Inhoudsopgave
Ziraldo is niet alleen schrijver en journalist. Met meerdere talenten heeft hij zichzelf ook opnieuw uitgevonden als cartoonist, schilder, karikaturist, chargist en illustrator.
U bent vast wel eens in uw leven een werk van hem tegengekomen - wie kent de beroemde Menino Maluquinho niet?
Lees meer over de biografie en het werk van deze unieke schepper.
Biografie van Ziraldo
De oorsprong van de kunstenaar: familie en leven in een plattelandsstadje
Ziraldo Alves Pinto werd geboren in Caratinga (binnenland van Minas Gerais), op 24 oktober 1932, als zoon van mevrouw Zizinha en de heer Geraldo. Naast Ziraldo hadden Zizinha en Geraldo nog een zoon: Zélio Alves Pinto (1938), broer van de kunstenaar, is ook journalist, cartoonist en schrijver.
Een curiositeit: de naam Ziraldo is het resultaat van een originele vermenging van de namen van de moeder en de vader van de kunstenaar.
Toen hij nog maar zes jaar oud was, tekende Ziraldo een tekening die in 1939 werd gepubliceerd in de krant Folha de Minas.
Zie ook: De tijd en de wending van Augusto Matraga (Guimarães Rosa): samenvatting en analyseTien jaar later, in 1949, verhuisde hij met zijn grootvader naar Rio de Janeiro en keerde twee jaar later terug naar Caratinga.
Vroege carrière
Op zijn zeventiende publiceert Ziraldo zijn eerste cartoon in het tijdschrift A Cigarra, waar hij meer zal samenwerken) en verhuist hij naar Rio de Janeiro, waar hij zijn werk begint te publiceren in de publicaties Vida Infantil, Vida Juvenil en Sesinho.
Tijdens zijn afstuderen werkt hij maandelijks samen met het tijdschrift Era uma vez. In 1954 begint hij een samenwerking met de krant Binômio en met Folha de Minas, ter vervanging van de karikaturist Borjalo.
Zie ook: Gedicht Canção do Exílio van Gonçalves Dias (met analyse en interpretatie)Loopbaanontwikkeling
Drie jaar later, nu woonachtig in Rio de Janeiro, gaat hij werken voor het tijdschrift O Cruzeiro. Zijn personage Pererê is zo succesvol dat het tijdschrift besluit een tijdschrift te lanceren dat uitsluitend aan hem is gewijd.
In 1963 ging hij naar Jornal do Brasil en het jaar daarop werkte hij ook voor het tijdschrift Pif-Paf.
Internationale carrière
In 1968 wordt zijn werk een internationaal succes en begint het te verschijnen in tijdschriften in het buitenland.
De werken van Ziraldo worden geleidelijk aan vertaald in het Engels, Spaans, Italiaans, Frans, Koreaans en Baskisch.
Deelname aan O Pasquim
Ziraldo was een van de medewerkers van de beroemde krant O Pasquim, gelanceerd in 1969, midden in de militaire dictatuur.
In een interview met Cult Magazine gaf Ziraldo commentaar op deze periode in zijn leven:
Om de Pasquim in mijn leven te hebben gehad om de zogenaamde loden jaren mee te maken was een voorrecht. Het was een waardevolle ervaring en in de context geplaatst, echt waar. (...) het was wat het leven mij kon bieden zodat ik op dat moment verder kon bouwen.
De wereld van de jeugdliteratuur betreden
Vanaf het einde van de jaren zeventig, gedreven door de lancering van Flicts (1969) begon Ziraldo zich meer toe te leggen op kinderliteratuur.
Het is vooral onder jongeren dat hij erkenning begint te krijgen en zijn carrière begint te sturen met het produceren van materiaal voor dit specifieke publiek.
Interieur van Flicts
Academische achtergrond
In 1952 ging Ziraldo naar de rechtenfaculteit van de UFMG, waar hij in 1957 afstudeerde, maar nooit praktiseerde.
Voor de productie van zijn artistiek materiaal heeft Ziraldo geen enkele formele opleiding genoten, maar is hij een autodidact die beïnvloed is door de grote namen van de humor, zoals Ronald Searle, André François, Manzi en Steinberg. Op het gebied van de plastische kunsten noemt Ziraldo Picasso, Miró en Goya als zijn belangrijkste invloeden.
Awards ontvangen door Ziraldo
Ziraldo is onderscheiden met de Merghantaller Prijs, de Hans Cristian Andersen Prijs, de Jabuti Prijs en de Caran D`Ache Prijs.
Hij ontving ook de Ibero-Amerikaanse prijs voor grafische humor van Quevedos, de internationale prijs van het Brusselse karikatuursalon en de Latijns-Amerikaanse prijs voor vrije pers.
Persoonlijk leven
In 1958 trouwde Ziraldo na zeven jaar verkering met Vilma Gontijo Alves Pinto. Het paar kreeg drie kinderen (Daniela Thomas - de filmmaakster -, Fabrizia en Antônio - een componist).
Vilma overleed op 66-jarige leeftijd na meer dan vier decennia samen. Geschokt door het verlies en niet wetend hoe hij het onderwerp van de dood met zijn kleindochter Nina moest benaderen, schreef Ziraldo het boek Miss Nina: Twee redenen om niet te huilen (2002).
Ziraldo en Vilma
Belangrijkste werken van Ziraldo
Tijdens zijn uitgebreide carrière heeft Ziraldo een reeks successen geboekt. Dit zijn zijn belangrijkste werken:
- Flicts (1969)
- De Maluquinho jongen (1980)
- De Apple bug (1982)
- De mooiste jongen ter wereld (1983)
- De bruine jongen (1986)
- De kleine vierkante jongen (1989)
- Miss Nina - twee redenen om niet te huilen (2002)
- De donkere jongens (2004)
- De jongen in de maan (2006)
Ziraldo's karakters
De Pererê bende
Het eerste succesvolle personage van de maker was Pererê, een stripfiguur die werd gepubliceerd door het tijdschrift O Cruzeiro en tussen 1960 en 1964 een eigen tijdschrift kreeg.
Het tijdschrift De Pererê bende was het eerste Braziliaanse stripboek in kleur, geschreven door één maker.
De Pererê bende, Het beviel het militaire regime echter niet en werd zelfs na het enorme succes gecensureerd.
Ziraldo benadrukte in deze publicatie - en in een reeks andere later - Braziliaanse personages, die helpen om de nationale cultuur verspreiden met behulp van personages uit de Braziliaanse folklore.
Enkele van zijn personages zijn de jabuti Moacir, de indianen Tininim en Tuiuiú en de jaguar Galileu.
De Maluquinho jongen
Er was eens een jongetje dat een groter oog had dan zijn maag, vuur in zijn billen en wind in zijn voeten, enorme benen (die de wereld konden omarmen) en kleine aapjes op zolder (hoewel hij niet eens wist wat kleine aapjes op zolder betekenden). Hij was een onmogelijk jongetje!
Ziraldo's bekendste personage is ongetwijfeld Menino Maluquinho.
De energieke jongen, bijna altijd onbegrepen door de rest van de wereld, draagt een pot op zijn hoofd die hun onrust verspreiden waar het ook heen gaat.
Ontstaan in de jaren tachtig in stripvorm, heeft zijn figuur generaties doorkruist en de meest uiteenlopende media veroverd (televisie, film en theater).
Interview met Ziraldo
Wil je meer weten over de reis van de schrijver en cartoonist, bekijk dan het lange interview dat hij in 2017 gaf aan Assembly TV:
Ziraldo: maak kennis met het verhaal van de striptekenaar, illustrator en schrijver (2017)Film- en televisiebewerkingen
Enkele van Ziraldo's successen zijn bewerkt voor film, televisie en theater.
De werken die tot dusver voor de audiovisuele sector zijn aangepast, zijn: De Maluquinho jongen (1995 e 1998), Een hele gekke leraar (2011) e De Pererê bende (2018).
Denk aan de trailer van de eerste film Naughty Boy :
Trailer - Menino Maluquinho (Speciaal 20 jaar)Ziraldo's zinnen
Alle schurken waren ongelukkige kinderen.
We zijn allemaal hetzelfde, vol problemen en moeilijkheden en pijn in de rug en gebrek aan genegenheid.
Er is geen humor zonder een zekere wreedheid, hoewel er veel wreedheid is zonder humor.
Wie het leven niet voor de grap neemt, weet niet wat het is om te spelen, de persoon wordt volwassen en wordt dan een oude dame, en dan, ik weet niet wat er nog meer gebeurt.
Volwassenen missen altijd het leven dat voorbij is. Kinderen missen de toekomst.
