Inhoudsopgave
1. de vos en de druiven
Een vos kwam onder een boom met prachtige druiven. Hij wilde graag van die druiven eten. Hij sprong op en neer, probeerde in de wijnstok te klimmen, maar dat lukte niet. Na veel proberen ging hij weg, zeggende:
- Ik geef niet eens om de druiven, ze zijn toch groen...
Het korte verhaal vertelt ons over de hebzucht en over hoe sommige mensen omgaan met frustratie door het gevoel van teleurstelling te maskeren.
Een van de beroemdste kinderverhalen, De vos en de druiven, vertelt over het gedrag van veel mensen die, omdat ze niet krijgen wat ze willen, minachten wat ze niet kunnen krijgen.
De vos was verrukt over de prachtige druiven, maar omdat ze ze niet kon optillen, zelfs niet met al haar inspanningen, moest ze een excuus zoeken.
2. de hond en het bot
Op een dag stak een hond een brug over met een bot in zijn bek.
Toen hij naar beneden keek, zag hij zijn eigen beeltenis weerspiegeld in het water. Toen hij dacht dat hij een andere hond zag, begeerde hij onmiddellijk het bot en begon te blaffen, maar niet eerder had hij zijn mond geopend of zijn eigen bot viel in het water en was voorgoed verloren.
Het korte verhaal van de hond en het bot gaat over ambitie en de gevolgen van altijd meer willen. De hond had tevreden kunnen zijn met het bot dat hij had, maar toen hij het beeld weerspiegeld zag in het water, wilde hij ook een tweede bot bezitten.
Door niet te waarderen wat hij had en zijn veilige bot te riskeren om een ander te krijgen, eindigde de hond met één en één weg.
De les die we kunnen leren van de hond in het verhaal is dat een vogel in de hand is twee in de bush waard .
3. de haan en de parel
Een haan scharrelde rond, op zoek naar iets te eten in de tuin, toen hij een parel vond. Hij dacht toen:
- Als ik een juwelier was die u vond, zou ik blij zijn. Maar voor mij heeft een parel geen nut; het zou veel beter zijn om iets te vinden om te eten.
Hij liet de parel liggen en ging op zoek naar iets te eten.
Het verhaal van de haan en de parel leert ons dat ieder van ons iets kostbaar acht naargelang zijn eigen behoeften.
Toen hij een parel had gevonden, zag de haan dat een juwelier daar veel geluk mee zou hebben. Maar voor hem, haan, was de parel van geen nut - wat hij echt nodig had was voedsel.
In een paar regels leert het verhaal kinderen dat we zijn verschillende wezens en met verschillende eisen.
4. de kikker en de stier
Een grote stier wandelde langs de oever van een beek. De kikker was erg jaloers op zijn grootte en kracht, dus begon hij op te zwellen en deed een enorme poging om net zo groot te worden als de stier.
Ze vroeg haar metgezellen in de beek of ze net zo groot was als de stier, en die zeiden nee. De kikker zwol en zwol weer op, maar werd nog steeds niet zo groot als de stier.
Voor de derde keer probeerde de kikker op te zwellen. Maar hij deed dat met zoveel kracht dat hij uiteindelijk explodeerde, vanwege zoveel afgunst.
Het verhaal van de kikker en de stier leert ons om om niet jaloers te zijn en niet anders te willen zijn dan we zijn.
Ambitieus wilde de kikker met alle middelen op de stier lijken - maar zijn aard was om een kikker te zijn, en niet een ander radicaal groter dier.
Door te hard te proberen te zijn wat hij niet was, verloor de kikker uiteindelijk zijn eigen leven.
5. de gouden gans
Een man en zijn vrouw hadden het geluk een gans te hebben die elke dag een gouden ei legde.
In de veronderstelling dat de gans van binnen van goud moest zijn, besloten ze hem te doden en al dat fortuin in één keer te krijgen. Maar toen ze de buik van de gans openden, zagen ze dat hij van binnen net zo was als alle anderen.
Zo werden de twee niet in één keer rijk, zoals ze zich hadden voorgesteld, noch konden ze het gouden ei blijven ontvangen dat elke dag hun fortuin een beetje vergrootte.
Dit korte verhaal vertelt ons over de hebzucht menselijk.
Het echtpaar in het verhaal had veel geluk met een gans die gouden eieren leverde. De man en vrouw, bevoorrecht, werden verondersteld dankbaar te zijn voor het grote geluk dat ze de gans hadden. In plaats van dankbaar te zijn, kwamen de twee tot de conclusie dat ze nog rijker konden worden door het dier te doden om te houden wat er in de gans zat.
Hun streven naar nog meer fortuin zorgde ervoor dat ze het terugkerende inkomen dat ze al hadden, verloren. De les die overblijft is dat men nooit moet proberen zijn geluk te ver te drijven.
6. de reizigers en de beer
Twee mannen waren samen op reis toen plotseling een beer uit het bos tevoorschijn kwam en huilend voor hen stopte.
Een van de mannen probeerde in de dichtstbijzijnde boom te klimmen en zich aan de takken vast te grijpen. De ander, die zag dat hij geen tijd had om zich te verstoppen, ging languit op de grond liggen en deed alsof hij dood was, want hij had gehoord dat beren dode mannen niet aanraken.
De beer kwam dichterbij, snuffelde aan de liggende man en ging terug het bos in.
Toen het beest verdwenen was, haastte de boomman zich naar beneden en zei tegen zijn metgezel:
- Ik zag de beer iets in je oor zeggen. Wat zei hij?
Hij zei me nooit te reizen met een angstig persoon.
Het verhaal van de reizigers en de beer gaat over twee vrienden die zich op twee totaal verschillende manieren gedroegen toen ze voor een gevaarlijke situatie stonden: de een klom haastig in een boom en de ander deed alsof hij dood was. Hoewel ze vrienden waren en samen reisden, liep ieder zijn eigen weg toen het erop aankwam.
Ondanks het gelukkige einde - dat de twee werden gered - legt het verhaal de les vast dat Het is in tijden van gevaar dat je je ware vrienden ontmoet... .
7. de leeuw en het zwijn
Op een zeer warme dag kwamen een leeuw en een zwijn samen bij een put. Ze hadden erge dorst en begonnen te ruziën wie het eerst zou drinken.
Ze stonden op het punt aan te leggen om te vechten, toen de leeuw opkeek en verschillende gieren zag vliegen.
- Kijk daar," zei de leeuw, "die gieren zijn hongerig en ze wachten om te zien wie van ons twee verslagen zal worden.
- Dan kunnen we beter vrede sluiten," antwoordde het wrattenzwijn, "Ik ben liever je vriend dan dat ik word opgegeten door gieren.
Hoe vaak hebben we gevallen gehoord van vijanden die uiteindelijk vrienden werden vanwege een gemeenschappelijke vijand? Dit is de samenvatting van het verhaal van de leeuw en het zwijn, natuurlijke vijanden die elkaar uiteindelijk het leven zouden kosten in een dwaas gevecht om te zien wie het eerst het water uit de put zou drinken.
Toen zij de zwarte toekomst zagen - de gieren die over het gebied vlogen - dachten zij dat het beter was vrede te sluiten dan het risico te lopen aas te worden en door de gieren te worden verslonden.
Slim, de leeuw en het zwijn redden uiteindelijk hun eigen huid.
Het korte verhaal leert ons dat het bij groter gevaar beter is kleine rivaliteiten te vergeten.
8. de cicade en de mieren
Op een mooie winterdag hadden de mieren het moeilijk met het drogen van hun graanreserves. Na een regenbui waren de korrels helemaal nat geworden. Plots verscheen er een cicade:
- Alsjeblieft, kleine mieren, geef me wat tarwe! Ik heb echt honger, ik denk dat ik ga sterven.
De mieren stopten met werken, wat tegen hun principes was, en vroegen:
- Maar waarom? Wat heb je in de zomer gedaan? Heb je er niet aan gedacht om voedsel te bewaren voor de winter?
- Om je de waarheid te zeggen, ik had geen tijd," antwoordde de cicade, "ik heb de zomer doorgebracht met zingen!
- Nou, als je de zomer hebt doorgebracht met zingen, wat denk je er dan van om de winter dansend door te brengen," zeiden de mieren, en ze gingen weer lachend aan het werk.
De cicade en de mieren is een van de meest traditionele kinderverhalen in de westerse wereld. De korte fabel leert ons voorzichtig te zijn, aan de toekomst te denken.
Bij de mieren leren we dat je moet plannen en voorkomen voor de meer ingewikkelde dagen die voor ons liggen.
De cicade, onverantwoordelijk, dacht alleen aan haar eigen welzijn tijdens de zomer en maakte geen plannen voor de winterdagen. Hongerig moest ze hulp vragen aan de mieren, die wisten hoe ze volwassen en hardwerkend moesten zijn, maar niet ondersteunend waren omdat ze ervoor kozen het graan niet te delen.
9. de wolf en de ezel
Een ezel zat te eten toen hij zag dat een wolf hem bespiedde. Toen hij zich realiseerde dat hij in gevaar was, bedacht de ezel een plan om zijn huid te redden.
Toen de wolf verscheen, vertelde de huilende ezel hoe hij op een scherpe doorn was gestapt.
- Auw, auw, auw! Haal alsjeblieft de doorn uit mijn poot! Als je dat niet doet, blijft hij in je keel steken als je me doorslikt.
De wolf wilde niet stikken in zijn lunch, dus toen de ezel zijn poot optilde, ging hij heel voorzichtig op zoek naar de doorn. Op dat moment gaf de ezel de grootste trap van zijn leven en maakte een einde aan de vreugde van de wolf.
Terwijl de wolf helemaal pijnlijk opstond, galoppeerde de ezel tevreden weg.
In De wolf en de ezel lezen we over de slimheid van de ezel die, zijn zwakte kent tegenover de wolf.., gebruikte wijsheid om zijn eigen huid te redden.
Stout, de ezel - die helemaal niet onwetend was - bedacht een overtuigend excuus voor de wolf om zich in een kwetsbare positie te plaatsen.
Toen hij besefte dat hij de wolf met één trap kon verslaan, knipperde de ezel niet en maakte hij zich uit de gevaarlijke situatie waarin hij zich bevond los.
Het korte verhaal leert ons dat we enerzijds met scherpzinnigheid ongunstige situaties kunnen overwinnen en anderzijds dat we onverwachte gunsten altijd moeten wantrouwen.
10. eiken en bamboe
De eik, die stevig en imposant is, buigt nooit mee met de wind. Toen hij zag dat de bamboe alle kanten op boog toen de wind voorbij kwam, zei de eik tegen hem:
- Buig niet, sta stevig, zoals ik.
De bamboe antwoordde:
- U bent sterk, u kunt standhouden. Ik, die zwak ben, kan dat niet.
Toen kwam er een orkaan en de eik, die de storm had doorstaan, werd met wortel en al ontworteld, terwijl de bamboe omboog, de wind weerstond en bleef staan.
Het verhaal van de eik en de bamboe is een van de weinige waarin geen dieren of mensen voorkomen. Hier zijn de twee hoofdpersonen zeer verschillende bomen: terwijl de eik bekend staat als sterk, wordt de bamboe herinnerd als breekbaar.
Wat het nadeel van de bamboe leek te zijn - zijn broosheid - zorgde ervoor dat hij na de storm in leven bleef. De machtige eik daarentegen werd ondanks zijn omvang weggeblazen.
Zie ook: Gedicht Tijd van Mario Quintana (analyse en betekenis)De geschiedenis leert ons dat wat wij als ons grootste gebrek beschouwen vaak onze grootste kwaliteit kan zijn.
11. de leeuw en de muis
Een leeuw, moe van het vele jagen, lag languit in de schaduw van een mooie boom te slapen. Een paar muizen kwamen op hem aflopen en hij werd wakker.
Allen wisten te ontsnappen, behalve één, die de leeuw onder zijn poot klemde. Het muisje smeekte en smeekte zo hard dat de leeuw het opgaf hem te pletten en hem liet gaan.
Enige tijd later kwam de leeuw vast te zitten in het net van enkele jagers. Hij kon zich niet bevrijden en liet het hele bos schudden met zijn gehuil van woede.
Toen verscheen de kleine muis, en met zijn scherpe tanden kauwde hij op de touwen en liet de leeuw gaan.
De ene goede daad wint de andere.
Het verhaal van de leeuw en de muis vertelt ons over mededogen en solidariteit .
De leeuw ving het muisje dat, na veel gesmeek, uiteindelijk werd bevrijd. Zich schatplichtig voelend aan de leeuw, redde het muisje na enige tijd zelf het leven van de koning van de jungle nadat hij hem uit een net van jagers had geholpen.
De fabel van het sterkste dier in het bos en het zwakste dier leert ons dat we elkaar altijd moeten helpen, omdat we de ene dag degenen zijn die om hulp vragen en de volgende dag degenen zijn die geholpen worden.
12. de bomen en de bijl
Er was eens een bijl die geen steel had. De bomen besloten toen dat een van hen hem het hout zou geven om een steel te maken. Een houthakker, die de bijl met een nieuwe steel vond, begon het hout te kappen. De ene boom zei tegen de andere:
- Het zijn wijzelf die schuldig zijn aan wat er gebeurt. Als we de bijl niet hadden gegeven, zouden we er nu vanaf zijn.
In het verhaal van de bomen en de bijl zien we dat de bomen, eenzaam, de oude bijl zonder handvat hielpen en uiteindelijk het slachtoffer werden van een onrecht .
Vol goede bedoelingen kwamen ze samen om het probleem van de bijl op te lossen. Wat ze niet wisten was dat het gevolg van het helpen van de ander was dat ze hun eigen toekomst in gevaar brachten.
Het verhaal illustreert dat we soms worden gedreven door goede bedoelingen, maar uiteindelijk een straf terugkrijgen die we niet hebben verdiend.
13 Laster
Een vrouw zei zo vaak dat haar buurman een dief was dat de jongen uiteindelijk werd gearresteerd. Dagen later kwam men erachter dat hij onschuldig was. De jongen werd toen vrijgelaten en klaagde de vrouw aan.
- Opmerkingen veroorzaken niet zoveel schade, zei ze in haar verdediging voor de rechtbank.
- Schrijf het commentaar op een stuk papier, hak het in stukken en gooi de stukken op weg naar huis. Kom morgen terug om het vonnis te horen, antwoordde de rechter. De vrouw gehoorzaamde en kwam de volgende dag terug.
- Voor de veroordeling zal hij alle stukken papier moeten verzamelen die hij gisteren verspreid heeft, zei de rechter.
- Onmogelijk, antwoordde ze, ik weet niet meer waar ze zijn.
- Op dezelfde manier kan een simpele opmerking de eer van een man vernietigen, en dan heb je geen mogelijkheid om het onrecht recht te zetten, antwoordde de rechter en veroordeelde de vrouw tot gevangenisstraf.
In Laster zien we hoe ernstig het is om een beschuldiging te uiten zonder bewijs te hebben voor wat we zeggen. De buurvrouw, lichtzinnig, beschuldigde de jongen ervan een dief te zijn zonder zeker te zijn van wat ze zei.
Uiteindelijk draaide het spel om, hij werd vrijgesproken en zij realiseerde zich hoe ernstig het is om iemand te beschuldigen zonder het juiste bewijs.
De rechter, zeer didactisch, kon op een zeer eenvoudige manier - via een blad papier - uitleggen hoe het is ernstig om een beschuldiging te uiten .
14. zeesterren
Er was een man die op een prachtig strand woonde, naast een visserskolonie. Op een van zijn ochtendwandelingen zag hij een jongeman die de zeesterren die op het zand lagen teruggooide in de oceaan.
- Waarom doe je dat," vroeg de man, "omdat het tij keert en ze zullen sterven.
Zie ook: Alice in Wonderland: samenvatting en analyse van het boek- Jongeman, er zijn duizenden kilometers strand op deze wereld en honderdduizenden zeesterren verspreid over het zand. Wat voor verschil kun jij maken?
De jongeman raapte nog een ster op en gooide die in de oceaan:
- Voor deze heb ik een groot verschil gemaakt.
In Starfish zien we een idealistische man, die alle zeesterren wil redden, ook al weet hij dat hij ze niet allemaal zal kunnen redden.
De andere man, die het tafereel gadeslaat, begrijpt niet waarom de eerste jongen zo zijn best doet, want ze weten allebei dat het redden van alle zeesterren een onmogelijke opgave is.
De jonge dromer concludeert echter dat hij, althans voor sommigen van hen, een verschil heeft gemaakt. Hoewel hij ze niet allemaal kan helpen, was het alleen al de moeite waard om sommigen van hen te hebben kunnen redden.
De geschiedenis leert ons dat we moeten altijd goed doen, zelfs als het klein lijkt... .
15. de botten van de koning
Er was een koning die erg trots was op zijn afkomst en die bekend stond om zijn wreedheid tegen de zwakken. Op een keer liep hij met zijn gevolg door een veld waar hij jaren eerder zijn vader had verloren in een veldslag. Daar vond hij een heilige man die door een grote stapel beenderen rommelde.
De koning, toen verbaasd, vroeg hem:
- Wat doe je daar, oude man?
- Vereerd zij Uwe Majesteit, zei de heilige man. Toen ik hoorde dat de Koning deze kant op kwam, besloot ik de beenderen van uw overleden vader te verzamelen om aan u te geven. Ik kan ze echter niet vinden: ze zijn hetzelfde als de beenderen van de boeren, de armen, de bedelaars en de slaven.
In de korte les van de heilige man worden we eraan herinnerd dat ieder van ons - rijk of arm, bedelaar of koning - we zijn gelijk .
De koning, ijdel, dacht dat hij boven alle mensen stond, en leerde uiteindelijk een belangrijke les in nederigheid: de beenderen van zijn vader waren immers precies hetzelfde als die van de boeren, armen, bedelaars en slaven.
De moraal van het verhaal hier is dat niemand van ons beter is dan de ander, alleen omdat we een hogere positie bekleden.
Verhalen aangepast aan het boek Traditionele verhalen, fabels, legenden en mythen (Ministerie van Onderwijs, 2000) en de Verzameling van Botucatu's fabels verdeeld door de regering van São Paulo.
16. de lamp
Er was eens een lamp die altijd alles om zich heen verlichtte. Hij was erg ijdel en vond zichzelf beter en machtiger dan de zon.
Maar op een dag kwam er onverwacht een storm opzetten en blies zijn vlam uit.
Dus toen iemand hem weer aanstak, waarschuwde hij: "Denk niet dat je de beste bent, lamp! Niemand kan beter zijn dan het licht van de sterren zelf."
De moraal van dit verhaal is het idee dat je niet zo ijdel en trots mag zijn dat je je superieur voelt aan anderen. om nederigheid te cultiveren en begrijpen dat iedereen een rol en plaats heeft in de wereld.
17. de vos en het masker
Er was een zeer nieuwsgierige vos die op een dag ongevraagd het huis van een acteur binnenkwam. Ze begon door de spullen te snuffelen en vond een ander voorwerp. Het was een prachtig masker, helemaal versierd. Na het nadenken zei de vos:
- Wow, wat een prachtig hoofd! Maar toch kan het niet denken, want het heeft geen hersenen.
De vos zag al de schoonheid van het masker en herkende dat het inderdaad een mooi "hoofd" was. Maar, heel slim, besefte ze dat het heeft geen zin er goed uit te zien als er geen hersenen zijn... Met andere woorden, dat schijn bedriegt en niet het belangrijkste is.
Maak ook van de gelegenheid gebruik om de artikelen te leren kennen:
