ကလေးပုံပြင်များ နှင့် မင်းသမီးလေးများ အိပ်ရန် (မှတ်ချက်) ၁၃။

၁။ အိပ်ပျော်နေသောအလှ

တစ်ချိန်က ဘုရင်တစ်ပါးနှင့် မိဖုရားတစ်ပါးရှိခဲ့သည်။ တစ်ရက်ပြီးတစ်ရက် အချင်းချင်းပြောကြတယ်- "အို၊ ငါတို့သာ ကလေးရရင်!" ဒါပေမယ့် ဘာမှမဖြစ်ဘူး။ တစ်နေ့တွင် မိဖုရားရေချိုးနေစဉ် ဖားတစ်ကောင်သည် ရေထဲမှထွက်လာပြီး ကမ်းစပ်ဆီသို့ တွားသွားကာ “မင်းရဲ့ဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးလိမ့်မယ်။ တစ်နှစ်မလွန်ခင်မှာ သမီးလေးတစ်ယောက် မွေးလိမ့်မယ်” ဖား၏ဟောကိန်းသည် အမှန်တကယ်ဖြစ်လာပြီး မိဖုရားသည် အလွန်လှပသောမိန်းကလေးတစ်ဦးကို ဖွားမြင်ခဲ့သည်။

ဂုဏ်ပြုရန်အတွက် ဘုရင်ကြီးသည် ကြီးကျယ်ခမ်းနားသော ပွဲကိုကျင်းပပြီး ဧည့်သည်များစွာကို ဖိတ်ကြားခဲ့သည်။ နိုင်​ငံ​တော်​မှ နတ်​ဆိုး​ဆယ့်​သုံး​ပါး​လာ​သော်​လည်း ရွှေ​ဟင်း​ဆယ့်​နှစ်​ခု​သာ​ရှိ​သော​ကြောင့် စော်​ဘွား​တစ်​ယောက်​ကျန်​ရှိ​၏။ ဒေါသကြီးစွာဖြင့် ဘေးဖယ်ထားခဲ့သော နတ်ဆရာမက လက်စားချေရန် ကျိန်ဆဲရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်- "ဘုရင့်သမီးတော် ဆယ့်ငါးနှစ်မြောက်သောအခါ၊ လက်ညှိုးကို အပ်ဖြင့်ထိုး၍ လဲကျလိမ့်မည်။"

ကျိန်စာကြားသော စော်ဘွားများထဲမှ တစ်ဦး၊ သို့သော် ငြိမ်သက်သွားချိန်၌ “ဘုရင့်သမီးတော် မသေရ၊ အနှစ်တစ်ရာကြာအောင် အိပ်ပျော်သွားလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

မင်းကြီး၊ သူ့သမီးတော်သည် အပ်များအားလုံးကို နိုင်ငံတော်မှ ပျောက်ကွယ်စေခဲ့ပြီး တစ်ခုတည်းသာ ကျန်ရှိတော့သည်။ ဟောကိန်းထုတ်ထားသည့်အတိုင်း၊ ကံကောင်းသောနေ့တွင်၊ မင်းသမီးလေးသည် အသက်ဆယ့်ငါးနှစ်တွင် လက်ချောင်းတစ်ချောင်းကို ထိုးဆွကာ အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်။

နှစ်များစွာကြာလာကာ မင်းသားလေးများသည် မင်းသမီးလေးကို နက်နဲသောနေရာမှ ကယ်တင်ရန် ကြိုးစားခဲ့ကြသည်။ မအောင်မြင်ဘဲ အိပ်.. တစ်နေ့မှာတော့ ရဲရင့်တဲ့ မင်းသားတစ်ပါးဟာ စာလုံးပေါင်းကို ပြောင်းပြန်လှန်ဖို့ လှုံ့ဆော်ပေးခဲ့ပြီး လှပတဲ့ မင်းသမီးလေးဆီကို သွားခဲ့တယ်။

နောက်ဆုံးတော့ညီအစ်ကိုများ ရှင်သန်ရန် လိုအပ်သော ခွန်အားကို ရှာတွေ့သည့် နှစ်ခုစလုံး၏ ပေါင်းစပ်မှု။

João နှင့် Maria တို့သည် အရွယ်ရောက်ပြီးသော ဒုက္ခများကို တွန်းလှန်ရန် စွဲမက်ဖွယ် အတွင်းစိတ်တစ်ခု ရှိသည်။ ဤဇာတ်ကြောင်းတွင် ကလေးများသည် အရွယ်ရောက်ပြီးသူများထက် ပိုမိုရင့်ကျက်လာကြောင်း ဖော်ပြသည်။

João နှင့် Maria တို့သည် သူတို့တွေ့ဆုံသောအခါတွင် ခွင့်လွှတ်ခြင်း၏အရေးပါမှုအကြောင်း ကလေးများအား ပုံပြင်တွင် သင်ကြားပေးသည်။ နောင်တရသော ဖခင်၊ မိထွေး၏ ထင်းခုတ်သမား၏ လွှမ်းမိုးမှုကို ခွင့်လွှတ်ပါ။

João နှင့် Maria တို့၏ ဇာတ်လမ်းကို သိရန် ဆောင်းပါးသို့ သွားရန် အခွင့်အရေးယူပါ။

၄။ ဝက်ငယ်သုံးကောင်

တစ်ချိန်က မိခင်နှင့်အတူနေထိုင်ကြပြီး အလွန်ကွဲပြားသော ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးရှိသည့် ဝက်ညီလေးသုံးယောက်ရှိသည်။ ဝက်ကလေးနှစ်ကောင်သည် ပျင်းရိပြီး အိမ်မှုကိစ္စများကို မကူညီသော်လည်း တတိယဝက်ကလေးက သူတတ်နိုင်သမျှ ကူညီဆောင်ရွက်ပေးခဲ့သည်။

တစ်နေ့တွင် အကောင်ကြီးနေပြီဖြစ်သော ဝက်ကလေးသည် ၎င်းတို့၏အိမ်ဆောက်ရန် အိမ်မှ ထွက်လာခဲ့သည်။ ကိုယ်ပိုင်ဘဝ။ ဝက်ကလေးတစ်ကောင်သည် မိမိအိမ်ဆောက်ရန် မတူညီသော နည်းဗျူဟာကို အသုံးပြုခဲ့သည်။

ပထမတစ်ကောင်မှာ ပျင်းရိကာ ကောက်ရိုးအိမ်တစ်လုံးကို ဆောက်လုပ်ခဲ့ပြီး ဆောက်လုပ်ရန် အလုပ်မရှိသလောက်ဖြစ်သည်။ ဒုတိယ အနေဖြင့် ပထမ စံနမူနာ အတိုင်း ပျဉ်ထောင် အိမ် ကို အမြန် ဆောက် ပြီး မကြာမီ သူ လည်း ဆော့ကစား နိုင် သည် ။ တတိယ၊ သတိထား၍ အချိန်ပိုကြာကာ အုတ်များဖြင့် ခံနိုင်ရည်ပိုရှိသော အိမ်တစ်လုံးကို တည်ဆောက်ခဲ့သည်။

ပထမဝက်ငယ်နှစ်ကောင်သည် တစ်နေ့တာအတွက် စိတ်မပူဘဲ ကစားနေစဉ်မနက်ဖြန်မှစပြီး တတိယမြောက်သည် အရှိန်အဟုန်ပြင်းစွာဖြင့် ဆက်လက်တည်ဆောက်နေပါသည်။

သာယာသောနေ့တစ်နေ့တွင် ဝံပုလွေကြီးတစ်ကောင် ပေါ်လာသည်။ သူသည် ပထမဆုံး ဝက်ငယ်၏ အိမ်သို့ သွားကာ မှုတ်ထုတ်လိုက်ရာ အဆောက်အဦးသည် ချက်ချင်း လေထဲတွင် လွင့်သွားသည်။ သစ်သားနဲ့လုပ်ထားတဲ့ အိမ်ဘေးက ဝက်ကလေးက ကံကောင်းထောက်မစွာနဲ့ ခိုအောင်းနိုင်ခဲ့ပါတယ်။

ဝံပုလွေက ဒုတိယအိမ်ရောက်တဲ့အခါ သစ်သားကောင်က မှုတ်ထုတ်ပြီး နံရံတွေက အမြန်ပြေးထွက်သွားတယ်။ ဝက်ငယ်နှစ်ကောင်သည် တတိယအိမ်တွင် ခိုနားရန် သွားကြသည်။ နံရံများကို အုတ်များဖြင့် ပြုလုပ်ထားသောကြောင့် ဝံပုလွေမှုတ်ခံရသည့်တိုင် ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ပါ။

နောက်နေ့တွင် ဝက်ငယ်များကို စားရန် လှုံ့ဆော်သဖြင့် ဝံပုလွေပြန်လာ၍ ခိုင်ခံ့သော မီးဖိုမှတစ်ဆင့် ခိုင်ခံ့သောအိမ်ထဲသို့ ဝင်ရောက်ရန် ကြိုးစားခဲ့သည်။ . သတိကြီးစွာနဲ့ ဒီလိုဖြစ်နိုင်တယ်လို့ စိတ်ကူးထားပြီးသား ညီအကိုသုံးယောက်ရဲ့ ရှင်သန်မှုကို အာမခံချက်ပေးတဲ့ မီးဖိုအောက်မှာ မီးလောင်နေတဲ့ မီးဖိုကို ချန်ထားခဲ့ပါတယ်။

ရှေးခေတ်ဒဏ္ဍာရီက အနာဂတ်ကို တွေးတောဖို့ သင်ပေးတယ် သတိဝီရိယဖြင့် ပြုမူပါ နှင့် ဒုက္ခများအတွက် ကြိုတင်ပြင်ဆင်ပါ။ ပျင်းရိသောဝက်ငယ်နှစ်ကောင်သည် ကစားနေသည့်အချိန်၌ သူတို့ရနိုင်မည့်ပျော်ရွှင်မှုကိုသာ တွေးတောနေသော်လည်း တတိယဝက်ကလေးသည် ပိုမိုခိုင်ခံ့သောအိမ်တစ်ခုတည်ဆောက်ရန်အတွက် ၎င်း၏ပျော်ရွှင်မှုကို မည်သို့ရွှေ့ဆိုင်းရမည်ကို သိခဲ့သည်။

၎င်း၏ကျေးဇူးကြောင့် စီမံကိန်းရေးဆွဲခြင်းကျွမ်းကျင်မှု အခြားဝက်ငယ်များမှ ချက်ခြင်းလက်ငင်းအသက်ရှင်ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ သမိုင်းက ကလေးငယ်တွေကို အဆိုးဆုံးနေ့တွေမှာ သူတို့ကိုယ်သူတို့ စုစည်းပြီး ဒီနေရာနဲ့ အခုမှာတင်မဟုတ်ဘဲ ကျော်လွန်တွေးတတ်ဖို့ သင်ပေးတယ်။

Oစံနမူနာပြဖြစ်သော တတိယဝက်ကလေး၏ အပြုအမူသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ယုံကြည်ချက်များ၌ တည်မြဲခြင်း၏အရေးပါမှု ပတ်ဝန်းကျင်ရှိလူတိုင်း ပျော်ရွှင်နေကြသော်လည်း၊ တတိယဝက်ငယ်၏ ခံနိုင်ရည်ရှိမှုကြောင့် မိသားစုသည် ခိုင်ခံ့လုံခြုံသော အိမ်တစ်လုံးကို ပိုင်ဆိုင်နိုင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

အစပြုခဲ့သည့် ဝက်ငယ်သုံးကောင်ဇာတ်လမ်းကို ပထမဆုံးရေးသားသူမှာ မည်သူဖြစ်သည်ကို မသိရပါ။ AD 1000 လောက်မှာ ပြောရမယ်။ သို့သော် 1890 ခုနှစ်တွင် Joseph Jacobs မှ ရေးသားပြုစုခဲ့သော ဇာတ်လမ်းသည် ပိုမိုကျော်ကြားလာခဲ့ပါသည်။

ဝက်လေးကောင်၏ပုံပြင်နှင့် ဝက်ငယ်သုံးကောင်ပုံပြင်၏ ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ ဆောင်းပါးများကိုလည်း ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့ပါသည်။<၃>

၅။ Cinderella

တစ်ချိန်က မိထွေးဖြစ်သူမှ ကြီးပြင်းလာသော မိဘမဲ့မိန်းကလေး စင်ဒရဲလားရှိခဲ့သည်။ မိထွေး၊ မိန်းမဆိုးနှင့် သူ့သမီးနှစ်ယောက်စလုံးသည် စင်ဒရဲလားကို အထင်အမြင်သေးစွာ ဆက်ဆံပြီး မိန်းမပျိုကို အရှက်ရစေသည့် အခွင့်အရေးတိုင်းကို အသုံးပြုခဲ့ကြသည်။

တစ်နေ့တွင် ဘုရင်ကြီးသည် မင်းသားလေးအတွက် ဘောလုံးတစ်လုံးကို ကမ်းလှမ်းခဲ့သည်။ သူ၏အနာဂတ်ဇနီးသည်ကို ရှာတွေ့နိုင်စေရန်နှင့် နိုင်ငံတွင်းရှိ တစ်ကိုယ်ရေအမျိုးသမီးများအားလုံးကို တက်ရောက်ရန် ညွှန်ကြားခဲ့သည်။

နတ်သမီးမောင့်အမေ၏အကူအညီဖြင့် စင်ဒရဲလားသည် ဘောလုံးပွဲတက်ရန် လှပသောဝတ်စုံကို စီစဉ်ပေးခဲ့သည်။ သူ့ရဲ့ တစ်ခုတည်းသော အခြေအနေကတော့ ကောင်မလေးက ညသန်းခေါင် မတိုင်ခင် အိမ်ပြန်ဖို့ပါပဲ။ မင်းသားလေးဟာ လှပတဲ့ စင်ဒရဲလားကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ချက်ချင်းဆိုသလို ချစ်မိသွားတယ်။ နှစ်ယောက်သား အတူတူ ကခုန်ခဲ့ကြပြီး တစ်ညလုံး စကားများခဲ့ကြသည်

စင်ဒရဲလားသည် သူမ၏ အစီအစဉ် ပြီးဆုံးသွားကြောင်း သိလိုက်သဖြင့် ပြေးထွက်လာခဲ့သည်အိမ်ပြန်ရောက်တော့ သူဝတ်ထားတဲ့ ဖန်ဖိနပ်တစ်ရံ မတော်တဆ ပျောက်သွားတယ်။

သူမရဲ့ လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်ကို ပြန်သွားရင်း၊ ကောင်မလေးက အရင်က ဆိုးရွားတဲ့ဘဝနဲ့ ဆက်သွားခဲ့တယ်။ အခြားတစ်ဖက်တွင် မင်းသားသည် လှပသောချစ်မြတ်နိုးရသူကို ရှာဖွေရန် အရှုံးမပေးဘဲ သူသိမ်းဆည်းထားသည့် ဖန်ဖိနပ်ကို စမ်းကြည့်ရန် ဒေသတွင်းရှိ အမျိုးသမီးအားလုံးကို တောင်းဆိုခဲ့သည်။

မင်းသားသည် စင်ဒရဲလားအိမ်၌ ကစားသောအခါ၊ မိထွေးက သူ့ကို ထပ်ခိုးမှာ သော့ခတ်ပြီး သူ့သမီး နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်ဟာ မိန်းကလေးဖြစ်ကြောင်း ကောင်လေးကို ဆွဲဆောင်ဖို့ အားလုံးကို လုပ်ခဲ့ပေမယ့် ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ပါ။ နောက်ဆုံးတော့ မင်းသားက အိမ်မှာ တခြားတစ်ယောက်ရှိတယ်ဆိုတာ သဘောပေါက်ပြီး အားလုံးကို အခန်းထဲမှာ ပေါ်လာခိုင်းတယ်။ လှပသောမိန်းကလေးကိုတွေ့သောအခါ သူချက်ချင်းမှတ်မိပြီး စင်ဒရဲလားဖိနပ်ကိုစီးလိုက်သောအခါ သူမ၏ခြေထောက်သည် ပြီးပြည့်စုံသွားလေသည်။

မင်းသားနှင့်စင်ဒရဲလားသည် အိမ်ထောင်ပြုကာ ပျော်ရွှင်စွာနေထိုင်သွားခဲ့သည်။

ထို့အပြင်၊ Cinderella ၏ဇာတ်လမ်းဟုလူသိများသော Cinderella ၏ပုံပြင်သည် စွန့်ပစ်ခြင်း နှင့် မိသားစုလျစ်လျူရှုမှုအကြောင်းပြောနေသည့် ကြမ်းတမ်းသောနည်းလမ်းဖြင့် စတင်သည်။ မိထွေးမှ ကြီးပြင်းလာသော မိန်းကလေးသည် မတရားမှုမျိုးစုံကို တိတ်တဆိတ် ခံစားခဲ့ရပြီး ရိုင်းစိုင်းသော ဆက်ဆံရေးများ၏ သားကောင်ဖြစ်ခဲ့ရသည်။

မင်းသားတစ်ပါးရောက်ရှိလာပြီး သူမ၏ကံကြမ္မာသည် ပြောင်းလဲသွားပါသည်။ ဤဇာတ်ကြောင်းတွင်၊ အချစ်တွင် ကုစားနိုင်သော၊ ပြန်လည်ရှင်သန်နိုင်သော စွမ်းအားရှိပါသည် ၊ စင်ဒရဲလားသည် နောက်ဆုံးတွင် သူမနေထိုင်နေသော ဆိုးရွားသောအခြေအနေမှ လွတ်မြောက်နိုင်ခဲ့သည်။

ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်က မျှော်လင့်ချက်သတင်းစကား ပိုမိုကောင်းမွန်သောနေ့ရက်များတွင် နှင့် အခြေအနေများကို တွန်းလှန်ရန် အရေးကြီးကြောင်း ဆွေးနွေးသည်။ဆိုးရွားသော။ စင်ဒရဲလားသည် ကျော်လွှားခြင်း ကို ကိုယ်စားပြုသော ဇာတ်ကောင်တစ်ဦးဖြစ်သည်။

စင်ဒရဲလား၏ဇာတ်လမ်းသည် ဘီစီ ၈၆၀ တွင် တရုတ်နိုင်ငံ၌ ပေါ်ပေါက်ခဲ့ပြီး နေရာများစွာတွင် ပျံ့နှံ့ခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ရှေးဂရိနိုင်ငံတွင် အီတလီစာရေးဆရာ Giambattista Basile မှတဆင့် ဆယ့်ခုနစ်ရာစုတွင် အင်အားကြီးမားစွာပျံ့နှံ့ခဲ့သည့် Cinderella ဇာတ်လမ်းနှင့် အလွန်ဆင်တူသည့် ပုံပြင်တစ်ပုဒ်လည်း ရှိသေးသည်။ Charles Perrault နှင့် Brothers Grimm တို့သည် အလွန်ကျယ်ပြန့်သော ဇာတ်လမ်း၏ အရေးကြီးသောဗားရှင်းများရှိသည်။

Cinderella Story (သို့မဟုတ် Cinderella) ဆောင်းပါးကို ကြည့်ပါ။

၆။ Pinocchio

တစ်ချိန်က Gepetto ဟုခေါ်သော အထီးကျန်သောလူကြီးမင်းတစ်ဦးရှိခဲ့သည်။ သူ့ရဲ့ ဝါသနာက သစ်သားနဲ့ အလုပ်လုပ်ပြီး ကုမ္ပဏီအတွက် Pinocchio လို့ ခေါ်တဲ့ အရုပ်လေးတစ်ရုပ်ကို တီထွင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပါတယ်။

ဒီပစ္စည်းကို တီထွင်ပြီး ရက်တွေမှာတော့ အပြာရောင်နတ်သမီးလေးဟာ အခန်းထဲကနေ ဖြတ်သွားကာ အဲဒီ့ဆီကို ယူဆောင်လာခဲ့ပါတယ်။ လမ်းလျှောက်ပြီး စကားပြောစပြုလာတဲ့ အရုပ်လေးအတွက် ဘဝ။ ထို့ကြောင့် Pinocchio သည် ရုပ်သေးကို သားအဖြစ် စတင်ဆက်ဆံခဲ့သော Geppetto ၏ အဖော်ဖြစ်လာခဲ့သည်။

သူတတ်နိုင်သလောက်၊ Geppetto သည် Pinocchio ကို ကျောင်းတစ်ခုတွင် စာရင်းသွင်းခဲ့သည်။ အခြားကလေးများနှင့် အတူနေထိုင်ခြင်းဖြင့်၊ Pinocchio သည် သူသည် အခြားသူများကဲ့သို့ ယောက်ျားလေးမဟုတ်ကြောင်း သဘောပေါက်သွားပါသည်။

သစ်သားရုပ်သေးတွင် သူငယ်ချင်းကောင်းတစ်ဦးဖြစ်သည့် Talking Cricket နှင့် အမြဲအတူပါလာကာ စကားပြောဆိုလေ့ရှိသော Pinocchio သည် သူ၏သွေးဆောင်မှုများဖြင့် သူ့ကိုယ်သူ သယ်ဆောင်သွားခြင်းမပြုဘဲ လိုက်နာသင့်သော မှန်ကန်သောလမ်းကြောင်းဖြစ်သည်။

ရုပ်သေးအလွန်ယုတ်မာသော သစ်သားသည် လိမ်ညာတတ်၏။ Pinocchio လိမ်ညာတိုင်း သူ့နှာခေါင်းက မှားယွင်းတဲ့ အပြုအမူကို ရှုံ့ချတယ်။

ဖီဆန်တဲ့၊ Pinocchio က သူ့အဖေ Gepetto ရဲ့ မရင့်ကျက်မှုနဲ့ ဖီဆန်တဲ့ အပြုအမူကြောင့် သူ့အဖေ Gepetto ကို ဒုက္ခအများကြီးပေးခဲ့တယ်။ သို့သော် ရုပ်သေး၏အသိစိတ်၏ အနှစ်သာရဖြစ်သော စကားပြော ခရစ်ကက်ကြောင့် Pinocchio သည် ပိုမိုပညာရှိသော ဆုံးဖြတ်ချက်များကို ချမှတ်ခဲ့သည်။

Gepetto နှင့် Pinocchio တို့သည် မျှဝေပျော်ရွှင်မှုများအပြည့်ဖြင့် အသက်ရှည်စွာနေထိုင်ခဲ့ကြသည်။

Pinocchio မှ ဇာတ်လမ်းက သင်ကြားပေးသည်။ ငါတို့ဘယ်တော့မှ မလိမ်ရဘူး ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ငါတို့ဒီလိုခံစားရပေမယ့်။ ဤလိမ်ညာရန် စိတ်အားထက်သန်မှုသည် အထူးသဖြင့် ငယ်ရွယ်စဉ် ကလေးဘဝတွင် ဖြစ်ပွားလေ့ရှိပြီး ရုပ်သေး၏ ဇာတ်လမ်းသည် အထူးသဖြင့် ဤပရိသတ်ထံ ဆက်သွယ်ပေးကာ မမှန်သောလမ်းကို လိုက်ရန် ရွေးချယ်ခြင်း၏ အကျိုးဆက်များကို သွန်သင်ပေးပါသည်။

Geppetto နှင့် Pinocchio အကြား ဆက်ဆံရေးသည် တစ်ဖန် ပြောပြသည် သွေးချည်နှောင်မှု ရှိ/မရှိ ဖြစ်ပေါ်လာသည့် ချစ်ခင်မှုနှင့် စောင့်ရှောက်မှု၏ မိသားစုဆက်ဆံရေး ။

ပညာပေးဆရာ Geppetto သည် ကလေးများအတွက် အရွယ်ရောက်ပြီးသူ၏ စုစုပေါင်းအပ်နှံခြင်း ကို ကိုယ်စားပြုပြီး ပုဂ္ဂိုလ်ရေးဆန်ပါသည်။ ကလေးများ၏ အဆိုးရွားဆုံးအမှားများကို ရင်ဆိုင်ရာတွင်ပင် သည်းခံခြင်းတရားသည် အဆုံးမရှိသလောက်ဖြစ်သည်။ အရုပ်လေးသည် အဆိုးရွားဆုံးဒုက္ခကြုံလာသောအခါတွင်ပင် သခင်သည် Pinocchio ကို လမ်းပြပြီး ဘယ်တော့မှ လက်မလျှော့ပါ။

Pinocchio သည် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း အရင်းခံရှိသော ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်အနည်းငယ်ထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။ ဇာတ်လမ်းကို ဖန်တီးသူမှာ Carlo Collodi ဖြစ်သည်။(1826-1890) တွင် ကလောင်အမည် Carlo Lorenzini ကို အသုံးပြုခဲ့သူ။ သူအသက် 55 နှစ်တွင် Carlo သည် ကလေးမဂ္ဂဇင်းတစ်ခုတွင် Pinocchio ပုံပြင်များကို စတင်ရေးသားခဲ့သည်။ စွန့်စားခန်းများကို အတွဲလိုက် အတွဲလိုက် ထုတ်ဝေခဲ့သည်။

Pinocchio ဆောင်းပါးကို ဖတ်ခြင်းဖြင့် ဇာတ်လမ်းအကြောင်း ပိုမိုရှာဖွေပါ။

7။ Little Red Riding Hood

တစ်ချိန်က သူ့အမေနဲ့ အတူနေထိုင်ပြီး အဖွားကို အလွန်ချစ်ခင်မြတ်နိုးတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်နဲ့ သူ့အဖွားက သူမကို အရမ်းချစ်တယ်။ တစ်နေ့မှာ အဖွားက နေမကောင်းဖြစ်ပြီး Chapeuzinho ရဲ့အမေက မိန်းကလေးက သူ့အဖွားအိမ်ဆီ တောင်းတစ်တောင်း မယူနိုင်လို့ အမျိုးသမီးက စားနိုင်မလားဆိုပြီး မေးပါတယ်။

Chapeuzinho က ဟုတ်တယ်လို့ ချက်ခြင်းပြန်ဖြေပြီး အထုပ်ကို အဖွားအိမ်ဆီ ခေါ်သွားခဲ့တယ်။ ဝေးကွာသော တောထဲတွင်။

ခရီးတစ်ဝက်တွင်၊ သိမ်မွေ့စွာ စကားစမြည်ပြောသော ဝံပုလွေမိန်းကလေးကို နှောက်ယှက်ခဲ့ပြီး Little Riding Hood မှတစ်ဆင့် သိရှိနိုင်ခဲ့သည်။ ကောင်မလေး ဘယ်သွားနေလဲ။

ထက်မြက်တဲ့၊ ဝံပုလွေက တခြားလမ်းကြောင်းကို အကြံပြုပြီး အဖွားအိမ်မှာရှိတဲ့ ကောင်မလေးရှေ့မှာ ရောက်ဖို့ ဖြတ်လမ်းကို ယူလိုက်တယ်။

အဘွားကြီးအိမ်ထဲကို ဝင်လိုက်တာနဲ့၊ ဝံပုလွေသည် သူမကို ကိုက်စားပြီး သူ၏ ရုပ်ဖျက်သည့်နေရာကို သိမ်းပိုက်လိုက်သည်။ ဝတ်နီကလေး ရောက်ရှိလာသောအခါတွင် ၎င်းသည် ဝံပုလွေမဟုတ်ကြောင်း၊ အိပ်ရာပေါ်ရှိ အဖွားမဟုတ်ကြောင်း သူမ မပြောနိုင်ပေ။

စီး hood သေးသေးလေးမှ မေးသည်-

- အိုး၊ အဖွား၊ မင်းမှာ ဘယ်နားကြီးလဲ!

- မင်းကြားရတာ ပိုကောင်းတယ်!

- အိုး အဖွား၊ မင်းမှာ မျက်လုံးကြီးကြီး ရှိလို့လား။

- မင်းကို မြင်တာ ပိုကောင်းတယ် !

- အိုး အဖွား၊ မင်းမှာ လက်တွေ ဘယ်လောက်ကြီးလဲ။

-မင်းကို ဖမ်းရတာ ပိုကောင်းတယ်!

- အိုး အဖွား၊ မင်းမှာ ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ ပါးစပ်ကြီးပဲ!

- မင်းစားရတာ ပိုကောင်းတယ်!”

Charles Perrault's တွင် ဇာတ်လမ်းကတော့ အဖွားနဲ့ မြေးကို ဝံပုလွေတွေရဲ့ ကိုက်စားခြင်းနဲ့အတူ ဝမ်းနည်းစရာအဆုံးသတ်တဲ့ဗားရှင်းပါ။ Brothers Grimm ဗားရှင်းတွင် ဝံပုလွေကိုသတ်ပြီး အဖွားနှင့် Little Red Riding Hood ကို ကယ်တင်သော မုဆိုးတစ်ဦးသည် ပုံပြင်၏အဆုံးတွင် ပေါ်လာပါသည်။

Little Riding Hood သည် တစ်ဖက်တွင် စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းသော ဇာတ်ကောင်တစ်ဦးဖြစ်သည်။ မိခင်စကားကို နားမထောင်ဘဲ ခရီးသစ်တစ်ခုလျှောက်ဖို့ ရွေးချယ်တဲ့အခါ ရင့်ကျက်မှုကို ကိုယ်စားပြုပေမယ့် တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ သူစိမ်းကို ယုံကြည်တဲ့ ဝံပုလွေ- ဝံပုလွေဟာ နုံအတဲ့သူဖြစ်တယ်လို့ ထုတ်ဖော်ပြောဆိုခဲ့ပါတယ်။

ဝံပုလွေ၊ ရက်စက်မှု၊ ကြမ်းတမ်းမှု နှင့် ပြောင်ပြောင်တင်းတင်း လိမ်ညာသူများ၏ အေးခဲမှုကို ကိုယ်စားပြုပါသည်။

Little Riding Hood ဇာတ်လမ်းသည် စာဖတ်သူကို သူစိမ်းများကို မယုံကြည်ကြရန် ၊ နာခံမှုရှိရန်၊ ရည်ရွယ်ချက်ကောင်းမရှိသော သတ္တဝါများ ကမ္ဘာပေါ်တွင်လည်း ရှိကြကြောင်း ကလေးငယ်များကို ပြသသည်။

စီးနီကုတ်လေး၏ ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်ကို အလယ်ခေတ်အတွင်းက ဖန်တီးခဲ့ပြီး ဥရောပတောင်သူလယ်သမားများက ပါးစပ်ဖြင့် ကူးဆက်ခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သိကြသော အကျော်ကြားဆုံးဗားရှင်းကို Charles Perrault က 1697 ခုနှစ်တွင် ထုတ်ဝေခဲ့သည်။ ဇာတ်လမ်းသည် ကလေးများအတွက် ကြောက်စရာနည်းပါးသွားစေရန် နှစ်များတစ်လျှောက် ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုများ ပြုလုပ်ခဲ့သည်။

ဆောင်းပါးကိုဖတ်ရှုခြင်းဖြင့် ဇာတ်လမ်းအကြောင်းပိုမိုလေ့လာပါ။ ဝတ်နီကလေး ပုံပြင်။

၈။ မင်းသမီးနှင့် ပဲစေ့

တစ်ချိန်က မင်းသားတစ်ပါးရှိခဲ့သည်။တကယ့် မင်းသမီးလေး နဲ့ တွေ့ချင်ခဲ့တာ။ ကောင်လေးသည် ဤကဲ့သို့သော မင်းသမီးလေးတစ်ဦးကို တစ်ကမ္ဘာလုံးသို့ လိုက်သွားကာ ရှာသော်လည်း မတွေ့လိုက်၊ မမှန်သော အရာတစ်ခု အမြဲရှိနေပါသည်။

တစ်ညတွင် ဆိုးရွားလှသော မုန်တိုင်းကြီးသည် နိုင်ငံတော်ကို ဖြတ်ကျော်ဝင်ရောက်ခဲ့သည်။ မမျှော်လင့်ဘဲ မြို့တံခါးကို ခေါက်ပြီး ဘုရင်ကိုယ်တိုင် သွားဖွင့်တယ်။ အပြင်မှာ မိုးရွာနေတဲ့ မင်းသမီးလေး ရှိတယ်။ ရေသည် သူမ၏ဆံပင်များနှင့် အဝတ်အစားများပေါ်သို့ ကျဆင်းသွားသည်။ သူမသည် တကယ့်မင်းသမီးလေးဖြစ်ကြောင်း အခိုင်အမာပြောခဲ့သည်။

“ဒါပေါ့၊ ခဏနေတော့ ငါတို့တွေ့မှာပါ!” မိဖုရားထင်သည်။ သူ စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောဘဲ အိပ်ခန်းဆီသို့ တည့်တည့်သွားကာ ကုတင်တစ်ခုလုံးကို ချွတ်ကာ ကုတင်ပေါ်၌ ပဲစေ့ချလိုက်သည်။ ပဲစေ့ပေါ်တွင် မွေ့ယာအလုံးနှစ်ဆယ်ကို စုထားပြီးနောက် မွေ့ယာထိပ်တွင် အပျော့ဆုံး စောင်နှစ်ဆယ်ကို ခင်းထားသည်။ အဲဒီညက မင်းသမီးလေး အိပ်တယ်။

မနက်မှာတော့ လူတိုင်းက သူမကို ဘယ်လိုအိပ်သလဲလို့ မေးတယ်။ "အို၊ ကြောက်စရာကြီး!" မင်းသမီးက ပြန်ဖြေတယ်။ "တစ်ညလုံး မှိတ်တုတ်မှိတ်တုတ် မအိပ်နိုင်ဘူး! အဲဒီအိပ်ရာပေါ်မှာ ဘုရားသခင်သိတယ်။ အနက်ရောင် အစက်အပြောက်တွေ ရခဲ့တာ အရမ်းခက်တယ်။ တကယ့်ကို အမိုက်စားပါပဲ။”

ထို့နောက် သူမသည် အမှန်တကယ်ပင် မင်းသမီးတစ်ဦးဖြစ်ကြောင်း လူတိုင်းမြင်နိုင်သောကြောင့်၊ သူမသည် မွေ့ယာနှစ်ဆယ်နှင့် နှစ်သိမ့်နှစ်ဆယ်ကို ခံစားခဲ့ရသောကြောင့်၊ စစ်မှန်သော မင်းသမီးတစ်ပါးသာ ဤကဲ့သို့ ထိလွယ်ရှလွယ် အသားအရည်ရှိနိုင်သည် ။

မင်းသားသည် ယခုသိထားသည့်အတိုင်း သူမနှင့်လက်ထပ်ခဲ့သည်။တကယ့် မင်းသမီးလေး ရှိတယ်။

Hans Christian Andersen ရဲ့ ထာဝရတည်မြဲနေတဲ့ ဇာတ်လမ်းကို ဒိန်းမတ်မှာ ကောင်လေးရဲ့ ငယ်ဘဝတုန်းက ကြားခဲ့ရပြီး ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်ထဲက သမားရိုးကျမဟုတ်တဲ့ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုကို ယူဆောင်လာပါလိမ့်မယ်- နုနယ်သောအမျိုးသမီးတစ်ဦး၏ပုံသေပုံစံကို ပြေးပါ မကြောက်မရွံ့သောမင်းသမီး၏အခြေအနေ ၊ သင့်ပတ်ဝန်းကျင်ရှိအားလုံးအတွက်။ သူမသည် ရာသီဥတုဆိုးရွားနေသော်လည်း တစ်ယောက်တည်း ရဲတိုက်သို့ စိတ်လိုလက်ရသွားနေသူဖြစ်သည် (မုန်တိုင်းသည် အလွန်အန္တရာယ်များသောအခြေအနေအတွက် ဥပစာအဖြစ် လူအများက အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုထားသည်)

ဇာတ်လမ်း၏အခြားအရေးကြီးသောဇာတ်ကောင်ဖြစ်သည့် အမျိုးသမီးလည်းဖြစ်သည်။ ၊ မင်းသမီးလေး ၊ မင်းသားလေး ရဲ့ မိခင် ကတော့ မင်းသမီးလေး ရဲ့ သဘောသဘာဝ ကို အမှန်အတိုင်း သိအောင် စိန်ခေါ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားတဲ့ ဘုရင်မ ပါ။

ဒါဟာ ဟင်းရွက်သေးသေးလေး အောက်မှာ ပုန်းအောင်းထားတဲ့ ပဲစေ့လေးကို တီထွင်နိုင်တဲ့ ဉာဏ်စွမ်းရှိတဲ့ ယောက္ခမ ပါပဲ ။ မွေ့ယာနှစ်ဆယ်နှင့် နှစ်သိမ့်သူနှစ်ဆယ်။

ပဲစေ့သည် မင်းသမီးလေး၏ တော်ဝင်သဘာဝ၊ သူမ၏ လူသားဆန်သော ခံယူချက်၊ ဘာသာရပ်အားလုံးနှင့် ကွဲပြားသည်ကို သက်သေပြသည်။

အမျိုးသမီးနှစ်ဦး၊ အသက်ကြီးသူနှင့် ငယ်တစ်ဦး၊ မတူညီသောနည်းလမ်းများ၊ သတ္တိ ၏ သင်္ကေတများ။

မင်းသားသည် ဇာတ်လမ်းကို လှုံ့ဆော်ပေးသော အရေးပါသော ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးဖြစ်သော်လည်း၊ သူသည် လက်တွဲဖော်ကို ရှာဖွေနေသူဖြစ်သောကြောင့် - ၎င်းသည် အဆုံးသတ်သည့် အမျိုးသမီး ဇာတ်ကောင်များဖြစ်သည်။ ဖြစ်ခြင်း။မင်းသမီးလေး အိပ်နေတဲ့ အခန်းထဲဝင်ပြီး ဦးညွှတ်နမ်းလိုက်တယ်။ ထိုအချိန်တွင်ပင် အနှစ်တစ်ရာ၏ နောက်ဆုံးရက်သည် ကုန်ဆုံးသွားခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးတွင် သူအောင်မြင်ခဲ့သည်။ ဒီလိုနဲ့ မင်းသမီးလေး နိုးလာပါတယ်။

သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ လက်ထပ်ပွဲကို ချိုးငှက်တွေအများကြီးနဲ့ ဆင်နွှဲခဲ့ကြပြီး ချစ်သူနှစ်ဦး ပျော်ရွှင်စွာ နေထိုင်ခဲ့ကြပါတယ်။

အိပ်စက်ခြင်းရဲ့ ဂန္တဝင်ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်ကတော့ အဓိပ္ပါယ်အပြည့် - ဥပမာ၊ ဖခင်၏ရုပ်ပုံသည် ဤတာဝန်မဖြစ်နိုင်ဟု သက်သေပြနေသော်လည်း၊ ဤတာဝန်သည် မဖြစ်နိုင်ကြောင်း သက်သေပြနေသော်လည်း သမီးဖြစ်သူအား ဘေးဥပဒ်မှကာကွယ်ရန် အကာအကွယ်ပေးသူ၏ရုပ်ပုံနှင့် ချိတ်ဆက်ထားသည်။

တစ်ဖက်တွင်မူ ပဏ္ဍာမသည် လက်စားချေခြင်း နှင့် သူမအား ထိခိုက်နစ်နာအောင် ပြန်ပေးလိုသော ဆန္ဒရှိသည်။ သူမကို မေ့လျော့သွားသောအခါတွင် သူမသည် သူမ၏ ကြောက်စရာကောင်းသော ကျိန်စာများကို ချလိုက်ပြီး ဘုရင်နှင့် သူ၏ ချောမောလှပသော သမီးတော်တို့ကို အပြစ်ပေးကာ အပြစ်ပေးလိုက်သည်။

နတ်သမီး၏ အကြီးကျယ်ဆုံး သားကောင်ဖြစ်သည့် မင်းသမီးလေးသည် ကျေးဇူးတော်ကြောင့်သာ ကယ်တင်ခြင်းသို့ ရောက်ပါသည်။ ရဲရင့်သောမင်းသား။ အမည်မဖော်လိုသော၊ မကြောက်မရွံ့သူသည် ကျွန်ုပ်တို့ ခံနိုင်ရည်ရှိရပါမည် ၊ ကျွန်ုပ်တို့၏ရှေ့မှောက်တွင် အခြားသူများများစွာကြိုးစား၍ မအောင်မြင်သော်လည်း ကျွန်ုပ်တို့လိုချင်သောအရာကို ရှာဖွေရန် ကျွန်ုပ်တို့အား သတိပေးပါသည်။

ဇာတ်ဆောင်သည် အသွင်အပြင်များပါရှိသည်။ စိတ်အားထက်သန်သော အမျိုးသမီး ၏ အမျိုးသားတစ်ဦးမှ လွတ်မြောက်ရန် အမြဲစောင့်ဆိုင်းနေပါသည်။ ဤ cliché သည် ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်၏ ဗားရှင်းအမျိုးမျိုးတွင် ထပ်ခါတလဲလဲဖြစ်ပြီး ခေတ်ပြိုင်အများပြည်သူအကြား ဝေဖန်မှုအချို့ကို ဖြစ်ပေါ်စေပါသည်။

အချစ်သည် ဘဝ၏ဖန်တီးပေးသူအဖြစ် ဤနေရာတွင် ဖတ်ရှုနိုင်ပါသည်။ဇာတ်ကွက်အတွက် ထင်ရှားပြီး မရှိမဖြစ်လိုအပ်ပါသည်။

လည်း ဖတ်ရန်- မင်းသမီးနှင့် ပဲစေ့-ပုံပြင် ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာခြင်း

၉။ စနိုးဝှိုက်နှင့် လူပုလေး ခုနစ်ကောင်

တစ်ချိန်က အဖွင့်ပြတင်းပေါက်တွင် အပ်ချုပ်နေသည့် ဘုရင်မတစ်ပါးရှိခဲ့သည်။ အပြင်မှာ နှင်းတွေကျနေချိန်မှာ သူမ ချယ်လှယ်နေပြီး အပ်တစ်ချောင်းကို လက်ညှိုးထိုးရင်း "ကျွန်မမှာ နှင်းလိုဖြူစင်တဲ့ သမီးတစ်ယောက်၊ သွေးလို လူ့ဇာတိခံယူပြီး မျက်နှာက အနက်ရောင်နဲ့ နီညိုရောင်နဲ့ နီညိုရောင်ရှိတဲ့ သမီးတစ်ယောက် ရပါ့မလား!"

ကလေးမွေးဖွားလာသောအခါတွင် ဘုရင်မကြီးသည် သမီးတော်၌ လိုချင်သည့် လက္ခဏာများအားလုံးကို မြင်ခဲ့ရသည်။ ကံမကောင်းစွာပဲ၊ သူမသည် ကလေးမွေးဖွားပြီး မကြာမီ သေဆုံးသွားခဲ့ပြီး ဘုရင်သည် Snow White ၏အလှအတွက် မနာလိုစိတ်ဖြင့် သေဆုံးနေသည့် အလွန်အချည်းနှီးသောမင်းသမီးနှင့် လက်ထပ်ခဲ့သည်။

မိထွေးက သူ့တွင်ရှိသော မှော်မှန်တစ်ချပ်ကို အမြဲမေးသည်- "Mirror ငါ့ရဲ့ကြေးမုံမှန်၊ ငါ့ထက် ပိုလှတဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ရှိမလား။" တစ်နေ့မှာတော့ ကြေးမုံက အိမ်ထဲမှာ သူ့ဟာသူရှိနေတယ်၊ ​​အဲဒါက ပထွေးသမီးပဲလို့ ပြန်ဖြေတယ်။

ဒေါသတကြီးနဲ့ မိထွေးက မိန်းကလေးကို သတ်ဖို့ မုဆိုးကို ငှားလိုက်တယ်။ ပြစ်မှုကျူးလွန်ရန်အချိန်တန်သောအခါ မုဆိုးသည် သဘောတူညီချက်မှနုတ်ထွက်ပြီး Branca de Neve ကို တောထဲတွင်စွန့်ပစ်ခဲ့သည်။

ဘရန်ကာဒီနီဗာသည် သတ္တုတွင်းလုပ်သားများအဖြစ် လုပ်ကိုင်သည့် လူပုလေးခုနစ်ယောက်နေထိုင်သည့် အိမ်ငယ်လေးကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။ တောင် ထိုနေရာ၌ အမျိုးသမီးငယ်သည် အိမ်မှုကိစ္စများနှင့် ပူးပေါင်းကာ အခြေချနေထိုင်ခဲ့သည်။

ကောင်းသောနေ့တွင် မိထွေးသည် စနိုးဝှိုက်မဟုတ်ကြောင်း မှန်ချပ်မှတစ်ဆင့် ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့သည်။သူမသေဆုံးသွားခဲ့ပြီး ဒီကိစ္စကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ တာဝန်ယူဖြေရှင်းခဲ့ပါတယ်။

တောင်သူအမျိုးသမီးတစ်ဦးနဲ့ အဘွားကြီးအဖြစ် အသွင်ဆောင်ကာ လှပတဲ့ ပန်းသီးတစ်လုံးကို သူမအား ပေးခဲ့ပါတယ်။ သူမသည် အဆိပ်မိသွားသည်ကို မသိလိုက်ဘဲ Snow White သည် သစ်သီးများကို ဝါးမြိုကာ အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်။

မင်းသားတစ်ပါးဖြတ်သန်းသွားပြီးနောက် နှစ်အနည်းငယ်အကြာတွင် စနိုးဝှိုက်၏ ကံကြမ္မာသည် ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။ ကောင်မလေး အိပ်ပျော်နေတာကိုမြင်တော့ မင်းသားက သူမကို လေးလေးနက်နက် ချစ်မိသွားတယ်။

သူမကို နှိုးဖို့ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘဲ မင်းသားက စနိုးဝှိုက်အိပ်နေတဲ့ အကြည်သေတ္တာကို ထမ်းဖို့ ကျွန်တွေကို ခိုင်းလိုက်တယ်။ သူတို့ထဲက တစ်ယောက်က လမ်းတစ်လျှောက်မှာ တိုက်မိပြီး ပန်းသီးတစ်ခြမ်းက မိန်းကလေးရဲ့ ပါးစပ်ကနေ ပြုတ်ကျတာကြောင့် နောက်ဆုံးမှာ သူမကို ပြစ်တင်ရှုံ့ချခံထားရတဲ့ အိပ်ပျော်ခြင်းကနေ နိုးထလာခဲ့ပါတယ်။

ထို့နောက် သူတို့နှစ်ဦး ချစ်ကြိုက်ခဲ့ကြပြီး လက်ထပ်ခဲ့ကြပြီး၊ ထာဝရပျော်ရွှင်စွာနေထိုင်ခဲ့သည်။

Snow White ၏ဇာတ်လမ်းသည် ကလေးများအတွက် လေးနက်သောအကြောင်းအရာများကို လက်လှမ်းမီနိုင်သောနည်းလမ်းဖြင့် ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းပေးသည့် ဂျာမန်ရိုးရာပုံပြင်၏ဂန္တဝင်ဖြစ်သည်။ စနိုးဝှိုက်၏မူလအစမှာ မိဘမဲ့ဘဝ၊ ကလေးကို နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းရန် ဖခင်၏ လျစ်လျူရှုခြင်း-နှင့် မိန်းမအငြင်းပွားမှု ( မိန်းမများကြားတွင် အနတ္တ ) နှင့် သက်ဆိုင်သည် ။ သူမ၏ အလှတရားသည် အခြားသော သတ္တဝါ၊ အထူးသဖြင့် သူမ၏ မိသားစုမှ ခြိမ်းခြောက်ခံနေရသည်။

Snow White ၏ ပုံပြင်သည် သူရဲကောင်း၏ မိမိကိုယ်ကို ပြန်လည်ဆန်းသစ်နိုင်စွမ်း နှင့် လုံးဝအသစ်သော ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုတွင် သူရဲကောင်း၏ စွမ်းဆောင်နိုင်မှု ကို ကျော်လွှားနိုင်စေမည့် ဇာတ်လမ်းတစ်ခုလည်းဖြစ်သည်။ ဘဝသစ်အတွက် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင်သူမတစ်ခါမှမမြင်ဖူးသောသတ္တဝါများနှင့်အတူ တောအုပ်။

စနိုးဝှိုက်သည် စစ်မှန်သောမိသားစုနှောင်ကြိုး ကို ထူထောင်ခဲ့သော လူပုလေးများနှင့်အတူ ချစ်ခင်မြတ်နိုးပြီး အကာအကွယ်ပေးမှုကို သူမတွေ့ရှိခဲ့သဖြင့် ၎င်းတို့နှင့်အတူ ရှိနေသည်။ ၎င်း၏ဇာတိအိမ်တွင် ၎င်းကိုမထားရှိပါ။

ကျွန်ုပ်တို့၏ဘဝတွင် အရေးကြီးဆုံးလူများသည် ကျွန်ုပ်တို့၏သွေးသားရင်းမြစ်များမဟုတ်ကြဘဲ နေ့စဉ်မိတ်သဟာယဖွဲ့ကြသူများဖြစ်ကြောင်း ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်က ကျွန်ုပ်တို့အား သတိပေးသည်။

Snow White ပုံပြင်အကြောင်း ပိုမိုရှာဖွေပါ။

၁၀။ ရုပ်ဆိုးသော ဘဲကလေး

တစ်ချိန်က ၎င်း၏အသိုက်တွင် တပ်ဆင်ထားသော ဘဲတစ်ကောင်ရှိခဲ့သည်။ အချိန်တန်သောအခါတွင်၊ သူမသည် ဘဲကလေးများကို သားမွေးရသော်လည်း နှေးကွေးသောအလုပ်မှာ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်လုနီးနီး ဖြစ်နေသည်။ နောက်ဆုံးတွင် ဥများ အက်ကွဲသွားကာ တစ်ပြီးတစ်စ အက်ကွဲသွားကာ အနှစ်များ အသက်ပြန်ရှင်လာပြီး ခေါင်းကို ထုတ်လိုက်ကြသည်။

“ဘုရင်မ ဘုရင်မ!” ဘဲကလေးက စိမ်းစိုနေတဲ့ သစ်ရွက်ခြောက်တွေအောက်ကို လှမ်းကြည့်ဖို့ ခြေလှမ်းတိုလေးတွေနဲ့ အမြန်ပြေးထွက်သွားတယ်။

အင်း၊ အခု သူတို့အားလုံး အံ့သြသွားလောက်ပြီ၊ ငါမျှော်လင့်တယ်…” – ပြီးတော့မှ ထလိုက်တယ်။ ကုလားထိုင် – “မဟုတ်ဘူး၊ အားလုံးတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ အကြီးဆုံးဥက ဒီမှာရှိနေတုန်းပဲ။ ဘယ်လောက်ကြာမလဲသိချင်ပါတယ်။ ဒီမှာ တစ်သက်လုံးနေလို့မရဘူး။" ပြီးတော့ အသိုက်ထဲကို ပြန်ဝင်သွားတယ်။

နောက်ဆုံးတော့ ကြက်ဥကြီး ကွဲသွားပါတော့တယ်။ အလွန်ရုပ်ဆိုးပြီး ကြီးလွန်းလှသော ခွေးကလေး၏ တုန်ခါမှုကြီးကြောင့် ခွေးကလေးထံမှ အသံအနည်းငယ်ထွက်လာသည်။ ဘဲလေးက တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ပြောတယ်"သနားခြင်း! ဒါပေမယ့် တကယ့် ဘဲကြီးကောင်ကြီး။ တခြားသူတွေကတော့ သူနဲ့တူတဲ့ပုံမပေါ်ပါဘူး။”

သားပေါက်လေး၏ပထမဆုံးလမ်းလျှောက်ချိန်တွင်၊ အနီးနားရှိအခြားဘဲများက ၎င်းတို့ကိုကြည့်ကာ “ကြည့်ပါဦး။ အဲဒီ ဘဲကလေးက ဘယ်လိုပုံလဲ။ ငါတို့ ခံနိုင်ရည်ရှိမှာ မဟုတ်ဘူး။” ဘဲတစ်ကောင်က ချက်ချင်းဆိုသလို ပြေးလာပြီး လည်ပင်းကို ကိုက်တယ်။

“သူ့ကို တစ်ယောက်တည်း ထားလိုက်ပါ” ဟု မိခင်က ပြောသည်။ “ဒါက ဘာအန္တရာယ်မှ မလုပ်ပါဘူး။”

“ဒါလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်၊ ဒါပေမယ့် အရမ်းမိုက်တယ်၊ ထူးဆန်းတယ်” လို့ ကိုက်တဲ့ ဘဲတစ်ကောင်က ပြောပါတယ်။ "မင်းကို နှင်ထုတ်ခံရလိမ့်မယ်။"

"မင်းမှာ ဘယ်လောက်လှတဲ့ ကလေးလေးတွေရှိလဲ ချစ်သား!" ဘဲအိုကပြောတယ် “ဟိုမှာကလွဲရင် တစ်ခုခုမှားနေပုံရတယ်။ အဲဒါကို တိုးတက်အောင် တစ်ခုခု လုပ်ပေးနိုင်မယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်။”

“တခြား ဘဲလေးတွေက ချစ်စရာကောင်းတယ်” ဟု ဘဲအိုကြီးက ပြောသည်။ “အိမ်မှာနေကြပါ ချစ်တို့ရေ” ဆိုတော့ အိမ်မှာပဲ လုပ်ကြပေမယ့် ဥထဲက နောက်ဆုံးထွက်ပြီး ရုပ်ဆိုးလွန်းတဲ့ ဘဲနဲ့ ကြက်တွေ ဘဲနဲ့ ကြက်တွေက ကိုက်၊ တွန်း၊ ကျီစယ်ကြတဲ့ ဆင်းရဲသား ဘဲလေးတွေ။

“ဘောလုံးကြီး!” လူတိုင်း လန့်သွားသည်။ ဆင်းရဲသော ဘဲကလေးသည် ဘယ်လမ်းကို လှည့်ရမည်မသိ။ အလွန်ရုပ်ဆိုးပြီး တီရီရို၏ လှည့်စားခြင်း၏ပစ်မှတ်ဖြစ်လာရခြင်းအတွက် သူတကယ်စိတ်မကောင်းဖြစ်ခဲ့ရသည်။

ထိုနေ့သည် ပထမနေ့ဖြစ်ပြီး ထိုအချိန်မှစကာ အခြေအနေများ ပိုဆိုးလာသည်။ လူတိုင်းသည် သနားစရာကောင်းသော ဘဲကလေးများကို နှိပ်စက်စပြုလာသည်။ သူ့ညီအကို မောင်နှမတွေတောင် သူ့ကို ဆိုးဆိုးရွားရွား ဆက်ဆံပြီး “အိုး မင်းက ရုပ်ဆိုးတဲ့ အကောင်၊ ကြောင်ရနိုင်တယ်၊မင်း!" သူ့အမေက သူ့မှာမရှိတာကို ပိုသဘောကျတယ်လို့ ပြောဖူးတယ်။ ဘဲတွေက သူ့ကိုကိုက်တယ်၊ ကြက်တွေက ကိုက်တယ်၊ ငှက်တွေကို အစာကျွေးတဲ့ အိမ်အကူက သူ့ကို ကန်တယ်။

နောက်ဆုံးတော့ သူက ထွက်ပြေးသွားတယ်။ အိမ်နဲ့အဝေးက တောဘဲတွေကိုတွေ့တယ်- "မင်းဟာ တော်တော်ရုပ်ဆိုးတာပဲ" ဟု တောဘဲများကပြောသည်၊ သို့သော်၊ ငါတို့မိသားစုထဲက တစ်ယောက်ယောက်ကိုလက်ထပ်ဖို့မကြိုးစားသရွေ့ အဲဒါက အရေးမကြီးပါဘူး။"

သူသည် အသက်ကြီးလာသောအခါ ထိုနေရာတွင် နှစ်ရက်လုံးလုံး ဝက်ဝံတကောင် ပေါ်လာသည်။ ၎င်းတို့သည် မကြာသေးမီကမှ ပေါက်ဖွားလာခဲ့ပြီး အလွန်ဆော့ကစားခဲ့ကြသည်။ “ဒီမှာကြည့်၊ ချစ်သူ” လို့ သူတို့ထဲက တစ်ယောက်က ဘဲတစ်ကောင်ကို ပြောပါတယ်။ "မင်းဟာ ရုပ်ဆိုးလွန်းလို့ ငါတို့ မင်းကို နှိမ့်ချလိမ့်မယ်။ မင်း ငါတို့နဲ့ လိုက်သွားပြီး ရွှေ့ပြောင်းငှက်တစ်ကောင် ဖြစ်လာမှာလား။" ဒါပေမဲ့ ဘဲကလေးက မသွားဘူး။

တစ်မွန်းတည့်မှာ လှပတဲ့ နေဝင်ချိန်နဲ့ ချုံပုတ်ထဲက ကျက်သရေရှိတဲ့ ငှက်အုပ်အုပ်ကြီး ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာတယ်။ ဘဲကလေးသည် ရှည်လျားပြီး ချစ်စရာကောင်းသော လည်ပင်းရှည်ကြီးနှင့် ဖြူဆွတ်ဆွတ်ဖြူဆွတ်နှင့် ထိုကဲ့သို့သော လှပသောငှက်များကို တစ်ခါမျှ မမြင်ဖူးပါ။ သူတို့သည် ငန်းများဖြစ်သည်။ လေထဲတွင် မြင့်၍ မြင့်လာသည်ကို ကြည့်ရင်း ဘဲကလေးသည် ထူးဆန်းသော ခံစားချက်ကို ခံစားခဲ့ရသည်။ သူက ရေထဲမှာ အကြိမ်ပေါင်းများစွာ လှည့်ပတ်ပြီး သူတို့ဆီ လည်ပင်းကို ကြိုးနဲ့ကွေးပြီး စူးစူးရှရှနဲ့ ထူးဆန်းတဲ့ အော်သံကို ကြားလိုက်ရတော့ လန့်တောင်လန့်သွားတယ်။

“အဲဒီငှက်တွေဆီ ပျံသန်းသွားမယ်။ ငါ့လို ရုပ်ဆိုးလို့ သူတို့ဆီ လာမဝံ့မရဲနဲ့ ငါ့ကို ကိုက်ကြလိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် မထိခိုက်ပါဘူး။ ဘဲကိုက်၊ ကြက်ကိုက်၊ ငှက်စာကျွေးတဲ့ အိမ်အကူက ကန်ကျောက်တာထက် သတ်တာ ပိုကောင်းတယ်။"

သူ ပြေးသွားရေနှင့်လှပသော ငန်းများဆီသို့ ကူးခတ်သွားသည်။ သူတို့သည် သူ့ကိုမြင်သောအခါ ဖြန့်ထားသောအတောင်များနှင့်တွေ့ရန် ပြေးကြသည်။ “ဟုတ်ပါတယ်၊ သတ်ပါ၊ သတ်ပါ” သနားစရာကောင်းတဲ့ ငှက်ကလေးက အော်ဟစ်ပြီး သေခြင်းတရားကို စောင့်မျှော်ရင်း ခေါင်းငုံ့ထားလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့အောက်က ကြည်လင်တဲ့ရေမျက်နှာပြင်မှာ ဘာကိုရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့တာလဲ။ သူသည် သူ့ပုံသဏ္ဍာန်ကိုမြင်ပြီး သူသည် ကျားဆိုးငှက်တစ်ကောင်မဟုတ်တော့ဘဲ မီးခိုးရောင်နှင့် ကြည့်ရသည်မှာ စိတ်မသက်မသာဖြစ်နေတော့သည်- မဟုတ်ပါ၊ သူလည်း ငန်းတစ်ကောင်ဖြစ်နေပြီ!

ယခုအခါ သူသည် ဆင်းရဲဒုက္ခများစွာကို ဖြတ်သန်းခဲ့ရသည့်အတွက် အမှန်တကယ်ပင် ကျေနပ်သွားပါသည်။ ဒုက္ခ။ ယင်းက သူ့အား ဝန်းရံထားသည့် ပျော်ရွှင်မှုနှင့် အလှတရားအားလုံးကို တန်ဖိုးထားလေးမြတ်စေသည်... အကောင်ကြီးသုံးကောင်သည် နောက်ပေါက်၏ ပတ်ပတ်လည်တွင် ကူးခတ်ကာ နှုတ်သီးများဖြင့် လည်ပင်းကို ပုတ်လိုက်ကြသည်။

ကလေးငယ်အချို့သည် ဥယျာဉ်ထဲသို့ ရောက်လာပြီး မုန့်များကို ပစ်ချကြသည်။ ရေထဲသို့စပါး။ အငယ်ဆုံးက “ငန်းသစ်တစ်ကောင်ရှိပြီ” ဟုအော်သည်။ တခြားကလေးတွေက ဝမ်းသာအားရနဲ့ "ဟုတ်တယ်၊ ငန်းအသစ်ရှိနေပြီ!" သူတို့အားလုံး လက်ခုပ်တီးပြီး မိဘတွေဆီ ပြေးထွက်သွားကြတယ်။ ပေါင်မုန့်နှင့် ကိတ်မုန့်အတုံးများကို ရေထဲသို့ပစ်ချလိုက်ပြီး လူတိုင်းက “အသစ်က အလှဆုံးပဲ။ ငယ်ရွယ်ပြီး ကြော့ရှင်းလွန်းတယ်။” ပြီးတော့ ငန်းဟောင်းတွေက သူ့ကို ဦးညွှတ်ပြတယ်။

သူ အရမ်းနှိမ့်ချပြီး ခေါင်းကို အတောင်အောက်မှာ ငုံထားတယ်၊ ဘာကြောင့်လဲဆိုတာ သူကိုယ်တိုင် မသိခဲ့ဘူး။ အရမ်းပျော်ခဲ့တယ်၊ ဒါပေမယ့် နည်းနည်းတော့ ဂုဏ်ယူစရာတော့ မဟုတ်ဘူး၊ စိတ်ကောင်းနှလုံးကောင်းဆိုတာ ဘယ်တော့မှ မာနမကြီးပါဘူး။ သူသည် မည်မျှ ကဲ့ရဲ့ နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းခြင်း ခံခဲ့ရသည်ကို သူတွေးပြီး ယခု လူတိုင်းက သူသည် အမျိုးသမီး အားလုံးထဲတွင် အလှဆုံးဟု ဆိုကြသည်။ငှက်များ။ ထို့ကြောင့် သူသည် သူ၏ အမွေးအတောင်များကို ပွတ်သပ်ကာ သွယ်လျသော လည်ပင်းကို မြှောက်ကာ နှလုံးသား၏ အောက်ခြေမှ နှစ်သက်စွာ ခံစားနေလေသည်။ "ကျွန်ုပ်သည် အရုပ်ဆိုးသော ဘဲကလေး ငယ်စဉ်က ထိုကဲ့သို့သော ပျော်ရွှင်မှုကို တစ်ခါမျှ အိပ်မက်မမက်ခဲ့ပါ။"

ရုပ်ဆိုးသော ဘဲကလေး၏ ဇာတ်လမ်းသည် အထူးသဖြင့် နေရာနှင့် ဝေးကွာခြင်း၊ အထီးကျန်ခြင်း နှင့် ထုပ်ပိုးခြင်းမှ ကွဲပြားသော သူများကို ပြောပြသည်။ ဇာတ်လမ်းသည် နှစ်သိမ့်ပြီး မျှော်လင့်ချက်ပေးသည်၊ ၎င်းသည် လက်ခံမှု ၏ရှည်လျားသောလုပ်ငန်းစဉ်အကြောင်းကို ပြောပြသည်။

မိမိကိုယ်ကို နိမ့်ကျသူဟု အမြဲထင်မြင်လာသောအခါ ဘဲကလေးသည် မလုံလောက်မှုနှင့် မိမိကိုယ်ကို လေးစားမှုနည်းပါးခြင်းတို့ကို ခံစားခဲ့ရသည်။ သူမဟုတ်တဲ့သူတစ်ယောက်ဟာ တခြားသူတွေရဲ့ အမြင့်မှာရှိနေတာကြောင့် အရှက်တရားရဲ့ သားကောင်ဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်။ ကလေးများစွာသည် ဘဲကလေး၏အခြေအနေကို သိရှိနိုင်သည်။

ဇာတ်လမ်း၏ ဇာတ်လိုက်သည် အသက်အငယ်ဆုံးဖြစ်ပြီး အခွံမှထွက်လာသည့် နောက်ဆုံးသားမှာ သားပေါက်ကိုရှာရန်ဖြစ်ပြီး ကြက်ဥသည် ခြားနားသည်ကို သိရှိလာသောကြောင့်၊ . ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်များစွာတွင်ကဲ့သို့ပင်၊ သူရဲကောင်းသည် အသက်အငယ်ဆုံးဖြစ်ပြီး မကြာခဏဆိုသလို အနုစိတ်ဆုံးဖြစ်သည်။

ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်သည် လူမှုရေးဆိုင်ရာပါဝင်မှုပြဿနာ နှင့် တစ်ဦးချင်းနှင့် စုပေါင်းအသွင်ပြောင်းနိုင်မှုစွမ်းရည်တို့နှင့် ပတ်သက်သည်။

ဇာတ်လမ်းသည် အားနည်းသူ၏အောင်ပွဲဖြစ်ပြီး ခံနိုင်ရည်ရှိခြင်း၏အရေးကြီးမှု ၊ သတ္တိ၊ ရန်လိုသောပတ်ဝန်းကျင်တွင်ပင် ကျွန်ုပ်တို့ရှိနေချိန်၌ပင် သတ္တိရှိရန်နှင့် ခုခံရန်လိုကြောင်း ပြောကြားခဲ့သည်။ အခြားတစ်ဖက်တွင်၊ ပုံပြင်သည် များစွာသောဝေဖန်မှုများအတွက် ပစ်မှတ်ဖြစ်သည်၊ အကြောင်းမှာ၊ တစ်နည်းအားဖြင့်၊ လူမှုရေးဆိုင်ရာ အထက်အောက်ပုံစံတစ်မျိုးကို အတည်ပြုနိုင်သောကြောင့်၊ ငန်းများသည် သဘာဝအရ ပိုကောင်းသည်၊ အလှနှင့် မြင့်မြတ်မှုနှင့် ဆက်စပ်နေပြီး၊ ဘဲများသည် သတ္တဝါများဖြစ်သော်လည်း၊

မထီမဲ့မြင်ပြုခြင်းအမျိုးမျိုးကို လွတ်မြောက်အောင် စွမ်းဆောင်နိုင်သူဖြစ်လင့်ကစား ဘဲကလေးသည် နောက်ဆုံးတွင် ငန်းမင်းမျိုးမင်းနွယ်ဝင်တစ်ဦးဖြစ်ကြောင်း သိရှိလာသောအခါတွင်၊ သူ့တွင် စိတ်နှလုံးကောင်းရှိသောကြောင့် ပတ်ဝန်းကျင်ရှိလူများကို အချည်းနှီးဖြစ်စေခြင်းမရှိပေ။ .

ရုပ်ဆိုးသော ဘဲကလေး၏ ဇာတ်လမ်းကို ရေပန်းစားလာစေရန် တာဝန်အရှိဆုံးသူမှာ Hans Christian Andersen ဖြစ်သည်။ Andersen ကိုယ်တိုင်က နှိမ့်ချသောအစမှ ဆင်းသက်လာပြီး ရွယ်တူရွယ်တူများထံမှ ဆန့်ကျင်မှုများစွာကို ရင်ဆိုင်ခဲ့ရသည့်တိုင် အန်ဒါဆင်သည် စာရေးဆရာ၏ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ဇာတ်လမ်းနှင့် အနီးစပ်ဆုံးဖြစ်သော ကလေးပုံပြင်များဖြစ်ကြောင်း ပညာရှင်များက ဆိုကြသည်။

ရရှိခဲ့သော်လည်း၊ မကြာသေးမီနှစ်များအတွင်း Andersen သည် သူ၏ဘဝတစ်လျှောက်လုံးတွင် ပြင်းပြင်းထန်ထန်ဝေဖန်မှုများဆက်တိုက်ပြုလုပ်ခဲ့ပြီး သူ၏အလုပ်အတွက် လေးနက်စွာအသိအမှတ်ပြုခံခဲ့ရပါသည်။

ရုပ်ဆိုးသော ဘဲကလေးပုံပြင်ပါ ဆောင်းပါးကိုဖတ်ခြင်းဖြင့် ဇာတ်လမ်းအကြောင်းပိုမိုလေ့လာပါ။

၁၁။ Rapunzel

တစ်ချိန်က ကလေးလိုချင်သော ယောက်ျားနှင့် အမျိုးသမီးတစ်ဦးရှိသော်လည်း မအောင်မြင်ခဲ့ပေ။

တစ်နေ့တွင် ထိုအမျိုးသမီးသည် ဘုရားသခင်က သူ့ကို ပေးသနားမည်ဟု ကြိုတင်သတိပေးချက်တစ်ခုရှိခဲ့သည်။ ဆန္ဒ သူတို့နေထိုင်တဲ့ အိမ်နောက်ဘက်မှာတော့ လှပတဲ့ ပန်းတွေနဲ့ ဟင်းသီးဟင်းရွက်တွေနဲ့ ပြည့်နေတဲ့ ခမ်းနားတဲ့ ဥယျာဉ်တစ်ခုဆီကို ဖွင့်ထားတဲ့ ပြတင်းပေါက်ငယ်လေးတစ်ခုရှိပါတယ်။ မြင့်မားသောတံတိုင်းတစ်ခုဖြင့် ဝန်းရံထားပြီး၊ ၎င်းသည် ပတ်ဝန်းကျင်ရှိလူတိုင်းကြောက်ရွံ့သော တန်ခိုးကြီးသော နတ်ဆရာမတစ်ဦးမှ ပါဝင်သောကြောင့် ၎င်းကို မည်သူမျှ ဝင်ရောက်ဝံ့ခြင်းမရှိပေ။

တစ်နေ့တွင် အမျိုးသမီးသည် ဥယျာဉ်ကိုကြည့်ကာ ပြတင်းပေါက်တွင်ရှိနေသည်။ စိမ်းလန်းစိုပြေသော ကုတင်တစ်ခုဆီသို့ သူ့မျက်လုံးများကို ဆွဲတင်လိုက်သည်။rapunzel ဆလတ်အမျိုးအစား။ အရမ်းလန်းပြီး စိမ်းလန်းနေတာကြောင့် ကောက်ကိုင်ချင်စိတ်နဲ့ အောင်နိုင်ခဲ့တယ်။ သူမသည် သူမ၏နောက်ထပ်အစာအတွက် အနည်းငယ်မျှသာယူရတော့သည်။

နေ့စဉ်သူမ၏ဆန္ဒများ တိုးပွားလာပြီး ထိုရက်ပန်ဇယ်အချို့ကို ဘယ်တော့မှရနိုင်မည်မဟုတ်ကြောင်း သူမသိသောကြောင့် သူမကိုယ်တိုင် စားသုံးလာခဲ့သည်။ ဖြူဖျော့ဖျော့လေးနှင့် မပျော်မရွှင်ဖြစ်နေသည်ကိုမြင်တော့ ခင်ပွန်းဖြစ်သူက “ဘာကိစ္စရှိလဲ ချစ်ဇနီး” လို့ မေးတယ်။ “ကျွန်မတို့အိမ်နောက်က ဥယျာဉ်ထဲက ရာပန်ဇယ်တချို့ကို မရရင် သေတော့မှာပဲ” လို့ ပြန်ဖြေတယ်။

သူမကို အရမ်းချစ်တဲ့ ခင်ပွန်းဖြစ်သူက “ခွင့်မပြုဘဲ၊ ငါ့မိန်းမ သေပြီ၊ ဘာပဲပြောပြော ဒီရက်ပန်ဇယ်ကို သွားယူတာ ပိုကောင်းတယ်။"

ညနေမိုးချုပ်တော့ သူက နံရံကိုတက်ပြီး မှော်ဆရာမရဲ့ ဥယျာဉ်ထဲကို ခုန်ဆင်းပြီး rapunzel လက်တစ်ဆုပ်စာလောက်ကို လုယူသွားလိုက်တယ်။ မိန်းမ။ ချက်ခြင်းပဲ အသုပ်လုပ်တယ်၊ ပြင်းပြင်းထန်ထန် စားတယ်။ Rapunzel သည် အလွန်အရသာရှိသော်လည်း အရသာရှိသောကြောင့် နောက်တစ်နေ့တွင် ၎င်းကိုစားချင်စိတ်က သုံးဆပိုပြင်းလာသည်။ ယောက်ျားက မိန်းမကို စိတ်ချမ်းသာစေမယ့် တခြားနည်းလမ်းကို မတွေ့ဘဲ ဥယျာဉ်ကို ပြန်သွားလိုက်။

ညနေခင်းမှာ သူပြန်တွေ့ပေမယ့် နံရံကို ခုန်ချပြီးနောက် နတ်ဆရာမရှိနေတာကြောင့် ကြောက်လန့်သွားတယ်။ မင်းရှေ့မှာ။ "မင်း ငါ့ဥယျာဉ်ထဲကို ခိုးဝင်ပြီး ငါ့ရဲ့ Rapunzel ကို စျေးပေါတဲ့ သူခိုးတစ်ယောက်လို ယူသွားတာလဲ။" ဒေါသတကြီးနဲ့ မေးတယ်။ “ဒါကို မင်းနောင်တရတုန်းပဲ။”

“အိုး၊ ကျေးဇူးပြု၍” သူသနားပါဟု ပြန်ပြောသည် ။ ငါလုပ်ရမှာမို့လို့သာ လုပ်ခဲ့တာ။ ကျွန်တော့်မိန်းမက သူ့ rapunzel ကို ပြတင်းပေါက်ကနေ တွေ့တယ်။ သူ့အတွက် စားချင်စရာ အရမ်းကြီး မစားရင် သေမှာပဲလို့ ပြောလိုက်တယ်။”

စော်ဘွားကြီးရဲ့ ဒေါသတွေ ပြေသွားပြီး ယောက်ျားကို “ငါပြောတာမှန်ရင်၊ သူလိုချင်သလောက် rapunzel ယူခွင့်ပေးမယ်။ ဒါပေမဲ့ အခြေအနေတစ်ခုအရ၊ မင်းမိန်းမက မွေးပြီးရင် မင်းကလေးကို ငါ့လက်ကို အပ်ရမယ်။ သူမကို မိခင်တစ်ယောက်လို ပြုစုစောင့်ရှောက်ပေးမှာ ဖြစ်ပြီး သူမအတွက် ဘာမှ ချို့တဲ့မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ပို့ဆောင်ချိန်ရောက်သောအခါ နတ်ဆရာမက ချက်ချင်းပေါ်လာပြီး ကလေးအား Rapunzel ဟုအမည်ပေးကာ သူမကို ခေါ်ဆောင်သွားခဲ့သည်။

Rapunzel သည် ကမ္ဘာပေါ်တွင် အလှဆုံးမိန်းကလေးဖြစ်သည်။ တစ်ဆယ့်နှစ်နှစ် ပြီးသောအခါ စော်ဘွားကြီးသည် သူမအား တောထဲသို့ ခေါ်ဆောင်ကာ လှေကား သို့မဟုတ် တံခါးမရှိသော ရဲတိုက်တစ်ခုတွင် သော့ခတ်ထားလေသည်။ သူမဝင်ချင်တိုင်း မျှော်စင်ရဲ့ခြေရင်းမှာ နတ်ဆရာမက စိုက်ပြီး “Rapunzel၊ Rapunzel! မင်းရဲ့ကျစ်ဆံမြီးတွေကို လွှတ်လိုက်ပါ။”

နှစ်အနည်းငယ်ကြာပြီးနောက်၊ ဘုရင်တစ်ပါး၏သားတော်သည် တောအုပ်ကိုမြင်းစီးပြီး မြင်းစီးသွားကြောင်း ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်။ သူသည် မျှော်စင်နားမှ ဖြတ်သွားကာ အလွန်လှပသော အသံတစ်ခုကို ကြားလိုက်ရသဖြင့် နားမထောင်ဘဲ ရပ်သွားခဲ့သည်။ Rapunzel သည် မျှော်စင်ထဲတွင် တစ်ယောက်တည်း ချိုမြိန်သော တေးသွားများကို သူ့ကိုယ်သူ သီဆိုရင်း နေ့ရက်များကို ကုန်ဆုံးစေခဲ့သည်။ မင်းသားသည် သူမကိုတွေ့ရန် တက်သွားကာ မျှော်စင်ကို လှည့်ပတ်ကာ တံခါးတစ်ပေါက်ကို ရှာဖွေသော်လည်း မတွေ့သဖြင့် Rapunzel ၏ အသံသည် သူ့နှလုံးသားထဲတွင် စွဲမြဲနေခဲ့သည်။

တစ်ချိန်က၊သူမသည် လှပသောမင်းသမီးလေးအား အိပ်မောကျသွားခြင်းမှ လွတ်မြောက်စေသူဖြစ်သောကြောင့် အသစ်ဖြစ်သည်။

Sleeping Beauty ၏ အကျော်ကြားဆုံးဗားရှင်းကို Brothers Grimm မှ ဖန်တီးထားခြင်းဖြစ်ပြီး အဟောင်းဗားရှင်းများစွာဖြင့် လှုံ့ဆော်မှုခံခဲ့ရသူဖြစ်သည်။ Charles Perrault သည် 1697 ခုနှစ်တွင် Beauty Sleeping in the Woods ဟုခေါ်သော လူသိများသော ဗားရှင်းကိုလည်း ပြုစုခဲ့သည်။

အောက်ပါ ပြန်လည်ဖတ်ရှုခြင်းများသည် ရေးထားသော ဝတ္ထုတိုတစ်ပုဒ်အပေါ် အခြေခံထားသည်ဟု ယူဆရပါသည်။ Giambattista Basile 1636 ခုနှစ်တွင် Sol, Lua e Talia ဟုခေါ်သည်။ ဤကနဦးဗားရှင်းတွင်၊ ဇာတ်ကောင် Talia သည် သူမ၏လက်သည်းထဲတွင် အကွဲအပြဲတစ်ခုကို မတော်တဆ ကပ်သွားပြီး သေဆုံးသွားသည်။ တစ်နေ့တွင် ကောင်မလေးသည် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေသည်ကို မြင်သော ဘုရင်သည် သူ့ကိုယ်သူ လက်ထပ်ထားသော်လည်း သူမအား လုံး၀ ချစ်မြတ်နိုးသည်။

သူသည် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေသော တာလီယာနှင့် ချစ်စဖွယ် ဆက်ဆံရေးကို ထိန်းသိမ်းထားပြီး၊ ကြုံတွေ့ရသော ကလေးနှစ်ယောက် (Sol နှင့် Lua) မွေးဖွားသည်။ သူတို့ထဲက တစ်ယောက်က သူ့အမေရဲ့လက်ချောင်းကို အမှတ်တမဲ့ စုပ်ပြီး ခွဲထွက်တာကို ဖယ်ရှားလိုက်တာနဲ့ တာလီယာ ချက်ချင်း နိုးထလာပါတယ်။

ဘုရင်နဲ့ လူယုတ်မာ ကလေးနှစ်ယောက် ရှိတယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရတဲ့အခါ မိဖုရားက ဒေါသတကြီးနဲ့ ပြင်ဆင်နေပါတယ်။ မိန်းမကိုသတ်ဖို့ ထောင်ချောက်။ အစီအစဥ်က အဆင်မပြေဖြစ်ပြီး Talia အတွက် ထောင်ချောက်ထဲမှာ သူမအသက်ဆုံးရှုံးခဲ့တဲ့ ဘုရင်မကိုယ်တိုင်ပါပဲ။ ဇာတ်လမ်းသည် ဘုရင်၊ တာလီယာ၊ နေနှင့်လတို့နှင့်အတူ ပျော်ရွှင်စွာအဆုံးသတ်ထားသည်။

ပထမတော့ ပြတင်းပေါက်မှ လူတစ်ဦးဝင်လာသည်ကို သူမမြင်သောအခါ Rapunzel သည် အထူးသဖြင့် သူမရှိသောကြောင့် ထိတ်လန့်သွားသည်။ တစ်ခါမှမတွေ့ဖူးဘူး။ သို့သော် မင်းသားသည် နူးညံ့သိမ်မွေ့သော အပြုအမူဖြင့် စတင်ပြောဆိုခဲ့ပြီး သူမအား မျက်လုံးမပြဘဲ ငြိမ်သက်ခြင်းမျိုး မရနိုင်တော့သည့်အထိ သူ့အသံကြောင့် တုန်လှုပ်သွားခဲ့ရကြောင်း ပြောပြသည်။ မကြာခင်မှာ Rapunzel က သူမကြောက်စိတ်တွေ ပျောက်သွားပြီး ငယ်ရွယ်ချောမောတဲ့ မင်းသားက သူ့ကို လက်ထပ်ချင်လားလို့ မေးတဲ့အခါ သူမက လက်ခံခဲ့ပါတယ်။

“ငါ မင်းနဲ့အတူ ဒီကနေ ထွက်သွားချင်ပေမယ့် ငါမသိဘူး ဒီရဲတိုက်ကနေ ဘယ်လိုရုန်းထွက်မလဲ။ အလည်လာတိုင်း ပိုးသားအရိုးတစ်ထည် ယူလာကာ လှေခါးကို ကျစ်ဆံမြီး ကျစ်ပေးမယ်။ မင်းအဆင်သင့်ဖြစ်ရင် ငါဆင်းပြီး မင်းရဲ့မြင်းပေါ်တက်လို့ရတယ်။"

နှစ်ယောက်စလုံးက ညတိုင်း သူ့ဆီလာလည်မယ်လို့ သဘောတူထားတယ်၊ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ နေ့ခင်းဘက် အဘွားကြီးရှိနေတယ်။ ကောင်းသောနေ့တွင် Rapunzel သည် ညအချိန်တွင် မင်းသားတစ်ပါးသည် မိန်းကလေးအား တိတ်တဆိတ်လာရောက်လည်ပတ်ကြောင်း မင်းသားတစ်ပါးမှ သိရှိသွားစေရန် မှတ်ချက်တစ်ခုကို လစ်လျှူရှုလိုက်ပါသည်။

ဒေါသတကြီးဖြင့် စော်ဘွားကြီးသည် Rapunzel ၏ဆံပင်ကို ဖြတ်ကာ ဆင်းရဲသောမိန်းကလေးအား သဲကန္တာရသို့ စေလွှတ်လိုက်သည်။ တစ်ဖန် မင်းသားသည် အပြစ်ပေးခံရသည်။မျက်စိကွယ်နေပါသည်။

မင်းသားသည် နှစ်ပေါင်းများစွာ အရှက်တကွဲအကျိုးနည်းဖြင့် လည်လည်သွားလာခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးတွင် Rapunzel မွေးဖွားခဲ့သော အမွှာအမွှာများဖြစ်သည့် ယောက်ျားလေးတစ်ဦးနှင့် မိန်းကလေးတစ်ဦးတို့နှင့်အတူ အသက်ရှင်ကျန်ရစ်သည့် ကန္တာရသို့ရောက်ရှိခဲ့သည်။

သူနှင့်ရင်းနှီးသောအသံကိုကြားလျှင် မင်းသားသည် နောက်မှလိုက်လေ၏။ သီချင်းဆိုနေတဲ့သူနဲ့ နီးလာတဲ့အခါ Rapunzel က သူ့ကို မှတ်မိတယ်။ သူ့ကို ဖက်ပြီး ငိုတယ်။ ဤမျက်ရည်များထဲမှ နှစ်ယောက်သည် မင်းသားလေး၏မျက်လုံးထဲသို့ ကျလာပြီး ရုတ်တရက် သူသည် ယခင်ကကဲ့သို့ ပြတ်ပြတ်သားသား မြင်လိုက်ရသည်။

မင်းသားသည် Rapunzel နှင့် ကလေးနှစ်ယောက်နှင့်အတူ သူ့နိုင်ငံသို့ ပြန်လာခဲ့ပြီး ထိုနေရာတွင် ကြီးကျယ်ခမ်းနားသော အခမ်းအနားတစ်ခု ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ သူတို့သည် နှစ်ပေါင်းများစွာ ပျော်ရွှင်စွာ ပျော်ရွှင်စွာ နေထိုင်ခဲ့ကြသည်။

Rapunzel ၏ ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်ကို ပိုင်းခြားစိတ်ဖြာရန် နှစ်ပိုင်းခွဲနိုင်သည်။ ဇာတ်လမ်းက လွန်ကျူးသူ နှစ်ယောက်အကြောင်း ပြောပြသည်။ ပထမကျမ်းပိုဒ်တွင် ဇနီးမောင်နှံသည် ကလေးယူလိုသော ဇနီးမောင်နှံ၏ တောင်းဆိုမှုကို တွေ့ရပြီး ဖခင်သည် ခိုးယူခြင်းဖြင့် ကနဦး လွန်ကျူးမှုကို ကျူးလွန်ကြောင်း တွေ့ရှိရသည်။ မှော်ဆရာမ၏ အန္တရာယ်ရှိသော အိမ်နောက်ဖေးသို့ ခုန်ချခြင်းဖြင့် ခင်ပွန်းသည်သည် ဖမ်းမိခြင်းခံရမည့် အန္တရာယ်ကို ပြေးမြင်ပြီး နောက်ဆုံးတွင် အပြစ်ပေးခံရသည်။

ဒုတိယလွန်ကျူးသူမှာ Rapunzel ကိုကယ်တင်ရန် မျှော်စင်နံရံကိုတက်သော မင်းသားဖြစ်သည်။ သူ၏ရာဇ၀တ်မှုတွင် ဖမ်းမိကာ စော်ဘွား၏ အပြစ်ပေးမှုတွင်လည်း မင်းသားသည် မျက်စိကွယ်သွားခဲ့သည်။

ဖခင်ဖြစ်သူက သီးခြားရဲတိုက်တစ်ခုတွင် ထားခဲ့သော Santa Barbara ၏ဒဏ္ဍာရီတွင် Rapunzel ၏ဇစ်မြစ်ကို မြင်သည့် ပညာရှင်အချို့ရှိသည်။ သူမငြင်းအိမ်ထောင်ရေး အဆိုပြုချက်များ အတွဲလိုက်။

ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်၏ ပထမဆုံး စာပေဗားရှင်းကို ဂိုင်မ်ဘတ်တီစတာ ဘေဆီလီက မျှော်စင်၏ မိမဒင် ဟူသော ခေါင်းစဉ်ဖြင့် 1636 ခုနှစ်တွင် ထုတ်ဝေခဲ့သည်။ The Brothers Grimm သည် ဇာတ်လမ်းကို ရေပန်းစားလာစေရန် ကူညီပေးသည့် Rapunzel ဗားရှင်းကိုလည်း ထုတ်ဝေခဲ့သည်။

Rapunzel ၏ ဒဏ္ဍာရီ၏ မူလဇစ်မြစ်ကို မသိရသော်လည်း ဇာတ်လမ်းသည် လူကြီးများ၏ ယဉ်ကျေးမှုအမူအကျင့်ကို ရည်ညွှန်းသည် (ပို၍ထူးခြားသည်မှာ မိဘများ)၊ သူတို့သမီးတွေကို ထောင်ချ၊ ခွဲထုတ်တဲ့ သူတို့ကို ကာကွယ်ဖို့ကြိုးစားတဲ့ ၊ သူတို့ကို ရည်ရွယ်ချက်ဆိုးတဲ့ တခြားယောက်ျားတွေနဲ့ ခွဲထုတ်တယ်။

ဒါဟာ အသစ်ပြန်ထွက်လာတဲ့ အချစ်ကြောင့်ပဲ၊ ပါဝါ ၊ Rapunzel သည် ရဲတိုက်မှ ထွက်ခွာကာ နောက်ဆုံးတွင် လွတ်လပ်မှုသို့ ရောက်ရှိနိုင်ခဲ့သည်။

Rapunzel- သမိုင်းနှင့် အခန်းကဏ္ဍကို ကြည့်ပါ။

၁၂။ Jack and the Beanstalk

တစ်ချိန်က Jack အမည်ရှိသော သားတစ်ဦးတည်းသာရှိသော ဆင်းရဲသောမုဆိုးမတစ်ဦးနှင့် Branca Leitosa အမည်ရှိ နွားတစ်ကောင်ရှိသည်။ သူတို့ရဲ့ စားဝတ်နေရေး အာမခံချက်က နွားက မနက်တိုင်း ပေးခဲ့တဲ့ နွားနို့ နဲ့ ဈေးကို သွားပြီး ရောင်းတယ်။ ဒါပေမယ့် တစ်မနက်မှာ Branca Leitosa က နို့မတိုက်ဘဲ နှစ်ယောက်သား ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘူး။ "ငါတို့ဘာလုပ်ကြမလဲ? ငါတို့ဘာလုပ်ကြမလဲ?" မုဆိုးမကို လက်ဆွဲယမ်းကာ မေးသည်။

João က “ဒီနေ့ကတော့ ဈေးနေ့ပါ၊ Branca Leitosa ကိုရောင်းတော့မယ်ဆိုတော့ ခဏနေပြီးတော့ ဘာလုပ်ရမလဲဆိုတာ ကြည့်ရမှာပါ။” ဒါနဲ့ နွားကို ဇက်ကြိုးနဲ့ဆွဲပြီး ထွက်သွားလိုက်တယ်။ ရယ်စရာကောင်းတဲ့ပုံစံနဲ့ “အင်း..နေ့၊ ဂျွန်။ မင်းဘယ်သွားမလို့လဲ"

"ဒီမှာ ဒီနွားရောင်းဖို့ ဈေးရောင်းပွဲသွားမယ်။"

"အိုး၊ နွားရောင်းဖို့မွေးလာတဲ့လူနဲ့တူပုံရတယ်။ ” ဟု အဆိုပါ အမျိုးသားက ပြောသည်။ "ပဲငါးဘယ်လောက်ရလဲ သိလား" “လက်တစ်ဖက်စီနှင့် ပါးစပ်တစ်ဖက်စီတွင် နှစ်လုံးပါ” ဟု João က ထက်မြက်စွာ ပြန်ဖြေသည်။

“မှန်တယ်” ဟု ထိုလူက ပြောသည်။ “ဒီမှာ ပဲ” လို့ ပြောပြီး သူ့အိတ်ကပ်ထဲက ပဲမျိုးစုံကို ထုတ်ယူလိုက်တယ်။ “မင်းက အရမ်း လိမ္မာတာမို့” လို့ သူကပြောတယ် “မင်းနဲ့ စျေးဆစ်ဖို့ ငါ စိတ်မ၀င်စားဘူး မင်းက ဒီပဲစေ့တွေအတွက် နွားတစ်ကောင်။ ညဘက်မှာ စိုက်ရင် မနက်မိုးလင်းရင် ကောင်းကင်မှာ ပေါက်လိမ့်မယ်။”

“တကယ်လား” John ကပြောပါတယ်။ "မပြောနဲ့!" "ဟုတ်ပါတယ်၊ ဒါအမှန်ဘဲ၊ မဟုတ်ရင် မင်းနွားကို ပြန်ယူလို့ရတယ်။" "မှန်တယ်" João က Branca Leitosa ရဲ့ ခေါင်းအုံးကို ယောက်ျားလေးဆီ လွှဲပေးပြီး သူ့အိတ်ကပ်ထဲမှာ ပဲစေ့တွေထည့်

João က နွားကို မှော်ပဲစေ့ တစ်ဒါဇင်ခွဲနဲ့ ရောင်းလိုက်တယ်လို့ ကြားတဲ့အခါ သူ့အမေက “မင်း သွားပြီလား။ လက်တစ်ဆုပ်စာ ပဲစေ့တစ်စေ့နဲ့ လဲလှယ်ပြီး သာသနာ့နယ်ရှိ အကောင်းဆုံး နို့စားနွားမ နဲ့ နို့စားနွားမ တို့ကို စွန့်စားရလောက်အောင် မိုက်မဲပြီး မိုက်မဲပြီး မိုက်မဲတဲ့ မိုက်မဲမှု ၊ ဒီမှာ! ဒီမှာ! ဒီမှာ! ဒီမှာ မင်းရဲ့ အဖိုးတန်ပဲတွေကို ငါ ပြတင်းပေါက်ကနေ လွှင့်ပစ်လိုက်မယ်။ ကဲ အိပ်ရာဝင်။ ဒီညတော့ ဟင်းမစားရဘူး၊ အမှိုက်မျိုချမှာ မဟုတ်ဘူး။”

ဒါနဲ့ ဇွာအိုက အပေါ်ထပ်က ထပ်ခိုးရှိ သူ့အခန်းငယ်လေးဆီ တက်သွားတော့ သူ့အမေအတွက် ဝမ်းနည်းစရာတွေ အများကြီးပဲ။ သားဖြစ်သူ ဆုံးရှုံးရခြင်းအတွက်နေ့လည်စာစားရန်။ နောက်ဆုံးတော့ အိပ်ပျော်သွားတယ်။

သူနိုးလာတဲ့အခါ အခန်းက အရမ်းရယ်ရတယ်။ နေရောင်က တောက်ပနေပေမယ့် ကျန်တာတွေအားလုံးက မှောင်မဲနေပြီး အုံ့မှိုင်းနေတယ်။ João ကုတင်ပေါ်မှ ခုန်ဆင်းကာ အဝတ်အစားလဲပြီး ပြတင်းပေါက်ဆီသို့ သွားလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူဘယ်လိုမြင်တယ်ထင်လဲ။ ယခုတော့ သူ့အမေက ပြတင်းပေါက်မှ ဥယျာဉ်ထဲသို့ ပစ်ချလိုက်သော ပဲစေ့များသည် ကောင်းကင်သို့ တက်လာသည်အထိ တက်လိုက်ကျလိုက် တက်လိုက်နှင့် တက်လိုက်ကျလိုက် ဖြစ်နေသည်။ နောက်ဆုံးတွင်၊ ထိုသူသည် အမှန်အတိုင်းပြောခဲ့သည်။

ယောဟန်သည် ကောင်းကင်သို့ရောက်သည်တိုင်အောင် တက်လိုက်၊ တက်လိုက်၊ တက်လိုက်၊ ရွှေဥတွေကို ကောက်ယူနေတဲ့ ဘီလူးကြီးတစ်ကောင်ကို သူမြင်ပြီး တစ်ရေးတစ်မော ပဲစေ့ကိုချလိုက်ပြီး သူ့အမေရဲ့ခြံထဲမှာ လဲကျခဲ့တဲ့ အဲဒီဥအချို့ကို ခိုးယူသွားပြီး သူ့အမေရဲ့ခြံထဲမှာ လဲကျသွားခဲ့တယ်။ အိမ်က အမေကို အကုန်ပြောပြတယ်။ ရွှေအိတ်ကို ပြပြီး “အမေ၊ ငါက ပဲနဲ့ပတ်သက်တာ မမှန်ဘူးလား။ သူတို့မြင်တဲ့အတိုင်း တကယ်ပဲ မှော်ဆန်တယ်။ ထို့နောက် João သည် ၎င်း၏ ကံကြမ္မာကို ပဲပင်ထိပ်တွင် နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် စွန့်စားရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ ဒီလိုနဲ့ သာယာတဲ့ မနက်ခင်းတစ်ခုမှာ သူ စောစောထပြီး ပဲပင်ကို တက်လိုက်တယ်။ တောင်တက်၊ တောင်တက်၊ တောင်တက်၊ တက်တက်၊ တက်တက်၊ တက်တက်၊ ရွှေဥတွေ ထပ်ခိုးတာကို မကျေနပ်တော့ သူ့ရွှေငန်းတွေကို ခိုးလာတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ ရွှေစောင်းကို ခိုးတယ်။ ဒါပေမယ့် João ကိုမြင်ပြီး ဘီလူးကြီးနောက်ကို ပြေးသွားတယ်။သူ့ထံမှ ပဲစေ့ဆီသို့။ João သည် သူ့နောက်မှ ဘီလူးတစ်ကောင်နှင့်အတူ လှေကားထစ်မှ အမြန်ဆင်းနေသည် "အမေ။ မေမေ! ပုဆိန်တစ်ချောင်းယူခဲ့၊ ပုဆိန်တစ်ချောင်းယူခဲ့ပါ။"

ထို့နောက် မိခင်သည် ပုဆိန်ကိုကိုင်လျက် ပြေးလာသည်။ သို့သော် သူမသည် ပဲစေ့ကိုရောက်သောအခါတွင် သူမသည် တိမ်မြုပ်နေသော ဘီလူးတစ်ကောင်၏ ခြေထောက်များ ဖြတ်သွားသည်ကို မြင်သောကြောင့် ကြောက်လန့်တကြား တုန်လှုပ်သွားခဲ့သည်။ သူသည် ပဲပင်ကို ပုဆိန်နှင့် ရိုက်သဖြင့် နှစ်ခြမ်းကွဲသွားခဲ့သည်။ ပဲစေ့တွေ ယိမ်းနွဲ့တုန်လှုပ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရတော့ ဘီလူးက ဘာဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ မမြင်တော့ဘူး။ ထိုအချိန်တွင် João သည် နောက်ထပ်လွှဲလိုက်ရာ ပဲပင်သည် ကျိုးပဲ့လာပြီး ပြုတ်ကျလာသည်။ ထို့နောက် ဘီလူးသည် ပြုတ်ကျကာ ပဲပင်ပြိုကျကာ ခေါင်းကွဲသွားလေသည်။ Jack သည် သူ့အမေကို ရွှေစောင်းကိုပြသခဲ့ပြီး စောင်းကိုပြသပြီး ရွှေဥများကိုရောင်းချခြင်းဖြင့် သူနှင့်သူ၏မိခင်တို့သည် အစဉ်အမြဲပျော်ရွှင်စွာနေထိုင်ခဲ့ကြသည်။

Jack and the Beanstalk ၏ဇာတ်လမ်းမှာ အံ့ဩစရာအခိုက်အတန့်များစွာရှိသည်။ ခိုင်မာသောသင်္ကေတ။ ဥပမာ၊ ဇာတ်လမ်းအစမှာ၊ နွားမနို့မတိုက်တော့တဲ့အခါ ကလေးက နို့မထုတ်နိုင်တော့တဲ့အတွက် မိခင်နဲ့ခွဲထွက်ဖို့ လိုအပ်တဲ့အခါ စိတ်ပညာရှင်တွေက ဒီကျမ်းချက်ကို ကလေးဘဝရဲ့အဆုံးအဖြစ် ဖတ်ပြခဲ့ပါတယ်။

ဇာတ်ကောင် João သည် အဓိပ္ပါယ်နှစ်ခွရှိသည်။ တစ်ဖက်တွင် သူစိမ်းတစ်ယောက်၏စကားအား မှော်စေ့နှင့်လဲလှယ်သောအခါ သူစိမ်းတစ်ယောက်၏စကားအား ယုံကြည်သောကြောင့် တစ်ဖက်တွင် သူသည် နုံအ ဖြစ်ပုံရသည်။ ဘယ်လိုညှိနှိုင်းရမှန်းမသိဘဲ ထောင်ချောက်ထဲကျဖို့ လွယ်ကူတဲ့ပစ်မှတ်အဖြစ် မြင်ပါတယ်။ နောက်တစ်ယောက်အတွက်တစ်ဖက်တွင်၊ João သည်လည်း ပဲပင်ကိုဖြတ်၍ ရွှေဥများ (နောက်ပိုင်း ကြက်နှင့်စောင်း) ကိုခိုးယူခြင်းဖြင့် ကောက်ကျစ်မှုနှင့် လှည့်စားမှုများကို ကိုယ်စားပြုသည် ဖြစ်သည်။

၎င်းသည် တောင်တက်ခြင်း၏သတ္တိကိုလည်း မှတ်သားထိုက်ပါသည်။ မသိသူဆီသို့ ကြီးမားသောခြေတလှမ်းနှင့် ရဲရင့်ခြင်း ထိုနေရာသို့ ပြန်သွားရန် အခြားအချိန်များတွင် သင့်အား စောင့်မျှော်နေသော အန္တရာယ်ကို သိသော်လည်း ထိုနေရာသို့ ပြန်သွားရန်။ သူ၏ မရိုးသားသော အပြုအမူရှိသော်လည်း သူနှင့် သူ့အမေ ရွှေဥများဖြင့် အောင်နိုင်ခဲ့သော ကံကြမ္မာက သူ့ရဲရင့်မှုကို ချီးမြှင့်သည်။

ဇာတ်လမ်းသည် ဇာတ်လိုက်၏ အိမ်ထောင်နှင့် ဂန္ထဝင်နှင့် အဆုံးသတ်မည့်အစား ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်များတွင် မူရင်းအတိုင်း ဖြစ်နေသောကြောင့်၊ Jack and the Beanstalk ၏ အကျော်ကြားဆုံးဗားရှင်းတွင် ပျော်ရွှင်စွာဖြင့် ကောင်လေးသည် မိခင်နှင့်အတူ ဆက်လက်နေထိုင်ပြီး အလွန်ပျော်ရွှင်နေပါသည်။

ဇာတ်လမ်း၏ ပထမဆုံးသောဗားရှင်းကို 1807 ခုနှစ်တွင် Benjamin Tabart မှ ပြောပြခဲ့ပါသည်။ ဤစာသား စာရေးသူကြားဖူးသော ပါးစပ်ဗားရှင်းများကို အခြေခံထားပါသည်။

လည်း ဖတ်ရသည်- Jack and the beanstalk- ဇာတ်လမ်း၏ အကျဉ်းချုပ်နှင့် အနက်ပြန်ဆိုချက်

၁၃။ ဖားမင်းကြီး

တစ်ချိန်က အလွန်ချောမောလှပသော သမီးတော်များရှိသော ဘုရင်တစ်ပါးရှိတော်မူ၏။ အငယ်ဆုံးသားလေးသည် အလွန်လှပသဖြင့် သူ့မျက်နှာ ထွန်းတောက်လာသောအခါ နေမင်းကြီးပင် တအံ့တသြဖြစ်ခဲ့ရသည်။

ဘုရင့်ရဲတိုက်အနီးတွင် ထူထပ်ပြီး မည်းမှောင်သော တောအုပ်တစ်ခုရှိပြီး ထိုအထဲတွင် ရေတွင်းတစ်ခုရှိသည်။ အလွန်ပူသောအခါ ဘုရင့်သမီးတော်သည် တောထဲသို့ သွားပြီး အေးမြသော စမ်းရေတွင်း၌ ထိုင်နေလေသည်။ မငြီးငွေ့စေရန်အတွက် ရွှေဘောလုံးကို ကိုင်ဆောင်ကာ လေထဲသို့ ပစ်ချပြီး ဖမ်းလိုက်သည်။၎င်းသည် သူမအကြိုက်ဆုံးဂိမ်းဖြစ်သည်။

တစ်နေ့တွင် မင်းသမီးသည် ရွှေဘောလုံးကိုဖမ်းရန် လှမ်းလိုက်သောအခါတွင် ၎င်းသည် လွတ်မြောက်သွားပြီး မြေပေါ်သို့လဲကျကာ ရေထဲသို့ တည့်တည့်လှိမ့်သွားသည်။ မင်းသမီးလေးသည် ဘောလုံးကို မျက်လုံးများဖြင့် လိုက်သွားခဲ့သော်လည်း အောက်ခြေကိုပင် မမြင်နိုင်လောက်အောင် နက်ရှိုင်းသော ရေတွင်းထဲသို့ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။ မင်းသမီးလေး၏ မျက်လုံးများတွင် မျက်ရည်များ ပြည့်နေပြီး သူမကိုယ်သူမ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ကျယ်လောင်စွာ အော်ဟစ်နေလေတော့သည်။ အသံတစ်သံက သူမငိုသံကို နှောင့်ယှက်လိုက်ပြီး "မင်းသမီးလေး ဘာဖြစ်သွားတာလဲ။ မကြားနိုင်ရင် ကျောက်တုံးတွေတောင် ငိုလိမ့်မယ်။ “တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ် ငိုမနေနဲ့” ဖားကပြောတယ်။ "ငါမင်းကိုကူညီနိုင်မယ်ထင်တယ် ဒါပေမယ့် မင်းအရုပ်ယူရင် မင်းငါ့ကိုဘာပေးမှာလဲ" “မင်း လိုချင်တာ မှန်သမျှ ချစ်ဖား” လို့ ပြန်ဖြေတယ်။ “ငါဝတ်ထားတဲ့ ရွှေသရဖူတွေ၊ ပုလဲတွေနဲ့ ငါ့လက်ဝတ်ရတနာတွေ၊ ဖားက “မင်းရဲ့ဝတ်စားဆင်ယင်မှု၊ ပုလဲရတနာတွေ၊ မင်းရဲ့ရွှေသရဖူကို ငါမလိုချင်ဘူး။ ဒါပေမယ့် မင်းငါ့ကိုကြိုက်မယ်လို့ ကတိပေးပြီး မင်းရဲ့အဖော်ဖြစ်ခွင့်ပေးပြီး မင်းနဲ့ကစားခွင့်ပေးရင် စားပွဲနားမှာ မင်းဘေးနားထားပြီး မင်းရဲ့ရွှေပန်းကန်ပြားလေးကနေ စားမယ်၊ ခွက်သေးသေးလေးကနေ သောက်ပြီး မင်းအိပ်ရာပေါ်မှာ အိပ်လိုက်ပါ၊ စမ်းရေတွင်းမှာ ငါငုပ်ပြီး မင်းရဲ့ရွှေဘောလုံးကို ငါပြန်ယူမယ်။" “အိုး ဟုတ်တယ်” ဟု သူမက ပြောသည်။ "ဒီဘောလုံးကို ငါ့ဆီပြန်သယ်လာသရွေ့ မင်းလိုချင်တာမှန်သမျှ ငါပေးမယ်။" တစ်ချိန်တည်းမှာပင်၊ “ဒီတုံးက ခွေးတစ်ကောင်က ဘာများ မိုက်မဲနေတာလဲ။ပြောနေသည်! ထိုအရပ်၌ သူသည် အခြားသော ဖားများနှင့် အဆုံးမသတ်ဘဲ ရေထဲတွင် ရှိနေသည်။ ဘယ်သူက သူ့ကို အဖော်လုပ်ခိုင်းနိုင်မှာလဲ" မင်းသမီးလေး ပြောလိုက်တာနဲ့ ဖားက ခေါင်းကို ရေထဲမှာ ချိတ်ပြီး ရေတွင်းထဲ နစ်မြုပ်သွားတယ်။ ခဏကြာတော့ သူက ပါးစပ်ထဲ ဘောလုံးနဲ့ ပက်ပြီး မြက်ခင်းထဲကို ပစ်ချပြီး ပြန်လာခဲ့တယ်။ မင်းသမီးလေးသည် သူ့ရှေ့တွင် လှပသော အရုပ်ကို မြင်လိုက်ရသောအခါ သူမ အလွန်ဝမ်းသာသွားသည်။ သူမသည် ၎င်းကို ကောက်ယူပြီး ၎င်းနှင့်အတူ ပြေးသွားခဲ့သည်။

နောက်နေ့တွင် မင်းသမီးသည် ဘုရင်နှင့် နန်းတွင်းသူအချို့တို့နှင့်အတူ ညစာစားရန် ထိုင်ခဲ့သည်။ စကျင်ကျောက်လှေကားထစ်များ၊ ပလပ်၊ ပလပ်၊ ပလပ်၊ ပလပ်၊ ပလပ်ခ်၊ ပလပ်ခ်၊ ပလပ်၊ လှေကားထိပ်သို့ရောက်သောအခါ တံခါးကိုခေါက်ပြီး "မင်းသမီး၊ အငယ်ဆုံး မင်းသမီး၊ ငါ့ကို ၀င်ခွင့်ပြုပါ!"

မင်းသမီးလေးက တံခါးဆီ ပြေးသွားသည် ။ ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ရှေ့မှာ ဖားတစ်ကောင်ကို တွေ့လိုက်တယ်။ ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်စွာဖြင့် တံခါးကို အတတ်နိုင်ဆုံး ဆောင့်ပိတ်ကာ စားပွဲဆီသို့ ပြန်သွားခဲ့သည်။ ဘုရင်ကြီးသည် အခြေအနေကိုကြည့်ကာ၊

“အို အဘ၊ မနေ့က စမ်းရေတွင်းမှာ ကစားနေတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ရွှေဘောလုံးက ရေထဲကျသွားတယ်။ ဖားက ငါ့အတွက် လာယူဖို့ အရမ်းငိုတယ်။ ပြီးတော့ သူက အခိုင်အမာပြောပြီးကတည်းက သူက ငါ့အဖော်ဖြစ်လာနိုင်မယ်လို့ ကတိပေးခဲ့တယ်။ သူ ရေထဲက ရုန်းထွက်နိုင်မယ်လို့ မထင်ခဲ့မိဘူး။ အခု သူ အပြင်မှာနေပြီး ငါနဲ့အတူနေချင်နေတယ်။”

ရှင်ဘုရင်က “ကတိပေးထားရင် စောင့်ရှောက်ရမယ်။ သွားပြီး သူ့ကို ဝင်ခွင့်ပြုပါ။"

မင်းသမီးလေးက သွားတယ်။တံခါးကိုဖွင့်ပါ။ ဖားက အခန်းထဲသို့ ခုန်ဆင်းကာ ထိုင်ခုံပေါ်သို့ သူမနောက်သို့ လိုက်သွားခဲ့သည်။ ပြီးတော့ သူက “ငါ့ကို ချီပြီး မင်းရဲ့ဘေးမှာထား” လို့ အော်တယ်။ မင်းသမီးလေးက တုံ့ဆိုင်းနေသော်လည်း ဘုရင်က သူမအား အမိန့်ပေးလိုက်သည်။

မင်းသမီးက သူမပြောသည့်အတိုင်း လုပ်ခဲ့သော်လည်း သူမကျေနပ်သည်မှာ ထင်ရှားသည်။ နောက်ဆုံးတော့ ဖားက “စားပြီးပြီ ပင်ပန်းတယ်။ မင်းရဲ့အခန်းထဲကိုခေါ်သွားပြီး မင်းရဲ့ခုတင်အောက်က ပိုးထည်ဖုံးကိုခေါက်လိုက်။"

မင်းသမီးလေးက ပျော့အိအိအိနေတဲ့ ဖားတွေကြောက်လို့ ငိုပါတော့တယ်။ ဘုရင်ကြီးက ဒေါသတကြီးနဲ့ “မင်းအခက်အခဲကြုံလာတဲ့အခါ မင်းကို ကူညီခဲ့တဲ့သူကို မထီမဲ့မြင်မပြုသင့်ဘူး။”

အဲဒါကြောင့် အိပ်ခန်းထဲမှာ မင်းသမီးက ဖားကိုဆွဲပြီး ခွန်အားအပြည့်နဲ့ ပစ်ချလိုက်တယ်။ နံရံကိုဆန့်ကျင်။ "ကဲ ငြိမ်ငြိမ်လေး နေစမ်းပါ ဖားလေး။"

ဖားက မြေပြင်ပေါ်ကျလာတဲ့အခါ ဖားမဟုတ်တော့ဘဲ လှပပြီး တောက်ပတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ မင်းသားတစ်ပါး။ မင်းသမီး၏ဖခင်၏အမိန့်အရ၊ သူသည်သူမ၏ချစ်လှစွာသောအဖော်နှင့်ခင်ပွန်းဖြစ်လာခဲ့သည်။ မကောင်းဆိုးဝါး စုန်းမတစ်ကောင်က သူ့အပေါ် မှိုသတ်ပြီး မင်းသမီးလေးသာ သူ့ကို လွတ်မြောက်စေနိုင်ကြောင်း ပြောပြခဲ့သည်။ သူတို့သည် နောက်နေ့တွင် သူ့နိုင်ငံသို့ ထွက်ခွာရန် စီစဉ်ခဲ့ကြပြီး တစ်ချိန်လုံး ပျော်ရွှင်စွာ နေထိုင်ခဲ့ကြသည်။

မင်းသမီးနှင့် ဖားတို့၏ ဇာတ်လမ်းမှာ အလှတရားနှင့် သားရဲနှင့် ဆင်တူပြီး တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦးကြား ပေါင်းစည်းမှုအကြောင်း ပြောဆိုသည့် အခြားကလေးများ၏ ပုံပြင်များစွာရှိသည်။ တိရိစ္ဆာန်လိုက်စားသူနှင့် လှပသောမင်းသမီး။

မင်းသမီးလေးသည် သူမ၏အကြိုက်ဆုံးဘောလုံးကို ဆုံးရှုံးသွားသောအခါ ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်၏ ပထမဆုံးအရေးကြီးသောအခိုက်အတန့်မှာ ဖြစ်ပျက်သည်။ ရှိတာတော့ မသုံးဖူးဘူး။အိပ်စက်ခြင်း (အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်ဖြင့်) မှတ်ချက်ပေးထားသော အကောင်းဆုံး ဘရာဇီးလ် ဇာတ်လမ်းတို 6 ပုဒ်

Perrault ၏ ဇာတ်ကြောင်းသည် အတော်လေး ဆင်တူသော်လည်း မင်းသားလေးသည် သူ့ရှေ့မှာ ဒူးထောက်လိုက်သောအခါတွင် အလှက နိုးထလာသည်။ နိုးလာပြီးနောက် နှစ်ယောက်စလုံး ချစ်ကြိုက်ကြပြီး ကလေးနှစ်ယောက် (Aurora ဟုခေါ်သော မိန်းကလေးနှင့် Dia ဟုခေါ်သော ကောင်လေး)။ ဒီဗားရှင်းမှာ အဓိက ဗီလိန်ကတော့ မင်းသားလေးရဲ့ မိခင်ပါ။ အိပ်ပျော်နေသော အလှတရားနှင့် လက်ထပ်ပြီး ကလေးနှစ်ယောက်မွေးပြီးနောက် မင်းသားသည် စစ်ထဲသို့ သွင်းကာ ဇနီးနှင့် သားသမီးများကို မိခင်၏ ပြုစုစောင့်ရှောက်မှုတွင် ထားခဲ့သည်။ ဆိုးသွမ်းပြီး စိတ်အားထက်သန်သော ယောက္ခမသည် သူ့ချွေးမနှင့် မြေးများကို သတ်ရန် စီစဉ်သော်လည်း ကောင်မလေးသည် အန္တရာယ်ကို သတိပေးသည့် ကြင်နာသော အခန်းဖော်က ကူညီသောကြောင့် အနှောင့်အယှက်ဖြစ်ခဲ့ရသည်။

Sleeping Beauty- ဇာတ်လမ်းအပြည့်အစုံနှင့် အခြားဗားရှင်းများကိုလည်း ကြည့်ရှုပါ။

၂။ Beauty and the Beast

တစ်ချိန်က သူကြွယ်သားခြောက်ယောက်နဲ့ အတူနေထိုင်တဲ့ ကုန်သည်တစ်ယောက်ရှိတယ်။ သူ့သမီးလေးတွေက အရမ်းလှတယ်၊ အငယ်ဆုံးက အရမ်းသဘောကျတယ်။ ငယ်ငယ်တုန်းကတော့ သူမကို “ချောမောလှပသော မိန်းကလေး” ဟုသာ ခေါ်ကြသည်။ Bela ဆိုတဲ့ နာမည်က သူ့ညီမတွေကို အရမ်းမနာလိုဖြစ်စေခဲ့တယ်။

ဒီအငယ်ဆုံးက ညီမတွေထက် ပိုလှတဲ့အပြင် သူတို့ထက်တောင် ပိုကောင်းတယ်။ အကြီးဆုံးသားနှစ်ယောက်သည် ချမ်းသာရခြင်းအတွက် အလွန်ဂုဏ်ယူကြပြီး မြင့်မြတ်သူများနှင့်သာ ပေါင်းသင်းပျော်ပါးကြပြီး စာအုပ်ကောင်းများဖတ်ရင်း အချိန်အများစုကို သိမ်းပိုက်ထားသည့် အငယ်ဆုံးကို လှောင်ပြောင်ကြသည်။

ရုတ်တရက် ကုန်သည်ကြီး၏ ဥစ္စာပစ္စည်းများ ဆုံးရှုံးသွားခဲ့သည်။ ကျေးလက်မှာ အိမ်သေးသေးလေးပဲ ကျန်တော့တယ်၊သူမလိုချင်တဲ့အရာ၊ သူမရဲ့ ချက်ခြင်းပျော်ရွှင်မှု အကြောင်းတွေးပြီး ဘောလုံးကို အမြန်ဆုံးပြန်ရဖို့အတွက် အရာအားလုံးကို လုပ်ဆောင်နေပါတယ်။ ဖားကို ဟုတ်ကဲ့ဟု ပြောခြင်းဖြင့် မင်းသမီး ၏ ရွေးချယ်မှု၏ အကျိုးဆက်များကို မစဉ်းစားဘဲ သူမ၏ ချက်ခြင်း လိုအပ်ချက်ကို ပြေလည်အောင် ဖြေရှင်းနိုင်သည် ။

မင်းသမီးလေး ဇာတ်လမ်းကို ပြောပြသောအခါ ထူးဆန်းသော လှည့်ကွက်တစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာသည် ။ သူ့အနားမှာ နေဖို့ ရှင်ဘုရင်ကို မျှော်ကိုးတယ်။ သို့သော် ဘုရင်သည် သူ၏သမီးတော်အား ခုခံကာကွယ်ခြင်းမရှိသည့်အပြင်၊ ကျွန်ုပ်တို့၏နှုတ်ကပတ်တော်ကို စောင့်ရှောက်ခြင်း၏အရေးကြီးမှုနှင့် အခက်အခဲကာလများတွင် ကျွန်ုပ်တို့၏ဘေးနားရှိမည်သူဖြစ်ကြောင်း အသိအမှတ်ပြုခြင်းကဲ့သို့သော မိန်းကလေးအတွက် မရှိမဖြစ်တန်ဖိုးအချို့ကို ပြသရန် သင်ခန်းစာကို အသုံးပြုပါသည်။

ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်များစွာတွင် မင်းသမီးသည် သူ့အဖော်၏ တိရစ္ဆာန်စရိုက်ကို လိုက်လျောညီထွေဖြစ်လျက် လက်ခံသော်လည်း၊ မင်းသားတစ်ပါးဖြစ်လာသောအခါ၊ ဤတွင် အံ့သြစရာအဆုံးသတ်သည် နောက်ဆုံးတွင် သူတော်လှန်ပုန်ကန်ပြီး အမှန်တကယ် ပယ်ချခံရသည့်ခံစားချက်ကို ဖော်ပြသည်။

အစပိုင်းတွင် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးပြီး အရွယ်မရောက်သေးသော မင်းသမီးသည် သူမ၏ပုန်ကန်မှုနှင့် ကန့်သတ်ချက်များကို သတ်မှတ်နိုင်စွမ်းအတွက် ဆုချီးမြှင့်ခြင်းခံရပါသည်။

အထက်ပါဇာတ်လမ်းများကို ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်စာအုပ်မှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်။ : မှတ်ချက်ပေးထားသော သရုပ်ဖော်ထုတ်ဝေမှု (Clássicos da Zahar)၊ ထုတ်ဝေမှု၊ နိဒါန်းနှင့် 2013 ခုနှစ်တွင် ထုတ်ဝေသော Maria Tatar မှ မှတ်စုများ။

ဤအကြောင်းအရာကို ကြိုက်နှစ်သက်ပါက ၎င်းကိုလည်း ဖတ်ရှုခွင့်ယူလိုက်ပါ-

ကျေးလက်က သူတို့အိမ်မှာ ဆောက်ပြီးတာနဲ့ စီးပွားရေးသမားနဲ့ သူ့သမီးသုံးယောက်က လယ်ထွန်ရင်း အလုပ်ရှုပ်နေကြတယ်။ Bela သည် နံနက် လေးနာရီတွင် အိပ်ရာထကာ အိမ်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး မိသားစုအတွက် မနက်စာပြင်ဆင်ပေးပါသည်။

ဤဘဝတွင် တစ်နှစ်ကျော်ကြာပြီးနောက်၊ သင်္ဘောတစ်စင်းသည် သူ့ကုန်ပစ္စည်းများကို ယူဆောင်လာကြောင်း ကုန်သည်က သတင်းရရှိခဲ့သည်။ စီးပွားရှာနိုင်မလားဆိုတာ သိဖို့ မြို့ထဲကို အမြန်သွားခဲ့တယ်။ သမီးများသည် မြို့မှ တန်ဖိုးကြီးလက်ဆောင်များ တောင်းခံခဲ့သော်လည်း Bela သည် နှင်းဆီတစ်ပွင့်သာ ယူဆောင်လာရန် တောင်းဆိုခဲ့သည်။

သူအိမ်ပြန်ရာလမ်းတွင် ကုန်သည်သည် ဆာလောင်နေသဖြင့် နှင်းမုန်တိုင်းထဲတွင် ဖမ်းမိပြီး နန်းတော်ကြီးကို ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့သည်။ နေထိုင်ရန်။ တစ်ညအိပ်။ နန်းတော်ဥယျာဉ်၌ ဗေလာမြို့သို့ ယူဆောင်ရန် နှင်းဆီပန်းကို ကောက်ယူခဲ့သည်။ နောက်တစ်နေ့တွင် နန်းတော်ပိုင်ဆိုင်သော ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသော သတ္တဝါသည် နှင်းဆီပန်းကို ခိုးယူခြင်းအတွက် ကျူးကျော်သူကို သေဒဏ်စီရင်ခဲ့သည်။

ကုန်သည်တွင် သမီးများရှိသည်ကို တွေ့ရှိပြီးနောက် သားရဲသည် ၎င်းတို့ထဲမှ တစ်ကောင်ကို နေရာပြောင်းရန် အဆိုပြုခဲ့သည်။ အဘအမည်ဖြင့်သေ။ Bela သည် ဤဖြစ်နိုင်ခြေကိုကြားသိသောအခါတွင် သူမ၏ဖခင်နှင့်အတူ နေရာများကို အမြန်ပြောင်းရန် စေတနာ့ဝန်ထမ်းလုပ်ခဲ့သည်။

သူမ၏ဖခင်ထံမှ အလွန်တုံ့ဆိုင်းသွားပြီးနောက် Bela သည် သူ့နေရာကို အစားထိုးခဲ့သည်။ Beast နဲ့ နန်းတော်ထဲမှာ ပိတ်ထားတဲ့ Beauty ဟာ ဒီကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ ဘီလူးကို သိလာခဲ့ပြီး သူ့အတွင်းပိုင်းကို သိလာတာကြောင့် သူ့ကို ပိုချစ်လာခဲ့ပါတယ်။

“ယောက်ျားတော်တော်များများက ပိုဆိုးလာပြီး အဲဒါကို ပိုသဘောကျတယ်။ အဲဒါတွေထက် အသွင်အပြင်လူတို့၏ အသွင်အပြင်၏ နောက်ကွယ်၌ မှားယွင်းသော ဖောက်ပြန်၍ ကျေးဇူးကန်းသော စိတ်နှလုံးကို ဝှက်ထားတတ်၏။” အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ Beauty သည် သူမ၏ကြောက်ရွံ့မှုပျောက်ဆုံးသွားကာ Beast သည် လှပသောမိန်းကလေးထံသို့ ချဉ်းကပ်လာခဲ့သည်။

Bela သည် အမျိုးမျိုးသောမျက်လုံးများဖြင့် Beast ကို စတင်ကြည့်ရှုပြီး “ဒါဟာ အလှတရားမဟုတ်သလို ခင်ပွန်းတစ်ယောက်ရဲ့ဉာဏ်ရည်ဉာဏ်သွေးလည်းမဟုတ်၊ မယားပျော်။ သီလ၊ သီလ၊ ကုသိုလ်။ The Beast တွင် ဤအရည်အချင်းများ အားလုံးရှိသည်။ ငါသူ့ကိုမချစ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် သူ့အတွက် လေးစားမှု၊ ခင်မင်မှု၊ ကျေးဇူးသိတတ်မှုတွေ ရှိတယ်။ သူ့ကို ပျော်ရွှင်စေဖို့အတွက် သူ့ကိုလက်ထပ်ချင်ပါတယ်။"

ဒါနဲ့ Beauty က Beast ကို လက်ထပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တာနဲ့ ဟုတ်တယ်၊ ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ သတ္တဝါဟာ တကယ်တော့ ပိတ်မိနေတဲ့ မင်းသားချောလေး ဖြစ်လာပါတယ်။ နတ်သမီး၏ စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသော အသွင်အပြင်ကြောင့် ရှက်ကြောက်စရာကောင်းသော ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခု။

အိမ်ထောင်ပြုပြီးနောက် နှစ်ယောက်စလုံး ပျော်ရွှင်စွာနေထိုင်ခဲ့ကြသည်။

Beauty and the Beast ပုံပြင်တွင် မူလဇစ်မြစ်နှင့် အလွန်ကွဲပြားသော ဝိသေသလက္ခဏာများရှိသော ဇာတ်ကောင်နှစ်ဦးရှိသည်။ အချင်းချင်း လိုက်လျောညီထွေစွာ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို အတူတကွ တွေ့ကြုံခံစားနိုင်စေရန်။

ဇာတ်လမ်းသည် အချစ်၏ ဂန္ထဝင်အချစ် ဖြစ်ပြီး လူသားများသည် အခက်အခဲများကို ကျော်လွှားလိုစိတ်ရှိသော သတ္တဝါဖြစ်ကြောင်း သက်သေပြပါသည်။ လက်တွဲဖော်၏ အနှစ်သာရကို ချစ်မြတ်နိုးမိပါသည်။ ။

ဤဇာတ်လမ်းကို အသက်ကြီးသော အမျိုးသားများနှင့် လက်ထပ်ရန်စီစဉ်ထားသော မိန်းကလေးများ၏ "စိတ်ကူးယဉ်ဆန်သောပညာရေး" ကိုမြှင့်တင်ရန်အတွက် အသုံးပြုခဲ့သည်ဟု သုတေသီအများအပြားက ယုံကြည်ကြသည်။ ဆွဲဆောင်မှုမရှိသောအသွင်အပြင်။ ဇာတ်ကြောင်းအားဖြင့်၊ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးကို လက်ခံရန် သိမ်မွေ့စွာ ဖိတ်ခေါ်ခံရပြီး ၎င်းတို့ကို ချစ်မိစေမည့် လက်တွဲဖော်၏ ချစ်ခင်ကြင်နာမှုကို ရှာဖွေရန် ဖိတ်ခေါ်ခံရမည်ဖြစ်သည်။

ဖော်ပြလိုသော ဇာတ်လမ်းအရ အရေးကြီးသောအရာမှာ အသွင်အပြင်မဟုတ်ပေ။ ခင်ပွန်းသည်သာမက အသိဥာဏ်၊ လေးစားမှုနှင့် ကောင်းသောသဘောကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။ ဤနေရာတွင် ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် စိတ်အားထက်သန်မှုထက် ကျေးဇူးတင်ခြင်းနှင့် လေးစားခြင်း တွင် ကျောက်ချထားသည်။

Beauty and the Beast ၏ ရှေးအကျဆုံးဗားရှင်းကို Eros and Psyche in ခေါင်းစဉ်အောက်တွင် အေဒီ 2 ရာစုတွင် ထုတ်ဝေခဲ့သည်။ The Golden Ass ကို လက်တင်ဘာသာဖြင့် ထုတ်ဝေသော Apuleius of Madaura။ ဤဗားရှင်းတွင် Psyche သည် ဇာတ်လမ်း၏ သူရဲကောင်းဖြစ်ပြီး သူမ၏မင်္ဂလာဆောင်နေ့တွင် ဓားပြများက ပြန်ပေးဆွဲခံရသည်။ အမျိုးသမီးငယ်သည် စစ်မှန်သောသားရဲတစ်ကောင်အဖြစ် အခြားသူများမှဖော်ပြခံရသော သူမ၏ဖမ်းဆီးရမိသူကို သနားကြင်နာမှုတိုးပွားစေသည်။

သို့သော် ကျွန်ုပ်တို့သိသော အကျော်ကြားဆုံးနှင့် အနီးစပ်ဆုံးဗားရှင်းကို Madame de Beaumont မှထုတ်ဝေခဲ့သည် ၁၇၅၆။<၃>

၃။ ယောဟန်နှင့် မာရိ

တစ်ချိန်က ယောဟန်နှင့် မာရိ ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်ရှိသည်။ သူတို့အဖေက သစ်ခွဲသမားဆိုတော့ အိမ်မှာ စားစရာအများကြီးမရှိတော့ဘူး။ လူတိုင်းအတွက် စားနပ်ရိက္ခာ မလုံလောက်သောကြောင့် မိထွေးဖြစ်သူ မိန်းမဆိုးက ယောက်ျားလေးများကို တောထဲတွင် စွန့်ပစ်ထားရန် သားသမီးများ၏ ဖခင်အား အကြံပြုခဲ့သည်။

အစတုန်းက အစီအစဉ်ကို မကြိုက်သော ဖခင်၊ တခြားရွေးစရာမရှိလို့ မိန်းမဆိုတဲ့ အယူအဆကို လက်ခံလိုက်တာပါပဲ။ Hansel နှင့် Gretel တို့သည် လူကြီးများပြောနေကြသည်ကိုကြားရပြီး Gretel နေစဉ်စိတ်ပျက်အားငယ်စွာဖြင့်၊ João သည် ပြဿနာကို ဖြေရှင်းရန် နည်းလမ်းတစ်ခုကို စဉ်းစားခဲ့သည်။

နောက်နေ့တွင် သူတို့သည် တောသို့သွားရာ အိမ်သို့ပြန်လာကြောင်း အမှတ်အသားပြုရန်အတွက် တောက်ပြောင်သော ကျောက်စရစ်ခဲများကို ဖြန့်ကျက်လိုက်ကြသည်။ ဤသို့ဖြင့် ညီအစ်ကိုများသည် စွန့်ပစ်ခံရပြီးနောက် ပထမဆုံးအကြိမ် အိမ်ပြန်နိုင်ခဲ့ကြသည်။ ဖခင်ဖြစ်သူက သူတို့ကိုမြင်ရတာ ဝမ်းသာပီတိဖြစ်ပြီး မိထွေးကတော့ ဒေါသတကြီးဖြစ်နေပါတယ်။

သမိုင်းကြောင်းက ထပ်ခါထပ်ခါဖြစ်ပြီး João က စွန့်ပစ်ခြင်းကို ဖယ်ရှားပြီး လမ်းတစ်လျှောက် မုန့်အစအနတွေဖြန့်ဖို့ အလားတူစီစဉ်ခဲ့ပါတယ်။ ဤတစ်ကြိမ်တွင်၊ တိရစ္ဆာန်များက အမှိုက်များကို စားသောကြောင့် ညီအစ်ကိုများ မပြန်နိုင်ကြတော့ပါ။

နောက်ဆုံးတွင် သူတို့နှစ်ဦးသည် စုန်းမကြီး၏ ချိုချဉ်များပြည့်နေသော တောလယ်တွင် အိမ်တစ်လုံးကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။ ဗိုက်ဆာလို့ ကိတ်မုန့်တွေ၊ ချောကလက်တွေ ရှိသမျှ အကုန်စားတယ်။ စုန်းမကြီးက ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်ကို ဖမ်းလိုက်သည်- João သည် အစာမစားမီ ဆူအောင်ကျွေးရန် လှောင်အိမ်ထဲတွင် နေခဲ့ရပြီး Maria သည် အိမ်မှုကိစ္စများကို စတင်လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။

မျက်မမြင်တစ်ခြမ်းဖြစ်သော စုန်းမကြီးက နေ့တိုင်း သူမကို ခံစားခိုင်းသည်။ စားရလောက်အောင် ဆူနေသလားဆိုတာကို ကောင်လေးရဲ့လက်ချောင်းနဲ့ ကြည့်တယ်။ လိမ္မာပါးနပ်သူ၊ João သည် စုန်းမကို လက်နှင့်အစားထိုးရန် တုတ်တစ်ချောင်းကို အမြဲပေးခဲ့ပြီး ထို့အတွက်ကြောင့် ဘဝ၏နေ့ရက်များစွာကို အာမခံချက်ပေးခဲ့သည်။

တိကျသောအခွင့်အရေးတစ်ခုတွင် မာရီယာသည် နောက်ဆုံးတွင် စုန်းမကို မီးဖိုထဲသို့တွန်းထုတ်ကာ အစ်ကိုဖြစ်သူကို လွတ်မြောက်စေခဲ့သည်။ .

ထို့ကြောင့် နှစ်ယောက်သား အိမ်ပြန်ရာလမ်းကို တွေ့ပြီး ထိုနေရာသို့ ရောက်သောအခါ၊မိထွေးသေဆုံးသွားသည်ကို တွေ့ရှိခဲ့ရပြီး ဖခင်က သူဆုံးဖြတ်ခဲ့သော ဆုံးဖြတ်ချက်အတွက် အလွန်စိတ်မကောင်းဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ဒီလိုနဲ့ မိသားစုပြန်လည်ဆုံစည်းပြီး သူတို့အားလုံး ပျော်ရွှင်စွာနေထိုင်ခဲ့ကြပါတယ်။

အလယ်ခေတ်က ပါးစပ်ကနေစခဲ့တဲ့ Hansel နဲ့ Gretel ဇာတ်လမ်းဟာ ရဲရင့်ပြီး အမှီအခိုကင်းတဲ့ ကလေးတွေအတွက် ချီးကျူးစရာတစ်ခုပါပဲ။ ။ ရန်သူကို အနိုင်ယူဖို့ ကြုံတောင့်ကြုံခဲ ညီအကိုတွေကြား စည်းလုံးညီညွတ်မှု စည်းလုံးညီညွတ်မှု ကိုလည်း ဂုဏ်ပြုပါတယ်။

ညီအစ်ကိုတွေကြား စည်းလုံးညီညွတ်မှုကို မြင်တွေ့ရတဲ့ ရှားပါးတဲ့ ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်တွေထဲက တစ်ခုပါ။

ဇာတ်လမ်း၏ အစောဆုံးဗားရှင်းများထဲမှ တစ်ခုကို The Children and the Boogeyman ရေးသားသော Brothers Grimm မှ ဖန်တီးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ နောက်ထပ်အရေးကြီးသောဗားရှင်းကို 1893 ခုနှစ်တွင် Engelbert Humperdinck မှရေးသားခဲ့သည်။ ၎င်းတို့အားလုံးတွင်၊ မကြောက်မရွံ့ဘဲ ညီအစ်ကိုများသည် ၎င်းတို့အပေါ် အသက်ပေးရသည့်ဒုက္ခများကို ကျော်လွှားနိုင်ကြသည်။

ကျွန်ုပ်တို့အား အန္တရာယ်အခြေအနေမျိုးတွင် ကြုံလာသောအခါ စိတ်ပျက်အားငယ်စေရန်နှင့် သတိထားရန် ဇာတ်ကြောင်းက သင်ပေးသည်။ (မည်သည့်အကူအညီမှမပါဘဲ အိမ်သို့ပြန်နိုင်စေမည့် သဲလွန်စများကို ဖြန့်ကျက်ထားသည့် João ကဲ့သို့ပင်)

João နှင့် Maria တို့၏ဇာတ်လမ်းသည် ကလေး၏ခက်ခဲသောအကြောင်းအရာအကြောင်း စတင်ပြောဆိုလာပါသည်။ စွန့်ပစ်ခြင်း ၊ ကလေးများသည် ကူကယ်ရာမဲ့ကြောင်းသိ၍ စိတ်ပျက်ရခြင်းအကြောင်း။

ညီအကိုများသည် ကျားမကွဲပြားကြသောကြောင့် yin နှင့် yan အကြား ချိန်ခွင်လျှာကို ရည်ညွှန်းပြီး ဖြည့်စွက်ခြင်းအကြောင်းပြောသည်- Maria သည် ပိုကြောက်နေသော်လည်း၊ João သည် ပို၍ ရဲရင့်တတ်သည်။ ပေါ်သည်။