Wyjaśnienie mitu o Narcyzie (mitologia grecka)

Narcyz, centralna postać jednej z najsłynniejszych historii starożytnej Grecji, to młody mężczyzna, który został uwieczniony przez swoje piękno, a także przez swoją próżność. Zakochany we własnym odbiciu, które zobaczył w wodach jeziora, skończył umierając na brzegu.

Wypełniony interpretacjami i symbolami mit pozostaje z nami, wymyślany na nowo przez niezliczonych autorów i artystów, zyskując nowe odczytania wraz z upływem czasu.

Boskie piękno Narcyza

Narcyz był synem Cephisa i Lyriope: on był rzeką, a ona nimfą. Być może ze względu na swoje boskie pochodzenie, dziecko urodziło się obdarzone niezwykłą urodą. Fakt ten przerażał jego rodziców od urodzenia, ponieważ taka fizyczna doskonałość mogła być postrzegana jako zniewaga bogom.

Zaniepokojona matka postanowiła skonsultować się z prorok Tyretias Zapytała go, czy życie jego syna będzie długie. Wyrocznia odpowiedziała, że tak, pod warunkiem, że nigdy nie zobaczy własnego odbicia, bo to byłaby jego zguba.

W kulturze klasycznej każda cecha przesady mogła stanowić zagrożenie, ponieważ wzbudzała tzw. hybris tłumaczone jako arogancja lub ekstremalna duma Tak właśnie stało się z młodym mężczyzną, który dorósł i stał się centrum uwagi, gdziekolwiek się udał.

Bohater był tak piękny, że zdobył miłość wszystkich: nawet nieśmiertelnych bóstw.Według Owidiusza, w Metamorfozy Był pożądany przez kobiety w całej Grecji. Nawet nimfy walczyły o jego miłość, ale Narcyz był w tym najlepszy. zimny i wspaniały Zawsze był obojętny na ich ataki.

Echo i Narcyz: miłość i tragedia

Echo była nimfą jeziorną, która została wygnana z Olimpu przez Herę z powodu zazdrości. Zwykła dużo mówić i rozpraszać boginię swoimi rozmowami, podczas gdy Zeus odszedł, by ją zdradzić. wściekły, Hera postanowiła ją ukarać i stwierdził, że może komunikować się tylko przez powtarzanie.

Echo i Narcyz (1903), obraz autorstwa Johna Williama Waterhouse'a.

Biedna nimfa miała wielką pasję do bohatera, ale zawsze była odrzucana, więc odizolowała się w jeziorze, a jej ciało stało się skałą. Oburzone zachowaniem Narcyza, inne nimfy zebrały się i poprosiły Nemezis o pomoc. Córka tytanów była boginią znaną z reprezentowania zemsta .

Nemezis zdecydowała, że karą będzie życie z niemożliwa miłość Później, gdy schylił się, by napić się wody z jeziora, po raz pierwszy zobaczył jej twarz i odkrył wielkość jej piękna. Nie mogąc opuścić tego miejsca, spędzał całe dnie na piciu wody. podziwiając siebie w wodach a nawet przestał karmić, ostatecznie umierając.

Z ciała Narcyza narodził się kwiat

Afrodyta, bogini miłości, zlitowała się nad Narcyzem, więc po jego śmierci zamieniła ciało chłopca w żółty kwiat, który po śmierci zamienił się w żółty kwiat. urodził się na brzegu jeziora i zdobył swoje imię.

Kwiat Narcyza ( Narcyz ).

Często kwiat rośnie przechylony w dół, co według wierzeń miało symbolizować pozycja młodzieżowa Jest również porównywana do postaci Narcyza, ponieważ chociaż jest bardzo piękna, jest krucha i ma krótką żywotność.

Interpretacje i znaczenie mitu

Istnieją również inne wersje W jednej z nich zemsta nie była spowodowana przez Echo, ale przez Aminiasa, mężczyznę, który był tak zakochany w Narcyzie, że odebrał sobie życie. W historii opowiedzianej przez Pausaniasa bohater miał siostrę bliźniaczkę, która zmarła. Zakochany w niej, to właśnie twarz dziewczyny zobaczył w wodach.

Wraz z tymi zmianami w fabule pojawiły się nowe analizy i interpretacje. Ważne jest, aby pamiętać, że nazwa tej figury pochodzi od słowa narke, Mamy do czynienia z kimś, kto został zaczarowany, zahipnotyzowany samym sobą. przeciwieństwo Eco którzy potrafią tylko powtarzać słowa innych.

W drugim tomie jego Mitologia grecka Junito de Sousa Brandão cytuje na ten temat psychiatrę Carlosa Byingtona:

Jeśli Narcyz, argumentował Byington, będzie centralnym symbolem trwałości w sobie samym, Eco, przeciwnie, tłumaczy problem doświadczenia swojego przeciwieństwa. Aby zrozumieć mit, konieczne jest podkreślenie, że Narcyz i Eco są w dialektycznej relacji uzupełniających się przeciwieństw, (...) czegoś, co pozostaje w nim samym i czegoś, co pozostaje w drugim.

Najbardziej zgodnym odczytaniem mitu jest ten o mężczyźnie, który jest zarówno podmiotem, jak i przedmiotem swojej miłości. W ten sposób historia ta może być postrzegana jako metaforyczna refleksja na temat miłości. tożsamość i indywidualność To właśnie to odkrycie potępia Narcyza: staje się on Twój własny wszechświat i zapomnieć o reszcie świata.

W różnych mitologiach istnieje również silny ładunek symboliczny, który kojarzy lustra i odbicia ze światem nadprzyrodzonym. Odbity obraz może być postrzegany jako sobowtór, cień a nawet manifestacją duszy.

Narciso (1597-1599), namalowany przez Caravaggia.

W XIX wieku mit o Narcyzie zaczął być badany przez inne dziedziny wiedzy. termin "narcyzm" narodziła się w psychiatrii, a później została włączona do psychoanalizy.