Czy znasz malarza Rembrandta? Poznaj jego dzieła i biografię

Rembrandt Harmenszoon van Rijn (1606-1669) był twórcą słynnych arcydzieł, takich jak Nocna runda e Lekcja anatomii doktora Tulpa.

Innowacyjny i oryginalny, Rembrandt był nie tylko wybitnym artystą holenderskiego Złotego Wieku, ale także wielkim nazwiskiem europejskiego baroku.

Dzieła Rembrandta

Nocna runda (1642)

Najważniejsze dzieło holenderskiego artysty zostało zamówione w 1639 roku przez Amsterdamską Korporację Arcyksiążąt w celu udekorowania siedziby firmy. Płótno zostało dostarczone w 1642 roku.

Z przodu pokoju, z wiodącą rolą, znajduje się kapitan Frans Banning Cocq i jego porucznik.W dziele Rembrandta widzimy ruchomy obraz Była to nietypowa cecha dla okresu, w którym portrety były zwykle statyczne.

To, co uderza w tym utworze, to gra światła i cienia, obecność silnej akcji (zwróć uwagę na przykład na podniesioną broń), pojęcie głębi i dynamika (Zauważ, że wiele akcji dzieje się jednocześnie).

Nie przegap dogłębnej analizy obrazu Rembrandta Straż nocna.

Powrót syna marnotrawnego (1662)

Namalowany w 1662 roku przez Rembrandta obraz ilustruje moment, w którym najmłodszy syn z przypowieści Jezusa wraca do domu, by być ze swoim ojcem.

Biblijna historia, zapisana w Ewangelii Łukasza 15, opowiada o młodym buntowniku, który decyduje się opuścić dom, by żyć w luksusie kosztem majątku ojca. Skruszony, ostatecznie wraca do domu w strasznym stanie - z ogoloną głową, obdarty i praktycznie boso - gdzie jego ojciec czeka na niego z otwartymi ramionami.

Scenę obserwują niektóre postacie, między innymi służba i brat powracającego chłopca. Na płótnie podkreślamy fakt, że widzimy wyraz twarzy praktycznie wszystkich przedstawionych osób, z wyjątkiem syna marnotrawnego, od którego pochodzi nazwa obrazu.

W tabeli obserwujemy typowe Gra światła i cienia zwykle obecne na płótnach holenderskiego malarza.

Ciekawostka: w 1766 roku rosyjska Katarzyna Wielka nabyła płótno Powrót syna marnotrawnego który obecnie znajduje się w Muzeum Ermitażu w Sankt Petersburgu.

Lekcja anatomii doktora Tulpa (1632)

Namalowane w 1632 roku, gdy artysta miał zaledwie 26 lat, płótno przedstawia sesję, podczas której przeprowadzana jest sekcja zwłok. Dzieło zostało zamówione przez amsterdamską gildię chirurgów.

Jak również w Nocna runda, widzimy osobliwy portret grupowy, w którym każde wyrażenie pojawia się w dramatyczny i przyciąga uwagę widza.

Teoretycy twórczości Rembrandta przypuszczają, że spośród przedstawionej grupy, dwie lub trzy postacie były w rzeczywistości lekarzami, a pozostali obecni byli asystentami. Obserwujący procedurę medyczną wydają się być w pełni świadomi. zahipnotyzowany skoncentrował się głęboko, obserwując mistrza w akcji, pozostawiając odsłonięte wnętrzności lewego przedramienia.

Dokumenty wskazują, że sekcja miała miejsce 16 lutego 1632 r. w sali konferencyjnej stowarzyszenia. Bohaterem płótna (wymienionym w tytule dzieła włącznie) jest dr Nicolaes Tulp (1593-1674), miejski anatom, który w tym czasie miał 39 lat i był znanym lekarzem.

Zwłoki, o których mowa, to Aris Kindt, przestępca, który został skazany za napad z bronią w ręku. Leżący na drewnianym stole, półnagi, fragment, w którym pojawia się na obrazie, jest głęboko jasny, w przeciwieństwie do ciemności obecnej w pozostałej części dzieła.

Żydowska panna młoda (1666-1667)

Żydowska panna młoda zostałby namalowany między 1666 a 1667 rokiem, a na obrazie widzimy tylko dwie postacie. To ograniczenie liczby postaci pozwala malarzowi na bardziej szczegółowe zbadanie gęstość psychologiczna Przez całą swoją karierę (zwłaszcza na początku) Rembrandt poświęcał się tworzeniu portretów.

Bardzo ostrożny w przedstawianiu szczegółów, takich jak biżuteria panny młodej i relacje między nowożeńcami, holenderskiemu malarzowi udaje się, poprzez język ciała, zademonstrować uczucie i współudział, które przenikają parę.

Ciekawostka: ponieważ artysta mieszkał ze swoją żoną Saskią w luksusowym domu położonym w żydowskiej dzielnicy Amsterdamu, w końcu sportretował wielu rabinów i fakty związane z żydowskim wszechświatem.

Batszeba i jej kąpiel (1654)

Namalowany w 1654 roku farbą olejną, Batszeba i jej kąpiel nie jest wyjątkiem w twórczości Rembrandta, który namalował serię tematy biblijne przez całą swoją karierę.

Holenderski twórca był koneserem zarówno Starego, jak i Nowego Testamentu, a w latach 1616-1620 uczęszczał do szkoły łacińskiej w swoim rodzinnym mieście, specjalizując się w studiach biblijnych i klasycznych.

Historia Batszeby, przyszłej matki króla Salomona, którą zdecydował się tu przedstawić, znajduje się w Starym Testamencie. W swojej interpretacji Rembrandt przedstawia bezwstydną nagość wystawioną na działanie światła. Piękność kładzie lewą rękę na białej koszuli, a prawą trzyma tajemniczą kartkę papieru, podczas gdy sługa, o ciemnych odcieniach w przeciwieństwie do jej jasności, suszy jej stopę.

Autoportret (1660)

Rembrandt to zrobił seria żywych autoportretów Szacuje się, że artysta stworzył około 80 swoich obrazów - olejnych lub akwafortowych - w ciągu 40 lat.

W tych obrazach twórca studiuje własną fizjonomię i prezentuje się w różnych pozach, wykorzystując różne ubrania, a także prezentując serię wyrazistych wyrazów twarzy.

Nie jest jasne, dlaczego Rembrandt był poruszony, aby stworzyć tak wiele kolejnych obrazów, ale zakłada się, że ruch ten był związany z poszukiwanie samowiedzy .

Przedstawiając własną degradację na przestrzeni lat, malarz postanowił zilustrować nie tylko swój fizyczny szczyt i wigor, ale także upadek.

Biografia Rembrandta Harmenszoona van Rijna

Rembrandt Harmenszoon van Rijn był barokowym malarzem i grafikiem, który urodził się 15 lipca 1606 roku w Lejdzie (Holandia).

Chłopiec był synem młynarza Harmena Gerritszoona van Rijna (1568-1630) i Neeltgena Willemsdochtera van Zuytbroucka (1568-1640), pochodzącego z rodziny piekarzy. Ojciec Rembrandta posiadał posiadłość nad brzegiem rzeki.

Para miała dziesięcioro dzieci - sześcioro przeżyło, Rembrandt był czwarty.

Malarstwo zapewniało dobre życie Rembrandtowi Harmenszoonowi van Rijn, który był powszechnie znany przez całą swoją karierę i odniósł ogromny sukces nie tylko w Holandii, ale także w całej Europie.

Styl malowania

Artysta zaczął zdobywać sławę w latach trzydziestych XVI w. W tych wczesnych latach otrzymał zamówienia wielokrotne i z łatwością znalazł pracę w środku dobrze prosperującej i bogatej Holandii w jej złotych latach.

Właściciel wyjątkowego stylu, Rembrandt zwracał szczególną uwagę na gesty i był szczególnie zainteresowany wydobyć emocje bohaterów (na przykład zmarszczki lub ułożenie brwi).

Jego malarstwo stało się również sławne, ponieważ starał się wykorzystywać efekty światła i cienia na swoich płótnach i zaszczepił bogactwo szczegółów.

Życie osobiste

Malarz poślubił Saskię van Uylenburgh 22 czerwca 1634 r. Wybrana przez Rembrandta żona była siostrzenicą ważnego lokalnego handlarza o nazwisku Hendrick van Uylenburgh.

Z małżeństwa urodziło się czworo dzieci, ale tylko jedno przeżyło (Titus, urodzony w 1641 r.).

Po owdowieniu (w 1642 r.) malarz związał się z Hendrickje Stoffels, opiekunką swojego syna Titusa, z którą miał córkę Cornelię.

Upadek Rembrandta

W 1642 roku artysta stracił żonę Saskię van Uylenburgh, od tego momentu zaczął borykać się z szeregiem problemów osobistych i zawodowych.

Rembrandt doświadczył około dwudziestu pięciu procesów sądowych i zbankrutował. Jego majątek został sprzedany na aukcji w 1656 roku - należy pamiętać, że artysta był kolekcjonerem sztuki i posiadał ważne dzieła, takie jak obrazy Rafaela, Jana van Eycka i rzeźby Michała Anioła.

Śmierć holenderskiego malarza

Rembrandt Harmenszoon van Rijn zmarł w Amsterdamie 4 października 1669 roku, do dziś nie jest znana przyczyna jego śmierci.

Poznaj również