Naturalizm: charakterystyka, główne nazwiska i dzieła ruchu

Naturalizm był nurtem artystycznym i literackim, który wywoływał szok, ale także przyciągał uwagę publiczności.

Ruch ten zwrócił uwagę na marginalizowane tematy i postacie, które wcześniej były pomijane w sztuce. Mając na celu analizę społeczeństwa, ujawnił różne tematy, które wciąż były tabu.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o naturalizmie, jego cechach i głównych artystach, śledź naszą analizę!

Podsumowanie: Czym był naturalizm?

Naturalizm był ruchem literackim i artystycznym, który pojawił się w Europie w połowie XIX wieku. gałąź lub kontynuacja realizmu który wykracza poza niektóre z jego cech i paradygmatów.

Silnie związany z ówczesną myślą naukową i pod wpływem Darwina, naturalizm dążył do badanie jednostki jako produkt jego dziedziczności (dziedziczenia genetycznego), a także środowiska, w którym dorastał.

Ruch ten przejawiał się poprzez różne formy wyrazu artystycznego, takie jak literatura, malarstwo i teatr.W literaturze stał się instrument sprawozdawczy W malarstwie tworzył realistyczne obrazy na naturalnym tle.

W teatrze wprowadził również wielkie zmiany, takie jak pojawienie się reżysera, projektanta dźwięku, projektanta kostiumów i innych elementów.

Jedną z największych innowacji naturalistów był sposób, w jaki skupili się na sztuce i literaturze na klasach upośledzonych, a także na najbardziej stygmatyzowane grupy społeczne To było coś, co nie zdarzyło się wcześniej.

Naturalizm w literaturze

Początek, we Francji, z Émile Zolą

Francuski pisarz Émile Zola (1840 - 1902) był największym nazwiskiem i głównym motorem literatury przyrodniczej. W 1867 roku opublikował Eksperymentalna powieść Jest on postrzegany jako manifest ruchu.

Naturalizm faworyzował fikcję w formie powieści naturalistycznej, która miała na celu zbadanie i ujawnienie społeczeństwa w jego najbardziej pierwotnym, a nawet zwierzęcym wydaniu.

W tych pracach człowiek staje się obiektem badań, z perspektywy skupionej na jego fizjologii, kompulsjach i patologiach.

Znany również jako powieści dyplomowe Zamierzali przeprowadzić analizę naukową za pomocą literatury, próbując udowodnić lub potwierdzić teorię filozoficzną lub społeczną.

Okładka pierwszego wydania Nana autorstwa Émile'a Zoli (1880).

Opublikowano w 1880 r, Nana to jedno z największych dzieł Zoli, uważane również za jedno z arcydzieł literatury naturalistycznej. Książka opowiada o bohaterce o tym samym imieniu, młodej aktorce, która urodziła się w biednej rodzinie, córce alkoholika.

Piękna i zmysłowa Nana wykorzystuje swoje fizyczne atrybuty, by przetrwać i zostaje luksusową prostytutką.

Powieść, podobnie jak inne w swoim czasie, jest naznaczone erotyzmem i dyskursami na temat seksualności W rolach głównych wystąpili ci, którzy zostali społecznie odrzuceni.

Émile Zola również napisał Germinal (1881), dzieło przedstawiające życie górników. Aby opis był bliższy rzeczywistości, autor zamieszkał wśród ludzi, którzy wykonywali ten zawód.

W Portugalii: naturalizm Eça de Queirósa

W języku portugalskim jedną z najważniejszych nazw w tym kontekście jest Eça de Queirós który głęboko naznaczył literacką panoramę swojego kraju dziełami należącymi do naturalizmu-realizmu.

Okładka książki Primo Basilio (1878), autorstwa Eça de Queirós.

Primo Basilio (Luísa, główna bohaterka, jest mężatką, która popełnia cudzołóstwo, gdy poznaje swojego kuzyna, Basílio, w którym zakochuje się do szaleństwa.

Już w Zbrodnia ojca Amaro (1875), celem potępienia Eça jest duchowieństwo i jego hipokryzja, której przykładem jest sposób, w jaki złamali swoje śluby.

Cechy naturalizmu w literaturze

• Używa prosty język Jest on bardzo zbliżony do tego używanego w życiu codziennym;
• Ma silny składnik potępienia i krytyki społecznej, dzięki czemu portret jego czasów ;
• Analizuje ludzkie zachowanie poprzez obiektywny i bezosobowy wygląd ;
• O narrator jest wszechwiedzący i się nie angażuje w wydarzeniach, działając jako zwykły obserwator sytuacji;
• Przerwać tematy uważane za szokujące głównie związanych z seksualnością i zdrowiem psychicznym;
• Przedstawia istoty ludzkie jako zwierzęce, istoty rządzone przez swoje popędy i pragnienia prymitywy;
• Traktuje naukę jako priorytet, zakładając, że podejście pozytywistyczne ;
• The prace bronią teorii co narrator stara się udowodnić, obserwując badanych jak naukowiec przeprowadzający eksperyment lub badanie;
• Narrator jest zaangażowany i aktywnie próbuje przekonać czytelników o swojej tezie;
• Jest on w dużej mierze naznaczony przez Determinizm argumentując, że każda jednostka jest bezpośrednim produktem środowiska, w którym się znajduje;
• Jest to również charakteryzujący się fatalizmem z narracjami, które kończą się tragicznie, zwłaszcza dla bohaterów pochodzących z najbardziej niekorzystnych środowisk (jakby byli skazani na ruinę);
• Raporty walka człowieka z siłami natury ;
• Pod wpływem Darwin i ewolucjonizm ma na celu pokazanie, że tylko najsilniejsi będą się rozwijać;
• Przedstawia marginalizowane grupy i środowiska zbiorowe ;
• Ceni aspekty estetyczne, takie jak niezwykle szczegółowe opisy które pozwalają czytelnikowi wyobrazić sobie z pewną dokładnością;

Naturalizm w Brazylii

W Brazylii naturalizm pojawił się pod koniec XIX wieku, pod wpływem europejskich autorów, takich jak Émile Zola i Eça de Queirós. Aluísio Azevedo z utworami, których nie można przegapić, takimi jak Mulat (1881) e Slumsy (1890).

Książki, zgodnie z logiką naturalistyczną, nie ograniczały się do zabawiania czytelników, jak to miało miejsce na przykład w literaturze romantyzmu. Tutaj troską było opowiadać i analizować rzeczywistość kraju Nie jest to tylko kwestia mediów, ale narzędzie denuncjacji.

Należy pamiętać, że był to czas niepokojów społecznych i politycznych, które poprzedziły ogromne zmiany, takie jak zniesienie niewolnictwa (1888) i proklamacja republiki (1889).

Okładka książki Mulat (1881), autorstwa Aluisio de Azevedo.

Przy Mulat Azevedo opowiada historię Raimundo, mężczyzny, który jest synem niewolnika, ale odrzuca swoją czarnoskórość, przedstawiając uprzedzenia rasowe, które były odczuwalne w tym społeczeństwie.

Z kolei w O Cortiço autor skupia się na życiu komunalnego mieszkania, kamienicy São Romão, śledząc losy jej mieszkańców. Bohaterowie należą do najbiedniejszych klas społecznych, a także do najbardziej zmarginalizowanych.

Narracja jest naznaczona przez silny determinizm Przedstawiając to, co uważał za słabości i wady tych osób, argumentuje, że wszyscy byli c zakłócone przez środowisko, w którym żyją i siłą rzeczy popadnie w ruinę.

Pomimo znaczenia Aluísio Azevedo, inne nazwiska wyróżniają się w brazylijskim naturalizmie, takie jak Adolfo Caminha , English de Souza , Horácio de Carvalho , Emília Bandeira de Melo e Raul Pompeia .

Główne dzieła i artyści naturalizmu

W malarstwie, podobnie jak w literaturze, naturaliści chcieli przeciwstawić się romantycznym tendencjom, takim jak idealizm i subiektywizm. Skupiali się na niższych klasach, przedstawiając portrety ich codziennego życia, często w obszary wiejskie .

Termin "naturalistyczny" był używany od XVII wieku do opisywania dzieł, które przedstawiały realistyczną wizję tego, co przedstawiały. W XIX wieku naturalizm objawił się jednak jako ruch w sztukach pięknych.

Zarząd Producenci siana (1877), autorstwa Jules Bastien-Lepage.

Obrazy charakteryzowały się przede wszystkim tym, że zawierały realistyczne obrazy, które miały miejsce w sceneriach związanych z naturą .

Cechy te zaczęły pojawiać się głównie we Francji, a artyści tacy jak Jules Bastien-Lepage (1848-1884), głównej siły napędowej ruchu.

Malarstwo naturalistyczne pojawiało się również w innych częściach świata, takich jak Anglia i Stany Zjednoczone.

Zarząd Wczesne lato autorstwa Williama Blissa Bakera.

Wśród malarzy północnoamerykańskich, William Bliss Baker (1859 - 1886) przyciągnął uwagę swoimi naturalnymi krajobrazami, zanim zmarł przedwcześnie w wieku 26 lat.

W Anglii artysta botanik Marianne North (1830-1890) był kamieniem milowym naturalizmu, przedstawiając na swoich obrazach faunę i florę kilku krajów.

Malarz podróżował po całym świecie, odwiedzając takie miejsca jak Brazylia, Kanada, Stany Zjednoczone, Jamajka, Japonia i Indie, malując ich kwiaty i owoce.

Japońskie kwiaty, autorstwa Marianne North.

Inni artyści naturalizmu:

• John James Audubon (Francja, 1785 - 1851)
• Edward Lear (Anglia, 1812 - 1888)
• August Friedrich Schenck (Niemcy, 1828 - 1901)
• Marie Bashkirtseff (Ukraina, 1858 - 1884)

Historyczny kontekst naturalizmu

Będąc radykalizacją lub kontynuacją realizmu, naturalizm pojawił się w podobnym kontekście.

W 1859 roku angielski biolog Karol Darwin (1809 - 1882) zapoczątkował dzieło, które miało szeroki wpływ na ówczesne perspektywy: Pochodzenie gatunków .

Jego teoria, znana jako teoria ewolucji wyjaśnił różnorodność i ewolucję gatunków za pomocą kryteriów doboru naturalnego.

Waloryzacja nauki i idea, że tylko najlepsi i najsilniejsi przetrwają, doprowadziły do pogląd deterministyczny i pozytywistyczny świata.

Z drugiej strony, ruch artystyczny był również pod wpływem myślenie socjalistyczne która zyskiwała na sile dzięki walce o prawa pracownicze po rewolucji przemysłowej.

Dzieła naturalizmu ukazywały codzienne życie biedoty, która żyła w trudnych warunkach i była wyzyskiwana przez swoich szefów.

Poznaj również