Egzystencjalizm: ruch filozoficzny i jego główni filozofowie

Egzystencjalizm był nurtem filozoficznym, który pojawił się w Europie i rozprzestrzenił się na inne kraje w połowie XX wieku.

W tej linii rozumowania głównym tematem jest interpretacja istot ludzkich w ich skojarzeniach z otaczającym je światem.

Jean-Paul Sartre jest zwykle filozofem najczęściej wspominanym, gdy mówi się o egzystencjalizmie, ponieważ w znacznym stopniu przyczynił się do rozpowszechnienia tych idei w latach sześćdziesiątych XX wieku.

Egzystencjalistyczny ruch filozoficzny

Egzystencjalizm uważa, że istoty ludzkie są wolne z natury i że przed jakąkolwiek "istotą" ludzie przede wszystkim istnieją. Jest to zatem nurt filozoficzny, który nakłada na jednostki całą odpowiedzialność za kierunek, w jakim zmierza ich życie.

Filozofia egzystencjalistyczna pojawiła się w tych terminach w latach po II wojnie światowej. Osobą odpowiedzialną za stworzenie tego terminu był francuski filozof Gabriel Marcel (1889-1973).

Jednak ten sposób patrzenia na świat i jednostkę był już obecny w dziełach starszych intelektualistów, takich jak Duńczyk Søren Kierkegaard, Niemiec Friedrich Nieztsche, a także rosyjski pisarz Fiodor Dostojewski. Ponadto podejście to było również inspirowane przez innego fenomenologia .

Można powiedzieć, że egzystencjalizm był czymś więcej niż "ruchem" filozoficznym, "stylem myślowym", ponieważ jego autorzy nie do końca identyfikowali się z tym terminem.

Intelektualiści poruszali wiele tematów, od udręki, wolności, śmierci, absurdu, a nawet trudności w nawiązywaniu relacji.

Za "szczyt" egzystencjalizmu uważa się lata sześćdziesiąte XX wieku, kiedy to francuscy filozofowie Jean-Paul Sartre i Simone de Beauvoir wywarli ogromny wpływ na francuską myśl.

Sartre był nawet odpowiedzialny za publikację w 1945 roku Egzystencjalizm jest humanizmem Egzystencjalizm jest humanizmem", książka, która nakreśla podstawy ruchu.

Główni filozofowie egzystencjalistyczni

Søren Kierkegaard (1813-1855)

Kierkegaard był duńskim intelektualistą, filozofem i teologiem pierwszej połowy XIX wieku.

Uważany za prekursora "chrześcijańskiego egzystencjalizmu", wierzył, że istoty ludzkie posiadają wolną wolę i pełną odpowiedzialność za swoje czyny, odrzucając koncepcję wiecznej duszy.

Ludzie proszą o moc słowa, aby zrekompensować moc wolnej myśli, od której uciekają (Kierkegaard).

Martin Heidegger (1889-1976)

Heidegger urodził się w Niemczech i był ważnym filozofem, który kontynuował idee Kierkegaarda.

Zapoczątkował myślenie o pojęciu "być" Jego badania dotyczą istoty ludzkiej, tego, kim jest i czego chce. W ten sposób Heidegger inauguruje nowe zainteresowania filozoficzne, bardziej skoncentrowane na samej egzystencji.

Umieranie nie jest wydarzeniem; jest zjawiskiem, które należy rozumieć egzystencjalnie (Heidegger).

Friedrich Nieztsche (1844-1900)

Myśliciel ten urodził się w Prusach, obecnie w Niemczech, i wywarł ogromny wpływ na myślenie przyszłych filozofów.

Prezentowana przez niego filozofia zwalczała ideę Boga i moralności chrześcijańskiej, proponowała odnowę wartości społecznych i kulturowych, rozwijała koncepcję "Nadczłowieka" ( Übermensch ), który twierdził, że istnieje idealny model istoty ludzkiej, który należy naśladować.

Mówił także o tym, co nazwał "przewartościowaniem wartości", w którym kwestionował ludzkie wartości, zasady i przekonania.

Cokolwiek nie należy do życia, jest dla niego zagrożeniem (Nieztsche).

Albert Camus (1913-1960)

Albert Camus, urodzony w Algierii pod rządami Francuzów, stał się filozofem, którego określano mianem egzystencjalisty, mimo że zaprzeczał takiej etykiecie.

Jego linia myślenia obejmuje pytania o absurdalność ludzkiej kondycji, poszukiwanie znaczeń dla kontynuacji istnienia w kontekście "ludzkiej niemożliwości".

W jednym z jego słynnych dzieł, Mit o Syzyfie mówi:

Jest tylko jeden naprawdę poważny problem filozoficzny: samobójstwo. Ocena, czy życie jest warte życia, czy nie, jest odpowiedzią na fundamentalne pytanie filozofii.

Jean-Paul Sartre (1905-1980)

Filozof urodził się we Francji, a jego egzystencjalistyczne idee wywarły ogromny wpływ na społeczeństwo jego czasów.

Sartre był jednym z głównych przedstawicieli tego nurtu filozofii, wpływając na wartości moralne i przekształcając je, zwłaszcza wśród francuskiej młodzieży po II wojnie światowej.

Piekło to inni ludzie (Sartre)

Pogłęb swoją wiedzę, czytając: Sartre i egzystencjalizm.

Simone de Beauvoir (1908-1986)

Była francuską filozofką i aktywistką, członkinią grupy egzystencjalistycznych intelektualistów, która wykorzystała ten nurt myślowy do obrony nowego spojrzenia na kobiecą kondycję.

Przypisuje się jej dobrze znaną frazę:

Kobietą się nie rodzi, kobietą się staje.

Aby dowiedzieć się więcej o myślicielce, przeczytaj: Simone de Beauvoir: biografia i główne dzieła