7 przykładów pozwalających zrozumieć, czym są sztuki wizualne

Sztuki wizualne to te modalności artystyczne, w których docenianie dzieła odbywa się przede wszystkim poprzez widzenie.

To właśnie poprzez obserwację można zrozumieć, przeanalizować i zinterpretować przejawy sztuk wizualnych.

Mamy więc takie gatunki jak malarstwo, rzeźba, grafika, kino, fotografia, architektura i design.

1. malowanie: Gwiaździsta noc (1889), autorstwa Van Gogha

Malarstwo jest prawdopodobnie najbardziej uznanym rodzajem sztuki wizualnej na Zachodzie.

Użycie farby na płótnie było - i nadal jest - techniką używaną do wyrażania najróżniejszych emocji i myśli ludzkości.

Obrazy namalowane na obrazach pozwalają obserwatorowi na wizualny wpływ poprzez kolory, tekstury i kształty.

Jako przykład malarstwa podajemy dobrze znaną pracę Gwiaździsta noc autorstwa Holendra Vincenta van Gogha.

Gwiaździsta noc Van Gogh

Zaprojektowane w 1889 roku płótno przedstawia nocny krajobraz z ogromnym niebem pełnym spirali, podczas gdy cyprys w kształcie ognia unosi się na firmamencie.

Scena przedstawia widok z okna pokoju, w którym Van Gogh był internowany w szpitalu psychiatrycznym w Saint-Rémy-de-Provence.

Dzięki energicznym pociągnięciom pędzla i spiralnym kształtom możemy dostrzec zamieszanie i wir emocji, przez które przechodził artysta.

2. fotografia: Szklane łzy (1932), reż. Man Ray

Fotografia to gałąź sztuk wizualnych, która pojawiła się w pierwszej połowie XIX w. Początkowo nie była uważana za sztukę, a raczej za naukową metodę reprodukcji obrazów.

Wkrótce jednak zdano sobie sprawę z jej ogromnej pomysłowości i zaczęto postrzegać ją również jako formę sztuki.

Ponieważ jego realizacja (tj. jego uznanie) odbywa się na podstawie wizji, został on ujęty w ramy sztuki wizualnej.

Wielkim artystą, który użył tej techniki był Man Ray, który wykorzystał fotografię do stworzenia surrealistycznych dzieł, które zrewolucjonizowały sposób postrzegania fotografii.

Jednym z tych zdjęć jest Szklane łzy - z tłumaczeniem Tears of Glass - dokonanym w 1932 roku.

Szklane łzy Man Ray

Obraz nawiązuje do filmowej narracji, przedstawiając kobiecą postać z ciężkimi łzami na twarzy. Oczy z zaznaczonymi rzęsami obserwują coś z góry, co sprawia, że obserwator zastanawia się nad przyczynami takiej udręki.

3. kino: Gabinet doktora Caligari (1920), autor: Robert Wiene

Kino jest językiem artystycznym, który powstał z fotografii, a zatem jest także sztuką wizualną, ponieważ wzrok jest niezbędnym zmysłem, aby cieszyć się kinematograficznym doświadczeniem.

Jego pojawienie się zapoczątkowały pod koniec XIX wieku bardzo krótkie filmy nieme, trwające mniej niż minutę.

Z biegiem czasu kino zostało przekształcone, a dziś możemy oglądać filmy w 3D, technice, która pozwala nam stworzyć iluzję, że widzowie znajdują się wewnątrz narracji.

Przykładem ważnego dzieła dla historii kina jest Gabinet doktora Caligari z lat dwudziestych XX wieku.

Wyreżyserowany przez Roberta Wiene film jest klasykiem niemieckiego ekspresjonizmu i przedstawia historię pełną tajemnic, z kontrastującą i teatralną estetyką.

Widzimy przesadną grę aktorską, kanciaste kadrowanie i upiorną atmosferę, które ujawniają cele ruchu ekspresjonistycznego, które miały przedstawiać udrękę i nieadekwatność w kontekście między dwiema wojnami światowymi.

4. rzeźba: Dziecko (2020), autor: Ron Muek

Rzeźba to rodzaj sztuki, który sięga czasów prehistorycznych, kiedy to posągi były już produkowane z kości słoniowej, kości, kamieni i innych materiałów.

Kilka starożytnych cywilizacji również używało tego języka do utrwalania swoich światopoglądów, tworząc mitologiczne i historyczne sceny.

Chociaż pojawiły się nowe techniki artystyczne, rzeźba nadal jest ważnym językiem i została przekształcona. Jest to sztuka, w której wzrok jest niezbędny do zrozumienia dzieła, a oprócz tego zmysłu można również stymulować dotyk.

Dziecko Ron Mueck

Jednym ze współczesnych artystów, którego prace robią wrażenie, jest Australijczyk Ron Mueck.

Praca Dziecko (2000) to przykład rzeźby, która stawia nas przed ogromnym noworodkiem, stworzonym w hiperrealistyczny sposób, który ma moc wpływania na obserwatora i wywoływania kilku refleksji na temat ciała i wielkości życia.

5. grawerowanie: Pracownicy wiejscy J. Borges

Grupa technik, w których rysunki są tworzone przy użyciu sztywnych struktur jako podpory lub wsparcia, nazywana jest trawieniem.

Jedną z najstarszych i najbardziej znanych metod jest drzeworyt w którym artysta wykonuje głębokie nacięcia w drewnianej płycie (matrycy), następnie nakłada cienką warstwę farby i drukuje tę matrycę na papierze.

Technika ta jest szeroko stosowana w północno-wschodniej Brazylii, ilustrując literaturę kordelową kontrastowymi obrazami.

Pracownicy wiejscy, J. Borgesa

Wielkim brazylijskim artystą drzeworytnikiem jest J. Borges. Jego prace poruszają tematy sertão, ukazując ludzi, zwyczaje i typy ludzkie, jak w przypadku Pracownicy wiejscy .

6. architektura: Szklany dom (1950), Lina Bo Bardi

Architektura to rodzaj sztuki tworzonej w przestrzeni poprzez konstrukcje. Są to budynki stworzone, aby witać ludzi i zapewniać wsparcie dla różnych ludzkich działań.

Jednak, aby być uznanym za sztukę, musi istnieć plastyczna i estetyczna troska, w dużej mierze doceniana poprzez wizualność, dlatego ten nurt jest uważany za sztukę wizualną.

Szklany dom Lina Bo Bardi

Jako przykład pracy architektonicznej przedstawiamy Szklany dom Dom ten został zbudowany w latach 50. i jest znany jako symboliczne dzieło nowoczesnej architektury w Brazylii, zlokalizowane w São Paulo.

7. projekt: Zaparzacz do herbaty (1924), autor: Marianne Brandt

Design odnosi się do tworzenia przedmiotów, zazwyczaj użytkowych, dlatego ten rodzaj sztuki łączy kształty, estetykę i funkcjonalność w produkcie, który jest zwykle produkowany seryjnie, na skalę przemysłową.

W latach dwudziestych XX wieku w Niemczech istniała szkoła Bauhaus, instytucja zajmująca się różnymi rodzajami sztuki, w tym projektowaniem.

Zaparzacz do herbaty Marianne Brandt

Jedną z kobiet Bauhausu, która odegrała znaczącą rolę w projektowaniu, była Marianne Brandt. Zaparzacz do herbaty Ma innowacyjny design, w modernistycznym stylu, który wciąż dominował w tamtym czasie.