Kapitanowie piasku: streszczenie i analiza książki Jorge Amado

Kapitanowie Piasku to powieść brazylijskiego autora Jorge Amado z 1937 r. Książka przedstawia życie grupy porzuconych dzieci, które walczą i kradną, aby przetrwać w mieście Salvador w stanie Bahia.

Dzieło jest częścią drugiej fazy modernizmu, kiedy to literatura zaczęła koncentrować się na kwestiach społecznych.

Podsumowanie gry Captains of the Sand

Fabuła śledzi poczynania grupy porzuconych nieletnich, którzy nazywają siebie Capitães da Areia (Kapitanowie Piasku) i reagują na środowisko, w którym są narażeni. W obliczu głodu i porzucenia kradną, a z powodu represji policyjnych i tortur organizują się w brutalny gang na ulicach Salvadoru.

Prowadzeni przez Pedro Bala, łączy ich silny instynkt przetrwania, a także więzi koleżeństwa, przyjaźni i dzielenia się. Z różnymi osobowościami i sposobami postrzegania świata, wszyscy dorastają i śledzą własne losy, podążając bardzo różnymi ścieżkami.

Niektórzy chłopcy kończą tragicznie, jak śmierć czy więzienie, inni kontynuują swoją karierę w świecie przestępczym, ale są też tacy, którym udaje się zmienić swoje życie, wybierając inne zawody, takie jak polityka, sztuka, a nawet kapłaństwo.

Analiza i interpretacja pracy

Początek powieści: listy

Powieść rozpoczyna się od kilku listów opublikowanych w Gazeta Jornal da Tarde opowiada o grupie Capitães da Areia (Kapitanowie Piasku), którzy spustoszyli miasto Salvador swoimi kradzieżami. Użyty język wskazuje na sposób, w jaki porzuceni nieletni byli traktowani przez władze. oficjalne organy .

Gazeta opisuje napad i wzywa do działania policję i sąd dla nieletnich; obie strony reagują, spychając odpowiedzialność na siebie nawzajem.

Następnie przychodzi list od matki chłopca z poprawczaka, opowiadający o nadużycia, których doświadczają dzieci Ksiądz wysyła kolejny list potwierdzający przerażające traktowanie, ale żaden z nich nie zostaje wyróżniony w publikacji.

Następujący po nim list pochodzi od dyrektora poprawczaka, który broni się przed oskarżeniami i ostatecznie wygrywa historię, która chwali jego pracę. Widzimy więc, że chociaż przemoc jest potępiana, władze utrzymują swoje stanowisko. niedbałe podejście i nie chcą rozwiązać problemu.

Miejsce akcji powieści: Bahia de Omolu

Omolu to orixá związana z chorobami zakaźnymi, odpowiedzialna również za leczenie i zdrowie. religie afrykańskiej macierzy .

Miejscem akcji powieści jest Bahia podzielona między biedne dolne miasto i bogate górne miasto. Kontrast społeczny jest obecny w całej książce, ale jednym z najbardziej uderzających jest epidemia ospy prawdziwej która przetoczyła się przez miasto.

Omolu wysłał czarny pęcherz do Cidade Alta, miasta bogaczy.

Podczas gdy bogaci szczepią się i chronią przed chorobą, biedni chorzy są zabierani do lazaretu, gdzie porzucenie i brak higieny są praktycznie wyrokami śmierci. instytucje publiczne dla biednych są opisywane z przerażeniem.

Zakład poprawczy dla porzuconych dzieci lub drobnych przestępców to niezdrowe środowisko, w którym ludzie są głodzeni i cierpią z powodu różnych kar. Sierociniec jest opisywany jako miejsce, w którym szczęście nie istnieje, a policja jako organ poświęcony represje i tortury biednych.

Miejsce docelowe jako czynnik społeczny

Jednym z najciekawszych aspektów pracy jest sposób, w jaki przyszłość nieletnich jest odwzorowana w całej fabule. Medium nie służy jedynie do wyjaśnienia jak stali się przestępcami ale by nakreślić przyszłość, która ich czeka.

Nie oznacza to jednak, że wszystkie dzieci czeka taki sam los. Autorka wie, w jaki sposób zgłębić historię dzieci. niuanse życia każdej z postaci, kreując dla każdej z nich przyszłość, jakby wszystko było już ustalone, czekało tylko na to, by się wydarzyć.

Fakt, że każdy chłopiec ma swoje własne cechy, które odróżniają ich od siebie, sprawia, że książka Jorge Amado jest dziełem literackim o dużej wartości, a nie tylko powieścią pamfletową.Wszystkie te cechy są powiązane z środowisko społeczne dzieci i ich przeszłości.

Ponieważ żyją na ulicy od najmłodszych lat, bez rodziców, opieki i uczucia, są traktowani jak dorośli W ten sposób ich wybory mają realny wpływ na narrację i ich losy, podobnie jak w przypadku dorosłych.

Ubrani w łachmany, brudni, na wpół zagłodzeni, agresywni, przeklinający i palący niedopałki, byli tak naprawdę właścicielami miasta, tymi, którzy je całkowicie znali, tymi, którzy je całkowicie kochali, jego poetami.

Jorge Amado i powieść społeczna

Otwarcie lewicowy i członek Brazylijskiej Partii Komunistycznej, Jorge Amado zawsze angażował Jego literatura jest odzwierciedleniem jego politycznej i społecznej postawy. Kapitanowie Piasku jest tego doskonałym przykładem.

Kwestia braku możliwości i nierówność jako czynnik napędzający W powieści pojawiają się również inne walki społeczne, takie jak prawo do strajku.

Strajk jest świętem ubogich.

Wątek polityczny jest tak obecny w powieści, że został nawet zabroniony i spalona na placu publicznym podczas Nowego Reżimu, a nawet dzisiaj niektórzy krytycy uważają książkę za pamflet.

Główne postacie

Pedro Bala

O przywódca Kapitanów Piasku W przeciwieństwie do innych, którzy wydają się mieć zaplanowane swoje przeznaczenie, Pedro Bala buduje swój własny los.

To, co pozostaje w całej narracji, to jego charakter i wrodzony duch przywództwa. Sprawiedliwy i mądry, mimo że wciąż jest dzieckiem, udaje mu się utrzymać grupę zjednoczoną i zorganizowaną. Jego autorytet wynika z szacunku, jakim darzą go dzieci.

Jego powołanie zaczyna się ujawniać, gdy odkrywamy, że jego ojcem jest Louro, słynny związkowiec pracowników doków, który został zabity przez policję podczas strajku. Bala zaczyna się tym wszystkim interesować.

Życie jako opuszczony chłopiec, ale zorganizowany w grupie, uświadomiło mu, jak bardzo cierpią biedni, podczas gdy bogaci wydają się cieszyć swoim codziennym życiem. Akty przemocy Kapitanów Piasku to nic innego jak walka o lepsze warunki życia .

Podczas strajku tramwajarzy wychodzi na ulice i odkrywa siłę zbiorowej zemsty.

Rewolucja nazywa Pedro Balę tak, jak Bóg nazwał Pirulito w nocach Trapiche.

Jego połączenie z ruchy społeczne staje się oficjalny, gdy student, członek organizacji, szuka Pedro Bala i jego grupy, aby pikietować i zapobiec przejęciu tramwajów przez parchów.

Akcja Kapitanów Piasku odnosi sukces, a Bala za każdym razem zaczyna się angażować. W końcu zostaje wezwany do zorganizowania kilku ruchów na rzecz porzuconych nieletnich w kraju, pozostawiając grupę bardzo blisko walk społecznych.

João Grande

Jest prawą ręką Pedro Bala i ma ogromne dobre serce. João Grande jest swego rodzaju obrońcą i ochroniarzem pozostałych Kapitanów Piasku.

Twój poczucie ochrony i sprawiedliwości Cała jego podróż odbywa się u boku Bala i trudno jest oddzielić ścieżkę tych dwóch postaci.

Ktokolwiek jest dobry, jest równy João Grande, nie lepszy...

Profesor

Jeden z najbardziej inteligentnych, ma ten przydomek, ponieważ spędza wieczory czytając To właśnie Profesor pomaga Pedro Bala w planowaniu działań grupy, a także ma wielki talent do rysowania, zazwyczaj kredą na chodniku.

Zakochuje się w Dorze, narzeczonej Pedro Bala, a jej przybycie na molo staje się dla profesora momentem przełomowym. spryt może dowiedzieć się, jaki rodzaj relacji ma z chłopcami, jakie potrzeby zaspokaja w każdym z porzuconych chłopców.

Po śmierci Dory czuje wielką pustkę na molo, jakby była to pusta rama. Profesor zdaje sobie sprawę, że w rzeczywistości molo jest ramą z niezliczonymi obrazami w środku, niezliczonymi historiami i doświadczeniami, które należy przedstawić.

Następnie udaje się do Rio de Janeiro nauka malowania Jego prace przedstawiają życie biednych i opuszczonych.

Volta-Seca

Jest caboclo, synem drobnego rolnika i przyjacielem Lampião, który po utracie ziemi postanawia udać się do Bahia, aby szukać sprawiedliwości. Jednak po drodze umiera, pozostawiając syna samego w mieście. jego. największym idolem jest Lampião i zawsze prosi profesora o przeczytanie wiadomości, które ukazują się w gazecie.

Pewnego dnia zostaje złapany i torturowany przez policję. Jego nienawiść do żołnierzy wzrasta. Naznaczony przez władze, musi opuścić Salvador. Rozwiązaniem jest udanie się do innej grupy nieletnich, przyjaciół Capitães da Areia, w Aracaju.

W połowie drogi pociąg przewożący Volta-Seca zostaje zatrzymany przez grupę Lampião. dołącza do cangaceiros Jego nienawiść do policji prowadzi go do zabicia dwóch żołnierzy, którzy byli w pociągu. Już jako chłopiec jest jednym z najbardziej przerażających z grupy Lampião. Później zostaje aresztowany i skazany w Salvadorze.

Beznogi

Jest kulawym chłopcem, który nigdy nie zaznał miłości ani uczucia, ani od matki, ani od żadnej kobiety.Jego główną rolą w grupie było infiltrować domy bogatych, których później okradną Kapitanowie Piasku.

Sem-Pernas żyje z nienawiścią i ma ciągły koszmar z czasów, gdy chodził do szkoły poprawczej - bili go i śmiali się, gdy wysyłali go biegającego w kółko.

Wielu ludzi go nienawidziło, a on nienawidził ich wszystkich.

Pogarda, jaką czuje do niego społeczeństwo i znęcanie się nad nim to najbardziej stałe cechy jego osoby. Bardzo młody, bez ojca znał tylko nienawiść i żył z tego.

Podczas nieudanego napadu jest ścigany przez wielu strażników. Nie mogąc uciec zbyt daleko, jest bliski schwytania. Ponieważ nie zamierza wracać do szkoły poprawczej i nie ma zbyt wielu możliwości ucieczki, zostaje schwytany. rzuca się z klifu umrzeć.

Lizak

Największy wpływ ma na niego wizyta José Pedro, skromnego księdza, który zawsze stara się pomagać Kapitanom Piasku, nawet jeśli jego działania nie są akceptowane przez kościół. wezwanie Boga Ale rozumieją też nędzę i życie biednych.

Dwoistość między kościołem, który jest wspierany i działa na rzecz bogatych, a doktryną katolicką, która głosi pokorę i miłość bliźniego, jest szeroko eksplorowana w powieści przez te dwie postacie. Pirulito ostatecznie zostaje zakonnikiem i katechizuje nieletnich opuszczony.

Kot

Jest to postać oszust Jako chłopiec bierze sobie prostytutkę za kochankę i zarabia na niej jako mały alfons.

Gra w znaczone karty i dokonuje wszelkiego rodzaju oszustw. W końcu wyjeżdża do Ilhéus ze swoją kochanką, gdzie staje się znany z różnych oszustw stosowanych wobec bogatych rolników.

Dobre życie

Jest to niegrzeczny chłopiec który kocha gitarę, capoeirę i ulice Salvadoru. Niegrzeczność idzie w parze z jego dobrym sercem. Bez wielu trudności wypełnia swoje przeznaczenie, stając się jednym z wielkich malandros miasta.

Kontekst historyczny pracy

Powieść Jorge Amado została napisana pod koniec lat trzydziestych XX wieku, w niespokojnym okresie na świecie, w którym wiele się działo. polaryzacja polityczna W Brazylii Estado Novo flirtowało z reżimem nazistowskim, podczas gdy wśród ludności rodziła się świadomość klasowa .

O Nowy stan Jorge Amado był dwukrotnie więziony podczas rządów Getúlio Vargasa i napisał książkę o torturach stosowanych przez policję w tym okresie.

W głębi bahijskiego lądu Lampião i jego banda reprezentowali siłę społeczną, która walczyła z latyfundiami i postacią właściciela ziemskiego-pułkownika. Podziw porzuconych nieletnich w powieści Jorge Amado dla Grupa Lampião W książce opisano ich nawet jako "zbrojne ramię ubogich w sertão".

A Druga wojna światowa dzieli świat na dwie części i choć ma bezpośrednie relacje z nazistowskim rządem Niemiec, Nowe Państwo sprzymierza się z USA.

Film Kapitanowie piasku (2011)

W 2011 roku powieść została zaadaptowana na potrzeby kina przez Cecília Amado, wnuczka pisarza rozpoczynając obchody stulecia istnienia firmy.

W obsadzie znaleźli się Jean Luis Amorim, Ana Graciela, Robério Lima, Paulo Abade, Israel Gouvêa, Ana Cecília Costa, Marinho Gonçalves i Jussilene Santana.