Spis treści
Opublikowany w 1930 roku w książce Libertarianizm wiersz Odma opłucnowa, jedno z arcydzieł Manuela Bandeiry (1886-1968), stało się klasykiem brazylijskiego modernizmu.
W kilku wersach widzimy historię eu-liryka, który ma problemy z płucami i nie może znaleźć możliwego wyjścia. Z dawką humoru i ironii Bandeira kończy swój wiersz nieoczekiwaną konkluzją.
Wiersz Odma opłucnowa w pełni
Gorączka, krwioplucie, duszność i nocne poty.
Całe życie, które mogło być, a nie było.
Kaszel, kaszel, kaszel.
Posłał po lekarza:
- Powiedzmy trzydzieści trzy.
- Trzydzieści trzy... trzydzieści trzy... trzydzieści trzy....
- Oddychaj.
..................................................................................
- W lewym płucu znajduje się wykop, a prawe płuco jest naciekane.
- Doktorze, czy nie można spróbować odmy opłucnowej?
- Nie.
Jedyną rzeczą do zrobienia jest zagranie argentyńskiego tanga.
Analiza wiersza Odma opłucnowa
Wersety otwierające
Modernistyczny wiersz Odma opłucnowa zaczyna się od wymienienia objawów choroby, o której nie wiemy: "Gorączka, krwioplucie, duszność i nocne poty".
Poniższy werset zawiera spostrzeżenie, którego oczekuje się od kogoś na łożu śmierci. Podmiot spogląda wstecz i zastanawia się nad bogactwem możliwości, które miał na swojej drodze, a których ostatecznie nie wykorzystał: "Całe życie, które mogło być, a nie było".
Na krótką chwilę słowa przerywają filozoficzne rozważania pacjenta i pokazują powrót objawów: "Kaszel, kaszel, kaszel".
Wersety pośrednie
Zaraz potem, w połowie wiersza, zostaje wezwany lekarz:
Posłał po lekarza:
- Powiedzmy trzydzieści trzy.
- Trzydzieści trzy... trzydzieści trzy... trzydzieści trzy....
- Oddychaj.
To, co widzimy, to - całkiem realistyczny - dialog między lekarzem a pacjentem. Oto krótki opis badania klinicznego: lekarz mówi pacjentowi, aby powtórzył kilka słów, a on jest posłuszny.
Należy podkreślić, że Odma opłucnowa to wiersz głęboko związany z biografią Manuela Bandeiry, który przez całe życie miał szereg problemów z płucami i musiał przejść kilka zabiegów.
Wersety końcowe
Po przerwie w wierszu wskazanej przez interpunkcję otrzymujemy diagnozę pacjenta, początkowo poważną. Następnie lekarz podaje raczej zimny i obiektywny opis badania, które właśnie przeprowadził: "Ma pan wykop w lewym płucu, a prawe płuco jest nacieczone".
Nie przedstawia rozwiązań, nie proponuje terapii, wskazuje jedynie w kategoriach technicznych, co udało mu się ustalić na podstawie badania.
W następnej linijce to pacjent sugeruje hipotezę leczenia ("Więc, doktorze, czy nie można spróbować odmy opłucnowej?"), demonstrując pewną wiedzę medyczną. Istnieje również oznaka nadziei, czytelnik jest prowadzony do przekonania przez świadomą odpowiedź, że pacjent wcześniej przeszedł przez podobną sytuację.
Odpowiedź, sucha i bezpośrednia, jest druzgocąca - "Nie" - i nie przedstawia żadnego wyjścia.
Wnioski
Jedyną rzeczą do zrobienia jest zagranie argentyńskiego tanga.
Zobacz też: Książka The Backlands of Euclides da Cunha: Streszczenie i analizaW ostatnim wersie widzimy raczej ironię niż przygnębienie, zauważamy obecność humoru Jest to typowa cecha liryki Bandeiry.
Pod koniec wiersza I-lyricist żartuje ze swojej diagnozy, której teraz stawia czoła z pewną lekkością.
W obliczu nieuchronności stwierdzonej przez lekarza, podmiot poetycki dochodzi do wniosku, że jego jedyną alternatywą jest jak najlepsze wykorzystanie pozostałego czasu tutaj.
Warto podkreślić wybór gatunku muzycznego - tango jest typowo dramatycznym gatunkiem muzycznym.
Posłuchaj recytowanego wiersza
Odma opłucnowa [wiersz] - Manuel BandeiraKontekst publikacji wiersza Odma opłucnowa
Wiersz Odma opłucnowa był opublikowany w Libertarianizm Wiersz, który nosi techniczną nazwę procedury medycznej jako tytuł, opowiada pełną historię z początkiem, środkiem i końcem.
Korzystanie z język potoczny - jak i w pozostałej części utworu - obserwujemy niezwykle biograficzną lirykę.
Bandeira, który przez całe życie zmagał się z problemami z płucami, miał pięćdziesiąt sześć lat, gdy stworzył Odma opłucnowa.
O Manuelu Bandeirze (1886-1968)
Poeta, dziennikarz, krytyk, pisarz, nauczyciel - taki był Manuel Carneiro de Sousa Bandeira Filho, znany publicznie tylko jako Manuel Bandeira.
Urodził się w Recife 19 kwietnia 1886 r. jako syn inżyniera Manuela Carneiro de Souza Bandeira i Franceliny Ribeiro.
Manuel wychował się w zamożnej rodzinie właścicieli ziemskich i polityków.
W wieku 16 lat przeprowadził się do Rio de Janeiro, gdzie próbował studiować architekturę, ale jego studia zostały przerwane z powodu choroby płuc.
Z powodu słabego stanu zdrowia przeniósł się na leczenie do Szwajcarii. Ciekawostka: tam nasz brazylijski poeta przebywał i zaprzyjaźnił się z francuskim poetą Paulem Éluardem.
Po powrocie do Brazylii zaczął intensywnie produkować, rozpoczynając karierę od wydania swojej pierwszej książki ( Popioły godzin , 1917).
Manuel Bandeira, jedno z największych nazwisk modernizmu, wziął udział w Tygodniu Sztuki Nowoczesnej w 1922 roku i wysłał swój słynny wiersz Żaby do przeczytania.
Zobacz też: Życie i twórczość Candido PortinariegoPrzez całą swoją karierę pisał niezapomniane wiersze, które weszły do grona arcydzieł literatury brazylijskiej, takich jak: Wyruszam do Pasargadaq , Przywołanie do Recife e Teresa .
Poznaj również
