Cerdd O Navio Negreiro gan Castro Alves: dadansoddiad ac ystyr

Cerdd gan Castro Alves yw O Navio Negreiro sy'n cyfuno cerdd epig wych o'r enw Os Escravos.

Ysgrifenwyd yn 1870 yn ninas São Paulo, mae'r Farddoniaeth yn adrodd y sefyllfa a ddioddefwyd gan Affricanwyr a ddioddefodd y fasnach gaethweision ar deithiau llongau o Affrica i Brasil. Fe'i rhennir yn chwe rhan gyda mesuriadau amrywiol.

O Navio Negreiro: dadansoddiad

Cerdd wedi'i rhannu'n chwe rhan yw O Navio Negreiro a i'w gael o fewn y gwaith Os Escravos . Mae ei fesuryddion yn amrywiol ac yn dilyn y thema sy'n dilyn yn y testun. Rhydd hyn effaith i farddoniaeth undod rhwng ffurf a chynnwys.

Rhan gyntaf

Yr awyr a'r môr fel anfeidrol sy'n dod yn agos oherwydd y lliw glas a'r gofod helaeth yw'r mannau canolog barddoniaeth. Yng nghanol yr anfeidroldeb hwn mae'r cwch, sy'n hwylio gyda'r gwynt a chydag ymdrech dynion llosg yr haul.

Hapus iawn yw'r sawl a all, ar yr awr hon,

Deimlo o'r panel hwn y mawredd!

Isod — y môr uwch ben — y ffurfafen...

Ac yn y môr a'r awyr — yr anfarwoldeb!

Mae'r bardd yn sylwi ar yr olygfa hon gyda chariad a chariad. gyda cydymdeimlad a'r farddonol groesi y cwch. Mae eisiau nesau at y llong sy'n croesi'r môr, ond mae'r llong yn ffoi rhag y llenor.

Ail ran

Mae'r bardd yn dechrau meddwl tybed pa genedl yw'r cwch hwnnw sy'n mynd ar y moroedd mawr. Ond mewn gwirionedd, nid yw'n gwneud llawer o wahaniaeth. pob llong i mewnO'r rownd wych mae'r sarff

Yn gwneud troellau gwyllt...

Fel breuddwyd Dantesque mae'r cysgodion yn hedfan!...

Sgrechfeydd, gwaeau, melltithion, gweddïau atseinio!

A Satan yn chwerthin!...

V

Arglwydd Dduw y truenus!

Dywedwch wrthyf, Arglwydd Dduw!

Mr>Os yw'n wallgofrwydd... os yw'n wir

Cymaint o arswyd cyn y nefoedd?!

O môr, pam na wnewch chi ddileu

Gyda sbwng eich tonnau

O'ch mantell mae'r niwl hwn?...

Sêr! nosweithiau! stormydd!

Rholiwch o'r anferthol!

Sgubo'r moroedd, teiffwn!

Pwy ydy'r trueni yma

Na chân nhw ddod o hyd ynoch chi

Mwy na chwerthin tawel y dyrfa

Beth sy'n cyffroi cynddaredd y dienyddiwr?

Pwy ydyn nhw? Os yw'r seren yn dawel,

Os yw'r don frysiog yn llithro i ffwrdd

Fel cynorthwy-ydd fflyd,

Yn wynebu'r nos ddryslyd...

Dwedwch- O chwi, Muse llym,

Plant yr anialwch ydynt,

Lle mae'r ddaear yn arddel y goleuni.

Lle maen nhw'n byw yn y maes agored

Llwyth y gwŷr noeth...

Nhw yw'r rhyfelwyr beiddgar

Pwy gyda'r teigrod brith

Ymladd mewn unigedd.

Ddoe syml, cryf, dewr.

Heddiw caethweision truenus,

Heb olau, heb aer, heb reswm. . .

Merched druenus ydynt,

Fel yr oedd Hagar hefyd.

Mor sychedig, drylliedig,

O bell... pell y deuant. ..

Cario â chamau llugoer,

Plant a gefynnau yn eu breichiau,

Yn yr enaid — dagrau a dedwyddwch...

Fel Agar dioddefaintcymaint,

Fel y llefrith i lefain

Rhaid iddyn nhw ei roi i Ismael.

Yno yn y tywod di-ben-draw,

O'r coed palmwydd yn y wlad,

Ganwyd plant hardd,

Roedd merched addfwyn yn byw...

Mae'r garafan yn mynd heibio un diwrnod,

Pan fo'r wyryf yn y cwt

Sgism y nos yn y llenni ...

... Ffarwel, O gwt mynydd,

... Ffarwel, cledrau'r ffynnon!...

... Hwyl fawr, caru... hwyl fawr!...

Yna, ehangder y tywod...

Yna, y cefnfor o lwch.

Yna, y gorwel aruthrol

Anialwch... anialdir yn unig...

A newyn, blinder, syched...

Alas! Mor anffodus ei fod yn ildio,

A chwympo rhag atgyfodi eto!...

Daw lle yn wag yn y carchar,

Ond y jacal ar y tywod

Canfod corff i gnoi arno.

Ddoe Sierra Leone,

Y rhyfel, helfa'r llew,

Y cwsg segur

Dan bebyll eangder!

Heddiw... y dalfa ddu, ddofn,

Heintus, gyfyng, fudr,

Cael pla ar jagwar. ..

A chwsg yn cael ei dorri bob amser

Trwy gipio person ymadawedig,

A thal corff dros y bwrdd...

Ddoe llawn rhyddid,

Yr ewyllys am rym...

Heddiw... uchder drygioni,

Ddim hyd yn oed yn rhydd i farw. .

Mae'r un gadwyn yn eu rhwymo

— sarff haearnaidd, dywyll —

Yn edafedd caethwasiaeth.

A thrwy hynny yn gwatwar marwolaeth,

Dawnsio'r fintai lugubrious

I sain yr lash... Irrision!...

Arglwydd Dduw y truenus!

Dywed wrthyf, ArglwyddDduw,

Os ydw i'n hudolus... neu os ydy'n wir

Cymaint o arswyd cyn y nefoedd?!...

O môr, pam ddim ydych chi'n dileu

Fel sbwng eich tonnau

Y niwl hwn o'ch mantell?

Sêr! nosweithiau! stormydd!

Rholiwch o'r anferthol!

Sgubo'r moroedd, teiffŵn! ...

VI

Mae yna bobl y mae'r faner yn eu rhoi ar fenthyg

I orchuddio cymaint o anfarwoldeb a llwfrdra!...

A gadewch iddo trawsnewid ei hun yn y parti hwn

I mewn i glogyn amhur o bacchante oer!...

Fy Nuw! fy Nuw! ond pa faner yw hon,

Pa anwiredd yng ngolau nyth y frân?

Distawrwydd. Musa... yn crio, ac yn crio cymaint

Boed i'r pafiliwn gael ei olchi yn eich dagrau! ...

Auriverde baner fy ngwlad,

Fod yr awel Brasil yn cusanu ac yn siglo,

Safon fod golau'r haul yn amgau

A'r addewidion dwyfol o obaith...

Chi, rhag rhyddid ar ôl y rhyfel,

A godwyd gan yr arwyr ar y waywffon

Cyn iddynt dy dorri mewn brwydr,<3

Eich bod yn gwasanaethu pobl mewn amdo!...

Marwolaeth erchyll sy'n gwasgu'r meddwl!

Diffodd yr awr hon y frig fudr

Y llwybr a agorodd Columbus yn y tonnau,

Fel iris yn y dwr dwfn!

Ond mae'n rhy waradwyddus! ... O'r pla ethereal

Codwch, arwyr y Byd Newydd!

Andrada! tynnwch y faner honno o'r awyr!

Columbus! caewch ddrws eich moroedd!

Gweler hefyd

Beth mae man geni'r nauta o bwys,

Lle mae ei fab, ble yw ei gartref?

Mae'n caru diweddeb yr adnod

Mae'r hen fôr yn ei ddysgu!

Can! bod marwolaeth yn ddwyfol!

Mae'r frig yn gleidio i'r daggerboard

Fel dolffin cyflym.

Ynglwm wrth y mast mizzen

Tonnau baner dymunol

Y swyddi gweigion y mae'n eu gadael ar ôl.

Trydedd ran

Drwy lygaid yr Albatros, mae'r bardd yn llwyddo i fynd at y llong a sylwi ar yr hyn sy'n digwydd yno. Er mawr syndod iddo, nid hiraeth na barddoniaeth yw'r gân, ond cân angladdol ac y mae'r hyn a welwch ar y llong yn ddrwg.

Disgyn o'r gofod aruthrol, Eryr y cefnfor!

I lawr ymhellach... hyd yn oed ymhellach... ni all edrych yn ddynol

Fel eich un chi yn plymio i'r brig hedfan!

Ond beth welaf yno... Am lun o chwerwder!

Cân angladd yw hi! ... Pa ffigurau truenus! ...

Am olygfa waradwyddus a ffiaidd... Fy Nuw! Fy Nuw! Am arswyd!

Pedwerydd rhan

Disgrifia'r bardd yr olygfa erchyll sy'n digwydd ar ddec y llong: torf o bobl dduon, yn wragedd, yn hen bobl ac yn blant, i gyd ynghlwm wrth gilydd, dawns tra yn cael eu chwipio gan y morwyr. Mae'r disgrifiad yn hir, yn cynnwys chwe phennill.

Y prif ddelweddau yw'r rhai o'r heyrn yn gwichian yn ffurfio math o gerddoriaeth a cherddorfamorwyr yn chwipio caethweision. Mae’r berthynas rhwng cerddoriaeth a dawns ag artaith a dioddefaint yn rhoi gwefr farddonol fawr i’r disgrifiad o’r olygfa. Yn y diwedd, Satan ei hun sy'n chwerthin am ben y ddawns anarferol, fel pe bai'n sioe arswyd a wnaed i'r diafol.

Ac o'r rownd wych mae'r sarff

Yn gwneud troellau gwyllt...

Fel breuddwyd Danteseg mae'r cysgodion yn hedfan!...

Gwichian, gwae, melltithion , gweddïau yn atseinio!

A Satan yn chwerthin!...

Pumed ran

Y bardd yn dangos ei ddig wrth y caethlong ac yn gweddïo ar Dduw a chynddaredd y môr i stopio gadewch i'r gwaradwydd hwn ddod i ben. Mae'r pennill cyntaf yn cael ei ailadrodd ar y diwedd, fel petai'r cais yn cael ei atgyfnerthu gan y bardd.

Arglwydd Dduw y truenus!

Dywed wrthyf, Arglwydd Dduw,

Os Rwy'n delirium... neu a yw'n wir

Cymaint o arswyd cyn y nefoedd?!...

O môr, pam na wnewch chi ddileu

Gyda'r sbwng o'ch tonnau

O'ch mantell mae'r niwl hwn?

Sêr! nosweithiau! stormydd!

Rholiwch o'r anferthol!

Sgubo'r moroedd, teiffŵn! ...

Yng nghanol y bumed ran, mae delweddau o ryddid ar gyfandir Affrica yn gymysg â charchar ar y llong gaethweision. Mae noson dywyll, agored y savannah yn troi'n islawr tywyll, yn llawn afiechyd a marwolaeth. Disgrifir amodau annynol cludo caethweision yn farddonol , gan amlygu'r dad-ddyneiddio

Chweched rhan

Gofynna’r bardd pa faner a godwyd ar y llong honno sy’n gyfrifol am farbariaeth o’r fath. Mae'n ailddechrau ail ran y gerdd. Os nad oedd y faner o'r blaen yn bwysig, gan mai'r hyn a glywyd oedd barddoniaeth a chân, yn awr mae'n hanfodol yn wyneb y dioddefaint y mae'r llong yn ei gario.

Yr hyn a welwch wedi'i chodi yw baner Brasil, mamwlad o'r bardd. Mae'r teimlad o siom yn wych, mae'n amlygu rhinweddau eich gwlad, y frwydr dros ryddid a'r holl obaith sy'n byw yn y genedl ac sydd bellach yn cael ei llychwino gan y fasnach gaethweision.

Baner Auriverde fy ngwlad,

Fod yr awel Brasil yn cusanu a siglo,

Baner mae golau'r haul yn ei hamgáu

A addewidion dwyfol gobaith...

Chi, o ryddid ar ôl y rhyfel,

A godwyd gan yr arwyr ar y waywffon

Cyn iddynt dorri chi mewn brwydr,

A wasanaethodd bobl o mortalha!...

Ystyr

Naratif byr am y fasnach gaethweision rhwng Affrica a Brasil yw cerdd Castro Alves. Saif yr elfen farddonol yn y delweddau a'r trosiadau a geir drwy'r gerdd, yn enwedig yn y bedwaredd ran, lle disgrifir artaith y caethweision.

Mae harddwch ac anfeidredd y môr a'r awyr ynrhoi trefn ar y barbariaeth a'r diffyg rhyddid yng ngafael y caethlong. Fel pe bai holl harddwch y cefnfor yn anghydnaws â'r tywyllwch sy'n cymryd lle ar y llong. Un o nodweddion y gerdd yw cyffredinoliaeth. Pan wneir teithio ar gyfer antur neu fasnach, nid yw baneri a chenhedloedd yn bwysig. Dim ond pan fo pwrpas mordwyo yn greulon y dônt yn berthnasol.

Nid yw beirniadaeth y gaethfasnach yn amharu ar wladgarwch y bardd. Eich gwladgarwch chi sy'n arwain at feirniadaeth. Mae ei weledigaeth o Brasil fel lle o ryddid a'r dyfodol yn anghydnaws â chaethwasiaeth. Er ei fod yn rhyddfrydwr, ni adawodd Castro Alves grefydd o'r neilltu, gan alw ar Dduw am ymyrraeth ddwyfol yn y fasnach gaethweision.

Castro Alves a'r drydedd genhedlaeth ramantus

Castro Alves yw un o beirdd mwyaf y drydedd genhedlaeth ramantus, a elwir hefyd yn genhedlaeth y Condor. Yn cael ei adnabod fel yr "unig fardd cymdeithasol ym Mrasil", enillodd ei waith enwogrwydd a chydnabyddiaeth gan feirniaid. Ei brif lyfr, Floating foams , oedd yr unig un a gyhoeddwyd tra oedd yn fyw ac a fu'n gyfrifol am achub ei weithiau eraill.

Wedi'i ysbrydoli gan farddoniaeth Victor Hugo, cymerodd Castro Alves ran yn materion cymdeithasol, yn ymwneud yn bennaf â chaethwasiaeth. Enillodd y frwydr yn erbyn y system gaethweision y llysenw "Bardd Caethweision" i'r awdur. Meddwl Rhyddfrydol ar ddiwedd y 19eg ganrif a'rBu'r mudiad diddymwyr hefyd yn ddylanwadau mawr i'r bardd.

Y mudiad diddymwyr

Ymudiad yn erbyn caethwasiaeth a'r fasnach gaethweision a ddeilliodd o feddwl yr Oleuedigaeth oedd diddymiad. Yn gymdeithasol, roedd y mater yn ymwneud â'r datganiad cyffredinol o hawliau dynion. Meddwl oedd yn gyfrifol am y cysyniadau newydd o ryddid a chydraddoldeb oedd yr Oleuedigaeth, a arweiniodd at rai o chwyldroadau pwysicaf y 19eg ganrif. Yn ogystal â'r chwyldro cymdeithasol, newidiodd datblygiad diwydiannu hefyd farn economi'r byd.

Nid oedd caethweision yn ddefnyddwyr ac roedd cynhyrchu diwydiannol yn y ddinas yn cynhyrchu mwy o gyfoeth na chynhyrchu caethweision ar blanhigfeydd. I ddiwydiannau, roedd caethweision yn ddarpar ddefnyddwyr petaent yn dod yn rhydd, a dyma oedd un o'r cymhellion economaidd i'r mudiad diddymwyr.

Cerdd O Navio Negreiro cyflawn

I

'Rydym yng nghanol y môr... Yn wallgof yn y gofod

Golau'r lleuad yn chwarae — glöyn byw euraidd;

A'r tonnau ar ôl iddo redeg... yn blino

Fel tyrfa o fabanod aflonydd.

'Rydym yng nghanol y môr... O'r ffurfafen

Mae'r sêr yn llamu fel ewyn aur...

Mae'r môr yn cyfnewid yn goleuo'r ardentias,

— Consserau'r hylif trysor...

'Rydym yng nghanol y môr... Dau anfeidrol<3

Yno cyfarfyddant mewn cofleidiad gwallgof,

Glas, euraidd, tawel, aruchel...

Pa un o'r ddau yw'r awyr?pa gefnfor?...

'Rydym yng nghanol y môr. . . Rhyddhau'r hwyliau

Wrth wres uchel awelon y môr,

Rhedeg yr hwylio i flodyn y moroedd,

Fel gwenoliaid yn pori'r don...

O ble wyt ti'n dod? ble ti'n mynd? O longau crwydrol

Pwy a wyr i ba gyfeiriad y mae gofod mor helaeth?

Yn y sahara hwn mae'r cyrs yn codi'r llwch,

Gallop, hedfan, ond heb adael unrhyw olion. 3>

Hapus iawn pwy all yno ar yr awr hon

Teimlwch fawredd y panel hwn!

Isod — y môr uwch ben — y ffurfafen...

A yn y môr ac yn yr awyr — yr anferthedd!

O! pa harmoni melys mae'r awel yn ei roi i mi!

Pa gerddoriaeth feddal sy'n swnio yn y pellter!

Fy Nuw! mor aruchel yw cân ar dân

Ar y tonnau diddiwedd yn arnofio'n ddibwrpas!

Dynion y môr! O forwyr anghwrtais,

Wedi'u tostio gan haul y pedwar byd!

Plant roedd y storm wedi magu

Yng nghrud y llynnoedd dyfnion hyn!

Arhoswch! aros! gad i mi yfed

Y farddoniaeth wyllt, rydd hon

Gerddorfa — dyma'r môr, Sy'n rhuo ar hyd y bryn,

A'r gwynt, sy'n chwibanu yn y tannau...

................................................... ......................................

Pam ydych chi'n rhedeg i ffwrdd felly, cwch cyflym?

Pam wyt ti'n rhedeg i ffwrdd oddi wrth y bardd ofnus?

O! Hoffwn pe bawn i'n gallu mynd gyda chi ar y felin draed

Pa mor debyg yw hi yn y môr — comed aur!

Albatros! Albatros! eryr y cefnfor,

Chi sy'n cysgu o'r cymylau ymhlith y gasa,

Ysgydwch eich plu, Lefiathan y gofod,

Albatros!Albatros! rho'r adenydd hyn i mi.

II

Beth sydd ots gan y nauta am y crud,

Ble mae ei fab, pa le mae ei gartref?

Does mae'n caru diweddeb yr adnod

Beth mae'r hen fôr yn ei ddysgu iddo!

Can! bod marwolaeth yn ddwyfol!

Mae'r frig yn gleidio i'r daggerboard

Fel dolffin cyflym.

Ynglwm wrth y mast mizzen

Tonnau baner dymunol

Y swyddi gweigion y mae'n eu gadael ar ôl.

O'r Sbaeneg y siantiau

Yn siglo â languor,

Cofiwch y merched tywyll,

Yr Andalusiaid yn blodeuo!

O'r Eidal mae'r mab anfoddog

Yn canu'n cysgu Fenis,

— Gwlad cariad a brad,

Neu'r gagendor yn ei glin

Cofiwch adnodau Tasso,

Gan lafa’r llosgfynydd!

Y Sais — morwr oer,

A gafodd ar ei eni yn y môr ,

(Gan mai llong yw Lloegr,

Fod Duw wedi ei hangori ym Mancha),

Rijo yn canu gogoniannau mamwlad,

Cofio, balch, straeon

Gan Nelson ac Aboukir.. .

Y Ffrancwyr — rhagordeiniedig —

Canu rhwyfau'r gorffennol

A rhwyfau'r dyfodol!<3

Y rhwyfau Morwyr Hellenig,

Pa'r don Ïonaidd a greodd,

Môr-ladron rheibus hardd

O'r môr y torrodd Ulysses,

Dynion a gerfiodd Phidias,

Aent i ganu ar noson glir

Adnodau y griddfanodd Homer...

Nautas o bob gwlad,

Ti a wyddoch sut i ddod o hyd iddynt yn y gwagleoedd

Melodïau'r nefoedd! ...

III

Disgyn o wagle aruthrol, O eryr y cefnfor!

Disgyn ymhellach... ymhellach fyth... ni allwch edrychdynol

Fel eich un chi yn plymio i mewn i'r brig hedfan!

Ond beth welaf yno... Am lun o chwerwder!

Cân angladd yw hi! ... Pa ffigurau truenus! ...

Am olygfa waradwyddus a ffiaidd... Fy Nuw! Fy Nuw! Dyna arswyd!

IV

Breuddwyd Dantesaidd oedd hi... y dec

Bod y goleuadau'n cochi'r llewyrch.

Ymdrochi mewn gwaed.

Clink o heyrn... snap o lash...

Llengoedd o ddynion yn ddu fel y nos,

Dawnsio erchyll...

Du merched, wedi eu crogi o'u tits

Plant tenau, y mae eu cegau duon

Dŵr gwaed eu mamau:

Merched eraill, ond yn noeth ac wedi rhyfeddu,

Yn y corwynt bwganod yn llusgo,

Yn ofer awydd a galar!

A’r gerddorfa eironig, lem yn chwerthin...

A’r sarff o’r rownd wych<3

Mae'n gwneud troellau doudas ...

Os bydd yr hen ŵr yn chwerthin, os bydd yn llithro ar y ddaear,

Clywir sgrechian... mae'r chwip yn hollti.

A hwy a ehedant fwyfwy...

Wedi eu dal mewn dolennau un gadwyn,

Y dyrfa newynog yn ymbalfalu,

Ac yn wylo ac yn dawnsio yno!

Un yn chwerthinllyd gan gynddaredd, un arall yn mynd yn wallgof,

Arall, sy'n merthyrdod yn creulon,

Canu, mae'n cwyno ac yn chwerthin!

Fodd bynnag, mae'r capten yn gorchymyn y symudiad,

Ac ar ol syllu ar yr awyr sy'n agor,

Mor bur dros y môr,

Meddai o'r mwg ymysg y niwl trwchus:

"Siglenwch y chwip yn galed, forwyr!

Gwnewch iddyn nhw ddawnsio'n fwy!..."

Ac mae'r gerddorfa eironig, lem yn chwerthin. . .

Ac