာဘာသာစကားများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။ ဖျော်ဖြေရေး၊ သင်ယူမှုနှင့် ရောင်ပြန်ဟပ်မှုတို့၏ရင်းမြစ်ဖြစ်သော ရုပ်ရှင်လောက၏ မှော်ဆန်မှု သည် 19 ရာစုနှောင်းပိုင်းတွင် ပေါ်ထွက်လာခဲ့သည်။

ရုပ်ရှင်နှင့် ပထမဆုံးရုပ်ရှင်များကို တီထွင်သူများ

ပထမဆုံး ရုပ်ရှင်ပြပွဲ ဒီဇင်ဘာ ၂၈ ရက် <၁>၁၈၉၅ <၂>တွင် ဖြစ်ပွားခဲ့သည်။ ပြပွဲကိုတာဝန်ယူသူများသည် Luminère ညီအစ်ကိုများ ၊ "ရုပ်ရှင်လောက၏ဖခင်များ" ဟုလူသိများသောပြင်သစ်နိုင်ငံသားနှစ်ဦး

သူတို့သည် ဓာတ်ပုံရိုက်ပစ္စည်းလုပ်ငန်းပိုင်ရှင်၏သားများဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်၊ ပထမဆုံးရိုက်ကူးခဲ့သောဇာတ်ကားများမှာ " Lumière Factory မှ ဝန်ထမ်းများထွက်ခွာသွားခြင်း " ၊ 45 စက္ကန့်တိုတိုအတိုလေးဖြစ်ပြီး စက်ရုံတွင်အလုပ်လုပ်နေသော အမျိုးသားနှင့်အမျိုးသမီးများ ထွက်ခွာသွားခြင်းကိုပြသသည့် " အလုပ်သမားများထွက်ခွာသွားခြင်း

Lumière ၏ စက်ရုံမှ ထွက်ခွာသွားသော အလုပ်သမားများကို ပြသသည့် ရုပ်ရှင်ဘောင်

သို့သော် Louis နှင့် Auguste Lumière တို့အတွက် ဤပထမဆုံး ပရောဂျက်ကို လုပ်ဆောင်နိုင်စေရန်အတွက် လူများစွာ အလုပ်လုပ်ခဲ့ကြသည်၊ တီထွင်ခဲ့သည်ကို မီးမောင်းထိုးပြရန် အရေးကြီးပါသည်။ ရွေ့လျားနေသောပုံများကိုဖမ်းယူရန်အတွက် နည်းစနစ်များနှင့် လုပ်ငန်းစဉ်များကို တီထွင်ခဲ့သည်။

ရုပ်ရှင်လောက၏ဘိုးဘေးများ

ပုံရိပ်များ၊ အရိပ်များနှင့် အလင်းရောင်များရိုက်ကူးခြင်းဆိုင်ရာ စူးစမ်းလိုစိတ်နှင့် အလင်းတန်းများ၊ optical လေ့လာမှုများနှင့် အလွန်လုပ်ဆောင်မှုတို့အပြင်၊ လူ့မျက်စိ၏ မျက်လုံးသည် ရုပ်ရှင်ဖန်တီးမှုတွင် ပါဝင်ခဲ့သည်။

ရှေးယခင်ကပင် လူတို့သည် ထိုအကြောင်းအရာကို အလွန်စိတ်ဝင်စားနေကြပြီ၊ ထို့ကြောင့် ဘီစီ ၅ဝဝဝ ခန့်က တရုတ်နိုင်ငံတွင်၊လူရုပ်များ၏ အရိပ်များကို ဖန်သားပြင်တစ်ခုပေါ်တွင် ပုံဖော်ထားသည့် အရိပ်ပြဇာတ် ကို ဖန်တီးခဲ့သည်။

၁၅ ရာစုတွင် ဉာဏ်ကြီးရှင် လီယိုနာဒို ဒါဗင်ချီသည် ကင်မရာ obscura<2 ကို တီထွင်ခဲ့သည်။>၊ မှန်ဘီလူးပါရှိသော အပေါက်ငယ်တစ်ခုမှ အလင်းဝင်ရောက်သည့် သေတ္တာတစ်ခု။ ဤစက်ပစ္စည်းသည် ပုံဆွဲခြင်းဆိုင်ရာ နားလည်မှုကို တော်လှန်ခဲ့ပြီး နောက်ပိုင်းတွင် ဓာတ်ပုံပညာကို ဖန်တီးရာတွင် အထောက်အကူဖြစ်စေခဲ့သည်။

နောက်ပိုင်းတွင်၊ 17 ရာစုတွင် ဂျာမန် Athanasius Kirchner မှ မှော်မီးပုံး ပေါ်လာသည်။ ၎င်းသည် ကင်မရာ obscura နှင့် ဆင်တူသည့် တူရိယာတစ်ခုဖြစ်ပြီး မှန်ပြားများပေါ်တွင် ပန်းချီပုံများကို ပုံဖော်ထားသည်။

မှော်မီးပုံးကိုကိုယ်စားပြုသော Augusto Edouart (1789-1861) မှ ရေးဆွဲခဲ့သည်

၁၉ ကြိမ်မြောက် ရာစု 19 ရာစုတွင်၊ 1832 ခုနှစ်တွင် Joseph-Antoine Plateau သည် တူညီသောရုပ်ပုံများပါသည့် ဒစ်ပြားတစ်ခုဖြစ်သည့် phenacistoscope ကို ဖန်တီးခဲ့ပြီး၊ လှည့်လိုက်သောအခါတွင် ဤရုပ်ပုံများသည် ရွေ့လျားနေသည်ဟု ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်စေသည်။

နှစ်အနည်းငယ်ကြာပြီးနောက် 1839 တွင် ဓာတ်ပုံပညာ ကို စီးပွားဖြစ်စတင်ရောင်းချခဲ့သော်လည်း ဓာတ်ပုံများပိုမိုမြန်ဆန်စွာပုံနှိပ်ရန်အခက်အခဲကြောင့် ရုပ်ရှင်ရုံများသည် ဤနည်းပညာကိုစုပ်ယူရန် အချိန်အနည်းငယ်ယူခဲ့ရသည်။

ထို့ကြောင့် 1877 ပြင်သစ်လူမျိုး Charles Émile Reynaud မှ praxinoscope ။ ဤစက်ပစ္စည်းသည် ရုပ်ရှင်လောကအတွက် အလွန်အရေးကြီးပြီး ကာတွန်းလောက၏ ရှေ့ပြေးအဖြစ် သတ်မှတ်ခံထားရသည်။

၎င်းတွင် အလယ်တွင် မှန်များပါသည့် စက်ဝိုင်းပုံများနှင့် အနားစွန်းများတွင် ပုံများပါရှိသည်။ စက်ကို ခြယ်လှယ်ထားသည့်အတိုင်း၊ ပုံများဖြစ်သည်။မှန်များပေါ်တွင် ပုံဖော်ထားပြီး ရွေ့လျားနေပုံရသည်။

Praxinoscope

တီထွင်မှုမှာ သေးငယ်သောအချိုးအစား၏အစတွင် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်ပြီး ပိုမိုကြီးမားသောစကေးဖြင့် ပြုလုပ်ခဲ့ပြီး ၎င်းကို ပိုမိုပြသနိုင်စေခဲ့သည်။ လူတွေက အလင်းပြဇာတ်ရုံ လို့ လူသိများပါတယ်။

ရုပ်ရှင်ရုံရဲ့အစ

1890 မှာ စကော့တလန် အင်ဂျင်နီယာ William Kennedy Laurie Dickson က Thomas Edison အတွက် တီထွင်ဖန်တီးခဲ့ပါတယ်။ အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့နှင့် လက်တွဲ၍ အတွင်းပိုင်းရှိ မြင်ကွင်းတိုများကို ပြသပေးသည့် kinetoscope ၊ Kinetoscope ကို တစ်ဦးချင်းသာ အသုံးပြုနိုင်သည်။

သောမတ်စ်အယ်ဒီဆင်သည် စက်ကို လူကြိုက်များအောင်ပြုလုပ်ကာ ပန်းခြံများနှင့် အခြားနေရာများတွင် အများအပြားတပ်ဆင်ကာ အများသူငှာ 15 မိနစ်အထိ ရုပ်ရှင်တိုများကို ပေးချေခြင်းဖြင့် အများပြည်သူကြည့်ရှုနိုင်စေရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။

ငါးနှစ်ကြာပြီးနောက်၊ 1895 ခုနှစ်တွင်၊ Lumière ညီအစ်ကိုများသည် တစ်ဦးချင်းဆွဲငင်အားကို ပိုကြီးသောစခရင်ဖြင့် ပြောင်းလဲခဲ့သည်။ ရုပ်ရှင်ရုံ ဟူသော အသုံးအနှုန်းသည် ဤပို၍ကြီးမားသော ပရိုဂရမ်များအတွက် တီထွင်ထားသော စက်ပစ္စည်းများ၏ အမည်၏ အတိုကောက်ဖြစ်ပြီး cinematograph ဖြစ်သည်။

အခြားစက်ပစ္စည်းများကိုလည်း ထိုအချိန်က တီထွင်ခဲ့ကြသော်လည်း cinematograph သည် ပို၍ရေပန်းစားလာခဲ့သည်။ ကိုင်တွယ်ရလွယ်ကူခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။

မတ်လ 1895 တွင် အများပြည်သူအတွက် ပထမဆုံးပရိုဂရမ်ကို Grand Café Paris တွင်ကျင်းပခဲ့ပါသည်။

အရေးကြီးရုပ်ရှင်ရိုက်ကူးသူများ

1896 ပြင်သစ် Alice Guy-Blaché သည် ဇာတ်လမ်းတို The Cabbage Fairy ကို အခြေခံ၍ ပထမဆုံး ဇာတ်ကြောင်း ဇာတ်ကြောင်းကို ဖန်တီးခဲ့သည်။ သူမလည်းစမ်းသပ်နည်းပညာများစွာကို တီထွင်ခဲ့ပြီး အရောင်နှင့် အသံအကျိုးသက်ရောက်မှုများကို ပထမဆုံးအသုံးပြုခဲ့သည်။ သူ့နာမည်က ရုပ်ရှင်သမိုင်းမှာ အချိန်အတော်ကြာအောင် နောက်ခံထားပြီး မကြာသေးမီနှစ်များအတွင်း ကယ်တင်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။

French Georgers Méliès ဟာ မှော်ဆရာတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး သရုပ်ဆောင်တစ်ဦးဖြစ်ပြီး ရုပ်ရှင်ဖန်တီးဖို့အတွက် ရုပ်ရှင်လောကကို အသုံးပြုခဲ့ပါတယ်။ အမျိုးမျိုးသော အထူးအကျိုးသက်ရောက်မှုများ၊ လှုပ်ရှားမှုရပ်တန့်ခြင်းနှင့် အခြားစမ်းသပ်မှုများ။ 1902 ခုနှစ်တွင် ရုပ်ရှင်အတိုချုံး Journey to the Moon သည် အထင်ကရနေရာတစ်ခုဖြစ်ခဲ့ပြီး လူအများကို အထင်ကြီးစေခဲ့သည်။

Frame of A voyage to the Moon , by Méliès

ရုပ်ရှင်သမိုင်းကိုလေ့လာတဲ့အခါ ပေါ်လာတဲ့ နောက်ထပ်နာမည်တစ်ခုကတော့ American D ဖြစ်ပါတယ်။ W. Griffith ။ ပုံသဏ္ဍန်နှင့် အနီးကပ်ပုံများကဲ့သို့သော ရုပ်ရှင်လောကတွင် ဆန်းသစ်တီထွင်မှုများကို ယူဆောင်လာပါသည်။

သူ့ရဲ့နာမည်အကြီးဆုံးရုပ်ရှင်ကတော့ The Birth of a Nation ၊ 1915 ကဖြစ်ပြီး လူမျိုးရေးခွဲခြားတဲ့ Ku ကိုပုံဖော်ထားတဲ့ US ပြည်တွင်းစစ်အကြောင်း ဇာတ်လမ်း၊ Klux Klan အဖွဲ့အစည်းသည် ကယ်တင်ရှင်များနှင့် လူမည်းများကဲ့သို့ မသိဘဲ အန္တရာယ်များသည်။ လူမည်းများကို မျက်နှာအမည်း ဟုခေါ်သော အနက်ရောင်ခြယ်ထားသော အဖြူရောင်သရုပ်ဆောင်များဖြင့် သရုပ်ဖော်ထားသည်။ ယင်းဇာတ်ကားသည် ထိုအချိန်က ကျယ်ပြန့်သော ပရိသတ်ထံ ရောက်ရှိခဲ့ပြီး အကြမ်းဖက်ဂိုဏ်း Ku Klux Klan ၏ နောက်လိုက်များ တိုးပွားလာစေရန် ပံ့ပိုးပေးခဲ့သည်။

Na Uniãoဆိုဗီယက်၊ ရုရှား Sergei Eisenstein သည် ထင်ရှားသည်။ အရေးအပါဆုံး ဆိုဗီယက်ရုပ်ရှင်ရိုက်ကူးသူများထဲမှ တစ်ဦးအဖြစ် သတ်မှတ်ခံရပြီး ရုပ်ရှင်၏ဘာသာစကားနှင့် ပြကွက်များကို တည်းဖြတ်ပုံတို့ကို တော်လှန်ခဲ့သည်။ သူ၏အောင်မြင်သောဇာတ်ကားများထဲမှတစ်ကားမှာ The Battleship Potemkin (1925)။

Charles Chaplin သည် အရေးကြီးသောကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးလည်းဖြစ်သည်။ ဇာတ်ကားများစွာကို ဖန်တီးသူနှင့် သရုပ်ဆောင်သူ ၊ 20 ခုနှစ်များအတွင်း သူသည် The boy နှင့် ရွှေကိုရှာဖွေခြင်း ကဲ့သို့သော သူ၏ထုတ်လုပ်ရေးများတွင် အောင်မြင်နေပြီဖြစ်သည်။

သတ္တမအနုပညာ

၁၉၁၁ ခုနှစ်တွင် ရုပ်ရှင်ရုံသည် "သတ္တမမြောက် အနုပညာ" ဘွဲ့ကို ရရှိခဲ့သည်။ ရုပ်ရှင်ဝေဖန်ရေးဆရာ Ricciotto Canudo သည် 1923 ခုနှစ်တွင် ထုတ်ဝေခဲ့သော သတ္တမမြောက် အနုပညာခုနစ်ခုနှင့် အနုသယဆိုင်ရာ နိဂုံးချုပ် ကို ရေးသားသောအခါ ၎င်းအား ယင်းအမည်ကို ပေးခဲ့သည်။