مواد جي جدول
ڪارلوس ڊرمنڊ ڊي اندراڊ کي قومي ادب جي عظيم شاعرن مان هڪ سمجهيو ويندو آهي. هن جي وسيع غزلن جي پيداوار ۾، اسان کي ڪيتريون ئي تخليقون ملن ٿيون جيڪي سماجي موضوعن تي ڌيان ڏين ٿيون، هن جي وقت جي نازڪ تصوير کي ڇڪيندي آهي. هڪ نالو
ڏسو_ پڻ: ڪنڪريٽ شاعري کي سمجهڻ لاءِ 10 نظمجيڪو بپتسما يا نوٽري ۾ منهنجو نه هجي،
هڪ نالو... عجيب.
منهنجي جيڪٽ پيئڻ جي ياد ڏياريندي آهي
ته مان هن زندگيءَ ۾ ڪڏهن به منهنجي وات ۾ نه وڌو آهي.
منهنجي ٽي شرٽ تي، سگريٽ جو برانڊ
مان سگريٽ نه پيئان، اڄ ڏينهن تائين مون تماڪ نه پيئي آهي.
منهنجا جراب پراڊڪٽ جي باري ۾ ڳالهائيندا آهن
جنهن تي مون ڪڏهن به ڪوشش نه ڪئي آهي
پر منهنجي پيرن تائين پهچايو ويو آهي.
منهنجا بوٽ رنگا رنگ اعلان آهنهن ڊگھي عمر واري ڊريسنگ روم مان ڪنهن غير ثابت ٿيل شيءِ جو
منهنجو رومال، منهنجي واچ، منهنجي چاٻي،
منهنجي ٽائي ۽ بيلٽ ۽ برش ۽ ڪمبو،
منهنجو گلاس، منهنجو پيالو،
منهنجو غسل جو توليه ۽ صابڻ،
منهنجو هي، منهنجو اهو،
منهنجي مٿي کان وٺي پيرن جي پيرن تائين ,
پيغام آهن،
ڳالهائڻ وارا اکر،
بصري رڙيون،
آرڊر استعمال ڪريو، بدسلوڪي، ورجائي،
حساب، عادت , urrency,
لازمي،
۽ اھي مون کي سفري اشتهاري ماڻھو بڻائين ٿا،
اشتهار واري معاملي جو غلام.
مان آھيان، مان آھيان فيشن ۾.
فيشن ۾ هئڻ مٺو آهي، جيتوڻيڪ فيشن
منهنجي سڃاڻپ کي رد ڪرڻ آهي،
ان کي هڪ هزار جي بدلي ۾، هاگنگ
سڀ brandsرجسٽرڊ،
سڀ علامتون مارڪيٽ تي آهن.
مان ڪهڙي معصوميت سان ٿيڻ کان استعيفيٰ ڏيان ٿو
مان جيڪو اڳ هوندو هوس ۽ پاڻ کي سڃاڻندو هوس
تنهنڪري ٻين کان مختلف، تنهنڪري مان،
سوچڻ، محسوس ڪرڻ ۽ سپورٽ ڪرڻ وارو
ٻين متنوع ۽ باشعور مخلوقن سان
پنهنجي انساني، ناقابل تسخير حالت بابت.
هاڻي. مان هڪ اشتهار آهيان،
ڪڏهن ڪڏهن فحش يا عجيب،
قومي ٻولي ۾ يا ڪنهن به ٻولي ۾
(ڪنهن به، خاص طور تي).
۽ ان ۾ هن مان خوش آهيان، مان عزت وٺان ٿو
منهنجي منسوخي مان.
مان نه آهيان - ان کي چيڪ ڪريو - معاهدو ٿيل اشتهار.
مان اهو آهيان جيڪو مهرباني ڪري ادا ڪريان ٿو
اشتهار ڪرڻ، وڪڻڻ
بارز، پارٽين، ساحل، پرگولاس، سوئمنگ پول،
۽ مڪمل ڏيک ۾ مان هن کي ڏيکاريان ٿو
گلوبل ليبل جسم تي جيڪو ڇڏي ٿو
جوهر جو لباس ۽ سينڊل ٿيڻ کان
ايترو زنده، آزاد،
ته ڪنهن به فيشن يا رشوت ان تي سمجهوتو نه ڪري.
جتي مون اڇلائي ڇڏيو آهي
منهنجو ذائقو ۽ چونڊڻ جي صلاحيت،
منهنجو تمام ذاتي محاورو،
ته منهنجو آهي ته اهي منهنجي منهن تي عڪس ٿي ويا،
۽ هر اشارو، هر نظر،
منهنجي ڪپڙن جي هر ڪرسي
هڪ جماليات جو خلاصو؟
اڄ مان سلائي آهيان، مان ٺهيل آهيان،
مان هڪ آفاقي انداز ۾ پکڙيل آهيان،
مان پرنٽ جو دڪان ڇڏيان ٿو، گهر نه،
اهي مون کي دريءَ مان ٻاهر ڪڍن ٿا، اهي منهنجي جاءِ ٺاهين ٿا،
>هڪ ڌڙڪندڙ شئي، پر هڪ شئي
جيڪو پاڻ کي ٻين جي نشاني طور پيش ڪري ٿو
جامد، چارج ٿيل شيون.
مان نه هجڻ جو، پر آرٽيڪلصنعتي،
مان عرض ٿو ڪريان ته منهنجو نالو درست ڪيو وڃي.
انسان جو لقب هاڻي مون لاءِ مناسب ناهي.
منهنجو نئون نالو ڪجهه آهي.
ڏسو_ پڻ: لفظ ويني جي معنيٰ ۽ تاريخي حوالو. ودي. لت.مان. شيء آهيان، شيء آهيان.
شاعري جو تجزيو ۽ تفسير Eu، Etiqueta
برازيل جي جديديت جي ٻئي نسل جي غزل جي پيداوار جو حصو ، هي ڊرمنڊ جي نظمن مان هڪ آهي، جيڪو معاصر سماج ۽ ان جي رهڻي ڪهڻي ۽ ڪم ڪرڻ جي طريقن تي ڌيان ڏئي ٿو.
آزاد نظم ۽ روزمرهه جي لفظن جي استعمال ذريعي، نظم حقيقي زندگيءَ ڏانهن رجوع ڪرڻ ۽ ان کي پيش ڪرڻ جي ڪوشش ڪري ٿو، جنهن ۾ پڻ شامل آهن. ستم ظريفي ۽ مذمت جو هڪ لهجو.
عنوان ۾ ئي، ۽ ان سان گڏوگڏ شروعاتي آيتن ۾، اسان سمجهون ٿا ته هي ماڻهو هاڻي پنهنجي نالي سان نه، پر شين جي برانڊن مان سڃاڻي ٿو، جيڪي هو استعمال ڪري ٿو ۽ ڏيکاري ٿو. .
منهنجو نالو منهنجي پتلون تي ٽيپ ڪيو ويو آهي
جيڪو بپتسما يا رجسٽري آفيس ۾ منهنجو ناهي،
هڪ نالو... عجيب.
جيئن ته مان آگاهه ٿي رهيو آهيان، يا هڪ ايپيفيني آهي، هي غزل خود محسوس ڪري ٿو ته هن جي ڪپڙن جي حوالي سان مصنوعات هن ڪڏهن به ڪوشش نه ڪئي آهي ۽ شايد هن کي رسائي به نه هجي. ٻين لفظن ۾، هو انهن شين جي پروموشن ختم ڪري ٿو جن جي هن کي خبر به نه هئي، صرف ان ڪري ته اهي سماجي لحاظ کان قابل قدر آهن.
جي چوڌاري ڏسندي، هو انهن شين جي فهرست ڏئي ٿو جيڪي هن جي آس پاس آهن، جيڪي هو روزانو استعمال ڪري ٿو، ۽ انهن جو هڪ ليبل آهي. يا هڪ برانڊ. آيتون ان ڳالهه کي واضح ڪن ٿيون ته سرمائيدار نظام اسان جي معمولات جي تمام معمولي پهلوئن تي اثر انداز ٿئي ٿو.
هر هڪ جي خواهش، اشتهارهر طرف کان اچي ٿو، "پيغام، / ڳالهائڻ وارا خط، / بصري دانهون" سان جيڪي ماڻهن کي پريشان ڪن ٿا ۽ انهن جي توجه تي قبضو ڪن ٿا.هن سڀني کي منهن ڏيڻ، ڄڻ ته ڏيکاري رهيو آهي ڪجهه حيرت ۾، موضوع تصديق ڪري ٿو ته هو پنهنجي ساٿين جي رجحانات جي پيروي ڪرڻ لاء هڪ "هلندڙ اشتهاري ماڻهو" بڻجي ويو آهي.
مان آهيان، مان فيشن ۾ آهيان.
0> اهو مٺو آهي فيشن ۾ هجي، جيتوڻيڪ رجحانمنهنجي سڃاڻپ کي رد ڪرڻ آهي،
ان ۾ فٽ ٿيڻ، هن کي معلوم ٿئي ٿو ته هن پنهنجو پاڻ کي وڃائي ڇڏيو. فضيلت ۽ ڪنوينشن جي نالي ۾، جيڪي صرف ظاهر تي ڌيان ڏين ٿا، هو پنهنجي وجود کان، پنهنجي روح کان جدا ٿي ويو.
هي غزل خود، جيڪو سڄي دنيا ۽ مختلف دورن جي شهرين جي نمائندگي ڪري سگهي ٿو، انهن طريقن جي باري ۾ عڪاسي ڪري ٿو جن ۾ اسان صارفيت جي ڦڙن ۾ ڦاسي پيا آهيون.
ان کي سمجهڻ کان سواءِ، اسان هن نظام ۾ حصو ڏيون ٿا، ڇاڪاڻ ته اسان محسوس ڪريون ٿا ته اسان جي قيمت يا ڪاميابي کي ثابت ڪرڻ جي ضرورت آهي <1 ذريعي. مادي شين جي نمائش.
اهڙي قسم جي ذهنيت اسان کي اسان جي احساسن ۽ ٻين جي ڏک کي به نظرانداز ڪري سگهي ٿي، اسان جي وڌيڪ انسانيت ۽ حمايت واري پاسي کي رد ڪري ٿي.
مان نه آهيان. - ان کي چيڪ ڪريو - ڀرتي ڪيل اشتهار.
مان اھو آھيان جيڪو پيار سان ادا ڪري ٿو
اشتهار ڏيڻ لاءِ، وڪڻڻ لاءِ
ھڪ طنزيه لهجي سان، موضوع کي وڌيڪ مضبوط ڪري ٿو ته اسان آھيون هن اسڪيم سان معاهدو تڏهن به جڏهن اسان ان مان فائدو حاصل نه ڪري رهيا آهيون، صرف محسوس ڪرڻ لاءِ.
شيون، گھڻا ماڻھو پنھنجي ذات جو خيال رکڻ وساريندا آھن، اھڙي شيءِ جيڪا ”نه فيشن يا رشوت“ کي سمجھوتي يا راند ۾ آڻڻ گھرجي.
اھڙيءَ طرح، غزل خود سوال ڪري ٿو ته ھن کي ڇا ٿيو آھي ۽ ھن اجتماعي شڪل کي پڻ. اداڪاري ۽ سوچ جو، جيڪو مڪمل طور تي بدليل ترجيحات کي ظاهر ڪري ٿو.
معياري ڪرڻ جي مسلسل تحريڪ ۾ گم ٿي ويو، هن کي معلوم ٿئي ٿو ته هن وٽ هاڻي نازڪ روح ناهي، هو هر ڪنهن وانگر ٿي ويو، بغير " ذائقو ۽ چونڊڻ جي صلاحيت.
انسان جو لقب هاڻي مون کي مناسب نه آهي.
منهنجو نئون نالو شيءِ آهي.
انفراديت، يا سڃاڻپ جي احساس کان محروم، هي ماڻهو هن ٺاهه کي ختم ڪندي اعلان ڪري ٿو ته هو هڪ ”شي“ ۾ تبديل ٿي چڪو آهي.
اها پوءِ سرمائيداري جي مڪمل فتح هوندي: اهو انسان جيڪو پيداوار بڻجي ٿو ، جيڪو ڏسي ٿو. پاڻ کي صرف هڪ شئي جي طور تي.
شاعري جي معنيٰ ۽ پيغام
هيءَ ڊرمنڊ جي انهن نظمن مان هڪ آهي جنهن ۾ شاعرانه موضوع پنهنجي دنيا جي نظرن جو اظهار ڪري ٿو. هوشيار ۽ مصروف نظر جو مالڪ، هو انهن اثرن تي تبصرو ڪري ٿو جيڪي سرمائيدارانه منطق شهرين ۾ پيدا ڪري ٿي.
هڪ حقيقت جنهن ۾ اسين سڀ مستقل مقابلي ۾ رهون ٿا، ۽ جنهن ۾ اسان جي قيمت پئسن ۽ شين جي ذريعي ثابت ٿئي ٿي. عيش و عشرت، ختم ٿي وڃي ٿو فروغ ڏئي بي انسانيت .
ميڊيا جي ذريعي، اسان کي اضافو ڪيل واپرائڻ ڏانهن راغب ڪيو وڃي ٿو، ڄڻ ته خوشي ڳولڻ جو اهو ئي واحد طريقو آهي. تدريجي طور تي، جي”هجڻ“ ”هئڻ“ سان اوورليپ ٿئي ٿي ۽ اسان سڀ کان اهم شيءِ ڇڏي ڏيون ٿا: جيڪا خريد نه ٿي ڪري سگهجي، جيڪا انمول آهي.
هيٺ، مصنف پاولو آٽران جي پڙهيل نظم کي ٻڌو:
I, Label - Carlos Drummond de Andrade by Paulo AutranCarlos Drummond de Andrade جي باري ۾
20 صدي جو عظيم برازيل شاعر سڏيو وڃي ٿو، ڪارلوس ڊرمنڊ ڊي اندراڊ (1902 - 1987) هڪ بنيادي ليکڪ آهي. اسان جو ادبي پينوراما.
ماڊرنسٽ گذريل نسلن جي مختلف فارمولين ۽ غزلن جي روايتن کي رد ڪري، پنهنجي آيتن ۾ وڏن شهرن جي روزمره جي زندگي ۽ معمولات جو ترجمو ڪيو. يادگيريون ۽ اڪيلائي، هن جون سٽون سياسي ۽ سماجي تبصرن سان به ڀريون پيون آهن، جنهن ۾ هن جي زندگي هئي.
جيڪڏهن توهان کي شاعر پسند آهي ته اهو موقعو پڻ وٺو:
