آینده نگری: آنچه بود و آثار اصلی جنبش

آینده گرایی چه بود؟

آینده گرایی یک جنبش هنری و ادبی بود که در آغاز قرن بیستم پدیدار شد و نماینده یکی از پیشتازان اروپایی بود که هدفش شکستن سنت ها و کشف سایر شیوه های خلقت بود.

در 20 فوریه 1909، فیلیپو مارینتی، شاعر ایتالیایی، مانیفست آینده پژوه را در روزنامه فرانسوی Le Figaro منتشر کرد که نشان دهنده آغاز رسمی جنبش آینده پژوهی. .

نویسنده تحت تأثیر دوران مدرن و دگرگونی های آن، گذشته را رد کرد و تکنولوژی های جدید را تعالی بخشید و جنبه هایی مانند انرژی و انرژی آنها را ستود. سرعت

نماد شکن، مارینتی پا را فراتر گذاشت و جرأت کرد و اعلام کرد که یک ماشین ساده می تواند از نظر زیبایی شناسی برتر از یکی از مشهورترین مجسمه های دوران باستان کلاسیک باشد:

ما تأیید می کنیم که شکوه و عظمت جهان زیبایی جدیدی به آن افزوده است: زیبایی سرعت. یک ماشین مسابقه ای با طاق آن که با لوله های ضخیم تزئین شده است، شبیه مارهایی با نفس انفجاری... ماشینی خروشان که از روی ترکش می گذرد، زیباتر از پیروزی ساموتراس است.

به سرعت، آینده پژوهی به آن گسترش یافت اشکال مختلف هنر و در جاهای دیگر بازتاب پیدا کرد و بر چندین خالق دوره مدرنیسم تأثیر گذاشت.

فوتوریسم که به شدت با بافت تاریخی خود پیوند داشت، مستقیماً با ایدئولوژی فاشیستی مرتبط بود.در قاره اروپا عروج کرد.

بنابراین، از زمان مانیفست اولیه، جنبش از جنگ، خشونت و نظامی‌سازی ستایش کرد. در واقع، بسیاری از این هنرمندان و نویسندگان آینده‌گرا به حزب فاشیست تعلق داشتند.

این جنبش پس از جنگ جهانی اول قدرت خود را از دست داد و بعداً در ایده‌ها و شیوه‌های دادائیسم بازتاب یافت.

ویژگی های آینده پژوهی

• ارزش گذاری تکنولوژی و ماشین آلات؛
• ارزش گذاری سرعت و پویایی؛
• بازنمایی زندگی شهری و معاصر؛
• رد گذشته و محافظه کاری؛
• گسست از سنت ها و مدل های هنری؛
• جستجو برای آنچه نمایانگر و نماد آینده است؛
• مضامینی مانند خشونت، جنگ و نظامی سازی؛
• تقریبی بین هنر و طراحی؛
• مواضع ایدئولوژی فاشیستی؛

در ادبیات، آینده پژوهان برای استفاده از تایپوگرافی برجسته بودند و تبلیغات را به عنوان ارزش گذاری می کردند. وسیله نقلیه ارتباطی در آثاری که به زبان عامیانه، معمولاً ملی نوشته شده‌اند، استفاده از onomatopoeia خودنمایی می‌کند. شعر آن زمان با شعر آزاد، تعجب و پراکندگی جملات مشخص می شود.

اما در نقاشی، پویایی به وضوح ستایش می شود. آینده‌پژوهان از طریق رنگ‌های روشن و کنتراست‌های قوی، و همچنین تصاویر همپوشانی، اشیاء را درحرکت.

بنابراین، عناصر نمایش داده شده به خطوط یا محدودیت های قابل مشاهده محدود نمی شوند. برعکس، آن‌ها طوری به نظر می‌رسند که گویی در زمان و مکان حرکت می‌کنند.

هنر تجسمی: ​​آثار اصلی آینده‌نگر

پویایی یک خودرو

نقاشی سال 1912 توسط لوئیجی روسولو خلق شد و خودرویی را در حال حرکت در خیابان های یک شهر به تصویر می کشد. این اثر بیش از نمایش سبک زندگی آن زمان، با ماشین‌هایی که در حال ظهور بودند، اشتیاق هنرمند را به پیشرفت‌های تکنولوژیکی این «دنیای جدید» بیان می‌کند.

تصویر زندگی روزمره کلان شهرها با رنگ‌ها و تضادهای قوی. ، این اثر یک حس حرکت و سرعت کاملاً مشخصه فوتوریسم را ترجمه می کند.

Dynamism of Um Cão na Coleira

تاریخ در در سال 1912، نقاشی جیاکومو بالا نمونه بسیار معروف دیگری از تعالی حرکت و سرعت از طریق هنر آینده نگر است.

هنرمند با کشیدن سگی که در حال راه رفتن است، شور و شوق حیوان را ترجمه می کند و این تصور را ایجاد می کند که بدنش می لرزد به نظر می رسد پنجه ها، گوش ها و دم او نیز دیوانه وار حرکت می کنند و زنجیر را تکان می دهند.

ما حتی می توانیم نگاهی اجمالی به قدم های مالک که در کنارش راه می رود بیندازیم. در این کار، ما تأثیر عکاسی کرون، یک تکنیک عکاسی از دوران ویکتوریا را می‌یابیم که مراحل مختلف یک حرکت .

هیروگلیف دینامیک بال تابارین

بوم جینو سورینی در سال 1912 نقاشی شده است و ویژگی های آن صحنه ای روزمره از کاباره معروف پاریس بال تابارین. بسیار رنگارنگ و پر از زندگی، این نقاشی نمادی از زندگی غیرقانونی است و عمدتاً بر بدن‌ها و اشکال مختلف انسان تمرکز دارد. در واقع، این اثر ایده های حرکت، رقص و موسیقی را به هم پیوند می دهد. در اینجا، برخی از تأثیرات کوبیسم فرانسوی از قبل قابل مشاهده است، مانند تکنیک کولاژ مورد استفاده برای تزئین لباس ها> اثری که کارلو کارا در سال 1913 خلق کرد نیز از اقدامات روزمره، در این مورد ورزش، به شکل اسب دوانی الهام گرفته شده است. با مشاهده پنجه‌ها و سم‌های حیوان، می‌توانیم ببینیم که به صورت کامل به تصویر کشیده شده است : در وسط یک مسابقه است.

به‌طور شگفت‌انگیزی، بوم نشان می‌دهد که حیوان با سرعت بالا حرکت می کند این امر به عنوان مثال در حالت خمیده شوالیه که به نظر می رسد تلاش می کند تا خود را حفظ کند قابل مشاهده است.

اشکال منحصر به فرد تداوم در فضا

یکی از مشهورترین مجسمه های آینده پژوهی، اشکال منحصر به فرد تداوم در فضا توسط اومبرتو بوچیونی در سال 1913 ساخته شد. قطعه اصلی، ساخته شده از گچ، در نمایش داده شده است. موزه ازهنر معاصر در USP، در شهر سائوپائولو.

پنج نسخه بعدی، ساخته شده از برنز، در سراسر جهان پراکنده شده اند. دقیقاً به دلیل حرکتی بود که آینده پژوهان آنچنان تعالی بخشیدند که این کار اجتناب ناپذیر شد.

توصیف جسمی در زمان و مکان که به نظر می رسد در حالی که بدنش کشیده می شود به جلو می رود. به عقب، بوچیونی چیزی بی رقیب حک کرد. این موضوع گویی در حال مبارزه با چیزی نامرئی است که او را هل می دهد، در عین حال احساسات قدرت و سبکی را منتقل می کند.

هنرمندان اصلی فوتوریسم

همانطور که در بالا ذکر کردیم، عمدتاً این بود. در میان سازندگان ایتالیایی که فوتوریسم تأثیر بیشتری داشت. اگرچه این جنبش با یک متن آغاز شد، اما به زودی منجر به تولیدات هنری متعددی شد، به ویژه در زمینه نقاشی و مجسمه‌سازی.

پس از انتشار متن مارینتی، هنرمندان متعددی شروع به تولید آثاری کردند که از اصولی پیروی می‌کردند. مانیفست آینده نگر ادعا کرد. در واقع، تنها دو سال بعد، کارلو کارا، روسولو، سورینی، بوچیونی و جاکومو بالا ایتالیایی ها مانیفست نقاشان آینده نگر (1910) را امضا کردند.

لوئیجی روسولو (1885 - 1947) نقاش، آهنگساز بود. و نظریه پردازی که به نامتوجه به هنر و موسیقی این هنرمند برخی از صداهای ماشین‌ها و زندگی شهری را در آهنگ‌های موسیقی خود گنجانده است که در میان آنها برجسته است هنر نویز (1913).

از قبل کارلو کارا (1881) - 1966) نقاش، نویسنده و طراح بود که عمیقاً بر جنبش آینده نگر تأثیر گذاشت. در مراحل بعدی، او همچنین خود را وقف نقاشی متافیزیکی کرد که به خاطر آن شهرت یافت.

از نویسندگان مانیفست 1910، نقاش، مجسمه‌ساز و نقشه‌کش اومبرتو بوچیونی (1882) - 1916) به عنوان بدنام ترین شناخته شده است. این هنرمند در سال 1916 پس از ثبت نام در ارتش، هنگامی که در حین تمرین نظامی از اسب سقوط کرد، درگذشت.

Umberto Boccioni (1882 - 1916)، نقاش و مجسمه ساز ایتالیایی. 2> Gino Severini (1883 - 1966) نقاش، معلم و مجسمه‌ساز بود که در آینده‌گرایی نیز سرآمد بود و یکی از مروجین اصلی جنبش در خارج از ایتالیا بود. از سال 1915، او خود را وقف هنر کوبیسم کرد و اشکال هندسی را در آثارش برجسته کرد.

معلم او، جاکومو بالا (1871 - 1958)، هنرمند دیگری بود که در فوتوریسم برجسته شد. این نقاش، شاعر، مجسمه‌ساز و آهنگساز سال‌ها به عنوان کاریکاتوریست کار کرد و بوم‌های نقاشی‌اش به خاطر نحوه بازی با نور و حرکت شناخته شد.

Almada Negreiros (1893 - 1970)، هنرمندپرتغالی چند رشته ای.

همچنین در پرتغال، جنبش آینده پژوهی، عمدتاً از طریق Almada Negreiros (1893-1970) قدرت یافت. نقاش، مجسمه‌ساز، نویسنده و شاعر یکی از شخصیت‌های آوانگارد اصلی نسل‌های اول مدرنیسم بود. در میان بسیاری از آثار معروف آلمادا، ما پرتره فرناندو پسوا (1954) را برجسته می کنیم.

آینده نگری ادبی و نویسندگان اصلی

علیرغم اینکه قدرت قابل توجهی در زمینه تجسمی هنر دارند، از طریق ادبیات بود که آینده پژوهی شروع به شکل گیری کرد.

Filippo Marinetti (1876-1944)، نویسنده، شاعر، نظریه پرداز و ویراستار، خالق و تقویت کننده بزرگ جنبش با انتشار مانیفست آینده نگر (1909).

این نویسنده با وجود اینکه ایتالیایی بود، در شهر اسکندریه مصر به دنیا آمد و برای ادامه تحصیل به پاریس رفت و متونی را در سال 2018 منتشر کرد. چندین مجله ادبی.

فیلیپو مارینتی (1876-1944)، شاعر ایتالیایی، خالق مانیفست آینده پژوهی .

در روسیه، فوتوریسم عمدتاً از طریق ظاهر شد. ادبیات، با داشتن نمونه و حداکثر توان ولادیمیر مایاکوفسکی (1893-1930). نویسنده، نظریه‌پرداز و نمایشنامه‌نویس روسی به‌عنوان بزرگ‌ترین شاعر جنبش آینده‌نگر شناخته می‌شود.

او همچنین بخشی از گروهی از روشنفکرانی بود که کوبو-فوتوریسم را پایه‌گذاری کردند و آثار معروفی مانند ابر از منتشر کردند. شلوار (1915) و شاعر : چگونه شعر بسازیم (1926).

ولادیمیر مایاکوفسکی (1893 — 1930)، نویسنده و نظریه پرداز روسی.

در پرتغال، علاوه بر آلمادا نگریروس، نام دیگری نیز در این جنبش برجسته شد: نام شریک او، فرناندو پسوا (1888 - 1935).

شاعر، نمایشنامه‌نویس، مترجم و روزنامه‌نگار او همچنان به عنوان یکی از بزرگترین نویسندگان پرتغالی مورد تحسین قرار می گیرد.

او یکی از شخصیت های اصلی مدرنیسم پرتغالی، یکی از نویسندگانی بود که مسئول مجله Orpheu بود و در آنجا اشعار آینده پژوهی مانند منتشر شد. Ode Marítima و Ode Triunfal ، تحت نام متخلص الوارو د کامپوس.

فرناندو پسوا (1888 - 1935)، که بزرگترین شاعر پرتغالی به شمار می رود.

آینده گرایی در برزیل

در سال 1909، تنها ده ماه پس از انتشار اولیه آن، مانیفست آینده پژوهان بسیار ترسو وارد برزیل شد. در دسامبر همان سال، وکیل و نویسنده آلماچیو دینیز ترجمه خود را در Jornal de Notícias سالوادور منتشر کرد.

علی رغم ماهیت بدیع آن، این نشریه به دست نیامد. بخش بزرگی از کشور تنها بعدها، در سال 1912، آینده‌گرایی در کشور ما شروع به شکل‌گیری کرد، زمانی که اسوالد دی آندراد و آنیتا مالفاتی در طول سفرهای خود به قاره اروپا با جنبش تماس گرفتند. 3>

پیشنهاد آینده نگر و شخصیت ناسیونالیستی آن در هفته هنر مدرن سال 1922 و در جستجوی آن به طور معمول منعکس شد.برزیلی.

همچنین ببینید