8 belangrijkste volksdansen uit Brazilië en de wereld

Volksdansen bestaan over de hele wereld en zijn een belangrijke uiting van de cultuur van een volk. Daarom hebben ze onderscheidende kenmerken, afhankelijk van hun oorsprong, plaats en doel.

Vaak dragen deze typische en populaire dansen religieuze betekenissen en motieven, andere keren zijn ze van profane aard en bedoeld voor vermaak.

Het zijn namelijk traditionele dansen die de collectieve waarden en verlangens overbrengen door middel van beweging en muziek en zo bijdragen tot het levend houden van het culturele erfgoed van een samenleving.

1. maracatu (Pernambuco)

De Maracatu is een echte Braziliaanse volksdans, die deel uitmaakt van de folkloristische dansen van het noordoosten, waaronder ook de muziek en de kostuums vallen.

Het komt precies voor in de staat Pernambuco en dateert uit de koloniale tijd, met sterke Afrikaanse, Portugese en inheemse elementen.

De dans manifesteert zich op uitgebreide wijze en vormt een belangrijk onderdeel van dit festival dat de kroning van de koningen van Congo simuleert.

De spiritualiteit is een ander belangrijk punt in de Maracatu, die nauw verbonden is met de religies van Afrikaanse oorsprong, zoals de candomblé, die men kan waarnemen via de bewegingen die vooral door de baianas en de dames van het paleis worden uitgevoerd.

Een opvallend kenmerk van dit grote feest zijn de kostuums, rijkelijk versierd met linten, schitteringen en intense kleuren.

2. samba de roda (bahia)

Samba de roda is een Braziliaanse folkloristische manifestatie die muziek en dans combineert. Het ontstond in de staat Bahia en is verwant aan de batuque rodas uitgevoerd door tot slaaf gemaakte Afrikanen tijdens koloniaal Brazilië in de 17e eeuw.

Het wordt samba de roda genoemd omdat de deelnemers in een cirkelvormige opstelling staan.

De muzikanten bespelen instrumenten als de tamboerijn, cavaquinho, gitaar en agogo terwijl andere mensen in het midden van de roda dansen en de anderen met klappende handen volgen.

Dit is een populaire uitdrukking die verband houdt met de zogenaamde werkliederen, liederen die arbeiders tijdens hun werk zingen in vaak repetitieve taken.

Samba de roda is echter ook een gelegenheid voor feest, plezier en sociale interactie.

3. frevo (Pernambuco)

Een andere typische dans van het noordoosten van Brazilië is de frevo, die zijn oorsprong vindt in Pernambuco en deel uitmaakt van de traditie van het straatcarnaval, voornamelijk in de steden Olinda en Recife.

De demonstratie, die teruggaat tot de 19e eeuw, ontstond als een vorm van verzet en bevestiging van het zwarte volk in de figuur van bevrijde slaven, de zogenaamde "capoeiras", in een post-abolitionistische context van geschillen en onderdrukking.

Het woord "frevo" is afkomstig van de term "frever", die door het volk wordt gebruikt met de betekenis van koken, en past perfect bij het snelle en uitzinnige ritme van de dans.

De instrumenten die het ritme verpakken zijn blaasinstrumenten en de bewegingen zijn vaardig en snel, waaronder enkele die hun oorsprong vinden in capoeira.

Het kostuum is kleurrijk en de aanwezigheid van een kleine paraplu is essentieel.

Meer lezen : Ongelooflijke rariteiten over frevo

4. catira (Goiás, Minas Gerais en het binnenland van São Paulo).

In de zuidoostelijke regio is er een populaire dans die typisch is voor sommige steden in het binnenland, de catira. Deze volksdans is ontstaan als onderdeel van de plattelandscultuur en heeft zich verspreid naar andere delen van Brazilië, zoals het middenwesten.

De oorsprong ervan omvat elementen van de inheemse, Europese en Afrikaanse cultuur, die teruggaan tot de koloniale periode.

Het houdt verband met de activiteit van de muleteers, mannen die tot taak hadden groepen dieren van de ene plaats naar de andere te drijven.

De dans heeft als soundtrack de "moda de viola" (een soort plattelandsmuziek) en de deelnemers staan in twee rijen tegenover elkaar opgesteld. De bewegingen bestaan voornamelijk uit klappen, springen en tikken met de voeten op de grond, als een soort tapdans op het platteland.

5. bumba meu boi (Noord en Noordoost)

In het noorden en noordoosten van Brazilië hebben we het Bumba meu boi (of Boi Bumbá) festival. Deze populaire uitdrukking brengt dans, muziek en enscenering samen en ontstond rond de 17e eeuw onder de tot slaaf gemaakte bevolking.

Het is gerelateerd aan de legende van Mãe Catirina en brengt de enscenering van een verhaal dat de relaties tussen arbeiders en bazen symboliseert.

Met verschillende elementen en personages die rijkelijk gekleed zijn in kostuums en extravagante kostuums is de Bumba meu boi, naast een spel, een viering van volksheiligen.

Het evenement draagt ook invloeden van inheemse en Afrikaanse volkeren, en de ster van het festival is de os, die in het vertelde verhaal wordt gedood en vervolgens weer tot leven wordt gewekt door de handen van een sjamaan.

6. tango (Argentinië)

De tango is een typisch Argentijnse dans die in de 19e eeuw ontstond in de buurt van de Rio de la Plata, in Argentinië en Uruguay.

Zoals andere folkloristische manifestaties, integreert het dans en muziek en ontstond het in de populaire en suburbane lagen, opgevoerd in bars en bordelen.

Tegenwoordig wordt het gedanst door een paar, maar dat was niet altijd zo, in zijn oorsprong waren de deelnemers twee mannen, die dansten zonder blikken te wisselen.

Vanaf 1910 gaan dans en muziek andere, meer elitaire, ruimtes innemen. De kenmerken van de stijl zijn sensualiteit en drama.

7. odissi (India)

Een van de meest traditionele dansen in India is Odissi, een volksdans die ontstond in de deelstaat Orissa rond de tweede eeuw voor Christus. Later werd hij opgevoerd in de hoofdstad Delhi.

Dit is een delicate en symbolische dans die ontstaat met een spiritueel doel. Hierin zijn de bewegingen allemaal berekend, elk gebaar heeft een betekenis, zij het van de handen, voeten en zelfs gezichtsuitdrukkingen.

De jurk is een sari, een typisch kledingstuk, de make-up is benadrukt en de vingers en voetzolen zijn gemarkeerd met rode verf.

8. buikdansen (Midden-Oosten)

Buikdansen, zoals het in de westerse wereld bekend staat, is een oude dans van Arabische oorsprong die opkwam onder vrouwen in landen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Het houdt verband met vrouwelijke kwesties zoals zwangerschap, bevalling en vruchtbaarheid.

De bewegingen in deze dans zijn kronkelig en cirkelvormig, waarbij de buik wordt benadrukt en de armen vloeiende gebaren maken.

Het kostuum is een belangrijk onderdeel van de tentoonstelling en heeft in de loop der tijd en afhankelijk van de regio's verschillende wijzigingen ondergaan. Enkele elementen die gebruikt kunnen worden zijn zwaarden, stokken en sluiers.

Je bent misschien ook geïnteresseerd in:

• Legenden van de Braziliaanse folklore