İçindekiler
Harika hikayeler birkaç satırda da anlatılabilir! Okumayı seviyor ancak fazla zamanınız yoksa doğru içeriği buldunuz. Aşağıda, birkaç dakika içinde okunabilecek bazı inanılmaz kısa hikayeler seçtik:
- Mürit, yazan Oscar Wilde
- Geceleyin, Franz Kafka
- Total Beauty, yazan Carlos Drummond de Andrade
- Pazartesi ya da Salı, Virginia Woolf
- Şaşkınlık, yazan Maria Judite de Carvalho
Mürit, yazan Oscar Wilde
Narcissus öldüğünde, onun zevkinin gölü tatlı sularla dolu bir kaseden tuzlu gözyaşlarıyla dolu bir kaseye dönüştü ve oreolar şarkı söyleyip gölü rahatlatmak umuduyla ormanın içinden ağlayarak geldiler.
Gölün tatlı sulardan oluşan bir çanaktan tuzlu gözyaşlarından oluşan bir çanağa dönüştüğünü gördüklerinde, saçlarının yeşil örgülerini çözdüler ve "Narcissus için böyle ağlamanızı anlıyoruz, o çok güzeldi" diye ağladılar.
Ayrıca bakınız: Paul Gauguin: 10 önemli eseri ve özellikleri"Peki Narcissus güzel miydi?" dedi Lake.
"Bunu sizden daha iyi kim bilebilir?" diye yanıtladı orées. "Yanımızdan zorlukla geçti, ama sizi aradı ve kıyılarınıza uzanıp size baktı ve sularınızın aynasında kendi güzelliğini yansıttı."
Ve göl cevap verdi, "Ama ben Narkissos'u sevdim çünkü o benim kıyılarımda uzanıp bana baktığında, gözlerinin aynasında kendi güzelliğimin yansıdığını gördüm."
Oscar Wilde (1854 - 1900), özellikle oyunları ve romanlarıyla tanınan önemli bir İrlandalı yazardı Dorian Gray'in Portresi Yazar ayrıca birkaç kısa öykü de yazmıştır.
Metin şu ifadelere atıfta bulunmaktadır klasik Narcissus efsanesi Burada hikâye gölün bakış açısından anlatılır. Onun da Narcissus'u sevdiğini anlarız çünkü onun gözlerinde kendini görebilmektedir.
Böylece kısa öykü, aşkın kendisi hakkında ilginç bir düşünceyi de beraberinde getirir: aşkın kendimizi arıyoruz başkalarıyla iletişim kurduğumuzda.
2. Gece, Franz Kafka tarafından
İnsanın bazen düşünmek için başını göğsüne gömmesi gibi, geceye tamamen karışmak için. Her yerde insanlar uyuyor. Küçük bir gösteri, masum bir kendini beğenmişlik, evlerde, sağlam yataklarda, güvenli bir çatı altında, uzanmış ya da büzülmüş, şilteler üzerinde, çarşaflar arasında, battaniyeler altında uyumak; gerçekte, daha önce olduğu gibi bir araya toplanmışlar vesonra ıssız bir bölgede: açık havada bir kamp, sayısız insan, bir ordu, soğuk bir gökyüzünün altında, soğuk bir toprağın üzerinde, bir zamanlar durdukları yerde yere atılmış, alınları kollarına, yüzleri yere bastırılmış, huzur içinde nefes alan bir halk. Ve sen, mumlar, sen bekçilerden birisin, yanındakini bir yığından aldığın yanan kütüğü sallarken buluyorsun.Neden mumlar? Biri izlemeli demiştin. Biri orada olmalı.
Eski Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'nda doğan Franz Kafka (1883 - 1924), Alman dilinin en büyük yazarlarından biriydi ve romanları ve kısa öyküleriyle ölümsüzleşti.
Defterlerinde bulunan pek çok anlatıdan biri olan bu kısa anlatıda düzyazı şiirsel bir tona yaklaşır. bekleme modu Herkes uyurken uyanık kalan yalnız bir öznenin duygularını algılayabiliriz.
Bazı yorumlar, Kafka'nın uykusuzluktan muzdarip olduğu ve sabahları erken saatlerde uykusuzluk çektiği için hikayenin otobiyografik unsurlar taşıdığını öne sürmektedir. oluşturma süreci Edebi.
3. Toplam Güzellik, Drummond tarafından
Gertrude'un güzelliği herkesi ve Gertrude'un kendisini büyülüyordu. Aynalar onun yüzüne bakıyor, evdeki insanları ve ziyaretçileri yansıtmayı reddediyordu. Gertrude'un tüm vücudunu kaplamaya cesaret edemiyorlardı. Bu imkansızdı, çok güzeldi ve bunu yapmaya cesaret eden banyo aynası binlerce parçaya ayrıldı.
Kız artık sokağa çıkamıyordu çünkü araçlar sürücülerin takdirine bağlı olarak duruyordu ve sürücüler de hareket etme kapasitelerini kaybetmişlerdi. Gertrudes hemen evine dönmesine rağmen bir hafta süren dev bir trafik sıkışıklığı yaşandı.
Senato, Gertrude'un pencereye ulaşmasını yasaklayan bir acil durum yasası çıkardı. Kız, sadece annesinin girebildiği bir odada hapsedilmiş olarak yaşıyordu, çünkü uşak göğsünde Gertrude'un bir resmiyle intihar etmişti.
Gertrude hiçbir şey yapamazdı. Böyle doğmuştu, bu onun kaderiydi: aşırı güzellik. Ve mutluydu, eşsiz olduğunu biliyordu. Saf havadan yoksun olduğu için yaşam koşulları kalmadı ve bir gün gözlerini sonsuza dek kapattı. Güzelliği bedenini terk etti ve havada asılı kaldı, ölümsüzdü. Gertrude'un zaten zayıflamış bedeni mezara götürüldü ve güzelliği kapalı odada parıldamaya devam ettikilit altında.
Carlos Drummond de Andrade (1902 - 1987) ikinci modernist kuşağın ünlü Brezilyalı yazarlarındandır. Özellikle şiirleriyle tanınan Andrade, kısa öykü ve günlük türlerinde de önemli eserler vermiştir.
Beklenmedik olay örgüsünde trajik kader Gertrude, "fazla güzel" olduğu için ölen bir kadın. Yazar, hikâyeyi ustalıkla sosyokültürel yansımaları örmek, içinde yaşadığımız dünyayı ironize etmek ve eleştirmek için kullanıyor.
Kadınların tahakkümünün damgasını vurduğu ve çoğu zaman beyhude olan bir gerçeklikte, onların güzelliği bir lütuf olarak işlev görebilir ve bir lanet Kontrol edilirler, izlenirler ve hatta bunun için cezalandırılırlar.
4. Pazartesi ya da Salı, Virginia Woolf
Tembel ve kayıtsız, kanatlarıyla boşluğu kolayca titreştiren, yolunu bilen balıkçıl, gökyüzünün altındaki kilisenin üzerinde uçar. Beyaz ve uzak, kendi içine çekilmiş, gökyüzünü tekrar tekrar dolaşır, ilerler ve devam eder. Bir göl mü? Kıyılarını sil! Bir dağ mı? Ah, mükemmel - güneş kıyılarını yaldızlar. Orada batar. Eğrelti otları ya da sonsuza dek beyaz tüyler.
Gerçeği özlemek, onu beklemek, zahmetle birkaç kelime dökmek, sonsuza dek özlemek - (bir bağırış solda yankılanır, diğeri sağda. Arabalar uzaklaşır. Otobüsler çatışarak toplanır) sonsuza dek özlemek - (on iki yakın vuruşla saat öğlen olduğunu garanti eder; ışık altın tonları yayar; çocuklar kaynar) - sonsuza dek gerçeği özlemek Kubbekırmızı; ağaçlardan madeni paralar sarkıyor; bacalardan dumanlar yükseliyor; havlıyor, bağırıyor, "Satılık demir!" diye bağırıyor - ve gerçek?
Bir noktaya kadar yayılan, erkek ayakları ve kadın ayakları, siyah ve altın kakmalı - (Bu bulutlu hava - Şeker? Hayır, teşekkür ederim - geleceğin toplumu) - alev, parlayan gözleriyle siyah figürler dışında odayı dalgalandırıyor ve karartıyor, dışarıda bir kamyon boşaltılırken, Bayan Falanca masada çay yudumluyor ve pencere camları kürk mantoları koruyor.
Titreyen, hafif yapraklı, köşelerde dolaşan, tekerleklerin ötesine savrulan, gümüşe bulanmış, evde ya da evden uzakta, toplanmış, dağılmış, farklı tonlarda harcanmış, yukarı, aşağı, koparılmış, mahvolmuş, yığılmış - ve gerçek?
Şimdi şöminenin yanında, beyaz mermer meydanda toplandık. Fildişinin derinliklerinden siyahlıklarını döken kelimeler yükseliyor. Kitabı düşürdüm; alevde, dumanda, anlık kıvılcımlarda - ya da şimdi seyahatte, asılı mermer meydan, aşağıda minareler ve Hint denizleri, uzay maviyi istila ederken ve yıldızlar parıldarken - gerçek mi? Yoksa şimdi, gerçekliğin farkında mı?
Tembel ve kayıtsız balıkçıl devam eder; gökyüzü yıldızları izler; ve sonra onları ortaya çıkarır.
İngiliz avangart yazar ve modernizmin en ünlü öncülerinden biri olan Virginia Woolf (1882 - 1941), romanları, novellaları ve kısa öyküleriyle uluslararası alanda öne çıkmıştır.
Burada bir anlatıcı buluyoruz. günlük yaşamı gözlemler Bakışları şehrin hareketlerini, kalabalığın varlığıyla kesişen şehir manzarasını ve uçan bir balıkçıl gibi doğal unsurları takip eder.
Dışarıda neler olduğunu görürken, aynı zamanda bu kişinin düşüncelerine ve duygularına da göz atarız. sadece her şeye tanık ol O halde, dış dünya ile iç dünyası, özel ve gizli yaşamı arasında bilmediğimiz bir karşılık var gibi görünüyor.
5. perplexity, Maria Judite de Carvalho tarafından
Çocuğun kafası karışmıştı. Gözleri diğer günlere göre daha büyük ve parlaktı, kısa kaşlarının arasında yeni, dikey bir şerit vardı. "Anlamıyorum," dedi.
Anne ve baba televizyonun karşısındaydı. Küçük ekrana bakmak, birbirlerine bakmanın yoluydu. Ama o gece, o bile yoktu. Kız örgü örüyordu, erkek gazeteyi açmıştı. Ama örgü ve gazete mazeretti. O gece, bakışlarının karıştığı ekranı bile reddettiler. Ancak kız, henüz bu tür yetişkin ve ince numaralar için yeterince büyük değildi ve yerde oturarak, dümdüz önüne baktı.Sonra büyük, sert bir bakış ve anlamamazlık... "Anlamıyorum," diye tekrarladı.
"Neyi anlamıyorsun?" dedi anne, kariyerinin sonunda, birisinin birisini enfes bir gaddarlıkla dövdüğü gürültülü sessizliği yırtmak için sırasını alarak.
"Örneğin bu."
"Bu ne"
Ayrıca bakınız: Anne!: filmin açıklaması"Bilmiyorum, hayat," dedi çocuk ciddi bir şekilde.
Baba kâğıdı katladı, sekiz yaşındaki kızını aniden bu kadar endişelendiren sorunun ne olduğunu öğrenmek istedi. Her zamanki gibi ona tüm problemleri, aritmetik ve diğerlerini açıklamaya hazırlandı.
"Bize yapmamamız söylenen her şey yalandır."
"Anlamıyorum."
"Neden, çok fazla. Her şey... Çok düşündüm ve... Öldürmememiz, dövmememiz, hatta alkol almamamız, çünkü zararlı olduğu söyleniyor. Ve sonra televizyon... Filmlerde, reklamlarda... Hayat nasıl bir şey ki?"
El örgüsünü bıraktı ve kuru bir şekilde yutkundu. Baba, zorlu bir yarışa hazırlanan biri gibi derin bir nefes aldı.
"Şimdi bakalım," dedi ilham almak için tavana bakarak, "hayat..."
Ancak normal kabul ettiği ve sekiz yaşındaki kızının reddettiği saygısızlık, sevgisizlik ve saçmalık hakkında konuşmak o kadar kolay değildi.
"Hayat..." diye tekrarladı.
Örgü şişleri, kanatları kırpılmış kuşlar gibi yeniden çırpınmaya başlamıştı.
Maria Judite de Carvalho (1921 - 1998), Portekiz edebiyatının çoğunlukla kısa öyküler yazan seçkin bir yazarıydı. ev ortamı oturma odasında toplanmış bir aile ile.
Televizyon izleyen çocuğun kafası gittikçe karışır, çünkü gerçeklik öğrendiklerinden çok farklıdır. Kızın merakı ve masumiyeti, televizyondaki çocukla tezat oluşturur. sessiz kabullenme soru sormaktan kaçınan ebeveynleri tarafından.
Yetişkin ve deneyimli olduklarından, hayatın ve dünyanın anlaşılmaz olduğunu, düşünmemeye çalıştığımız ikiyüzlülükler ve çelişkilerle dolu olduğunu zaten biliyorlar.
