5 korte verhalen met veel lesstof voor kinderen

Een geweldige manier om kinderen overwegingen en leringen bij te brengen is door middel van korte verhalen.

De verhalen zitten vaak vol lering, overgebracht door voorbeelden, waarschuwingen en ervaringen van de personages.

Daarom kan het nuttig zijn educatieve verhalen aan kinderen te vertellen om reflecties over het leven op te wekken en bij te dragen tot de ontwikkeling van een meer kritische zin en een opmerkzame blik.

1. de geluiden van de stilte

Een koning stuurde zijn zoon naar de tempel van een grote meester om hem voor te bereiden op een groots persoon.

Toen de prins bij de tempel aankwam, stuurde de meester hem alleen het bos in.

Hij zou een jaar later terugkeren met de opdracht alle geluiden van het bos te beschrijven.

Toen de prins na een jaar terugkeerde naar de tempel, vroeg de meester hem alle geluiden te beschrijven die hij kon horen.

Toen zei de prins:

"Meester, ik kon het lied van de vogels horen, het ruisen van de bladeren, het ruisen van de kolibries, de bries die het gras raakt, het gezoem van de bijen, het ruisen van de wind die door de lucht snijdt..."

En toen hij klaar was met zijn verhaal, vroeg de meester de prins om terug te keren naar het bos, om te luisteren naar alles wat er nog mogelijk was.

Hoewel verbaasd, gehoorzaamde de prins het bevel van de meester, denkend:

"Ik begrijp het niet, ik heb alle geluiden van het bos al onderscheiden..."

Dagen en nachten bleef hij alleen en luisterde, luisterde, luisterde... maar hij kon niets nieuws ontdekken buiten wat hij de meester had verteld.

Maar op een ochtend begon hij vage geluiden te onderscheiden, die hij nog nooit eerder had gehoord.

En hoe meer ik oplette, hoe duidelijker de geluiden werden.

Een gevoel van betovering overviel de jongen.

Hij dacht: "Dat moeten de geluiden zijn die de meester wilde dat ik hoorde..."

En zonder haast stond hij daar te luisteren en te luisteren, geduldig.

Ik wilde zeker weten dat ik op het juiste spoor zat.

Toen hij terugkeerde naar de tempel, vroeg de meester hem wat hij nog meer had gehoord.

Geduldig en respectvol zei de prins:

"Meester, als ik goed oplette hoorde ik het onhoorbare geluid van de bloemen die opengaan, het geluid van de zon die opkomt en de aarde verwarmt en het gras dat de dauw van de nacht drinkt..."

De meester glimlachte, knikte instemmend met zijn hoofd en zei:

"Luisteren naar het onhoorbare is de rust hebben die nodig is om een groot mens te worden. Alleen als men leert luisteren naar het hart van mensen, hun stille gevoelens, hun niet erkende angsten en hun stille klachten, kan iemand vertrouwen wekken in zijn omgeving; begrijpen wat er mis is en tegemoetkomen aan de werkelijke behoeften van ieder.

De dood van de geest begint wanneer mensen alleen luisteren naar woorden die door de mond worden gesproken, zonder aandacht te schenken aan wat er in mensen omgaat om hun echte gevoelens, verlangens en meningen te horen.

Daarom is het noodzakelijk te luisteren naar de onhoorbare kant van de dingen, de kant die niet gemeten wordt, maar die zijn waarde heeft, omdat het de belangrijkste kant van de mens is...".

Dit prachtige verhaal staat in het boek Verhalen uit de Sufi Traditie, Hier hebben we een metafoor die relateert de natuur aan gevoelens en reflecties .

De mens vergeet vaak dat hij ook deel uitmaakt van de natuur en distantieert zich er uiteindelijk van.

In het verhaal raadt de meester de jongeman aan enige tijd in het bos door te brengen om te luisteren naar wat niet met de oren maar met het "hart" kan worden gehoord.

In werkelijkheid is wat de meester voorstelt een meditatie oefening waarin de leerling zich kan verbinden met zichzelf door het observeren van het leven dat pulseert in het bos.

2. op zijn gemak in het leven

Filó, het lieveheersbeestje, werd vroeg wakker.

- Wat een mooie dag! Ik ga van de gelegenheid gebruik maken om mijn tante te bezoeken.

- Hallo, tante Matilde. Mag ik vandaag komen?

- Kom, Filo. Ik zal een lekkere lunch voor je maken.

Filó trok haar gele jurk met zwarte stippen aan, deed wat roze lippenstift op, trok haar lakschoenen aan, nam haar zwarte paraplu en ging het bos in: plecht, plecht...

Hij liep, hij liep... en al snel vond hij Loreta, de vlinder.

- Wat een prachtige dag!

- En wat is er met die zwarte paraplu, Filó?

- En ze ging naar huis om haar paraplu achter te laten.

Terug naar het bos:

- Er is geen feest in het bos vandaag.

- En ze ging naar huis om haar schoenen te verwisselen.

Terug naar het bos:

- Roze lippenstift? Wat vreemd! zei Theo, de pratende krekel.

- Dat klopt", zei het lieveheersbeestje, en ze ging naar huis om haar lippenstift te verwijderen.

- Gele jurk met zwarte stippen? Wat lelijk! Waarom niet de rode? zei de spin Philomène.

- Dat klopt," dacht Filó, en ging naar huis om zich om te kleden.

Moe van het heen en weer gaan, mopperde Filó onderweg. De zon was zo heet dat het lieveheersbeestje besloot de wandeling op te geven.

Thuis aangekomen belde hij tante Matilde.

- Tante, ik laat het bezoek voor een andere dag.

- Wat is er gebeurd, Filó? Tante Matilde! Ik werd vroeg wakker, kleedde me aan en ging wandelen door het bos. Maar onderweg...

- Onthoud, Filozinha... Ik hou van je zoals je bent. Kom morgen, dan wacht ik op je met een heerlijke lunch.

De volgende dag werd Filó wakker met een goed levensgevoel. Ze trok haar gele jurk met zwarte stippen aan, bond het lint op haar hoofd, deed wat roze lippenstift op, trok haar lakschoenen aan, pakte haar zwarte paraplu, haastte zich het bos in, plecht, plecht, plecht... en stopte alleen om uit te rusten op de mooie schoot van tante Matilde.

Dit is een fabel van de schrijver en onderwijzer Nye Ribeiro, uit Minas Gerais, Brazilië. leert kinderen de waarde van eigenwaarde .

Het is belangrijk dat zij van jongs af aan begrijpen dat zij, om een bevredigend leven te leiden, zichzelf moeten aanvaarden zoals zij zijn en niet moeten toestaan dat bepaalde opvattingen hun doel in het leven in de weg staan.

Zo creëert de auteur op speelse wijze een situatie waarin het lieveheersbeestje zich eerst laat beïnvloeden door de ingevingen van haar collega's en zich realiseert dat ze niet meer doet wat ze graag zou willen doen en bij een voor haar bijzonder persoon is.

In het tweede moment beseft het lieveheersbeestje dat ze haar plannen moet volgen op de manier waar ze zich het prettigst bij voelt en zo meer van haar leven kan genieten.

3. de jongen en de wolf

Op een dag zat er op een heuvel boven een dorp een kleine herdersjongen. Verveeld begon de jongen voor de lol te schreeuwen naar het dorp beneden:

De wolf! De wolf! De wolf komt eraan!

De truc werkte. Hij deed het nog drie keer, en elke keer renden de dorpelingen de heuvel op om de jongen te helpen het schaap te redden. Toen ze de top bereikten, barstte de jongen in lachen uit, en de mannen waren woedend en voelden zich bedrogen.

Helaas voor de jongen verscheen de wolf op een grijze en mistige dag echt, en dook recht op het schaap af. De jongen, in alle ernst deze keer, begon zich open te stellen:

- De wolf is hier! Help! De wolf is hier!

Niemand gaf gehoor aan de oproep, want de dorpelingen dachten dat het weer een van de grappen van de jongen was - en de wolf verslond alle schapen.

De jongen leerde te laat de les dat leugenaars meestal niet worden geloofd, zelfs als ze de waarheid vertellen.

Het beroemde verhaal van de herdersjongen en de wolf is van Aesop, een schrijver van fabels die leefde in het oude Griekenland in de 6e eeuw voor Christus. De fabels van Aesop uitgegeven door Círculo do Livro.

Het gaat over een jongen die zoveel liegt dat hij in de problemen komt, want als hij eindelijk de waarheid vertelt, wordt hij door de mensen in diskrediet gebracht.

Het toont op een educatieve manier de de behoefte aan eerlijkheid en loyaliteit Hij waarschuwt ook dat men geen voorrang moet geven aan "persoonlijk vermaak" en het collectieve lijden moet negeren.

Het is een korte fabel die belangrijke lessen brengt voor het leven.

4. het goede van het slechte onderscheiden

Een bakker wilde een grote meester ontmoeten en deze ging verkleed als bedelaar naar de bakkerij. Hij nam een brood, begon het op te eten: de bakker sloeg hem en gooide hem op straat.

- Gek - zei een leerling die gearriveerd was - Zie je niet dat hij de meester die hij wilde ontmoeten verdreef?

Berouwvol ging de bakker naar de straat en vroeg wat hij kon doen om vergeving te krijgen. De meester vroeg hem hem en zijn discipelen uit te nodigen om te eten.

De bakker nam hen mee naar een uitstekend restaurant en bestelde de duurste gerechten.

- Zo onderscheiden we de goede van de slechte man - zei de meester tot zijn leerlingen tijdens de lunch - Deze bakker is in staat tien goudstukken uit te geven aan een banket omdat ik beroemd ben, maar hij is niet in staat een brood te geven om een hongerige bedelaar te voeden.

Dit korte oosterse verhaal over soefifilosofie is gepubliceerd op de site van de Braziliaanse Academie van Letteren en bevat belangrijke vragen over solidariteit, trots en vleierij of het behagen van anderen voor je eigen voordeel.

In het verhaal zien we dat de bakker zich niet bekommerde om zijn hongerige medemens, hem slecht behandelde en hem in elkaar sloeg. Maar als hij ontdekt dat de man een grootmeester was, verontschuldigt hij zich en koopt een duur diner voor hem.

De meester, juist omdat hij wijs is, beschouwt de bakker als een slecht mens, omdat uit zijn optreden blijkt dat zijn solidariteit "met twee maten meet", dat wil zeggen, voor de arme man was hij gemeen en wreed, maar voor de bewonderde meester was hij gul.

5. de nieuwe kleren van de koning

Een man, die een koninkrijk ontvlucht wegens diefstal, besluit zich te vestigen in een naburig koninkrijk. Daar doet hij zich voor als kleermaker en slaagt erin een ontmoeting met de koning te krijgen.

In gesprek met de koning zegt de man dat hij een speciale outfit heeft uitgevonden die alleen door intelligente mensen gezien kan worden.

De koning was erg nutteloos en ijdel, dus hij was opgewonden en bestelde zo'n kostuum bij de kleermaker.

Toen werd de man vele rijkdommen aangeboden, edele stoffen en gouden draden, die werden ingepakt en opgeborgen.

Als mensen langs het atelier liepen, deed hij alsof hij naaide, maakte nabootsingen en hing denkbeeldige stoffen aan hangers.

Het duurde maanden om zijn stuk af te maken en ondertussen kreeg hij betaling van de koning.

Iedereen die de voorgewende kleermaker zag naaien, zei niets, uit angst "ontdekt" te worden in hun domheid, aangezien theoretisch alleen de intelligente mensen konden zien.

Op een dag eist de vorst, die zich al ergert aan het vele wachten, dat hij ziet wat er al gedaan is:

- Wat een prachtige kleren! Je werk is onberispelijk!

Ook de begeleiders van de koning prezen de kleding en er werd besloten dat er een parade in het openbaar zou worden gehouden om de vorst zijn bijzondere outfits te laten zien.

De dag van de gebeurtenis brak aan en de koning paradeerde naar zijn onderdanen met een arrogante en hooghartige air. Maar een van de kinderen, onschuldig en oprecht, slaakte een kreet:

- De koning is naakt! De koning is naakt!

Ze keken elkaar allemaal aan en konden niet langer tegen elkaar liegen. Ze moesten het kind gelijk geven en bekenden dat ze de kleren ook niet konden zien.

De koning besefte de klucht en was zeer in verlegenheid gebracht en probeerde zich met zijn handen te bedekken, zodat de parade om de nieuwe kleren van de koning te showen een mislukking werd.

Dit verhaal is van de Deense Hans Christian Andersen, en werd voor het eerst gepubliceerd in 1837. Het gaat over een bedrieglijke en slimme kerel die andermans ijdelheid als zijn grootste wapen gebruikt.

Door dit verhaal is het mogelijk om met kinderen te werken begrippen als hoogmoed, opzichtigheid en superioriteitsgevoel... en de schaamte en behoefte om er beter uit te zien dan anderen.

De koning, die zich heel slim waant, huurt de kluchtige kleermaker in om een speciaal pak te maken, dat echter in feite niet bestond. Niemand had de moed om aan te nemen dat hij het pak niet kon zien, uit angst voor dom te worden uitgemaakt.

Dit soort situaties, als metafoor gesteld, kan zich in het dagelijks leven vaak voordoen en laat zien hoe belangrijk het is om eerlijk en oprecht te zijn tegenover jezelf en anderen.