Sonet Ora direis ouvir estrelas autorstwa Olavo Bilaca: analiza wiersza

Teraz (powiesz) usłysz gwiazdy należy do zbioru sonetów Droga Mleczna który z kolei został umieszczony w debiutanckiej książce brazylijskiego pisarza Olavo Bilaca.

Sonet ma numer XIII Droga Mleczna i stał się najsłynniejszą częścią antologii zatytułowanej Poezje opublikowany w 1888 roku.

Wiersze Bilaca są typowym przykładem parnasistowskiego liryzmu.

Teraz powiesz słuchaj gwiazd w pełni

Teraz (powiesz) usłysz gwiazdy! Racja

Postradałeś zmysły!" i powiem ci jednak,

Aby je usłyszeć, często się budzę

Otwieram okna, blady ze zdumienia...

I rozmawialiśmy całą noc, podczas gdy

Droga Mleczna, jak otwarte pallium,

Iskrzy się, a wraz z nadejściem słońca, tęsknota i płacz,

Wciąż szukam ich na pustynnym niebie.

Powiesz teraz: "Ty głupi przyjacielu!

Jakie rozmowy z nimi, jaki sens

Czy wiesz, co mówią, gdy są z tobą?".

A ja ci powiem: "Kochaj ich rozumieć!

Bo tylko ci, którzy kochają, mogą usłyszeć

Potrafi słyszeć i rozumieć gwiazdy.

Analiza

Teraz (powiesz) usłysz gwiazdy jest sonetem numer XIII ze zbioru sonetów Droga Mleczna W książce Poezje , Droga Mleczna jest pomiędzy Panoply e Brambles of fire.

Mówi się, że temat miłości, który zainspirował wiersze Bilaca, był owocem pasji poety do poetki Amélii de Oliveiry (1868-1945), siostry Alberto de Oliveiry (1857-1937).

Pełne pasji wersy ujawniają uczucie świeżo zakochanego, który dialoguje z gwiazdami. Ci, którzy słuchają, oskarżają eu-lyric o marzenia na jawie:

Teraz (powiesz) usłysz gwiazdy! Z pewnością postradałeś zmysły!".

Eu-lyric nie przejmuje się oskarżeniami, a nawet podkreśla swoją potrzebę rozmowy z gwiazdami, zostawiając nawet otwarte okna, aby lepiej je słyszeć. Rozmowa z gwiazdami trwa długo, przedłużając się do nocy:

I rozmawialiśmy całą noc, podczas gdy

Droga Mleczna, jak otwarte pallium,

Scintilla.

Smutek pojawia się, gdy wschodzi słońce i nie można ich zobaczyć. Kochanek wycofuje się wtedy w swój smutek i agonię, czekając, aż znów zapadnie noc.

W połowie wiersza cudzysłów zostaje wstawiony, aby wskazać obecność rozmówcy, który ponownie oskarża go o oderwanie się od rzeczywistości w celu rozmowy z gwiazdami. Liryk następnie zwraca pełną odpowiedź:

A ja ci powiem: "Kochaj ich rozumieć!

Bo tylko ci, którzy kochają, mogą usłyszeć

Potrafi słyszeć i rozumieć gwiazdy.

Jednocześnie opowiadając o konkretnym uczuciu - zauroczeniu wywołanym przez ukochaną, uczuciu zakochania - wiersz skonstruowany jest w sposób uniwersalny, tak by dotrzeć do uszu każdego, kto kiedykolwiek czuł się w takim stanie.

Są to zatem wieczne wersety, które nigdy nie tracą na ważności, ponieważ przedstawiają uczucia, które są typowo ludzkie i prawdziwe, niezależne od czasu i miejsca.

Ukochany, o którym mowa w wersetach Teraz (powiesz) usłysz gwiazdy nie została nazwana, nie znamy też żadnych jej cech fizycznych.

Miłość wyśpiewywana przez poetę otrzymuje dziedzictwo neoklasycznej powściągliwości, będącej opozycją do wylewnego romantycznego sentymentalizmu minionych lat.

Pod względem formalnym Bilac jako typowy przedstawiciel parnasizmu przestrzega rygoru formalnego i stylistycznego. Rym z kolei jest obecny w Via Láctea.

Poezja recytowana

Czytaj Droga Mleczna w pełni

Wersety Droga Mleczna są dostępne do bezpłatnego pobrania w formacie PDF.

Kim był Olavo Bilac

Olavo Braz Martins dos Guimarães Bilac, znany w kręgach literackich wyłącznie jako Olavo Bilac, urodził się 16 grudnia 1865 r. w Rio de Janeiro i zmarł w tym samym mieście 28 grudnia 1918 r. w wieku 53 lat.

W 1881 r. rozpoczął studia medyczne pod wpływem swojego ojca, który był lekarzem i służył w armii podczas wojny w Paragwaju. Bilac zrezygnował jednak z kursu na czwartym roku studiów i zaczął poświęcać swój czas pracy w literaturze i dziennikarstwie.

W 1883 roku, pięć lat przed premierą książki Poezje W następnym roku Olavo Bilac opublikował swoje pierwsze wiersze w gazecie studenckiej Wydziału Medycyny w Rio de Janeiro. Neto został opublikowany w gazecie News Gazette Od tego momentu Bilacowi udało się opublikować kilka wierszy w regionalnych i krajowych periodykach.

W 1885 roku poeta zaczął spotykać się z Amelią, która była inspiracją dla jego wierszy miłosnych. Chłopiec odniósł również spory sukces w życiu artystycznym, w pierwszych dwóch dekadach XX wieku jego sonety były szeroko recytowane na wieczorach literackich i salonach.

Twórczość poetycka Bilaca wpisuje się w parnasizm, ale autor zadbał o to, by jego wiersze były hybrydami, łączącymi francuską tradycję z luzytańską nutą.

Olavo Bilac był jednym z założycieli Brazylijskiej Akademii Literatury (ABL) i stworzył katedrę nr 15, której patronem jest Gonçalves Dias.

Ciekawostka: poeta był autorem słów Hymnu do Flagi.

Portret Olavo Bilaca.

Twórczość poetycka Olavo Bilaca obejmuje następujące publikacje:

• Poezje , 1888
• Kroniki i nowele , 1894
• Sagres , 1898
• Krytyka i fantastyka , 1904
• Poezja dla dzieci , 1904
• Konferencje literackie , 1906
• Traktat o wersyfikacji z Guimarães Passos, 1910 r.
• Słownik rymów , 1913
• Ironia i litość , 1916
• Popołudnie , 1919

Poznaj również