Malarstwo robotnicze Tarsila do Amaral: znaczenie i kontekst historyczny

Namalowane w 1933 roku płótno Pracownicy Ma tematykę społeczną, jest wystawiany w Pałacu Boa Vista i należy do kolekcji rządu stanu São Paulo.

Dzieło to jest częścią brazylijskiego modernizmu i przedstawia pięćdziesięciu jeden robotników przemysłowych. wyzysk ludzi pracy i różnorodność etniczna które tworzą nasze społeczeństwo.

Wykonany techniką olejną, ma duże wymiary (120 cm x 205 cm) i należy do okresu, w którym Tarsila do Amaral poświęciła się portretowaniu tematów zbiorowych i społecznych, po powrocie z podróży do Związku Radzieckiego.

Znaczenie utworu

Ekran Pracownicy jest uważany za świetny symbol brazylijskiego okresu industrializacji (zwłaszcza ze stanu São Paulo).

Był to historyczny moment naznaczony migracją pracowników, klasy wciąż bardzo bezbronnej i wyzyskiwanej, bez dostępu do praw, które mogłyby ją odpowiednio bronić.

W ten sposób Tarsila pokazuje w tej pracy charakterystyczne cechy mężczyzn i kobiet pracujących w fabrykach. Są to ludzie o bardzo różnych kolorach i pochodzeniu etnicznym reprezentowani obok siebie. I pomimo kontrastów, Wszystkie mają bardzo zmęczone funkcje i bez nadziei.

Istnieje pięćdziesiąt jeden twarzy, niektóre z nich nakładają się na siebie. Ta mieszanka pracowników wyświetlanych w kolejności wskazuje na umasowienie pracy .

Wszyscy robotnicy patrzą w tym samym kierunku, ale nie nawiązują ze sobą kontaktu wzrokowego. Rozmieszczenie robotników w kształcie półksiężyca i piramidy pozwala dostrzec krajobraz w tle: szereg szarych kominów fabrycznych.

Niektóre twarze należą do znanych wówczas osobistości, takich jak architekt Gregori Warchavchik i piosenkarka Elsie Houston. Inne są znane tylko malarzowi, jak Benedito Sampaio, zarządca rodzinnej farmy.

Innym klasycznym obrazem z tego okresu i namalowanym w tym samym roku jest Druga klasa .

Druga klasa , 1933.

Kontekst historyczny i twórcza inspiracja

Scenariusz nie był najkorzystniejszy, ramy Pracownicy został namalowany wkrótce po wielkim kryzys gospodarczy z 1929 roku, W Brazylii był to okres Era Vargasa a obraz jest portretem industrializacji São Paulo.

Osobiście Tarsila straciła część swoich aktywów finansowych. W 1931 r. sprzedała kilka obrazów ze swojej osobistej kolekcji i udała się do Związku Radzieckiego. Została wprowadzona w socjalizm przez swojego ówczesnego chłopaka, psychiatrę Osório Césara.

Po powrocie ze Związku Radzieckiego została uwięziona na miesiąc ze względu na swoje sympatie dla ideologii socjalistycznej i zaangażowała się w Rewolucja konstytucyjna z 1932 r. .

Pod wpływem ideologicznego odkrycia malarz wstąpił do komunizmu przed stworzeniem obrazu Pracownicy .

Wiele lat przed malowaniem tematów społecznych Tarsila stwierdził kategorycznie: " Chcę być malarzem mojego kraju". (1923).

Ponowne odczytanie obrazu Worker

Brazylijskie Centrum Badań Fizycznych (CBPF) zainaugurowało w dniu 8 czerwca 2018 r. największą miejską manifestację artystyczną poświęconą wyłącznie nauce, technologii i innowacjom. Jeden z murali, wykonany w technice graffiti, był opowieścią o Pracownicy .

Praca, zatytułowana Budowniczowie nauki Autorką jest młoda artystka Gabi Tores, studentka sztuk wizualnych na Universidade do Estado do Rio de Janeiro.