فهرست مطالب
شعر "A Máquina do Mundo" که در اصل در Claro Enigma (1951) منتشر شد، بدون شک یکی از شاهکارهای نویسنده میناس گرایس است. با توجه به مضمون و همچنین فرم آن، ترکیب به مدل های شعر کلاسیک نزدیک است.
از خود عنوان، رابطه بینامتنی با اثر حماسی برقرار می شود Os Lusíadas توسط لوئیس واز د کامیس، که نقطه عطفی اجتناب ناپذیر در ادبیات پرتغالی به حساب می آید.
ماشین جهان
و همانطور که به طور مبهم سرگردان می شدم
یک جاده سنگی در میناس گرایس ,
و در اواخر بعد از ظهر زنگی خشن
آمیخته با صدای کفش هایم
که مکث و خشک بود. و پرندگان
در آسمان سربی معلق بودند، و شکل سیاه آنها
به آرامی محو شد
در تاریکی بزرگتر، از کوهها
و از من با سرخوردگی،
ماشین جهان در باز شد
برای هرکسی که آن را بشکند قبلاً طفره می رفت
و فقط فکر کردن به آن کارپیا می کرد.
او با شکوه و با احتیاط باز شد،
بدون اینکه صدایی ناخالص منتشر کند
و نه جرقه ای بیشتر از قابل تحمل
توسط مردمک های فرسوده شده توسط بازرسی
مداوم. و تجربه دردناک بیابان،
و ذهن خسته از دروغ
کل واقعیتی که فراتر از
تصویر ترسیم شده از خودش است
چهره راز، در ورطه ها.
در آرامش محض گشوده شد و دعوت کننده
چقدر حس و شهود باقی ماند
برای چه کسیبا استفاده از آنها قبلاً آنها را گم کرده بودم
و حتی نمی خواهم آنها را پس بگیرم،
اگر بیهوده و برای همیشه تکرار کنیم
همان سفرهای غم انگیز بدون فیلمنامه،
دعوت از همه آنها، به صورت گروهی،
تا خود را به چراگاه بی سابقه
طبیعت افسانه ای اشیا بکار گیرند،
بنابراین او گفت من، گرچه هیچ صدایی
یا نفس یا پژواک یا کوبه ای ساده
همچنین ببینید: آهنگ سیاه مروارید جم: تحلیل و معنی اشعارگواهی نمی داد که کسی، در کوه،
به دیگری، شب نشین و بدبخت،
0>در محاوره صحبت می کرد:
"آنچه در خود یا بیرون از وجود محدود خود به دنبال آن بودید و هرگز ظاهر نشدید،
حتی بر بخشش یا تسلیم شدن تأثیر می گذاشت،
و هر لحظه بیشتر و بیشتر کناره گیری می کند،
نگاه می کند، توجه می کند، گوش می دهد: آن غنا
مازاد بر هر مروارید، آن دانش
عالی و مهیب، اما هرمتیک،
این توضیح کامل از زندگی،
این پیوند اول و مفرد،
که شما دیگر تصور نمی کنید، زیرا بسیار گریزان است
آشکار شده است در مواجهه با تحقیقات پرشور
در مورد آنچه که خودتان مصرف کردید... ببینید، بیندیشید،
سینه خود را باز کنید تا آن را بپیچید."
عالی ترین پل ها و ساختمان ها،
آنچه در کارگاه ها شرح داده می شود،
آنچه فکر می شد و به زودی
به فاصله ای برتر از اندیشه می رسد،
منابع زمین تحت سلطه
و هوس ها و انگیزه ها و عذاب ها
و هر آنچه که موجود زمینی را تعریف می کند
یا حتی در حیوانات نیز گسترش می یابد
و به گیاهان می رسد تا خیس شده
در خواب کینه توز سنگ معدن،
بچرخبه جهان و دوباره خود را غرق می کند
در نظم هندسی عجیب همه چیز،
و پوچی اصلی و معماهای آن،
حقایق والای آن بیش از بسیاری
یادهای ساخته شده برای حقیقت؛
همچنین ببینید: انواع رقص: 9 سبک شناخته شده در برزیل و جهانیاد خدایان است و
احساس موقر مرگ که بر ساقه ی آن شکوفا می شود
باشکوه ترین وجود،
همه چیز در آن نگاه خود را نشان داد
و مرا به قلمرو اوت خود فرا خواند،
در نهایت تسلیم دید انسان شد.
اما. چقدر اکراه داشتم
به چنین درخواست شگفت انگیزی پاسخ دهم،
زیرا ایمان کم شده بود، و حتی اشتیاق،
کوچکترین امید - آن اشتیاق
دیدن تاریکی غلیظی که ناپدید می شود
که هنوز از میان پرتوهای خورشید عبور می کند؛
مثل باورهای احضار شده از بین رفته
به سرعت و به شدت تولید نمی شوند
یک بار دیگر چهره خنثی را رنگ آمیزی کنم
که راهها را به نمایش می گذارم
و گویی موجودی دیگر، دیگر آن
سالها در من ساکن نیست. ,
به اراده من فرمان داد
که از قبل به خودی خود روان بود، خود را بسته
مثل آن گلهای درنگ
به خودی خود باز و بسته شد. 3>
انگار یک هدیه دیرهنگام دیگر
اشتها آور نیست، بلکه حقیر است،
چشم هایم را پایین انداختم، کنجکاو، کمند،
بیزاری از گرفتن آن چیز پیشنهاد کرد
این بود که به نبوغ من باز شد.
شدیدترین تاریکی قبلاً روی جاده سنگلاخی میناس فرود آمده بود
و دستگاه از جهان، دفع،
اگراو به تدريج بازسازي كرد،
در حالي كه من با ارزيابي آنچه از دست داده بودم،
آهسته و با دستهاي متفكر دنبال كردم.
تحليل و تفسير شعر
پیچیده و درک آن دشوار است، "A Máquina do Mundo" یکی از معمایی ترین متون دراموند است. در سال 2000، Folha de São Paulo این شعر را بزرگترین شعر برزیلی دانست.
معمولاً، غزل نویسنده با نسل دوم مدرنیسم ملی همراه است و برخی از ویژگی های بارزتر آن را بیان می کند. : فقدان قافیه، شعر آزاد و مضامین روزمره و غیره. در Claro Enigma ، با این حال، مدرنیست به تأثیرات کلاسیک ، هم در مضمون و هم در شکل باز می‌گردد.
در اینجا، نگرانی جدی با متریک وجود دارد. هر بند یک تراز است، یعنی از سه سطر تشکیل شده است. آیات، به نوبه خود، همگی دههجایی هستند (از ده هجا تشکیل شده اند)، که از ریتم آثار بزرگی مانند Os Lusíadas استفاده می کنند.
ایده "ماشین جهان" به عنوان استعاره برای چرخ دنده هایی که کیهان و افراد را به حرکت در می آورند نیز تازگی ندارد. برعکس، در ادبیات قرون وسطی و رنسانس کاملاً وجود داشت. مشهورترین تجلی آن Canto X از شعر حماسی است که توسط Camões نوشته شده است.
در متن، دریانورد واسکو داگاما به لطف پوره تتیس، این امتیاز را دارد که این ماشین را بشناسد. اینگونه است که او سرنوشت نهایی و همه چیز خود را کشف می کندآنچه قرار است بیاید با این حال، شور و شوق او در ابیاتی که توسط شاعر برزیلی سروده شده است، منعکس نمی شود.
اقدام در میناس گرایس، جایی که دراموند متولد شد، آغاز می شود، چیزی که او را به این مرد نزدیکتر می کند. در یک صحنه روزمره، مرد در حال قدم زدن در جاده است که ناگهان یک مکاشفه بزرگ پیدا می کند. او که خسته، «سرخورده» است، نمی‌داند چگونه به این ظهور واکنش نشان دهد.
در مواجهه با «تبیین کامل زندگی»، دانشی که فراتر از آن است. خود غنایی با درک انسان تصمیم می گیرد چشمان خود را پایین بیاورد و مسیر آن را دنبال کند. او که غرق در عظمت همه چیز است، کوچک و شکننده است و امیدی به درک چیزی بسیار بزرگتر از خودش ندارد.
