Як Sem-Razões do Amor, Драммонд (аналіз верша)

Гэты перыяд яго лірыкі, які тэарэтыкі называюць «фазай памяці», у значнай ступені засяроджаны на ўспамінах аўтара. Такім чынам, яго словы ў канчатковым выніку перакладаюць своеасаблівы баланс, які ён робіць пра жыццё, пералічваючы высновы (і новыя сумневы), да якіх ён прыйшоў.

Пра Карласа Драммонда дэ Андрадэ

Карлас Драммонда дэ Андрадэ (31 кастрычніка 1902 г. – 17 жніўня 1987 г.) прызнаны найвялікшым нацыянальным паэтам ХХ ст. Адзін з галоўных дзеячаў другой фазы бразільскага мадэрнізму, яго ўплыў на нашу літаратуру невылічальны.

Яго паэзія поўная сацыяльных і палітычных каментарыяў, а таксама разважанняў над метафізічнымі пытаннямі і штодзённымі клопатамі звычайнага суб'екта.

Карлас Драммонд дэ Андрадэ, фатаграфія Folhapress.

Сярод розных тэм, на якіх разбіраўся Драммонд, каханне, несумненна, з'яўляецца адной з галоўных. Яго словы перажываюць час і застаюцца актуальнымі і актуальнымі для закаханых усіх узростаў. Таксама таму яе вершы пра каханне працягваюць быць такімі папулярнымі.

Праверце чытанне Бруны Арантэс, частка праекта Toda Poesia :

Калі тэма кахання, практычна немагчыма не ўспомніць словы Карласа Драммонда дэ Андрадэ. Фактычна, ёсць некалькі твораў, у якіх бразільскі паэт узнёсла прысвяціў сябе апісанню пачуцця кахання ў самых розных яго гранях.

Як Sem-Rezões do Amor , верш, апублікаваны ў творы Corpo (1984), ён быў напісаны на апошнім этапе жыцця аўтара, які памёр у 1987 годзе. Здавалася б, просты, кампазіцыя нясе складаныя паведамленні аб адным з самых невытлумачальных пачуццяў, якія існуе.

Верш Як Sem-Razões do Amor

Я кахаю цябе, таму што кахаю цябе.

Ты не павінен быць палюбоўнікам ,

і не заўсёды ты ведаеш, як быць.

Я люблю цябе, таму што люблю цябе.

Каханне - гэта стан ласкі

і ты не плаці любоўю.

Каханне даецца дарма,

сеецца ў ветры,

у вадаспаду, у зацьменні.

Каханне пазбягае слоўнікаў

і розных правілаў.

Я кахаю цябе, таму што я не люблю

мяне дастаткова ці занадта.

Таму што каханне нельга абмяняць,

яго нельга аб'яднаць або палюбіць.

Таму што каханне - гэта любоў да нічога,

шчаслівая і моцная сама па сабе.

Каханне роднаснае смерці,

і пераможнай смерці,

як бы яны ні забівалі цябе (а яны забіваюць)

кожнае імгненне кахання.

Аналіз верша

Першая страфа

Я кахаю цябе

Неабавязкова быць каханкам,

і не заўсёды ведаю, як быць.

Я люблю цябе, таму што люблю цябе.

Каханне - гэта станмілата

і любоў не аплачваецца.

Пачатковы верш верша, які паўтараецца ніжэй, як бы абагульняе тое, што суб'ект імкнецца перадаць на працягу ўсёй кампазіцыі. «Я кахаю цябе, таму што люблю цябе», гэта значыць каханне падаецца як нешта, што немагчыма растлумачыць або апраўдаць.

Наадварот, гэта адчуванне, што суб'ект, які ты можаш Не рацыяналізуйце гэта, вы проста ведаеце, што гэта ёсць. У яго разуменні каханне не патрабуе ад іншага чалавека пэўных паводзін, яно нічога не чакае ад іншага.

Больш за тое, яно прымушае закаханага прыняць свае недахопы, недахопы. Апісваецца як форма зачаравання, "стан ласкі", ён мае сілу пераўтварэння ў жыцці суб'екта.

Драманд дэканструюе папулярнае выслоўе, якое вызначае, што "каханне плаціць за сябе" . З яго пункту гледжання, гэта не павінна быць узаемнасцю, каб быць праўдай, гэта не павінна патрабаваць адплаты.

Другая страфа

Каханне даецца бясплатна,

яно пасеянае ў ветры,

у вадаспадзе, у зацьменні.

Каханне пазбягае слоўнікаў

і розных нарматываў.

У другой страфе ён падтрымлівае тую ж лінію думак, заяўляючы, што каханне нельга прадаць або купіць, гэта тое, што мы даем, не чакаючы ніякай кампенсацыі.

Не засяроджваючыся толькі на пары, пачуццё здаецца лінзай, здольнай змяняць усё вакол, будучы прысутным ва ўсім : «ўвецер / у вадаспадзе, у зацьменні".

Нягледзячы на ​​гэта, ён "пазбягае слоўнікаў", таму што ніякае вызначэнне не будзе адэкватным або дастаткова вычарпальным, каб растлумачыць яго. Сапраўды гэтак жа, ён не прытрымліваецца вызначанага набору правілаў: мы не можам здагадацца, што адбудзецца, куды прывядзе нас пачуццё кахання.

Трэцяя страфа

Я кахаю цябе, таму што я не люблю

мяне дастаткова ці занадта шмат.

Таму што каханне не абменьваецца,

яно не спалучаецца і не кахаецца.

Таму што каханне - гэта любоў да нічога,

шчаслівая і моцная ў сябе .

Каб любіць кагосьці такім чынам, суб'ект сцвярджае, што ён не можа любіць сябе "дастаткова або занадта моцна", бо іншы чалавек становіцца прыярытэтам, часта апярэджваючы яго.

Гэта гэта таму, што лірычнае «я» верыць, што каханне нельга абмяняць, і не жадае пераканаць іншага чалавека палюбіць яго ў адказ. Ён абараняе, што «каханне - гэта каханне дарма», гэта значыць пачуццё існуе і вартае сябе , «шчаслівы і моцны».

Такім чынам, мы можам зрабіць выснову, што проста каханне да кагосьці змяняе тое, як яны жывуць і сутыкаюцца з рэальнасцю.

Чацвёртая страфа

Каханне - стрыечны брат смерці,

і смерць перамагае,

незалежна ад таго, колькі цябе забіваюць (а яны забіваюць)

у кожны момант кахання.

У апошніх радках паэмы ён вызначае каханне як тое, што належыць да сям'і смерці, падобнай да яе. Аднак у канчатковым выніку яно становіцца мацнейшым, таму што яму ўдаецца гэта пераадолець, існаваць далей

У гэтай страфе Драманд тлумачыць парадаксальны характар ​​ кахання. Калі, з аднаго боку, яно можа быць вечным, незнішчальным, то з другога — надзвычай крохкім і часта эфемерным, чымсьці, што можа працягвацца вечна або знікнуць у секунду .

Сэнс верша As Sem-Razões do Amor

Гульня слоў у назве верша (сугучча паміж "sem" і "cem" ) непасрэдна звязана з яго значэннем. Нават калі хтосьці паспрабуе пералічыць сотню прычын сваёй страсці, ён ніколі не зможа гэта растлумачыць.

Вельмі сталым поглядам верш апісвае каханне як тое, што адбываецца ў нас і змяняе ўсё вакол нас. Нягледзячы на ​​гэта, ён павінен быць шчодрым, не прад'яўляць патрабаванняў і не чакаць нічога ўзамен.

Памятаючы, што пачуццё можа жыць вечна або памерці ў адно імгненне, падкрэслівае супярэчлівы і зменлівы характар ​​ каханне, дзе, здаецца, таксама знаходзіцца яе магія.

Пра Цела (1984)

Кніга Цела - новыя вершы была выпушчана ў 1984 годзе , аўтар Editora Record. 124 старонкі паэзіі суправаджаюцца ілюстрацыямі мастака і архітэктара Карласа Леао. На вокладцы таксама акварэль жывапісца.

Вокладка кнігі Цела - Новыя вершы (1984).

У творы зверху мудрасці сваіх 82 гадоў, паэт разважае аб універсальных тэмах, такіх як смерць, каханне, чалавечыя адносіны і старасць, сяродпрадставіў музычную версію паэмы, уключаную ў альбом Certain Songs .

Слухайце ніжэй: