INHOUDSOPGAWE
Nou (sal jy sê) hoor sterre behoort tot die versameling sonnette Via Láctea wat op sy beurt in die debuutboek van die Brasiliaanse skrywer Olavo Bilac ingesluit is.
Die sonnet is die XIII-nommer van Via Láctea en het ingewy as die bekendste deel van die bloemlesing getiteld Poesias , gepubliseer in 1888.
Bilac se verse is 'n tipiese voorbeeld van Parnassiaanse liriek.
Nou sal jy sê hoor sterre volledig
Nou (sal jy sê) hoor sterre! Reg
Jy het jou sinne verloor!" En ek sal jou egter sê,
Dat, om hulle te hoor, word ek dikwels wakker
En maak die vensters oop, bleek met verbasing ...
En ons het die hele nag gesels, terwyl
Die Melkweg, soos 'n oop afdak,
fonkel. Ek huil,
Sien ook: Die legende van die weerwolf en sy kulturele voorstelling in Brasiliëek Ek soek hulle steeds in die verlate lug.
Jy sal nou sê: "Mal vriend!
Watter gesprekke met hulle? Watter sin
Doen wat hulle sê, wanneer hulle by jou is?"
En ek sal vir jou sê: "Hou daarvan om hulle te verstaan!
Want net diegene wat liefhet kan gehoor het
In staat om sterre te hoor en te verstaan.
Analise
Nou (jy sal sê) hoor sterre is sonnet nommer XIII van die versameling van sonnette Melkweg . In die boek Poësie word Melkweg tussen Panoplias en Sarças de Fogo gevind.
Daar word gesê dat die tema van liefde, die inspirerende leuse van Bilac se verse, die resultaat was van die passie wat die digter vir die digteres Amélia de gehad het.Oliveira (1868-1945), suster van Alberto de Oliveira (1857-1937).
Die passievolle verse toon die geneentheid van 'n nuutverliefde wat met die sterre in gesprek tree. Wie dit hoor, beskuldig die liriese self van dagdroom:
Nou (sal jy sê) hoor sterre! Reg, jy het jou sinne verloor!”
Die liriekskrywer gee nie om oor die beskuldiging nie en onderstreep selfs sy behoefte om met die sterre te praat, selfs om die vensters oop te laat om hulle beter te hoor. Die gesprek met die sterre is lank, dit strek tot in die nag:
En ons praat die hele nag lank, terwyl
Die Melkweg, soos 'n oop afdak,
Frankie
Harterigheid verskyn wanneer die son opkom en dit word onmoontlik om hulle te sien. Die minnaar onttrek dan in sy hartseer en angs, en wag dat die nag weer val.
In die middel van die gedig word aanhalingstekens ingevoeg om die teenwoordigheid van die gespreksgenoot aan te dui, wat hom weer daarvan beskuldig dat hy van die werklikheid ontkoppel om met die sterre te praat. Die liriek gee dan 'n volledige antwoord terug:
En ek sal vir jou sê: "Hou daarvan om hulle te verstaan!
Vir slegs diegene wat liefhet, kan gehoor het
In staat om te hoor en sterre verstaan.
Terwyl dit spreek van 'n bepaalde gevoel - die betowering wat deur die geliefde veroorsaak word, die gevoel van verlief raak - is die gedig op 'n universele wyse saamgestel, om die ore van almal te bereik wat reeds in so 'n toestand gevoel.
Dit gaan dus oor ewige verse, wathulle verloor nie hul geldigheid nie, want hulle beeld tipies menslike en egte gevoelens uit, onafhanklik van enige tyd en plek.
Die geliefde waarna verwys word in die verse van Nou (sal jy sê) hoor sterre word nie genoem nie, nie eers ons ken enige van sy fisiese kenmerke nie.
Die liefde wat deur die digter gesing word, ontvang erfenis van neoklassieke selfbeheersing, 'n opposisie teen die vermorste romantiese sentimentaliteit van weleer.
In formele terme, volg Bilac as 'n tipiese verteenwoordiger van Parnassianisme 'n formele en stilistiese strengheid. Die rympie is op sy beurt in Via Láctea aanwesig.
Poësie opgesê
"Via-láctea" - Olavo BilacLees Via Láctea volledig
Die verse van Via Láctea is beskikbaar vir gratis aflaai in PDF-formaat.
Wie was Olavo Bilac
Olavo Braz Martins dos Guimarães Bilac wat in literêre kringe net bekend staan as Olavo Bilac is op 16 Desember 1865 in Rio de Janeiro gebore en is op 28 Desember 1918 in dieselfde stad oorlede, 53 jaar oud.
In 1881 het hy die Geneeskundekursus betree onder invloed van vader, wat 'n dokter en het in die weermag gedien tydens die oorlog in Paraguay. Bilac het egter uiteindelik die kursus in die vierde jaar van die kollege verlaat en sy tyd begin belê om met letterkunde en joernalistiek te werk.
In 1883, vyf jaar voor die bekendstelling van die boek Poesias , het Olavo Bilac sy eerste gedigte in die koerant gepubliseervan studente aan die Fakulteit Geneeskunde in Rio de Janeiro. Die volgende jaar is sy sonnet Neto in die koerant Gazeta de Notícias gepubliseer. Van toe af het Bilac daarin geslaag om verskeie verse in streeks- en nasionale tydskrifte te publiseer.
In 1885 het die digter met Amélia begin uitgaan, wat 'n inspirasie vir sy liefdesverse was. Die seun was ook redelik suksesvol in sy artistieke lewe, gedurende die eerste twee dekades van die 20ste eeu is sy sonnette wyd in soirées en literêre salonne voorgedra.
Bilac se poëtiese werk pas in die parnassianisme, maar die Die skrywer het daarop aangedring dat sy verse basters was en Franse tradisie met 'n Lusitaanse aanslag vermeng het.
Olavo Bilac was een van die stigters van die Brasiliaanse Letterkundeakademie (ABL) en het leerstoel no. 15, wie se beskermheer Gonçalves Dias is.
'n Nuuskierigheid: die digter was die skrywer van die lirieke van die Volkslied vir die vlag.
Sien ook: Acotar: die regte volgorde om die reeks te lees
Portret van Olavo Bilac.
'n Poëtiese werk van Olavo Bilac bring die volgende publikasies saam:
- Poësie , 1888
- Kronieke en romans , 1894
- Sagres , 1898
- Kritiek en fantasie , 1904
- Kindergedigte , 1904
- Literêre Konferensies , 1906
- Treatise on Versification , with Guimarães Passos, 1910
- Dictionary of Rhymes , 1913
- Ironie en jammerte , 1916
- Middag , 1919
Sien ook
