فهرست مطالب
آرزویی که ارضا می کند،
همچنین ببینید: عملکرد هنری چیست: 8 مثال برای درک این زبانعشقی که ترویج می کند.
و این چیزی از دنیای دیگری نیست،
این چیزی است که به زندگی معنا می بخشد. .
این چیزی است که باعث می شود
نه خیلی کوتاه،
نه خیلی طولانی،
اما شدید،
درست، خالص… تا زمانی که طول می کشد
در Saber Viver ، زبان محاوره ای برای نشان دادن مسیرهای ممکن در جستجوی زندگی غنی تر و معنادارتر استفاده می شود.
نوشته شده در اول شخص، خود تغزلی زنی است عاقل و با تجربه که برخی نگرش ها را آشکار می کند که می تواند همه تغییرات را در زندگی مردم ایجاد کند. به صورت شاعرانه و استعاری راههای ابراز همدلی و عرضه محبت به همسایه ارائه شده است.
به این ترتیب پیشنهاد می شود که یک مسیر واقعی در زندگی را با اصالت و سادگی ردیابی کنید.
کورا کورالینا عباراتی دارد که مربوط به شعر مورد بحث است و ممکن است به عنوان الهام بخش برای ایجاد متنی ناشناخته باشد، آنها عبارتند از:
"آنچه در زندگی مهم است نقطه شروع نیست، بلکه سفر است."
"خوشبخت آن کسی است که آنچه را که می داند و آموخته هایش منتقل می کند."
شعر خوانده شده را ببینید:
Aline Alhadasکورا کورالینا (1889-1985) نویسنده مهمی بود که در گویاس متولد شد و حتی با مطالعه اندک، آیات ارزشمندی خلق کرد.
اولین کتاب او، Poemas dos Becos de Goiás e Estórias Mais زمانی که نویسنده 76 ساله بود، در سال 1965 منتشر شد.
اما تنها در سن 90 سالگی بود که شهرت بیشتری به دست آورد، زمانی که کارلوس دراموند دی آندراد با آثار او تماس گرفت و پیشرفت کرد. حرفه او.
نوشته های صمیمی او مملو از عناصر سرزمینش است و سندی غنایی از بافت تاریخی و اجتماعی قرن بیستم را تشکیل می دهد.
همچنین ببینید: احساس جهان: تحلیل و تفسیر کتاب کارلوس دراموند دی آندرادSaber vive (همچنین با نام های نمی دانم و چه چیزی به زندگی معنا می دهد منتشر شده است) شعری است که اغلب به کورا کورالینا نسبت داده می شود. متن واقعاً به سبک نویسنده شباهت دارد، اما بیشتر موردی برای ارزیابی نادرست است.
با این وجود، متن بسیار مورد توجه است، زیرا حتی با نویسندگی ناشناخته ، قابلیت حرکت و تأمل در وجود و هدف هر یک را دارد.
شعر و تعبیر
نمیدانم... اگر عمر کوتاه باشد
یا برای ما خیلی طولانی است،
اما من می دانم که هیچ چیز زندگی نمی کنیم
اگر قلب مردم را لمس نکنیم منطقی است.
اغلب کافی است:
دامنی که خوشامد می‌گوید،
بازویی که به دور خود می‌پیچد،
کلامی که آرامش می‌دهد،
سکوتی که احترام می‌گذارد،
خوشبختی که مسری است،
اشکی که جاری می شود،
نگاهی که
