Divine Love film: samenvatting en recensie

De speelfilm Goddelijke Liefde is een futuristische film van de Pernambucaanse regisseur Gabriel Mascaro die sociale kritiek levert op religie en de macht van de staat in een dystopische realiteit van Brazilië in 2027.

De film ging in première op Sundance en het filmfestival van Berlijn, ontving een aantal prijzen en werd geselecteerd voor meer dan 40 nationale en internationale festivals.

(let op, dit artikel bevat spoilers)

Samenvatting van de film Goddelijke Liefde

Politieke en sociale context

Goddelijke Liefde speelt zich af in 2027, een tijd waarin belangrijke veranderingen plaatsvinden in Brazilië.

Carnaval is niet langer het grootste feest van het land, er zijn religieuze raves - zoals het "feest van de opperste liefde" - die worden overgoten met technogospel en religie staat centraal in het land.

In de film vinden we een off-screen vertelling door een kinderlijke, robotachtige stem waarvan we niet zeker weten wie het is en die pas in de laatste scènes van de film wordt onthuld. De stem werkt als een verteller die de kijker situeert door gedurende de hele film uitleg te geven over het functioneren van die maatschappij.

Het is deze stem die vertelt over de belangrijkste veranderingen in het land en de personages introduceert. Het verhaal verteld in Goddelijke Liefde is gebaseerd op driepoot politiek-nationalisme-religie .

Joana en Danilo: de hoofdpersonen

Joana is een ambtenaar in een burgerlijke stand die verantwoordelijk is voor het afhandelen van echtscheidingen - wat in zekere zin ironisch is omdat ze radicaal tegen scheidingen is.

Gebruikmakend van haar machtspositie probeert Joana de leden van het koppel in crisis te manipuleren om hen ervan te overtuigen weer bij elkaar te komen.

In haar dagelijks leven probeert Joana het scheidingsproces te bemoeilijken en koppels te begeleiden bij het vinden van een oplossing in het geloof, ze heeft echt het gevoel dat ze goed doet door koppels te helpen weer bij elkaar te komen.

Met succes in haar missie, slaagt Joana erin man en vrouw te verenigen en bekeert zij verschillende van deze paren tot haar religie. Zij houdt deze kleine wonderen bij op een discreet altaar thuis - het meisje verzamelt fotolijstjes met de foto's van degenen die zij hielp zich te verzoenen.

Joana is volledig geleid door het geloof Haar man, Danilo, is een bloemist die bloemkronen maakt voor begrafenissen.

O het koppel is een typische vertegenwoordiger van de Braziliaanse middenklasse en de personages leven verzonken in een werk-thuis-kerk routine.

De bijeenkomsten bij Divino Amore

Danilo en Joana nemen deel aan een wekelijkse bijeenkomst voor koppels, Divine Love genaamd.

Op de bijeenkomsten kunt u alleen als echtpaar komen - u moet uw huwelijksdocumenten en respectieve ID's tonen om de ruimte te betreden.

De onverwachte praktijk van het swingen in deze context wordt verklaard door het geloof dat "Wie liefheeft bedriegt niet, wie liefheeft verdeelt", door de verteller tot vervelens toe herhaald.

Het hoofddoel van de groep Goddelijke Liefde is koppels bij elkaar te houden zodat zij hun huwelijkscrisis kunnen overwinnen.

Het centrale drama

Het grootste probleem voor Joana en Danilo is dat zij beiden geen kinderen kunnen krijgen. In een conservatieve context zijn zij niet in staat het gebod van de kerk uit te voeren om zich voort te planten en zo het gezin te vergroten.

Van Danilo is bekend dat hij vruchtbaarheidsproblemen heeft, dus neemt hij zijn toevlucht tot een bizarre technologische zelfgemaakte methode om te proberen zijn sperma efficiënt te maken.

Joana raakt toch zwanger, maar ontdekt dat Danilo niet de vader van de foetus is en ook geen man met wie ze in bed is geweest.

Niemand gelooft haar versie: noch de pastoor, noch haar man - die uiteindelijk een scheiding aanvraagt en het huis verlaat. Alleen en zwanger gaat Joana vastberaden verder in haar geloof. De plot suggereert dan ook dat de baby die Joana ter wereld brengt de nieuwe Messias is.

Herziening van Goddelijke Liefde

De centrale plaats van het geloof

Goddelijke Liefde In de niet-zo-verre toekomst werkelijkheid zijn we getuige van het opdringen van religie en de religieuze hypocrisie (bijvoorbeeld gesymboliseerd door de drive-thru gebedscènes).

Het personage Joana staat voor fanatisme omdat zij alle antwoorden op haar persoonlijke dilemma's zoekt in de geestelijke wereld - het geloof neemt een centrale plaats in in haar leven en in dat van de meeste mensen met wie zij samenleeft. De speelfilm bespreekt dus een niet zo verre werkelijkheid, religieus fundamentalisme .

De kwestie van het ultranationalisme

We zien in de film een reeks situaties waarin het mogelijk is getuige te zijn van een extreem nationalisme (let bijvoorbeeld op de overvloed aan scènes met Braziliaanse vlaggen).

De notaris daarentegen figureert als symbool van bureaucratie Joana's optreden doet de kijker afvragen in hoeverre de Staat in die context werkelijk seculier blijkt te zijn.

De film weeft een verhulde kritiek op de religieuze bank en de groeiende golf van religieus fundamentalisme in Brazilië (hoewel de film is gemaakt vóór de verkiezing van de huidige president).

De vooruitgang van de technologie en haar vermogen om

In de film zijn er machines zoals metaaldetectoren die de naam van de persoon, zijn burgerlijke staat, zijn beroep en, als de vrouw zwanger is, de zwangerschap en de registratie van de desbetreffende foetus kunnen identificeren.

Het gebruik van technologie opent een debat over de relatie tussen het lichaam en de staat .

Het belang dat de technologie krijgt, maakt de staat nog machtiger, wat een vraag oproept over de biopolitieke controle van het leven .

Neo-Pentecostaal conservatisme

Goddelijke Liefde presenteert het heteroseksuele huwelijk als een heilige instelling, de basis van de Braziliaanse samenleving. De kerk, die een centrale rol krijgt, leidt haar gelovigen naar trouwen en vermenigvuldigen als levensmotto .

In dit scenario wordt zwangerschap overgewaardeerd door de behoefte om zich voort te planten.

Aanhangwagen

Technisch gegevensblad

Maak ook kennis met