Aleijadinho ၏ အဓိက လက်ရာ ၁၀ ခု (မှတ်ချက်)

Aleijadinho (1738-1814) သည် ပန်းပုဆရာနှင့် ဗိသုကာပညာရှင်ဖြစ်ပြီး ဘရာဇီးလ်အမြင်အာရုံအနုပညာတွင် နာမည်အကြီးဆုံးနှင့် ကျွန်ုပ်တို့၏ Baroque ခေတ်ကာလ၏ ကြီးမြတ်သောအနုပညာရှင်ဖြစ်သည်။

ဖန်တီးသူသည် ဆပ်ပြာကျောက်ဖြင့် ပန်းပုများကို အဓိကထားပြီး လက်ရာမြောက်သည် သစ်သား . မြင့်မြတ်သောအနုပညာကို ပိုမိုအာရုံစိုက်ဖန်တီးသူဖြစ်ပြီး ဗိသုကာဆိုင်ရာပရောဂျက်များအပြင် ဘုရားကျောင်း ယဇ်ပလ္လင်များ၊ ပန်းပုများ၊ စမ်းရေတွင်းများ၊ မုခ်များ၊ ယဇ်ပလ္လင်များစွာကို ဖန်တီးသူဖြစ်သည်။

၁။ Bom Jesus de Matosinhos (Congonhas ရှိ)

၎င်းသည် Congonhas ရှိ Maranhão တောင်ကုန်းပေါ်တွင်ရှိသော Bom Jesus de Matosinhos ၏ဘေးမဲ့တောတွင်ရှိပြီး၊ ၎င်းသည် ပရောဖက်ဆယ့်နှစ်ပါး ခရစ်တော်၏ စိတ်အားထက်သန်မှု၏ ကျော်ကြားသော ခြေရာများအပြင် ဆပ်ပြာကျောက်ဖြင့် ထွင်းထုထားသည်။ ဖန်တီးမှုများသည် 18 ရာစုမှဖြစ်သည်။

Aleijadinho သည် ဆပ်ပြာကျောက် ကို သူ၏ပန်းပုရုပ်ထုအတွက် ကုန်ကြမ်းအဖြစ် အသုံးပြုခဲ့သည့် ပထမဆုံး ဒေသတွင်း အနုပညာရှင်ဖြစ်သောကြောင့် ရှေ့ဆောင်တစ်ဦးဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်အထိ ဆပ်ပြာကျောက်ကို အိုး သို့မဟုတ် အိုးများကဲ့သို့သော ရိုးရှင်းသောအပိုင်းအစများ ဖန်တီးရန်အတွက် ကြွေထည်ပစ္စည်းများကို အစားထိုးရန် အဓိကအသုံးပြုခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ထိုအချိန်က ပစ္စည်းကို "pedra de pan" သို့မဟုတ် "pedra-panela" ဟုခေါ်သည်။

Aleijadinho ၏ ကြီးမားသောကွဲပြားမှုများထဲမှတစ်ခုမှာ ပစ္စည်းအပြင် အခြားခေတ်ပြိုင်အနုပညာရှင်များနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက၊ သူသည် ခန္ဓာဗေဒကို ပြီးပြည့်စုံစေရန် ရည်ရွယ်သည့် နည်းလမ်းဖြင့် လုပ်ဆောင်ရာတွင် သူ၏ ဂရုပြုမှုမှာ အသုံးပြုခဲ့သည်။

တခါတရံတွင် Aleijadinho သည် လှုပ်ရှားမှုကို အလေးပေးရန်အတွက် ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ ပုံသဏ္ဍာန်ပြောင်းလဲခြင်းများကို ပြုလုပ်ခဲ့သည်။သို့မဟုတ် ပုံဖော်ထားသည့် စကားရပ်တစ်ခု။ ဤ တိကျခိုင်မာမှု သည် သူ၏အလုပ်၏ အရေးကြီးဆုံးဝိသေသများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။

Bom Jesus de Matosinhos ၏ Sanctuary တွင် လက်ဝါးကပ်တိုင်လမ်း

Aleijadinho ကို တာဝန်ပေးခဲ့သည်။ 1796 တွင် Via Sacra နှင့် Sanctuary အတွက် ပရောဖက်များ ၏ ပန်းပုများကို ဖန်တီးသည်။ သူ၏လက်ထောက်များအကူအညီဖြင့် ပန်းချီဆရာမှပြုလုပ်သော ဤလက်ရာများကို ယနေ့တိုင် သူ၏လက်ရာများအဖြစ် မှတ်ယူထားသည်။

Bom Jesus de Matosinhos ၏ Sanctuary of Bom Jesus de Matosinhos အတွက် ထုလုပ်ထားသည့် ဆယ့်နှစ်ပုံထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သော Profeta Isaías

ပရောဖက် ၁၂ ပါး၏ ရုပ်တုများကို ၁၇၉၆ ခုနှစ်တွင် စတင်ဖန်တီးခဲ့ပြီး ၁၈၀၅ ခုနှစ်တွင် ပြီးစီးခဲ့သည်။ ယေဘုယျအားဖြင့် ပရောဖက်များအားလုံးသည် ဆံပင်ကောက်ကောက်များကို ဗေါင်းများဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားသည်။ အင်္ဂါရပ်များနှင့်ပတ်သက်၍၊ အားလုံးသည် အရှေ့တိုင်းအတန်ငယ်စောင်းနေသည့်မျက်လုံးများရှိသည်။

Bom Jesus de Matosinhos ဘေးမဲ့တော၏ဗိသုကာလက်ရာရှုပ်ထွေးမှုကို ယူနက်စကိုကမ္ဘာ့အမွေအနှစ်နေရာအဖြစ်သတ်မှတ်ထားသည်။

၂။ Altar Nossa Senhora do Rosário

၎င်းသည် Mariana ရှိ Santa Rita Durão ခရိုင်တွင် Nossa Senhora do Rosário ကိုဂုဏ်ပြုသောအားဖြင့် Aleijadinho မှ သူ၏ ပထမယဇ်ပလ္လင်ကို ထွင်းထုခဲ့သည် ။

အသေးစိတ်ပြည့်စုံစွာဖြင့် Nossa Senhora do Rosário Chapel of Nossa Senhora do Rosário ကိုရေးဖွဲ့ရန် တာဝန်ပေးအပ်ခြင်းခံရသည်။ ညီအစ်ကိုအသင်းအပင်းတွင် အရင်းအမြစ်အနည်းငယ်သာရှိသောကြောင့် Aleijadinho ၏အလုပ်သည် အနည်းငယ်အကန့်အသတ်ရှိရမည်ဖြစ်ပြီး ပန်းချီဆရာသည် လက်ရာကို အနုသယဖြင့် အနစ်နာခံခြင်းမျိုးမဖြစ်စေပါ။

သူ၏ပထမဆုံးယဇ်ပလ္လင်ဖြစ်သော်ငြား အလုပ်သည် ကြွယ်ဝသည်။အထင်ကြီးစရာ- rococo ပုံစံ ဖြင့် ဖန်တီးထားသော ပရောဂျက်အားလုံးတွင် Minas Gerais ဒေသတွင် နေထိုင်ခဲ့သည့် သမိုင်းဝင်ကာလ၏ ကြွယ်ဝမှုကို ဖော်ပြသည့် ရွှေရောင်အသေးစိတ်များ ပါရှိသည်။

တောက်ပသော Aleijadinho၊ နှစ်ပေါင်းများစွာ ဘရာဇီးပလပ်စတစ်အနုပညာတွင် ရွယ်တူချင်းများက မေ့လျော့ခဲ့ကြပြီး သူ၏အလုပ်ကို ကောင်းစွာအသိအမှတ်ပြုခြင်းမရှိခဲ့ပေ။ 20 ရာစုတွင်ရှိပြီးသား ခေတ်သစ်ဝါဒီများနှင့်သာ ၎င်းတို့၏ အလုပ်ကို သတိရပြီး အမှန်တကယ် ဂုဏ်ယူစရာဖြစ်ခဲ့သည်။ ဥပမာ၊ Mario de Andrade သည် အနုပညာရှင်၏မူရင်းထုတ်လုပ်မှုကို ဂုဏ်ပြုသည့် 1928 ခုနှစ်တွင် Aleijadinho ဟုခေါ်သော စာတစ်စောင်ကို ရေးသားခဲ့သည်။

၃။ São Francisco de Assis ဘုရားကျောင်း

Ouro Preto တွင်တည်ရှိသော São Francisco de Assis ဘုရားကျောင်းသည် Aleijadinho ၏အကြီးကျယ်ဆုံးဖန်တီးမှုများထဲမှတစ်ခုဖြစ်သည်။

ပရောဂျက်၊ 1766 တွင်စတင်ခဲ့ပြီး 19 ရာစုအလယ်အထိတည်ဆောက်ခဲ့သည်။ အလီဂျာဒင်ဟိုသည် ဖခင်သေဆုံးပြီးနောက် မကြာမီ တာဝန်ကို လက်ခံရရှိခဲ့သည်။

ဘုရားကျောင်းကို ဒီဇိုင်းဆွဲခြင်းအပြင် ပန်းချီဆရာသည် ပင်မယဇ်ပလ္လင်၊ ယဇ်ပလ္လင်နှင့် စမ်းရေတွင်းများအတွက်လည်း တာဝန်ရှိပါသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားကျောင်း၏ အတွင်းပိုင်းနှင့် အပြင်ပိုင်းကို တာဝန်ယူသည့် တူညီသော ပန်းချီဆရာက ဗိသုကာလက်ရာသာမက အတွင်းပိုင်းအလှဆင်ခြင်းကိုလည်း လက်မှတ်ရေးထိုးခဲ့သည့် ကက်သလစ်ဆောက်လုပ်ရေး၏ နမူနာအနည်းငယ်ထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။

ယဇ်ပလ္လင်ကို 1778 ခုနှစ်တွင် ဒီဇိုင်းထုတ်ခဲ့သည်။ -1779 တွင် ကောင်းကင်တမန်များ၊ ဖဲကြိုးများ၊ ဆပ်ပြာကျောက်များဖြင့် ပြုလုပ်ထားသော ပန်းကုံးများကဲ့သို့သော အလှဆင် အဆင်တန်ဆာများစွာဖြင့် ရိုကိုကိုစတိုင်၏ ခြေရာများကို ပါရှိသည်။ တာဝါတိုင်များ၊လုံးဝန်းသော၊ ၎င်းတို့တွင် မူရင်းပုံစံရှိသည်။

ဘုရားကျောင်းတွင် ဧဝံဂေလိဆရာလေးဦး (စိန့်ဂျွန်၊ စိန့်မက်သယူ၊ စိန့်လုကာနှင့် စိန့်မာကု)တို့ကို ကိုယ်စားပြုသည့် ၁၇၇၁ ခုနှစ်မှ စတင်ခဲ့သော ဆပ်ပြာကျောက်ဖြင့် ထွင်းထုထားသည့် တရားစင်နှစ်ခုရှိသည်။

၄။ ဘုရားကျောင်း N.Sra. of Graces and Pardons

N.Sra တည်ဆောက်မှု။ das Mercês e Perdões ကို 1742 ခုနှစ်တွင် စတင်ခဲ့ပါသည်။

Aleijadinho အား 1775 ခုနှစ်တွင် အဓိပတိနှင့် ပန်းပုလုပ်ငန်းတွင် လုပ်ကိုင်ရန် ငှားရမ်းခဲ့ပြီး မှတ်တမ်းများအရ ကော်မရှင်အတွက် ပေးချေမှုအဖြစ် ရွှေခြောက် octave ပမာဏကို ရရှိပြီးနောက်

ပင်မဘုရားကျောင်းအပြင်၊ Aleijadinho သည် အတွင်းပိုင်းရှိ ဆပ်ပြာကျောက်တွင် အရေးကြီးသော ပန်းပုရုပ်တုနှစ်ခုကို ဖန်တီးခဲ့သည်- São Pedro Nolasco နှင့် São Raimundo Donato တို့၏ ရုပ်တုကို ဖန်တီးခဲ့သည်။

Aleijadinho သည် ဤနှစ်ခုအတွက် များစွာသက်ဆိုင်ပါသည်။ ခေရုဗိမ်များ၊ ပန်းများနှင့် ရိုကိုကို အဆင်တန်ဆာများကဲ့သို့သော ခေတ်၏အခြားလက်မှုပညာများထက် အသေးစိတ်ဖန်တီးမှုများ။ သစ်သားနှင့် ကျောက်တုံးများဖြင့် ထွင်းထုထားသည့် ပန်းချီဆရာသည် ဖြစ်နိုင်သမျှ အချိန်တိုင်းတွင် ရောင်စုံနှင့် ရွှေရောင်စုံအသေးစိတ်များကို ထည့်သွင်းထားသည်။

၅။ Hospício da Terra Santa အတွက် ဖောင်တိန်

Aleijadinho ၏ ပထမဆုံး တစ်ဦးချင်း ပရောဂျက် သည် 1752 ခုနှစ်တွင် လုပ်ဆောင်ခဲ့သော Ouro Preto တွင်ရှိသော Palácio dos Governadores ၏ ဝင်းအတွက် စမ်းရေတွင်းဖြစ်သည်။ The Palace of the Governors သည် Casa de Fundição e Moeda လည်ပတ်သည့်နေရာ၌ တည်ဆောက်ထားသည်။

စာချုပ်ကို ပန်းချီဆရာ၏ဖခင်ဖြစ်သူက လက်မှတ်ရေးထိုးခဲ့ပြီး ထိုအချိန်တွင် အဆိုပါအလုပ်ကို ဆောင်ရွက်ခဲ့သူ အလီဂျာဒင်ဟို၊ အသက် ၁၄ နှစ်ပဲ ရှိပါသေးတယ်။ ဒီအလုပ်က ပထမဆုံးလုပ်နေပြီ။အသေးစိတ်ကို အာရုံစူးစိုက်မှုလိုမျိုး သူ့ရဲ့ကျန်တဲ့အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းတစ်လျှောက်လုံး သူ့နဲ့အတူလိုက်သွားမယ့် သူ့ရဲ့အနုပညာခြေရာတွေကို ရှာတွေ့နိုင်ပါတယ်။

သမိုင်းကြောင်းအရ ဒါဟာ Aleijadinho ရဲ့အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းအတွက် အရေးကြီးတဲ့အလုပ်တစ်ခုဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် လက်တွေ့မှာတော့ မှတ်တမ်းမရှိခဲ့ပါဘူး။ အဲဒါ။

၆။ Vila Rica ရှိ Alto da Cruz Fountain

Aleijadinho ၏ဖခင်သည် Ouro Preto မြို့တည်ရှိရာဒေသတွင် 1757 ခုနှစ်တွင် စမ်းရေတွင်းတည်ဆောက်ရန် ငှားရမ်းခံခဲ့ရသည်။ အများသူငှာ ပြိုင်ဆိုင်မှု လုပ်ငန်းစဉ်ကို ဖွင့်လှစ်ပေးသည့် ဗီလာရီကာ ဆီးနိတ်လွှတ်တော်၏ အစပြုမှုဖြင့် ဆောက်လုပ်ရေးကို တည်ဆောက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ Antônio Francisco (အပြင် Palácio dos Governadores de Ouro Preto ရှိ Fountain) မှ ဒီဇိုင်းထုတ်ထားသည့် ဤအပိုင်းသည် ကြီးမားသောကွဲပြားမှုတစ်ခုရှိသည်။

ဤနေရာတွင် Aleijadinho သည် 1761 ခုနှစ်တွင် စမ်းရေတွင်းထိပ်တွင် အယူမှားအမျိုးသမီးတစ်ဦးကို ထွင်းထုခဲ့သည် - ၎င်းမှာ၊ ခေတ်၏ ပထမအယူမှားသောရုပ်တု ။ အလီဂျာဒင်ဟိုသည် ရင်ဘတ်ကို နေရာချသည့် နေရာတွင် ထင်ရှားသော လက်ဝါးကပ်တိုင်ကို အများအားဖြင့် အသုံးပြုလေ့ရှိသည်။

ဥရောပတွင် ဉာဏ်အလင်းရရှိသည့် အတွေးအမြင်ဖြင့် ရင်ဘတ်ကို လွှမ်းမိုးထားသည်။ လူသားဝါဒဝိသေသလက္ခဏာများဖြင့် Aleijadinho မှဖန်တီးထားသော ရင်ဘတ်သည် Rococo လှုပ်ရှားမှုကို မျှော်မှန်းထားပြီး ၎င်း၏ဆန်းသစ်တီထွင်မှုပုံစံကို ပြသသည်။

၎င်းသည် ဆပ်ပြာကျောက်ကို ပစ္စည်းအဖြစ်အသုံးပြုသည့်ဒေသတွင် ပထမဆုံးလက်ရာတစ်ခုဖြစ်သည်။

ထို့ပြင် အများသူငှာအနုပညာကိုပြသရန်နေရာတစ်ခုထက် ထိုအချိန်က အများသူငှာရေပန်းများသည် အရေးကြီးသောလူမှုရေးဆိုင်ရာလုပ်ဆောင်မှုတစ်ခုဖြစ်သည်- လူအနည်းငယ်သာရှိသည်။အိမ်မှာရေစီးတဲ့သူတွေ၊ ထို့ကြောင့် စမ်းချောင်းများသည် မြို့ကို ထောက်ပံ့ပေးရန် လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။

၇။ Hospício da Terra Santa အတွက် ဖောင်တိန်

1758 တွင် ဆပ်ပြာကျောက်ဖြင့် ထုလုပ်ထားသော Hospício da Terra Santa အတွက် ရေပန်းကို ယနေ့တိုင် နှောင်းပိုင်း စံနစ်တကျ ခန့်ညားထည်ဝါသော စတိုင်လ် ၏ ပထမဆုံးလက်ရာအဖြစ် ယနေ့တိုင် သတ်မှတ်ခံထားရသည် ။ ၊ A ဤအလုပ်မှ၊ Aleijadinho သည် ပို၍ပို၍လုပ်ဆောင်လာသည်၊ သို့သော် သူ၏အခြေအနေကြောင့် mulatto ကြောင့် အမည်မသိသူဖြစ်သည်။ စာရွက်စာတမ်းများကို ထုတ်ပေးနိုင်ခြင်း မရှိသောကြောင့်၊ သူ၏ စာရေးဆရာဟု ယူဆရသည့် အလုပ်များစွာကို မေးခွန်းထုတ်ပါသည်။

၈။ Samaritana Fountain

မာရီယာနာမြို့တွင် တည်ရှိပြီး စမ်းရေတွင်းထုတ်လုပ်သည့်ရက်အတိအကျကို မသိရသော်လည်း ၎င်းသည် 18 ရာစုမှ အပိုင်းအစတစ်ခုဖြစ်ကြောင်းသာ သိရှိပါသည်။ ၎င်း၏တရားဝင်သွင်ပြင်လက္ခဏာများကြောင့် ရေပန်းကို Aleijadinho ဟု သတ်မှတ်ခဲ့သည်။ မြို့တော်၏ မြင့်မြတ်သော ဧရိယာတွင် တည်ရှိပြီး အဆိုပါအပိုင်းကို Episcopal နန်းတော်သစ်ရှေ့တွင် တပ်ဆင်ထားသည်။

အပိုင်းတွင် ခရစ်တော်နှင့် ရှမာရိအမျိုးသမီးတို့၏ ဇာတ်ကြောင်းကို ကိုယ်စားပြုသည့် ဘေ့ရုပ်ကြွရုပ်ကြွတစ်ခုကို ကျွန်ုပ်တို့ မြင်တွေ့ရသည်။ ပုံတွင် ယေရှုထိုင်နေပြီး ခရစ်တော်အား ရေပူဇော်ရန် အိုးတစ်လုံးယူဆောင်လာသော ရှမာရိအမျိုးသမီးကို ကျွန်ုပ်တို့မြင်ရသည်။ လည်ပင်းဆွဲကြိုးပါသော ဇာတ်ကောင်သည် အချို့သော ကာမဂုဏ်ကို ဖော်ပြသည်။ ကာမဂုဏ်စွဲလန်းမှုသည် ခန့်ညားထည်ဝါသော ဝိသေသလက္ခဏာများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။Aleijadinho ၏ လက်ရာများတွင် ပါဝင်ပါသည်။

နောက်ခံတွင် သစ်ပင်တစ်ပင်၏ သရုပ်ဖော်ပုံလည်း ရှိပါသည်။ ပုံ၏ပတ်ပတ်လည်ဘောင်သည် ရိုကိုကို၊ ပုံမမှန်သော၊ အသေးစိတ်များစွာဖြင့်။ ယနေ့အပိုင်းအစသည် Archdiocesan ပြတိုက်တွင်ရှိသည်။

ရှမာရိအမျိုးသမီး၏ဆောင်ပုဒ်သည် ဤအလုပ်အတွက် သီးသန့်ကန့်သတ်ထားခြင်းမဟုတ်ပါ၊ အခင်းအကျင်းကို ကိုယ်စားပြုသည့် Aleijadinho ၏ အခြားလက်ရာ အနည်းဆုံးသုံးပုဒ်ရှိပါသည် (လမ်းပေါ်ရှိ ရေတွင်းတစ်ခု Ouro Preto တွင်၊ တစ်မြို့တည်းရှိ လူနေအိမ်ဥယျာဉ်တစ်ခုရှိ ရုပ်တုနှင့် Nossa Senhora do Carmo de Sabará Chapel ရှိ တရားဟောစင်)။

၉။ Church of Nossa Senhora do Carmo

Nossa Senhora do Carmo ဘုရားကျောင်းတွင် ပန်းချီဆရာသည် ဘုရားကျောင်း၏ အရေးကြီးသော အစိတ်အပိုင်းများဖြစ်သည့် ရှေ့မျက်နှာစာ၊ တရားဟောစင်များကဲ့သို့ ဘုရားကျောင်း၏ အရေးပါသော အစိတ်အပိုင်းများကို ဒီဇိုင်းဆွဲခြင်းနှင့် ထုလုပ်ခြင်းအတွက် တာဝန်ရှိသည်။ သံချပ်အဖွဲ့၊ တံခါးဝ၏အလှဆင်မှု။

ဤအလုပ်တွင်၊ choirs များကိုပံ့ပိုးရန်အတွက် Aleijadinho သည် ကြွက်သားရောင်စုံကောင်းကင်တမန်နှစ်ပါးကို ဖန်တီးခဲ့သည်။ ကောင်းကင်တမန်များသည် တေးဂီတသံစဉ်ကို သယ်ဆောင်ရန် သင်္ကေတပြု၍ ခေရုဗိမ်တွင် ထင်ရှားသော ကြွက်သားထုရှိကြသည်။

ဤ ပန်းပုရုပ်တုနှင့် ၎င်း၏သင်္ကေတဆိုင်ရာ လုပ်ဆောင်ချက်များကို တွေ့ရှိသည့်နေရာတွင် တွေ့ဆုံ ဆွေးနွေးမှု သည် တစ်ခုဖြစ်သည်။ ပန်းပုဆရာ၏ ဖန်တီးမှုများ၏ အထင်ရှားဆုံး။

၁၀။ São Joaquim

Aleijadinho သည် 19 ရာစုအစတွင် São Joaquim ကို သစ်သားဖြင့်ထွင်းထုခဲ့သည်။ ပန်းပုဆရာသည် Saint Joaquim ၏ဘဝတွင် အလွန်တိကျသောအခိုက်အတန့်တစ်ခုကို ပုံဖော်ရန် ရွေးချယ်ခဲ့သည်။

သူတော်စင်သည် မြုံသော Ana နှင့် လက်ထပ်ခဲ့သော်လည်း၊ဘုရား၏ဝင်ရောက်စွက်ဖက်မှုကြောင့် ဖခင်တစ်ဦးဖြစ်လာနိုင်သည်။ São Joaquim သည် သတင်းကိုလက်ခံရရှိပြီး ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာဖြစ်ကာ - Aleijadinho က သရုပ်ဖော်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။

ဤအပိုင်းသည် လောလောဆယ်တွင် Archdiocesan Museum of Sacred Art of Mariana တွင် ရှိနေပါသည်။

အတ္ထုပ္ပတ္တိ Aleijadinho ၏

Aleijadinho ဟုအမည်ပြောင်ပေးထားသော Antônio Francisco Lisboa (1730-1814) သည် Ouro Preto တည်ရှိရာဒေသတွင် မွေးဖွားခဲ့ပြီး အရေးပါသော ဗိသုကာပညာရှင်နှင့် ပန်းပုပညာရှင်ဖြစ်သည်။ သူသည် ကျွန် (Isabel) နှင့် ပေါ်တူဂီနိုင်ငံသား (Manoel Francisco Lisboa) ၏သားဖြစ်ပြီး ပိုမိုကောင်းမွန်သောဘဝတစ်ခုကိုရှာဖွေရန် 1728 ခုနှစ်တွင် ဘရာဇီးသို့ပြောင်းရွှေ့ခဲ့သည်။

ဖခင် ဗိသုကာပညာရှင်နှင့် လက်သမားဆရာတစ်ဦးဖြစ်သည့် ဒီ အလီဂျဒင်ဟိုသည် 1738 ခုနှစ်တွင် Azorean Maria Antônia de São Pedro နှင့် လက်ထပ်ခဲ့ပြီး ကလေး လေးဦးရှိသည်။ ဖခင်ထံမှ အရောင်းအ၀ယ်အားလုံးကို သင်ယူခဲ့သော အလီဂျာဒင်ဟိုကို လူယုတ်မာတစ်ဦးအနေဖြင့် လူမှုရေးအရ အမြဲမြင်တွေ့ခဲ့သည်။

Aleijadinho သည် သားသားမီးမီးတစ်ဦးဖြစ်သောကြောင့် ဒုက္ခရောက်ခဲ့ရသည်- သူသည် လူယုတ်မာဖြစ်သောကြောင့် သူ့ဖခင်၏အမွေဆက်ခံခွင့်မရှိသည့်အပြင်၊ စိတ်စွန်းကွက်သော လူ့အဖွဲ့အစည်းတွင် သူနေထိုင်စဉ် သူ့အလုပ်အတွက် ငွေပေးချေမှု မှတ်တမ်းများစွာကို လက်မှတ်မထိုးနိုင်ပါ။

သူသည် ဒေသတွင်း ရွှေခေတ်တွင် နေထိုင်ခဲ့သောကြောင့် ကော်မရှင်များစွာကို ရရှိခဲ့သည်။ ဖန်တီးသူသည် ၎င်း၏ အလုပ်ရုံဆွေးနွေးပွဲကို ဖွင့်လှစ်ခဲ့သည်။1770။ သူ၏ထုတ်လုပ်မှုသည် ဘုရားကျောင်းမှ ခန့်အပ်ထားသော မြင့်မြတ်သော အနုပညာကော်မရှင်များ ဆက်တိုက်ထုတ်လုပ်ပြီး ဘာသာရေးဆိုင်ရာ အကြောင်းအရာများကို အဓိကထား ထုတ်လုပ်ခဲ့သည်။ သူ၏အပိုင်းများကို Ouro Preto, Tiradentes, Mariana, Congonhas do Campo, Barão de Cocais, Sabará, Felixlândia, Matosinhos, Caeté နှင့် São João del Rei မြို့များအတွက် ထုတ်လုပ်ခဲ့သည်။ သူ၏ လက်ရာများသည် Rococo ပုံစံဖြင့် နက်ရှိုင်းစွာ လွှမ်းမိုးခဲ့သည်။

၎င်းအား Aleijadinho ဟူသော အမည်ကို အဘယ်ကြောင့် ပေးခဲ့သနည်း။

၁၇၇၇ ခုနှစ်မှ စတင်၍ Aleijadinho ရရှိခဲ့သော အမည်ပြောင်ကို ရရှိစေခဲ့သော ရောဂါလက္ခဏာများ ပေါ်လာခဲ့သည်။ သူသည် ပြင်းထန်သောနာမကျန်းမှုကို ခံစားခဲ့ရသည် - အတ္ထုပ္ပတ္တိပညာရှင်များက ၎င်းသည် ဆစ်ဖလစ် သို့မဟုတ် နူနာရောဂါဟု ယုံကြည်ကြသည်၊ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမသိရသေးသော်လည်း အဆိုပါရောဂါသည် သူ၏လက်ခြေဖဝါးပုံပျက်သွားကာ အလုပ်ရုံဆွေးနွေးပွဲတွင် သူ၏အသက်နှင့် သူ၏လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်ကို ထိခိုက်စေခဲ့သည်။

သူ့ကြောင့် နာမကျန်းဖြစ်နေသော Aleijadinho သည် အလုပ်နည်းလမ်းအသစ်များကို သင်ယူခဲ့ရသည်။ 1807 နှင့် 1809 အကြားတွင် သူသည် ကျန်းမာရေး ဆိုးရွားမှုကြောင့် အလုပ်ရုံကိုပင် ပိတ်ခဲ့ရသည်။ အထူးသဖြင့် ခြေချောင်းများ ဆုံးရှုံးပြီးနောက် ၎င်း၏ ရွေ့လျားနိုင်မှုမှာ ထိခိုက်နိုင်သောကြောင့် ဒူးထောက်ကာ စတင်လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။