8 wierszy dla matek (z komentarzami)

Poezja o matkach jest powracającym tematem w literaturze. Wiersze o macierzyństwie można czytać z okazji Dnia Matki, daty, która jest zwykle wyjątkowa dla większości ludzi.

Jest to okazja, kiedy zwykle oddajemy hołd kobietom, które nas wychowały i obdarzyły miłością, najczęściej dając z siebie wszystko.

Mając to na uwadze, wybraliśmy inspirujące wiersze o matkach, aby powiedzieć im, jak ważne są w naszym życiu.

1. to od matki cały mój skarb - Conceição Evaristo

Troska o moją poezję

Nauczyłem się tego od matki

kobieta zauważająca rzeczy

i kwestionować życie.

Miękkość mojej mowy

w gwałtowności moich słów

Mam to od mojej matki

kobieta pełna słów

zapłodniony w ustach świata.

To był cały mój skarb od mojej matki

wszystkie moje zarobki pochodziły od niej

kobieta mądrości, yabá,

z ognia czerpał wodę

z płaczu powstało pocieszenie.

To był półuśmiech matki

dane do ukrycia

absolutna radość

i ta nieufna wiara,

do chodzenia boso

każdy palec patrzy na drogę.

To matka mnie odpięła

dla cudownych pieśni życia

celując we mnie zamaskowanym ogniem

w proch i igłę

czas poruszania się w stogu siana.

To matka sprawiła, że poczułem się

zgniecione kwiaty

pod skałami

puste ciała

blisko chodników

i nauczył mnie,

Nalegam, to była ona

tworzenie słowa

sztuczność

sztuka i rzemiosło

z mojego kąta

mojego przemówienia.

Ten poruszający wiersz Conceição Evaristo jest obecny w Czarne notatniki opublikowany przez Coletivo Quilombhoje w 2002 roku.

Tekst przedstawia widok wdzięczność czarnej kobiety dla matki (a w niektórych przypadkach jej przodkom) za to, że nauczyli ją, jak czuć i umiejscawiać się w świecie, wnosząc ogromny liryzm.

Conceição Evaristo wskazuje na swoją matkę jako wielką nauczycielkę i mądrą kobietę, mistrzynię w sztuce życia i zachętę do artystycznych przedsięwzięć córki.

2. matka - Mario Quintana

Mamo... To tylko trzy litery

Ci o tym błogosławionym imieniu;

Również niebo ma trzy litery

A w nich mieści się nieskończoność.

Chwalić naszą matkę,

Każde dobro, które zostało powiedziane

Nigdy nie będzie tak wspaniale

Jak dobro, które chce, abyśmy czynili.

Takie małe słowo,

Moje usta smakują dobrze

Że jesteś wielki jak niebo

I tylko mniejszy od Boga!

Mario Quintana stał się znany jako "poeta prostych rzeczy". Pisarz z Rio Grande do Sul opracował styl literacki, w którym udało mu się przetłumaczyć uczucia za pomocą nieskomplikowanych, ale głęboko lirycznych słów i obrazów.

Przy Matka Quintana przedstawia to małe słowo jako wątek łączący, aby oddać hołd matkom, porównując je do nieba i powtarzając swoje zdolność do nieskończonej miłości .

3. bez tytułu - Alice Ruiz

Po ciele

można znaleźć pod adresem

inne ciało

brak serca

podpory

mały

Jest to wiersz o matkach, ale ukazuje perspektywę samej ciężarnej matki. Alice Ruiz udaje się w kilku słowach pokazać, jak to jest fizycznie i emocjonalnie spłodzić dziecko.

Sugeruje to, że jego zdolność do odczuwania i kochania rozszerza się w taki sam sposób jak jej brzuch.

Ważne jest, aby powiedzieć, że chociaż doświadczenie ciąży jest rzeczywiście transformujące, macierzyństwo może być doświadczane na wiele sposobów, które niekoniecznie wiążą się z ciążą.

4. chłopiec, który nosił wodę w sitku - Manoel de Barros

Mam książkę o wodzie i chłopcach.

Najbardziej podobał mi się chłopak

który przenosił wodę w sicie.

Matka powiedziała, że noszenie wody w sitku

było tym samym, co kradzież wiatru i

wybiegając z nim, by pokazać go swoim braciom.

Matka powiedziała, że to było to samo

niż wyławianie cierni z wody.

Tak samo jak hodowanie ryb w kieszeni.

Chłopak był nastawiony na bzdury.

Chciałem położyć fundamenty

domu na rosie.

Matka zauważyła, że chłopiec

Wolałem pustkę niż pełnię.

Mówił o pustce, która jest większa, a nawet nieskończona.

Z czasem ten chłopak

który był schizmatykiem i dziwakiem,

ponieważ lubił nosić wodę w sitku.

Z czasem odkrył, że

pisanie byłoby takie samo

niż przenoszenie wody w sicie.

Na piśmie chłopiec zobaczył

który był w stanie być nowicjuszem,

mnich lub żebrak w tym samym czasie.

Chłopiec nauczył się używać słów.

Zobaczył, że słowami może zdziałać cuda.

I zaczął robić peraltacje.

Był w stanie zmienić popołudnie, wylewając na niego deszcz.

Chłopak był cudotwórcą.

Stworzył nawet kamienny kwiat.

Matka zauważyła chłopca z czułością.

Matka powiedziała: "Mój synu, będziesz poetą!

Będziesz nosić wodę w sitku przez całe życie.

Wypełnisz luki

z ich peraltacjami,

a niektórzy ludzie pokochają cię za twoje bzdury!

Ten wiersz Manoela de Barrosa został opublikowany w 1999 roku w książce Ćwiczenia z bycia dzieckiem Przedstawia dzieciństwo w niesamowity sposób, ukazując zabawy i pomysłowość chłopca.

Matka pojawia się w wierszu jako wsparcie emocjonalne , docenianie swojej kreatywności i zachęcając go do tworzenia poezji z prostych rzeczy w życiu.

W ten sposób pokazuje, jak ważne jest, aby dzieci miały opiekunów, którzy uznają ich wartość, aby mogły budować zdrowe poczucie własnej wartości.

5 - Niezrozumienie tajemnic - Elisa Lucinda

Tęsknię za moją matką.

Jego śmierć miała miejsce rok temu.

Ta rzecz zrobiła

Walczę po raz pierwszy

z naturą rzeczy:

Co za marnotrawstwo, co za niedbalstwo

Jakie to głupie ze strony Boga!

Nie o tym, że straciła życie

ale życie po jego utracie.

Patrzę na nią i jej portret.

Tego dnia Bóg zrobił mały krok w tył

a wiceprezydent był słaby.

Pisarka ze stanu Espírito Santo, Elisa Lucinda, ujawnia w tym wierszu całą tęsknotę za matką. strata i oburzenie za to, że nie ma już towarzystwa tak drogiej postaci.

Elisa wyraża swój gniew na "Boga" za to, że pozwolił odejść jej matce i odwraca porządek rzeczy, mówiąc, że ta, która straciła życie, prawdopodobnie straciła własne.

6. bez tytułu - Paulo Leminski

Powiedziała moja matka:

- Zagotować wodę!

- Smaż, jajko!

- Pinga, pia!

I wszystko było posłuszne.

W tym krótkim wierszu Leminskiego matka ukazana jest niemal jako czarodziejka, mag i supermocarstwo Poeta konstruuje scenariusz, w którym kobieta wykonuje swoje zadania w zaskakujący i nieskomplikowany sposób.

Z pewnością wiersz jest hołdem dla matek, ale może być również okazją do refleksji nad tym, czy obowiązki domowe są w rzeczywistości tak proste i przyjemne do wykonania, czy też są one historycznie skierowane tylko do kobiet i matek. W ten sposób interesujące byłoby pytanie, w jaki sposób można lepiej podzielić tę pracę między wszystkich członków rodziny.

7. na zawsze - Drummond

Dlaczego Bóg pozwala

Że matki odchodzą?

Matka nie ma ograniczeń

To czas bez godziny

Światło, które nie gaśnie

Gdy wieje wiatr

I spada deszcz

Hidden Velvet

Na pomarszczonej skórze

Czysta woda, czyste powietrze

Czysta myśl

Umieranie się zdarza

Z tym, co krótkie i przemijające

Bez śladu

Matko, w Twojej łasce

To wieczność

Dlaczego Bóg pamięta

Głęboka tajemnica

Zdjąć go jednego dnia?

Gdybym był królem świata

Uchwaliłbym prawo

Matka nigdy nie umiera

Matka zawsze pozostanie

Z synem

A on, choć stary

Będzie malutki

Wykonane z ziaren kukurydzy

Ten wiersz jest częścią książki Lekcja rzeczy Drummond przedstawia w nim swoją matkę jako idea wieczności jako postać, która jednoczy się z naturą i jest obecna w życiu syna lub córki w niemal wszechobecny sposób.

Pisarz pyta Boga, dlaczego matki odchodzą, mówiąc, że uczucie do nich tak naprawdę nigdy nie umiera, że bez względu na to, ile czasu minie, więź będzie wieczna.

8 - Moja matka - Vinícius de Moraes

Obawiam się, że moja matka, moja matka

Boję się życia, moja matko.

Zaśpiewaj słodką piosenkę, którą kiedyś śpiewałeś

Kiedy biegałem szalony na twoich kolanach

Boi się duchów na dachu.

Nina mój niespokojny sen

Stukanie w ramię

Bardzo się boję, moja matko.

Odpocznij w przyjaznym świetle swoich oczu

W moich oczach bez światła i bez odpoczynku

Powiedz bólowi, który czeka na mnie wiecznie

Odejść, uwolnić się od ogromnej udręki

Mojej istoty, która nie chce i nie może

Pocałuj mnie w bolące czoło.

Że płonie z gorączki, moja matko.

Ułóż mnie na swoich kolanach jak kiedyś

Powiedz mi to bardzo cicho w ten sposób: - Synu, nie bój się

Śpij spokojnie, bo twoja matka nie śpi.

Ci, którzy od dawna na ciebie czekali.

Zmęczeni odeszli już daleko.

Blisko ciebie jest twoja mała matka

Twój brat, który zasnął na studiach

Twoje siostry stąpają lekko

Aby nie obudzić się ze snu.

Śpij, mój synu, śpij na mojej piersi

Marzę o szczęściu, uciekam.

Obawiam się, że moja matka, moja matka

Jestem przerażony wyrzeczeniem, powiedz mi, żebym został

Powiedz mi, abym odszedł, o matko, do tęsknoty.

Odepchnij tę przestrzeń, która mnie trzyma

Odpędzić nieskończoność, która mnie wzywa

Bardzo się boję, moja matko.

Moja matka to wiersz Viníciusa de Moraesa, który pokazuje wszystkie kruchość poety i pragnienie bycia znowu powitany w ramionach matki .

Vinícius ujawnia swój strach przed życiem i stawia matczyną postać jako jedyną, która może ukoić jego cierpienie, powracając w jakiś sposób do dzieciństwa.

Została ona opublikowana w jego pierwszej książce, Droga do dystansu 1933 roku, kiedy autor miał zaledwie 19 lat.

Możesz być zainteresowany :