افسانه: چیست، ویژگی ها و نمونه ها

افسانه یک ژانر ادبی است که از زبانی ساده استفاده می‌کند، قالبی کوتاه دارد، بیشتر اوقات شخصیت‌های حیوانات را به نمایش می‌گذارد و اخلاقی را ارائه می‌دهد. به کارکرد آموزشی که دارند.

دو نویسنده مهم افسانه ها ازوپ و لافونتن هستند. در برزیل، بزرگترین نماینده این ژانر، مونتیرو لوباتو است.

افسانه متنی سریع، عینی، سبک و اغلب خنده دار است که هدف آن نه تنها سرگرم کردن خواننده بلکه انتقال یک درس است. 3> بنابراین کارکرد آموزشی دارد.

در افسانه از خواننده دعوت می‌شود تا در نگرش‌های انسانی و رفتار اجتماعی تأمل کند. حیوانات، شخصیت‌های اصلی داستان، ویژگی‌ها و نقص‌های معمول انسان‌ها را به شکلی بازیگوش و تمثیلی نشان می‌دهند.

ویژگی‌های افسانه‌ها

• حیوانات شخصیت‌های اصلی هستند
• زبان ساده ای دارند
• همیشه در انتهای متن یک اخلاقی، گاهی ضمنی و گاهی صریح ارائه می دهند
• هم به صورت منظوم و هم به نثر می توان نوشت

حیوانات شخصیت‌های اصلی هستند

شخصیت‌های اصلی افسانه حیواناتی هستند که نماد نگرش‌ها و ویژگی‌های انسانی هستند .

حیوانات بزرگ‌تر هستند. متحدان نویسندگان داستان‌ها، افسانه‌ها، زیرا امکان صرفه‌جویی در آنها را فراهم می‌کنندمتن یعنی ما در تخیل جمعی داریم که حیوانات چه چیزی را نشان می دهند، آنها به نوعی با یک نماد شناسی مرتبط هستند (مثلاً مار با موجودات خیانتکار مرتبط است).

استفاده از حیوانات به عنوان شخصیت، نویسندگان می توانند تا حد زیادی از مقدار توضیحات متن، خلاصه داستان. برای مثال در افسانه شیر، گاو، بز و گوسفند، شیر نماد قدرت و فرمانروایی است.

مثال: شیر، گاو، بز و گوسفند

یک شیر، یک گاو، یک بز و یک گوسفند توافق کردند که با هم شکار کنند و سود را تقسیم کنند. سپس یک آهو پیدا کردند و پس از راه رفتن و کار بسیار موفق شدند آن را بکشند.

همه خسته به آنجا رسیدند و با طمع طعمه، آن را به چهار قسمت مساوی تقسیم کردند. شیر یکی را گرفت و گفت:

- این قسمت طبق توافق مال من است.

سپس یکی دیگر را گرفت و اضافه کرد:

- این مال من است زیرا شجاع ترین است. از همه.

ثلثی را گرفت و گفت:

- این یکی هم برای من است زیرا من پادشاه همه حیوانات هستم و هر که چهارمی را حرکت دهد، خود را مورد چالش من قرار دهد.

پس همه طرفین را گرفت و اصحاب خود را فریب خورده و مورد آزار دیدند. اما آنها به این دلیل تسلیم شدند که به اندازه شیر قدرت نداشتند.

اخلاق داستان: شراکت و دوستی بین افراد برابر خواسته می شود و ازدواج نیز، زیرا هر که با بزرگتر دوستی کند، برده او می شود و شما باید از او اطاعت کنید یا حداقل ببازیددوستی که در آن کار همیشه برای ضعیف‌ترین‌ها و افتخار و سود برای قدرتمندترین است.

زبان افسانه‌ها باید ساده باشد

از نظر زبان، افسانه‌ها از متنی روزمره استفاده می‌کنند. دارای زبان روشن ، ساده، عینی و قابل دسترس است.

افسانه ها به شیوه ای کوتاه و مختصر ساخته شده اند و باید برای خواننده در همه اعصار به سرعت درک شوند. 1>

مثال: سگ و نقاب

سگی در جستجوی غذا، ماسک مردی را یافت که بسیار خوب از مقوا با رنگهای روشن ساخته شده بود. سپس به او نزدیک شد و شروع به بوییدن او کرد تا ببیند آیا مردی خوابیده است یا خیر. سپس با دماغش آن را هل داد و دید که در حال غلتیدن است و چون نمی خواهد ساکن بماند یا بنشیند، سگ گفت:

- درست است که سرش زیباست، اما هسته ندارد.

اخلاق داستان: نقاب نشان دهنده مرد یا زنی است که فقط به ظاهر ظاهری توجه دارد و به دنبال پرورش روح نیست که بسیار ارزشمندتر است. در این افسانه می توانید افرادی را ببینید که بسیار مراقب تزئینات و رنگ های اضافی هستند، از بیرون زیبا هستند، اما سرشان فاقد هسته است.

در افسانه ها همیشه اخلاقی وجود دارد

هر افسانه یک اخلاقی دارد که ممکن است ضمنی یا صریح در متن باشد. در صورت صریح بودن، اخلاقیات پس از بیان داستان در انتهای متن ظاهر می‌شود.

از سوی دیگر، نویسندگان زیادی وجود دارند که ترجیح می‌دهند اخلاقیات درج نشود.نوشتن، به خواننده واگذار می کند تا درس داستان را به تنهایی کامل کند.

اگرچه نویسندگان سبک های متفاوتی دارند - برخی اخلاقیات را آشکارتر می کنند و برخی دیگر کمتر - همه آنها تمایل دارند که متن به عنوان یک آموزش عمل می کند .

مثال: خروس و مروارید

خروسی روی زمین می خاراند تا خرده یا حیوانی برای خوردن پیدا کند، وقتی مرواریدی پیدا کرد. او فریاد زد:

- آه، کاش می توانستم برایت جواهرفروشی پیدا کنم! اما تو برای من چه ارزشی داری؟ به جای یک خرده یا چند دانه جو.

با این حرف او به دنبال غذا رفت. دنبال چیزهای بی ارزش، جو و خرده می گردند.

قصه ها را می توان هم به صورت منظوم و هم به نثر نوشت

از نظر شکل، افسانه می تواند هم قالب نثر و هم شعر داشته باشد (تا 17 قرن، افسانه ها ساختاری مبتنی بر آیات داشتند، تنها پس از آن تاریخ شروع به ساختن آنها در قالب نثر و با متن در حال اجرا کرد. دیگران با متن نوشته شده در پاراگراف.

مثال:

دو عوضی، افسانه به نثر

یک عوضی بود که درد زایمان داشت و جایی نداشت توانست به دنیا بیاورد، از دیگری التماس کرد که تختش را که در انبار کاه بود به او بدهد و گفت به محض زایمان، او را ترک خواهد کرد.با بچه ها رفت.

با دلسوزی به او، عوضی دیگر جای خود را رها کرد، اما پس از زایمان از او خواست که برود. اما میهمان دندان هایش را درآورد و از ورود او امتناع کرد و گفت که آن مکان در اختیار اوست و او را از آنجا بیرون نمی آورند مگر با جنگ یا گاز گرفتن.

اخلاق داستان. : این افسانه صحت دارد که می گوید: «دشمن می خواهی؟ مال خودت را بده و پس بخواه. زیرا بی شک کم نیستند مردانی مانند این عوضی که زاییده اند، با فروتنی درخواست می کنند و نیاز خود را نشان می دهند و پس از در اختیار داشتن بیگانه، به هر که بخواهند پوزخند می زنند و اگر قدرتمند باشند، می مانند. با او.

کلاغ و روباه، افسانه در بیت

کلاغ و روباه

کلاغ استاد، نشسته بر درخت،

در منقارش پنیر زیبایی در دست داشت.

استاد روباه که بو جذب آن شده بود،

اینگونه با لحنی مشتاقانه به او می گوید:

سلام، خوبی صبح، لرد کلاغ،

خیلی زیبا، بله، زیبایی بالدار!

شوخی به کنار، اگر آهنگش جذابیت پرهایش را داشته باشد

قطعاً پادشاه بیچارادا است!

از شنیدن چنین کلماتی، چقدر خوشحال است

کلاغ. و صدا می خواهد نشان دهد:

منقارش را باز می کند و پنیر در هوا می رود!

روباه آن را می گیرد و می گوید: _ آقا،

یاد بگیر که انسان بیهوده می تواند تحقیر کند

در مواجهه با کسانی که تصمیم به چاپلوسی از او دارند.

این درس ارزش یک پنیر را دارد، فکر نمی کنید؟

کلاغ، شرمنده، دیدن پنیرفرار کن،

او خیلی دیر سوگند یاد کرد که در برابر دیگری نیفتد.

چگونه افسانه ها به وجود آمدند

افسانه ها منشأ در سنت شفاهی رایج داشتند ، از سال 2000 قبل از میلاد وجود دارد. و عمدتاً توسط نویسندگان Aesop و La Fontaine محبوبیت یافتند.

افسانه مدرن از Aesop، برده ای که در قرن 6 قبل از میلاد زندگی می کرد، سرچشمه می گیرد. و بزرگترین افسانه نویس یونان باستان بود. ازوپ با چنین اهمیتی برای این ژانر، پدر افسانه در نظر گرفته می شود و بیشتر متون او تا به امروز در گردش هستند، حتی اگر اغلب توسط نویسندگان دیگر بازنویسی یا بازتفسیر شده اند.

ژان دو لافونتن فرانسوی (1621-1695) نیز مسئول انتشار افسانه ها بود. او با نوشتن اولین افسانه های خود برای پسر لویی چهاردهم شروع کرد و به لطف آنها از شاه مستمری سالانه گرفت. اولین جلد افسانه های او (به نام افسانه های برگزیده در آیه) در سال 1668 منتشر شد. از آن زمان به بعد، لافونتن شروع به انتشار داستان های کوتاهی کرد که شخصیت های اصلی آنها حیوانات بود.

اگر به موضوع افسانه ها علاقه مند هستید، ما فکر کنید از خواندن هم لذت خواهید برد: