Netflix's The Well: uitleg en belangrijkste thema's van de film

Netflix's The Well: uitleg en belangrijkste thema's van de film
Patrick Gray

De Bron ( El Hoyo , in het origineel) is een Spaanse horror- en sciencefictionfilm onder regie van Galder Gaztelu-Urrutia. De speelfilm uit 2019 is een Netflix-originele productie die in Brazilië, maar ook elders in de wereld een enorm succes heeft geboekt.

Uiterst schrijnend, met gewelddadige passages die grenzen aan het gore De film is een dystopie die veel reflecties oproept over onze werkelijkheid.

Zowel "geniaal" als "verontrustend" beoordeeld door het publiek, De Bron heeft een verrassend einde en laat verschillende vragen onbeantwoord. Bekijk de aanhangwagen hieronder nagesynchroniseerd:

Goed

Let op: vanaf dit punt vindt u spoilers over het einde van de film!

De Bron : einde van de film uitgelegd

In dit geval moeten we bij het einde beginnen, want iedereen was een beetje in de war over de ontknoping van het verhaal. Opgesloten in de dystopische gevangenis waar iedereen tot een niveau behoort en er niet uit kan, ontmoet Goreng een figuur die de regels breekt: Miharu.

De vrouw is een soort wilde moordenares die het platform gebruikt om de gevangenis te omzeilen en op zoek te gaan naar haar zoon, die in het gebouw verdwaald zou zijn. Goreng probeert haar te helpen en zij herhaalt het gebaar en redt haar leven uit Trimagasi's dorstige handen.

Lange tijd wordt de toeschouwer wijsgemaakt dat de vrouw gek is en dat er geen kind is, omdat er geen zou kunnen overleven.

Echter, wanneer de hoofdpersoon en zijn metgezel Baharat het einde van de Bron bereiken, zien ze... een ondergedoken meisje Nadat zijn partner aan zijn verwondingen is overleden, zet Goreng de reis naar de bodem voort met Miharu's dochter.

Wanneer het platform de bodem raakt, beseft hij eindelijk: de boodschap die hij naar de top moest sturen was geen ongeschonden snoepje, zelfs geen woorden van verontwaardiging over wat hij in de Bron heeft gezien.

Zie ook: De 30 beste fantasyboeken die echte klassiekers zijn

A echte boodschap Een leven dat werd geboren en bloeide op die plaats van de dood is een symbool van hoop en een mogelijke zaad voor transformatie .

Niet langer de drager van de boodschap, die voor zichzelf spreekt, ziet Goreng de geest van Trimagasi verklaren dat zijn missie voorbij is. De twee vertrekken samen terwijl het platform opstijgt, het meisje dragend.

We kunnen afleiden dat de held stierf, nadat hij zijn rol had vervuld, maar we zullen nooit weten of de komst van het meisje aan de top iets heeft veranderd.

Analyse van de film De Bron: hoofdthema's

Zwaar, dicht en moeilijk te begrijpen, De Bron zal enkele aanwijzingen en vragen achterlaten die de toeschouwer aandachtig moet volgen.

Het uitgangspunt is eenvoudig en angstaanjagend: de hoofdpersoon, Goreng, bevindt zich in de "Bron", een verticale gevangenis Hier daalt elke dag een tafel af met een luxueus banket van de beste lekkernijen.

Degenen op niveau 1 mogen als eerste eten; een paar minuten later gaat het platform naar het volgende niveau, dat zich ook mag voeden. Het ritueel herhaalt zich gedurende talloze verdiepingen en personen worden gedwongen om de restjes van degenen daarboven op te eten.

Daar, de eten is het enige dat telt Het is grappig dat zelfs sommige namen verwijzen naar de culinaire wereld. "Goreng" is bijvoorbeeld een typisch Indiaas recept en "Baharat" duidt op een mengsel van kruiden.

Terwijl we de hoofdpersoon volgen in zijn strijd om het leven, kunnen we ook verschillende... symbologieën en sociaal-politieke kritiek .

Een extreme metafoor voor klasseverdeling

"Eten of gegeten worden"

Gorengs eerste metgezel is Trimagasi, een oudere man die al geruime tijd in de Bron werkt en uitlegt hoe de plek werkt. Hij staat niet toe dat de twee te dicht bij elkaar komen, en maakt duidelijk dat ieder hangt alleen van zichzelf af is "eten of gegeten worden".

De man, die gek is geworden door de consumptiemaatschappij, bekijkt dat alles met normaliteit (voor hem "is het vanzelfsprekend"). Als zijn gekozen object om mee te nemen heeft Trimagasi een mes opgepakt dat zichzelf slijpt, klaar om ten koste van alles aan te vallen en zich te verdedigen.

Hij maakt duidelijk, door de manier waarop hij de mensen onder hem behandelt, dat er... is iedereen alleen en tegen elkaar .

Eten kan heel makkelijk of heel moeilijk zijn, het hangt af van je klasse...

Wegens de vastgestelde hiërarchie is het impliciet dat elk niveau niet communiceert of samenwerkt met de anderen: zij praten niet met degenen die eronder staan en degenen die erboven staan reageren niet. Dus de systeem lijkt te zijn ontworpen om individuen te isoleren Dit laat geen georganiseerde en collectieve actie toe.

Vanaf het begin van de film wordt de kijker herinnerd aan de botsing van realiteiten, met scènes die overgaan van de uiterst schone en weelderige keuken naar het miserabele leven van de Bron.

De passage waarin we langzaam toekijken hoe de bankettafel wordt verorberd en geplunderd terwijl ze door de niveaus loopt, is een voorbeeld van de gebrek aan middelen veroorzaakt door hebzucht van degenen aan de top.

De wanhoop is zo groot dat het deze mensen verandert in moordenaars, die de mensen aan de basis dwingen om te doden en over te gaan op kannibalisme als laatste redmiddel om te overleven.

"Spontane solidariteit"

Nadat hij bijna door Trimagasi is verslonden, moet Goreng bij het ontwaken op niveau 171 uiteindelijk het vlees van zijn voormalige metgezel eten. Het is zijn nieuwe levelpartner, Imoguiri, die een draai aan het verhaal geeft.

De vrouw, die voor de administratie werkte en vrijwillig deelnam aan het "experiment", probeert de werkwijze te veranderen door de maaltijd in porties te verdelen. Hoewel ze gelooft in de "spontane solidariteit", worden hun oproepen 15 dagen lang beantwoord met gelach en beledigingen van de anderen.

Geïrriteerd is het Goreng die de niveaus eronder dwingt het bevel op te volgen, waarbij hij dreigt dat hij uitwerpselen over het eten zal verspreiden wanneer het platform op zijn niveau stopt: "Solidariteit of stront!".

"Naar beneden en dan naar boven..."

Het is echter de komst van zijn derde celgenoot, Baharat, die het hele scenario verandert. De man, een gelovige in God en vol hoop om eruit te komen, accepteert Gorengs plan om het platform domineren en het voedsel herverdelen.

Het is door eenheid, door gezamenlijke actie, dat de gevangenen de volgorde van de gebeurtenissen kunnen veranderen en een boodschap kunnen overbrengen aan degenen aan de top.

Zie ook: 30 romantische films om te bekijken in 2023

Thema en religieuze symboliek

Het is niet alleen Baharat die tijdens de film over religie praat en beweert dat die plaats de hel is. Als we erop letten, zijn er verschillende bijbelse verwijzingen die het verhaal doorkruisen. In feite zien we bijna aan het einde van de film voorstellingen van de hoofdzonden in de gevangenen, zoals de man die briefjes in de lucht gooit.

Aan het begin van het verhaal vraagt Trimagasi de hoofdpersoon: "Geloof je in God?" Later laat Imoguiri doorschemeren dat hij er misschien is met een missie. Nadat ze zelfmoord heeft gepleegd, ziet Goreng (of hallucineert met) haar geest, die hem aanwijst als "de Messias", "de Verlosser" die hen zal bevrijden.

Het personage maakt ook een verwijzing naar de offer Baharat, de gevangene die samen met de hoofdpersoon aan de "zelfmoordmissie" begint, is ook extreem religieus en is op zoek naar verlossing .

De nummers van de niveaus lijken ook geen toeval te zijn. Bijvoorbeeld, het getal 333, waar de twee "helden" stoppen omdat ze een kind vinden, zou een verwijzing kunnen zijn naar de leeftijd van Jezus toen hij stierf. Aan de andere kant, met dat aantal niveaus zou de Bron 666 gevangenen hebben, een getal dat geassocieerd wordt met de Duivel.

Relatie met het boek Don Quichot

Toen Goreng een voorwerp mocht kiezen om mee te nemen naar de Bron, koos hij voor een exemplaar van het boek Don Quichot van la Mancha een van de meest beruchte werken in de Spaanse taal.

Gepassioneerd door ridderromans, was de beroemde figuur geobsedeerd door het verslaan van schurken en het uitdelen van gerechtigheid. Met zijn waan om de wereld te veranderen, werd Quichot een symbool voor dromers en gekken die op een of andere manier de hoofdpersoon lijkt te inspireren.

Wanneer zij haar plan voor het eerst aan Baharat voorlegt, antwoordt hij dat "alleen een gek dat zou doen". Wanhoop, misschien aangelengd met een dosis waanzin, is wat hen dreef om te doen wat niemand eerder voor elkaar had gekregen.

Maak ook kennis met




    Patrick Gray
    Patrick Gray
    Patrick Gray is een schrijver, onderzoeker en ondernemer met een passie voor het verkennen van de kruising van creativiteit, innovatie en menselijk potentieel. Als auteur van de blog 'Culture of Geniuses' probeert hij de geheimen te ontrafelen van goed presterende teams en individuen die opmerkelijk succes hebben geboekt op verschillende gebieden. Patrick was ook medeoprichter van een adviesbureau dat organisaties helpt bij het ontwikkelen van innovatieve strategieën en het bevorderen van creatieve culturen. Zijn werk is opgenomen in tal van publicaties, waaronder Forbes, Fast Company en Entrepreneur. Met een achtergrond in psychologie en bedrijfskunde, brengt Patrick een uniek perspectief naar zijn schrijven, waarbij hij op wetenschap gebaseerde inzichten combineert met praktisch advies voor lezers die hun eigen potentieel willen ontsluiten en een meer innovatieve wereld willen creëren.