உள்ளடக்க அட்டவணை
1. தூங்கும் அழகி
ஒரு காலத்தில் ஒரு ராஜாவும் ராணியும் இருந்தனர். நாளுக்கு நாள் அவர்கள் ஒருவருக்கொருவர் சொன்னார்கள்: "ஓ, எங்களுக்கு ஒரு குழந்தை இருந்தால் போதும்!" ஆனால் எதுவும் நடக்கவில்லை. ஒரு நாள், ராணி குளித்துக்கொண்டிருக்கும்போது, ஒரு தவளை தண்ணீரிலிருந்து வெளியே வந்து, விளிம்பிற்கு ஊர்ந்து வந்து சொன்னது: “உன் விருப்பம் நிறைவேறும். ஒரு வருடம் கழிவதற்குள், அவள் ஒரு பெண் குழந்தையைப் பெற்றெடுப்பாள். தவளையின் கணிப்பு உண்மையாகி, ராணி மிகவும் அழகான பெண்ணைப் பெற்றெடுத்தாள்.
இதைக் கொண்டாட, அரசன் ஒரு பெரிய விருந்து நடத்தி, பல விருந்தினர்களை அழைத்தான். ராஜ்யத்திலிருந்து பதின்மூன்று மந்திரவாதிகள் வந்தனர், ஆனால் பன்னிரண்டு தங்கப் பாத்திரங்கள் மட்டுமே இருந்ததால், ஒரு சூனியக்காரி விடுபட்டார். பழிவாங்கும் மனப்பான்மையுடன், ஒதுக்கி வைக்கப்பட்ட சூனியக்காரி பழிவாங்க முடிவு செய்து சபித்தாள்: “அரசனின் மகளுக்கு பதினைந்து வயதாகும் போது, அவள் ஊசியில் விரலைக் குத்தி இறந்துவிடுவாள்!”
சாபத்தைக் கேட்ட மந்திரவாதிகளில் ஒருவர். இருப்பினும், அவளை அமைதிப்படுத்த வேண்டிய நேரம் வந்துவிட்டது: "ராஜாவின் மகள் இறக்க மாட்டாள், அவள் நூறு ஆண்டுகள் நீடிக்கும் ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் விழுவாள்."
ராஜா, பாதுகாக்க முயன்றார். அவரது மகள், அனைத்து ஊசிகளையும் ராஜ்யத்திலிருந்து காணாமல் போகச் செய்தாள், ஒன்று மட்டுமே எஞ்சியுள்ளது. முன்னறிவித்தபடி, ஒரு நல்ல நாள், பதினைந்து வயதில், இளவரசி மீதமுள்ள ஊசியில் விரலைக் குத்தி ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் விழுந்தாள்.
பல ஆண்டுகள் கடந்துவிட்டன. வெற்றி இல்லாமல் தூங்கு.. ஒரு நாள் வரை, ஒரு துணிச்சலான இளவரசன், மந்திரத்தை மாற்றியமைக்க உந்துதலாக, அழகான இளவரசியைச் சந்திக்கச் சென்றார்.
இறுதியாகஇருவரின் இணைவு, சகோதரர்கள் உயிர்வாழ்வதற்குத் தேவையான வலிமையைக் கண்டறிகின்றனர்.
மேலும் பார்க்கவும்: விவா படம் - வாழ்க்கை ஒரு பார்ட்டிபெரியவர்கள் செய்யும் துன்பங்களுக்கு எதிராகப் போராட ஜோனோவும் மரியாவும் ஈர்க்கக்கூடிய உள் உந்துதலைக் கொண்டுள்ளனர். இந்தக் கதையில் குழந்தைகள் பெரியவர்களை விட முதிர்ச்சியடைந்தவர்களாகத் தங்களை வெளிப்படுத்திக் கொள்கிறார்கள் .
ஜோவோவும் மரியாவும் அவர்களைச் சந்திக்கும் போது மன்னிப்பின் முக்கியத்துவத்தைப் பற்றி சிறு குழந்தைகளுக்குக் கதை கற்பிக்கிறது. மனந்திரும்பிய தந்தையே, விறகுவெட்டி மாற்றாந்தாய் தாக்கத்தை ஏற்படுத்திய மனப்பான்மையை மன்னியுங்கள்.
ஜோவோ மற்றும் மரியாவின் கதையை அறிந்துகொள்ளுங்கள்.
4. மூன்று சிறிய பன்றிகள்
ஒரு காலத்தில் மூன்று சிறிய பன்றி சகோதரர்கள் இருந்தனர், அவர்கள் தங்கள் தாயுடன் வாழ்ந்தனர் மற்றும் மிகவும் வித்தியாசமான ஆளுமைகளைக் கொண்டிருந்தனர். இரண்டு சிறிய பன்றிகள் சோம்பேறித்தனமாக, வீட்டு வேலைகளில் உதவாமல் இருந்தபோது, மூன்றாவது குட்டிப் பன்றி தன்னால் முடிந்த உதவிகளைச் செய்தது.
ஒரு நாள், ஏற்கனவே போதுமான அளவு இருந்த சிறிய பன்றிகள், தங்கள் வீட்டைக் கட்டுவதற்காக வீட்டை விட்டு வெளியேறின. சொந்த வாழ்க்கை. ஒவ்வொரு சிறிய பன்றியும் தனது சொந்த வீட்டைக் கட்டுவதற்கு வெவ்வேறு உத்திகளைப் பயன்படுத்தியது.
முதல்வன், சோம்பேறியாக இருந்ததால், ஒரு வைக்கோல் வீட்டைக் கட்டினான், அதைக் கட்ட எந்த வேலையும் எடுக்கவில்லை. இரண்டாவது, முதல் உதாரணத்தைப் பின்பற்றி, விரைவாக ஒரு மர வீட்டைக் கட்டினார், அதனால் அவர் விரைவில் சென்று விளையாட முடியும். மூன்றாவது, எச்சரிக்கையுடன், அதிக நேரம் எடுத்து, செங்கற்களால் ஒரு வீட்டைக் கட்டினார், அதிக எதிர்ப்புத் திறன் கொண்டது.
முதல் இரண்டு சிறிய பன்றிகள் நாள் பற்றி கவலைப்படாமல் விளையாடிக் கொண்டிருந்தன.நாளை முதல், மூன்றாவது அதன் கட்டுமானம் முழு வீச்சில் தொடர்ந்தது.
ஒரு நல்ல நாள் வரை, ஒரு பெரிய கெட்ட ஓநாய் தோன்றியது. அவர் முதல் சிறிய பன்றியின் வீட்டிற்குச் சென்றார், ஊதினார், கட்டிடம் உடனடியாக காற்றில் உயர்ந்தது. குட்டி பன்றி அதிர்ஷ்டவசமாக மரத்தினால் செய்யப்பட்ட பக்கத்து வீட்டில் தஞ்சம் புகுந்தது.
ஓநாய் இரண்டாவது வீட்டை அடைந்ததும், மரத்தாலானது, அதுவும் வெடித்தது, சுவர்கள் விரைவாக பறந்தன. இரண்டு சிறிய பன்றிகள் தங்குமிடம் தேடச் சென்றன, பின்னர், மூன்றாவது வீட்டிற்கு. சுவர்கள் செங்கற்களால் ஆனதால், ஓநாய் வீசிய போதும் எதுவும் நடக்கவில்லை.
அடுத்த நாள், குட்டிப் பன்றிகளைத் தின்னும் உத்வேகத்துடன், ஓநாய் திரும்பி வந்து, நெருப்பிடம் வழியாக உறுதியான வீட்டிற்குள் நுழைய முயன்றது. . முன்னெச்சரிக்கையான மனிதன், இது நடக்கலாம் என்று ஏற்கனவே கற்பனை செய்து, நெருப்பிடம் கீழே ஒரு எரியும் கொப்பரையை விட்டு, மூன்று சிறிய சகோதரர்கள் உயிர்வாழ்வதற்கு உத்தரவாதம் அளித்தது.
பண்டைய புராணக்கதை எதிர்காலத்தைப் பற்றி சிந்திக்க கற்றுக்கொடுக்கிறது> எச்சரிக்கையுடன் செயல்படுங்கள் மற்றும் துன்பங்களுக்குத் தயாராகுங்கள். இரண்டு சோம்பேறி குட்டிப் பன்றிகளும் அந்த நேரத்தில் விளையாடும் இன்பத்தைப் பற்றி மட்டுமே நினைத்தாலும், மூன்றாவது குட்டிப் பன்றிக்கு ஒரு திடமான வீட்டைக் கட்டுவதற்காக தனது மகிழ்ச்சியைத் தள்ளிப் போடுவது எப்படி என்று தெரியும். 4>திட்டமிடும் திறன் மூன்றாவது சிறிய பன்றியிலிருந்து மற்றவர்கள், உடனடிவாதிகள், உயிர் பிழைத்தனர். இங்கும் இப்போதும் மட்டுமின்றி, மோசமான நாட்களுக்குத் தங்களைத் தாங்களே ஒழுங்கமைக்கவும், அப்பால் சிந்திக்கவும் வரலாறு சிறு குழந்தைகளுக்குக் கற்றுக்கொடுக்கிறது.
ஓ.முன்மாதிரியான மூன்றாவது குட்டிப் பன்றியின் நடத்தை, சுற்றிலும் உள்ள அனைவரும் வேடிக்கையாக இருந்தாலும் நமது நம்பிக்கைகளில் விடாமுயற்சியுடன் இருப்பதன் முக்கியத்துவத்தையும் குறிப்பிடுகிறது. மூன்றாவது குட்டிப் பன்றியின் மன உறுதியால்தான் அந்தக் குடும்பம் உறுதியான மற்றும் பாதுகாப்பான வீட்டைப் பெற முடிந்தது.
தொடங்கிய மூன்று குட்டிப் பன்றிகளின் கதையின் முதல் ஆசிரியர் யார் என்று தெரியவில்லை. கி.பி 1000 இல் சொல்ல வேண்டும். இருப்பினும், 1890 ஆம் ஆண்டில், ஜோசப் ஜேக்கப்ஸ் என்பவரால் தொகுக்கப்பட்ட போது கதைக்கு அதிக புகழ் கிடைத்தது.
மேலும், தி டேல் ஆஃப் தி த்ரீ லிட்டில் பிக்ஸ் மற்றும் மோரல் ஆஃப் தி ஸ்டோரி ஆஃப் தி த்ரீ லிட்டில் பிக்ஸ் ஆகிய கட்டுரைகளையும் கண்டறியவும். 3>
5. சிண்ட்ரெல்லா
ஒரு காலத்தில் சிண்ட்ரெல்லா என்ற அனாதை பெண் தன் மாற்றாந்தாய் வளர்க்கப்பட்டாள். மாற்றாந்தாய், ஒரு தீய பெண் மற்றும் அவரது இரண்டு மகள்கள், சிண்ட்ரெல்லாவை அலட்சியமாக நடத்தினார்கள், மேலும் அந்த இளம் பெண்ணை அவமானப்படுத்த தங்களுக்கு கிடைத்த ஒவ்வொரு வாய்ப்பையும் பயன்படுத்தினர்.
ஒரு நல்ல நாள், இப்பகுதியின் ராஜா இளவரசருக்கு ஒரு பந்தை வழங்கினார். அவர் தனது வருங்கால மனைவியைக் கண்டுபிடித்து, ராஜ்யத்தில் உள்ள அனைத்து ஒற்றைப் பெண்களையும் கலந்துகொள்ளும்படி அறிவுறுத்தினார்.
ஒரு தேவதையின் உதவியுடன், சிண்ட்ரெல்லா பந்தில் கலந்துகொள்வதற்காக ஒரு அழகான ஆடையை ஏற்பாடு செய்தார். நள்ளிரவுக்கு முன் சிறுமி வீடு திரும்ப வேண்டும் என்பதே அவனது ஒரே நிபந்தனை. இளவரசர், அழகான சிண்ட்ரெல்லாவைப் பார்த்தவுடன், உடனடியாக காதலித்தார். இருவரும் ஒன்றாக நடனமாடி இரவு முழுவதும் பேசிக் கொண்டிருந்தனர்
சிண்ட்ரெல்லா, தனது அட்டவணை முடிவடைவதை உணர்ந்து, வெளியே ஓடினாள்.வீட்டில், தற்செயலாக அவள் அணிந்திருந்த கண்ணாடி செருப்புகளில் ஒன்றை இழந்தாள்.
அவளுடைய வழக்கத்திற்குத் திரும்பி, அந்தப் பெண் முன்பு இருந்த பயங்கரமான வாழ்க்கையைத் தொடர்ந்தாள். மறுபுறம், இளவரசன், அழகான காதலியைத் தேடுவதை விட்டுவிடவில்லை, அந்தப் பகுதியில் உள்ள அனைத்து பெண்களையும் தான் வைத்திருந்த கண்ணாடி செருப்பை முயற்சிக்கும்படி கேட்டுக் கொண்டார்.
சிண்ட்ரெல்லாவின் வீட்டில் இளவரசர் விளையாடியபோது, மாற்றாந்தாய் அவளை மாடியில் பூட்டி, அவனுடைய இரண்டு மகள்களில் ஒருத்தி பெண் என்று பையனை நம்ப வைக்க எல்லாவற்றையும் செய்தார்: ஆனால் பயனில்லை. இறுதியாக இளவரசன் வீட்டில் வேறு யாரோ இருப்பதை உணர்ந்து, அனைவரையும் அறையில் தோன்றும்படி கோரினார். அழகான பெண்ணைப் பார்த்ததும், அவர் உடனடியாக அவளை அடையாளம் கண்டுகொண்டார், சிண்ட்ரெல்லா ஷூவை அணிய முயன்றபோது, அவளின் கால் சரியாகப் பொருந்தியது.
இளவரசனும் சிண்ட்ரெல்லாவும் திருமணம் செய்துகொண்டு மகிழ்ச்சியுடன் வாழ்ந்தனர்.
மேலும். சிண்ட்ரெல்லாவின் கதை என்று அழைக்கப்படும், சிண்ட்ரெல்லாவின் கதை கடுமையான முறையில் தொடங்குகிறது, கைவிடுதல் மற்றும் குடும்ப புறக்கணிப்பு பற்றி பேசுகிறது. தனது மாற்றாந்தாய் மூலம் வளர்க்கப்பட்ட பெண், எல்லா வகையான அநீதிகளையும் அமைதியாக அனுபவித்தாள், தவறான உறவுகளால் பாதிக்கப்பட்டாள்.
ஒரு இளவரசனின் வருகையால் அவளுடைய அதிர்ஷ்டம் மாறுகிறது. இந்தக் கதையில், காதலுக்கு குணப்படுத்தும், மீளுருவாக்கம் செய்யும் சக்தி உள்ளது , அதன் மூலம் தான் சிண்ட்ரெல்லா கடைசியாக தான் வாழ்ந்து கொண்டிருந்த பயங்கரமான சூழ்நிலையிலிருந்து வெளியேற முடிகிறது.
தேவதைக் கதை ஒரு நம்பிக்கையின் செய்தி சிறந்த நாட்களில் மற்றும் சூழ்நிலைகளை எதிர்ப்பதன் முக்கியத்துவத்தைப் பற்றி பேசுகிறதுபாதகமான. சிண்ட்ரெல்லா என்பது எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, கடந்து பிரதிபலிக்கும் ஒரு பாத்திரம்.
சிண்ட்ரெல்லாவின் கதை கிமு 860 இல் சீனாவில் தோன்றி, பல இடங்களில் பரப்பப்பட்டது. பண்டைய கிரேக்கத்தில் சிண்ட்ரெல்லாவின் கதையைப் போலவே ஒரு கதையும் உள்ளது, இது இத்தாலிய எழுத்தாளர் ஜியாம்பட்டிஸ்டா பாசில் மூலம் பதினேழாம் நூற்றாண்டில் பெரும் சக்தியுடன் பரவியது. சார்லஸ் பெரால்ட் மற்றும் பிரதர்ஸ் கிரிம் ஆகியோர் கதையின் முக்கியமான பதிப்புகளைக் கொண்டுள்ளனர், அவை மிகவும் பரவலாக இருந்தன.
சிண்ட்ரெல்லா கதை (அல்லது சிண்ட்ரெல்லா) கட்டுரையைப் பார்க்கவும்.
6. பினோச்சியோ
ஒரு காலத்தில் கெபெட்டோ என்ற தனிமையான மனிதர் இருந்தார். மரத்தில் வேலை செய்வதே அவரது சிறந்த பொழுதுபோக்காக இருந்தது, நிறுவனத்திற்காக, அவர் பினோச்சியோ என்று அழைக்கப்படும் ஒரு தெளிவான பொம்மையைக் கண்டுபிடிக்க முடிவு செய்தார்.
துண்டைக் கண்டுபிடித்த சில நாட்களுக்குப் பிறகு, இரவில், ஒரு நீல தேவதை அந்த அறையைக் கடந்து சென்று அதைக் கொண்டுவந்தது. நடக்கவும் பேசவும் தொடங்கிய பொம்மைக்கு உயிர். இதனால் பொம்மலாட்டத்தை மகனாக நடத்தத் தொடங்கிய கெப்பெட்டோவுக்கு பினோச்சியோ துணையாக மாறினார்.
முடிந்தவுடன், கெப்பெட்டோ பினோச்சியோவை ஒரு பள்ளியில் சேர்த்தார். அங்குதான், மற்ற குழந்தைகளுடன் வாழ்வதன் மூலம், தான் மற்றவர்களைப் போல் ஒரு பையன் இல்லை என்பதை பினோச்சியோ உணர்ந்தார்.
அந்த மரப் பொம்மைக்கு ஒரு சிறந்த நண்பர், டாக்கிங் கிரிக்கெட், அவர் எப்போதும் அவருடன் வந்து என்ன சொன்னார். பினோச்சியோ பின்பற்ற வேண்டிய சரியான பாதை, அவனது சோதனைகளால் தன்னைக் கொண்டு செல்ல அனுமதிக்கவில்லை.
பொம்மைமிகவும் குறும்புக்காரனாக இருந்த மரத்தின், பொய் சொல்லும் பழக்கம் இருந்தது. பினோச்சியோ பொய் சொல்லும் ஒவ்வொரு முறையும், தவறான நடத்தையைக் கண்டித்து, அவரது மர மூக்கு வளர்ந்தது.
எதிர்ப்புத் தெரிவித்த பினோச்சியோ, அவரது முதிர்ச்சியடையாத தன்மை மற்றும் அவரது முரண்பாடான நடத்தை காரணமாக, அவரது தந்தை கெபெட்டோவுக்கு நிறைய சிரமங்களைக் கொடுத்தார். ஆனால் சாராம்சத்தில் கைப்பாவையின் மனசாட்சியாக இருந்த பேசும் கிரிக்கெட்டுக்கு நன்றி, பினோச்சியோ எப்போதும் புத்திசாலித்தனமான முடிவுகளை எடுத்தார்.
கெபெட்டோவும் பினோச்சியோவும் பகிர்ந்துகொண்ட மகிழ்ச்சிகளால் நிறைந்த நீண்ட ஆயுளை வாழ்ந்தனர்.
பினோச்சியோவின் கதை கற்பிக்கிறது. சிறு குழந்தைகள் நாம் ஒருபோதும் பொய் சொல்லக்கூடாது , இருப்பினும் நாம் அடிக்கடி அப்படி உணர்கிறோம். பொய் சொல்லும் இந்த தூண்டுதல் குறிப்பாக குழந்தை பருவத்தில் நிகழ்கிறது, மேலும் பொம்மையின் கதை குறிப்பாக இந்த பார்வையாளர்களுடன் தொடர்புகொண்டு, தவறான பாதையைத் தேர்ந்தெடுப்பதன் விளைவுகளை அவர்களுக்குக் கற்பிக்கிறது.
Geppetto மற்றும் Pinocchio இடையேயான உறவு, இதைப் பற்றி பேசுகிறது. பாசம் மற்றும் அக்கறையின் குடும்ப உறவுகள் , இது இரத்தப் பிணைப்பு இருந்தாலும் இல்லாவிட்டாலும் நிகழும்.
கல்வியாளர் கெப்பெட்டோ பெரியவர்களின் குழந்தைகளுக்கான முழு அர்ப்பணிப்பை பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகிறார். சிறியவர்களின் மிகக் கடுமையான தவறுகளின் முகத்திலும் கூட எல்லையற்ற பொறுமை. மாஸ்டர் பினோச்சியோவை வழிநடத்துகிறார், பொம்மை மிக மோசமான சிக்கலில் சிக்கினாலும், அவரை ஒருபோதும் கைவிடவில்லை.
பினோச்சியோ ஒரு தெளிவான தோற்றம் கொண்ட சில விசித்திரக் கதைகளில் ஒன்றாகும். கதையை உருவாக்கியவர் கார்லோ கொலோடி(1826-1890), கார்லோ லோரென்சினி என்ற புனைப்பெயரைப் பயன்படுத்தினார். அவருக்கு 55 வயதாக இருந்தபோது, கார்லோ குழந்தைகள் பத்திரிகையில் பினோச்சியோ கதைகளை எழுதத் தொடங்கினார். சாகசங்கள் தொடர் ஃபாசிக்கிள்களில் வெளியிடப்பட்டன.
பினோச்சியோ என்ற கட்டுரையைப் படிப்பதன் மூலம் கதையைப் பற்றி மேலும் அறியவும்.
7. லிட்டில் ரெட் ரைடிங் ஹூட்
ஒரு காலத்தில் ஒரு அழகான பெண் தன் தாயுடன் வாழ்ந்து பாட்டி மீது ஆழ்ந்த பாசம் கொண்டிருந்தாள் - அவளுடைய பாட்டி அவள் மீது. ஒரு நாள் பாட்டிக்கு உடல்நிலை சரியில்லாமல் போனதால், அந்தப் பெண் சாப்பிடுவதற்கு, அந்தப் பெண் தன் பாட்டியின் வீட்டிற்கு ஒரு கூடையை எடுத்துச் செல்ல முடியவில்லையா என்று சாப்யூசின்ஹோவின் தாய் கேட்டார்.
உடனடியாக சாப்யூசின்ஹோ, ஆம் என்று பதிலளித்து, பொட்டலத்தை பாட்டியின் வீட்டிற்கு எடுத்துச் சென்றார். , தொலைவில் இருந்த காட்டில்.
பயணத்தின் பாதியில், சிறுமியை ஓநாய் குறுக்கிட்டது, அவள் மிகவும் நுணுக்கத்துடன் உரையாடலைத் தொடங்கி, லிட்டில் ரைடிங் ஹூட் மூலம் கண்டுபிடிக்க முடிந்தது, அந்தப் பெண் எங்கே போகிறாள் .
புத்திசாலி, ஓநாய் வேறு வழியை பரிந்துரைத்து, அந்தப் பெண் பாட்டியின் வீட்டிற்குள் வருவதற்கு ஒரு குறுக்குவழியை எடுத்தது.
அவன் வயதான பெண்ணின் வீட்டிற்குள் நுழைந்தவுடன், ஓநாய் அவளை விழுங்கி அவனது மாறுவேடத்தை ஆக்கிரமித்தது. லிட்டில் ரெட் ரைடிங் ஹூட் வந்ததும், படுக்கையில் இருப்பது பாட்டி அல்ல ஓநாய் என்று அவளால் சொல்ல முடியவில்லை.
லிட்டில் ரைடிங் ஹூட் கேட்டது:
- ஓ, பாட்டி , உங்களுக்கு எவ்வளவு பெரிய காதுகள் உள்ளன!
- நீங்கள் சொல்வதைக் கேட்பது நல்லது!
- ஓ பாட்டி, உங்களுக்கு எவ்வளவு பெரிய கண்கள் உள்ளன!
- உங்களைப் பார்ப்பது நல்லது !
மேலும் பார்க்கவும்: ஃபைட் கிளப் திரைப்படம் (விளக்கம் மற்றும் பகுப்பாய்வு)- ஓ பாட்டி, உங்களுக்கு எவ்வளவு பெரிய கைகள் உள்ளன!
-உங்களைப் பிடிப்பது நல்லது!
- ஓ பாட்டி, எவ்வளவு பெரிய, பயமுறுத்தும் வாய் உனக்கு!
- உன்னை சாப்பிடுவதே சிறந்தது!”
சார்லஸ் பெரால்ட்டின் பதிப்பு பாட்டியையும் பேத்தியையும் ஓநாய் விழுங்குவதுடன் கதை சோகமாக முடிகிறது. பிரதர்ஸ் கிரிம் பதிப்பில், கதையின் முடிவில் ஒரு வேட்டைக்காரன் தோன்றுகிறான், அவன் ஓநாயைக் கொன்று பாட்டி மற்றும் லிட்டில் ரெட் ரைடிங் ஹூட் இருவரையும் காப்பாற்றுகிறான்.
லிட்டில் ரைடிங் ஹூட் ஒரு சுவாரஸ்யமான பாத்திரம், ஒருபுறம். தன் தாய்க்குக் கீழ்ப்படியாமல், ஒரு புதிய பயணத்தைத் தேர்ந்தெடுக்கும்போது முதிர்ச்சியைக் குறிக்கிறது, ஆனால், அதே சமயம், அந்நியன் - ஓநாயை நம்புவதில் அவள் அப்பாவியாக இருப்பதை வெளிப்படுத்துகிறாள்.
ஓநாய், அதையொட்டி, அனைத்து கொடுமையையும், வன்முறையையும் அடையாளப்படுத்துகிறது மற்றும் அப்பட்டமாகப் பொய் சொல்பவர்களின் குளிர்ச்சியான தன்மையை வெளிப்படுத்துகிறது.
லிட்டில் ரைடிங் ஹூட்டின் கதை வாசகருக்கு அந்நியர்களை நம்பக்கூடாது , கீழ்ப்படிதல் மற்றும் நல்ல எண்ணம் இல்லாத உயிரினங்களும் உலகில் உள்ளன என்பதை இளம் குழந்தைகளுக்குக் காட்டுகிறது.
லிட்டில் ரெட் ரைடிங் ஹூட் என்ற விசித்திரக் கதை இடைக்காலத்தில் உருவாக்கப்பட்டது மற்றும் ஐரோப்பிய விவசாயிகளால் வாய்வழியாக பரவியது. நமக்குத் தெரிந்த, மிகவும் பிரபலமான பதிப்பு, 1697 இல் சார்லஸ் பெரால்ட் என்பவரால் வெளியிடப்பட்டது. இந்தக் கதை பல ஆண்டுகளாக குழந்தைகளை பயமுறுத்துவதைக் குறைக்கும் வகையில் தொடர்ச்சியான மாற்றங்களுக்கு உட்பட்டுள்ளது.
கட்டுரையைப் படிப்பதன் மூலம் கதையைப் பற்றி மேலும் அறியவும். லிட்டில் ரெட் ரைடிங் ஹூட்டின் கதை.
8. இளவரசி மற்றும் பட்டாணி
ஒரு காலத்தில் ஒரு இளவரசன் இருந்தான்நான் ஒரு உண்மையான இளவரசியை சந்திக்க விரும்பினேன். அந்தச் சிறுவன் உலகம் முழுவதும் இப்படிப்பட்ட உண்மையான இளவரசியைத் தேடிச் சென்றான், ஆனால் அவன் ஒருவரைக் கண்டுபிடிக்கவில்லை, எப்போதும் சரியாக இல்லாத ஒன்று இருந்தது.
ஒரு இரவில், ஒரு பயங்கரமான புயல் ராஜ்யத்தின் மீது வீசியது. எதிர்பாராதவிதமாக நகர வாயில் தட்டும் சத்தம் கேட்க, அரசரே அதைத் திறக்கச் சென்றார். அந்த மழையில் வெளியே ஒரு இளவரசி நின்று கொண்டிருந்தாள். அவளுடைய தலைமுடி மற்றும் உடைகள் மீது தண்ணீர் வழிந்தது. அவள் தான் உண்மையான இளவரசி என்று வற்புறுத்தினாள்.
“சரி, அதைத்தான் இன்னும் சிறிது நேரத்தில் பார்ப்போம்!” என்று நினைத்தாள் ராணி. அவர் ஒரு வார்த்தை கூட பேசவில்லை, ஆனால் நேராக படுக்கையறைக்குச் சென்று, படுக்கையை முழுவதுமாக அகற்றி, படுக்கையில் ஒரு பட்டாணியை வைத்தார். பட்டாணியின் மேல் இருபது மெத்தைகளைக் குவித்து, மெத்தைகளின் மேல் மற்றொரு இருபது பஞ்சுபோன்ற டூப்களை விரித்தார். அன்று இரவு இளவரசி அங்கேதான் தூங்கினாள்.
காலையில், அவள் எப்படி தூங்கினாள் என்று எல்லோரும் அவளிடம் கேட்டார்கள். "ஓ, பயங்கரமாக!" இளவரசி பதிலளித்தார். "இரவு முழுவதும் என்னால் ஒரு கண் சிமிட்டல் தூங்க முடியவில்லை! அந்த படுக்கையில் என்ன இருந்தது என்பது கடவுளுக்குத் தெரியும்! இது மிகவும் கடினமான விஷயம், அது முழுவதும் கருப்பு மற்றும் நீல புள்ளிகள் கிடைத்தது. இது உண்மையில் பயங்கரமானது.”
அப்படியானால், இருபது மெத்தைகள் மற்றும் இருபது ஆறுதல்கள் மூலம் அவள் பட்டாணியை உணர்ந்ததால், அவள் உண்மையிலேயே ஒரு இளவரசி என்பதை அனைவரும் பார்க்க முடிந்தது. உண்மையான இளவரசியால் மட்டுமே இத்தகைய உணர்திறன் வாய்ந்த சருமம் இருக்க முடியும்.
இளவரசன் அவளை திருமணம் செய்துகொண்டான் என்பது இப்போது அவருக்குத் தெரியும்.ஒரு உண்மையான இளவரசி இருந்தாள்.
ஹான்ஸ் கிறிஸ்டியன் ஆண்டர்சனால் நித்தியமான கதை சிறுவனின் குழந்தைப் பருவத்தில் டென்மார்க்கில் கேட்கப்பட்டிருக்கும் மற்றும் விசித்திரக் கதைகளில் ஒரு வழக்கத்திற்கு மாறான கூறுகளைக் கொண்டுவருகிறது: இரண்டு வலிமையான பெண் கதாபாத்திரங்களை இங்கே காண்கிறோம். காப்பாற்றப்பட வேண்டிய ஒரு பலவீனமான பெண் என்ற ஒரே மாதிரியிலிருந்து தப்பித்து விடுங்கள்.
புயலின் நடுவில் கதவைத் தட்டும் இளவரசி, தன்னை நிரூபிக்க விரும்பும் சுறுசுறுப்பான பாத்திரம். அச்சமற்ற இளவரசியின் நிலை , உங்களைச் சுற்றியுள்ள அனைவருக்கும். பாதகமான காலநிலையையும் பொருட்படுத்தாமல், தானாக முன்வந்து கோட்டைக்குச் செல்வது அவள்தான் (புயல் என்பது மிகவும் ஆபத்தான சூழ்நிலையின் உருவகமாக பலரால் விளக்கப்படுகிறது).
கதையின் மற்ற முக்கிய கதாபாத்திரம், அதுவும் பெண். , இளவரசியின் தாயார், இளவரசியின் இயல்பை உண்மையாக அறிந்து கொள்ள சவால் விடுகிறார்.
சிறிய காய்கறியை மறைத்து, பட்டாணி சவாலை கண்டுபிடிக்கும் புத்திசாலி எதிர்கால மாமியார். இருபது மெத்தைகள் மற்றும் இருபது ஆறுதல்கள் வெவ்வேறு வழிகள், தைரியத்தின் சின்னங்கள் .
இளவரசன் கதையை நகர்த்தும் ஒரு முக்கியமான நபராக இருந்தாலும் - அவர் ஒரு துணையைத் தேடுபவர் என்பதால் - இறுதியில் முடிவடையும் பெண் கதாபாத்திரங்கள் இருப்பதுஇளவரசி தூங்கிய அறைக்குள் நுழைந்து, குனிந்து அவளை முத்தமிட்டான். அப்போதுதான், நூறு வருட காலக்கெடு முடிந்துவிட்டது, இறுதியாக அவர் வெற்றி பெற்றார். அப்படித்தான் இளவரசி எழுந்தாள்.
இருவரின் திருமணம் நிறைய புறாக்களுடன் கொண்டாடப்பட்டது, காதலர்கள் இருவரும் மகிழ்ச்சியாக வாழ்ந்தனர்.
ஸ்லீப்பிங் பியூட்டியின் உன்னதமான விசித்திரக் கதை அர்த்தம் நிறைந்தது : எடுத்துக்காட்டாக, தந்தையின் உருவம், பாதுகாவலரின் உருவத்துடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளது, இந்த பணி சாத்தியமற்றது என்று நிரூபிக்கப்பட்டாலும், அனைத்து தீங்குகளிலிருந்தும் தனது மகளைப் பாதுகாக்க முயற்சிப்பவர்.
சூனியக்காரி, மறுபுறம், பழிவாங்குவதைத் தனிப்பயனாக்குகிறார் மற்றும் தனக்குச் செய்த தீங்கைத் திருப்பித் தர வேண்டும் என்ற ஆசை. அவள் மறக்கப்பட்டதால், அவள் தனது பயங்கரமான சாபத்தை அளித்தாள், ராஜாவையும், முற்றிலும் நிரபராதியான அவனுடைய அழகான மகளையும் தண்டித்து, தண்டிக்கிறாள்.
மந்திரத்தால் மிகவும் பாதிக்கப்பட்ட இளவரசி, ஒருவரால் மட்டுமே காப்பாற்றப்பட்டாள். துணிச்சலான இளவரசன். இந்த பெயரிடப்படாத, அச்சமற்ற மனிதன், நமக்கு முன் பலர் முயற்சி செய்து தோல்வியுற்றாலும், நாம் நெகிழ்ச்சியுடன் இருக்க வேண்டும் மற்றும் நாம் விரும்புவதைத் தேட வேண்டும் என்பதை நினைவூட்டுகிறார். ஒரு செயலற்ற பெண்ணின் , எப்போதும் ஆண் உருவத்தால் விடுவிக்கப்படுவதற்காகக் காத்திருக்கிறது. இந்த க்ளிஷே விசித்திரக் கதையின் பல்வேறு பதிப்புகளில் மீண்டும் மீண்டும் வருகிறது, இது தற்கால மக்களிடையே சில விமர்சனங்களை உருவாக்குகிறது.
காதல் இங்கே வாழ்க்கையை செயல்படுத்துகிறது.வெளிப்படுத்தும் மற்றும் சதிக்கு அவசியம்.
மேலும் படிக்கவும்: இளவரசி மற்றும் பட்டாணி: கதை பகுப்பாய்வு
9. ஸ்னோ ஒயிட் மற்றும் ஏழு குள்ளர்கள்
ஒரு காலத்தில் ஒரு ராணி திறந்த ஜன்னல் வழியாக தைத்துக்கொண்டிருந்தாள். வெளியில் பனி பொழியும் போது அவள் எம்ப்ராய்டரி செய்து கொண்டிருந்தாள், அவள் ஒரு ஊசியில் விரலைக் குத்தியபடி, "எனக்கு ஒரு மகள் இருந்தால், பனி போன்ற வெள்ளை, இரத்தம் போன்ற அவதாரம், முகம் கருங்கல் போன்ற கருப்பு நிறத்தில் கட்டமைக்கப்பட்டிருந்தால்!"
குழந்தை பிறந்ததும், ராணி தன் மகளிடம் தான் விரும்பிய அனைத்து பண்புகளையும் கண்டாள். துரதிர்ஷ்டவசமாக, குழந்தை பிறந்த சிறிது நேரத்திலேயே அவள் இறந்துவிட்டாள், ராஜா மிகவும் வீணான இளவரசியை மணந்தார், அவள் அழகுக்காக ஸ்னோ ஒயிட்டின் பொறாமையால் இறந்து கொண்டிருந்தாள்.
மாற்றாந்தாய் எப்போதும் தன்னிடம் இருந்த ஒரு மாயக் கண்ணாடியைக் கேட்டார்: “கண்ணாடி , என்னுடைய கண்ணாடி, என்னை விட அழகான பெண் யாராவது உண்டா?”. ஒரு நாள் வரை, கண்ணாடி இருந்தது என்று பதிலளித்தது, வீட்டிற்குள்ளேயே இருந்தது: அது மாற்றாந்தாய்.
ஆத்திரமடைந்த மாற்றாந்தாய், பெண்ணைக் கொல்ல ஒரு வேட்டைக்காரனை நியமித்தார். குற்றத்தைச் செய்ய வேண்டிய நேரம் வந்தபோது, வேட்டைக்காரன் ஒப்பந்தத்தில் இருந்து விலகி, பிரான்கா டி நீவை காட்டில் விட்டுவிட்டான்.
பிரான்கா டி நெவ் ஒரு சிறிய வீட்டைக் கண்டுபிடித்தார், அங்கு சுரங்கத் தொழிலாளிகளாக வேலை செய்த ஏழு குள்ளர்கள் வாழ்ந்தனர். மலை. அங்கே அந்த இளம் பெண் வீட்டு வேலைகளில் ஒத்துழைத்து குடியேறினாள்.
ஒரு நல்ல நாள், ஸ்னோ ஒயிட் இல்லை என்பதை மாற்றாந்தாய் கண்ணாடி மூலம் கண்டுபிடித்தார்.அவள் இறந்துவிட்டாள், தனிப்பட்ட முறையில் இந்த விஷயத்தைக் கையாளும் பொறுப்பை ஏற்றுக்கொண்டாள்.
ஒரு விவசாயப் பெண்ணைப் போலவும், வயதான பெண்ணைப் போலவும் மாறுவேடமிட்டு, இளம் பெண்ணுக்கு அழகான ஆப்பிள் ஒன்றைக் கொடுத்தாள். தான் விஷம் அருந்தப்பட்டதை அறியாமல், ஸ்னோ ஒயிட் பழத்தை தின்று ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் ஆழ்ந்தாள்.
ஸ்னோ ஒயிட்டின் தலைவிதி பல ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, ஒரு இளவரசன் அப்பகுதியைக் கடந்து சென்றபோதுதான் மாறியது. சிறுமி தூங்குவதைப் பார்த்தவுடன், இளவரசன் அவள் மீது ஆழமான காதல் கொண்டான்.
அவளை எழுப்ப என்ன செய்வது என்று தெரியாமல், இளவரசன் பின்னர் ஸ்னோ ஒயிட் தூங்கிய வெளிப்படையான பெட்டியை எடுத்துச் செல்லும்படி ஊழியர்களிடம் கூறினார். அவர்களில் ஒருவர் வழியில் தடுமாறி விழுந்தார், சிறுமியின் வாயிலிருந்து ஒரு ஆப்பிள் துண்டு விழுந்தது, இதனால் அவள் கண்டிக்கப்பட்ட ஆழ்ந்த உறக்கத்திலிருந்து அவள் இறுதியாக எழுந்தாள்.
இருவரும் பின்னர் காதலித்து, திருமணம் செய்து கொண்டனர். என்றென்றும் மகிழ்ச்சியாக வாழ்ந்தார். ஸ்னோ ஒயிட்டின் தோற்றம் அனாதையின் பிரச்சினை, தந்தையின் புறக்கணிப்பு - குழந்தையை தவறாக நடத்த அனுமதிக்கும் - மற்றும் மாற்றாந்தாய் ஏற்றுக்கொள்ளாததால் பெண் தகராறு ( பெண்களிடையே வீண் ) அவளுடைய அழகு மற்றொரு உயிரினத்தால், குறிப்பாக அவளுடைய குடும்பத்தால் அச்சுறுத்தப்பட்டது.
ஸ்னோ ஒயிட் கதையானது, நாயகியின் தன்னை புதுப்பித்துக் கொள்ளும் திறனைப் பற்றி பேசுவதால், அது முற்றிலும் புதிய மற்றும் புதிய சூழலில் புதிய வாழ்க்கைக்கு ஏற்பகாடு, அவள் இதுவரை பார்த்திராத உயிரினங்களுடன்.
ஸ்னோ ஒயிட் ஒரு உண்மையான குடும்பப் பிணைப்பை நிறுவியது குள்ளர்களுடன் தான், அவர்களுடன் தான் பாசத்தையும் பாதுகாப்பையும் அவள் காண்கிறாள். அது அவருடைய வீட்டில் இல்லை.
நம் வாழ்க்கையில் மிக முக்கியமானவர்கள் பெரும்பாலும் நாம் யாருடன் இரத்த உறவைப் பேணுகிறோமோ அவர்கள் அல்ல, ஆனால் யாருடன் நாம் தினசரி ஒற்றுமையை ஏற்படுத்துகிறோமோ அவர்கள்தான் என்பதை விசித்திரக் கதை நமக்கு நினைவூட்டுகிறது. .
ஸ்னோ ஒயிட்டின் கதையைப் பற்றி மேலும் அறிக.
10. அசிங்கமான வாத்து
ஒரு காலத்தில் ஒரு வாத்து அதன் கூட்டில் நிறுவப்பட்டது. நேரம் வந்தவுடன், அவள் வாத்து குஞ்சுகளை அடைக்க வேண்டியிருந்தது, ஆனால் அது மிகவும் மெதுவாக வேலை செய்ததால் அவள் சோர்வின் விளிம்பில் இருந்தாள். இறுதியாக முட்டைகள் ஒவ்வொன்றாக உடைந்தன - க்ரீக், க்ரீக் - மற்றும் அனைத்து மஞ்சள் கருக்களும் உயிர்பெற்று தலையை வெளியே நீட்டின.
"ராணி, ராணி!" தாய் வாத்து சொன்னது, சிறிய குட்டிகள் பச்சை இலைகளுக்கு அடியில் எட்டிப்பார்க்க, சிறிய சிறிய படிகளுடன் விரைந்தன.
சரி, இப்போது அவர்கள் அனைவரும் அதிர்ச்சியடைந்துள்ளனர், நான் நம்புகிறேன்...” – அங்கிருந்து எழுந்தது நாற்காலி கூடு - "இல்லை, அனைத்தும் இல்லை. மிகப்பெரிய முட்டை இன்னும் இங்கே உள்ளது. இதற்கு எவ்வளவு காலம் எடுக்கும் என்பதை அறிய விரும்புகிறேன். என் வாழ்நாள் முழுவதும் என்னால் இங்கு இருக்க முடியாது. அது மீண்டும் கூட்டில் குடியேறியது.
கடைசியாக பெரிய முட்டை வெடிக்க ஆரம்பித்தது. நாய்க்குட்டியில் இருந்து ஒரு சிறிய சத்தம் இருந்தது, அது ஒரு பெரிய டம்பிள் எடுத்தது, மிகவும் அசிங்கமாகவும் மிகவும் பெரியதாகவும் இருந்தது. வாத்து ஒரு பார்வை பார்த்து சொன்னது:"இரக்கம்! ஆனால் என்ன ஒரு பெரிய வாத்து! மற்றவர்கள் யாரும் அவரைப் போல் தெரியவில்லை.”
குஞ்சுகளின் முதல் நடையில், சுற்றியிருந்த மற்ற வாத்துகள் அவற்றைப் பார்த்து, சத்தமாக, “அதோ பார்! என்ன உருவம் அந்த வாத்து! எங்களால் தாங்கிக் கொள்ள முடியாது” என்றார். வாத்து ஒன்று உடனே அவனை நோக்கிப் பறந்து வந்து அவன் கழுத்தைக் குத்தியது.
“அவனை விட்டுவிடு,” என்றது தாய். “அது எந்தத் தீங்கும் செய்யாது.”
“அது அப்படி இருக்கலாம், ஆனால் அது மிகவும் விகாரமாகவும் விசித்திரமாகவும் இருக்கிறது,” என்று அதைக் குத்தியது வாத்து. "நீங்கள் வெறுமனே வெளியேற்றப்பட வேண்டும்."
"உனக்கு என்ன அழகான குழந்தைகள் இருக்கிறார்கள், என் அன்பே!" பழைய வாத்து சொன்னது. "அங்கே உள்ள ஒருவரைத் தவிர, யாரிடம் ஏதோ தவறு இருப்பதாகத் தெரிகிறது. அதை மேம்படுத்த நீங்கள் ஏதாவது செய்ய முடியும் என்று நம்புகிறேன்.”
“மற்ற வாத்துகள் அபிமானமானவை,” என்று பழைய வாத்து சொன்னது. "என் அன்பே, உங்களை வீட்டில் ஆக்குங்கள்" அதனால் அவர்கள் வீட்டில் தங்களை உருவாக்கிக் கொண்டனர், ஆனால் முட்டையிலிருந்து கடைசியாக வெளியே வந்து மிகவும் அசிங்கமாக இருந்த ஏழை வாத்து வாத்து மற்றும் கோழிகளால் குத்தப்பட்டது, தள்ளப்பட்டது மற்றும் கிண்டல் செய்யப்பட்டது.
"பெரிய கூஃப்பால்!" அனைவரும் அலறினர். ஏழை வாத்துக்குட்டிக்கு எந்தப்பக்கம் திரும்புவது என்று தெரியவில்லை. அவர் மிகவும் அசிங்கமாக இருப்பது மற்றும் டெரிரோவின் கிண்டல்களுக்கு இலக்கானதைக் கண்டு அவர் மிகவும் வருத்தப்பட்டார்.
அது முதல் நாள், அதிலிருந்து விஷயங்கள் மோசமாகிவிட்டன. எல்லோரும் ஏழை வாத்து குட்டியை தவறாக நடத்த ஆரம்பித்தனர். அவனுடைய சொந்த சகோதர சகோதரிகள் கூட அவரை மோசமாக நடத்தினார்கள், “அட, அசிங்கமான உயிரினம், பூனைக்கு வரலாம்.நீ!" அவன் இல்லாமலேயே இருப்பேன் என்று அவனுடைய தாய் கூறுவது வழக்கம். வாத்துகள் அவனைக் கடித்தன, கோழிகள் அவனைக் குத்துகின்றன, பறவைகளுக்கு உணவளிக்க வந்த வேலைக்காரி அவனை உதைத்தாள்.
கடைசியாக அவன் ஓடிவிட்டான். ஏற்கனவே வீட்டிலிருந்து வெகு தொலைவில், அவர் காட்டு வாத்துகளைக் கண்டார்: "நீங்கள் மிகவும் அசிங்கமாக இருக்கிறீர்கள்", காட்டு வாத்துகள், "எங்கள் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த ஒருவரை நீங்கள் திருமணம் செய்ய முயற்சிக்காத வரை அது ஒரு பொருட்டல்ல."
அவர் ஏற்கனவே வயதானவராக இருந்தபோது இரண்டு நாட்கள் அங்கேயே தங்கியிருந்தபோது, ஒரு ஜோடி காட்டு வாத்துக்கள் தோன்றின. அவர்கள் சமீபத்தில் குஞ்சு பொரித்திருந்தனர் மற்றும் மிகவும் விளையாட்டுத்தனமாக இருந்தனர். "இதோ பார், தோழி," அவர்களில் ஒருவர் வாத்து குட்டியிடம் கூறினார். “நீங்கள் மிகவும் அசிங்கமாக இருக்கிறீர்கள், நாங்கள் உங்களை இழிவாகப் பார்க்கப் போகிறோம். நீங்கள் எங்களுடன் சென்று புலம்பெயர்ந்த பறவையாக மாறுவீர்களா? ” ஆனால் வாத்து செல்ல மறுத்தது.
ஒரு நாள் மதியம் ஒரு அழகான சூரிய அஸ்தமனம் இருந்தது மற்றும் ஒரு கம்பீரமான பறவை கூட்டம் திடீரென புதர்களிலிருந்து வெளிப்பட்டது. திகைப்பூட்டும் வெள்ளை மற்றும் நீண்ட, அழகான கழுத்து போன்ற அழகான பறவைகளை வாத்து இதுவரை பார்த்ததில்லை. அவர்கள் ஸ்வான்ஸ். அவை காற்றில் மேலும் மேலும் உயருவதைப் பார்த்து, வாத்துக்கு ஒரு விசித்திரமான உணர்வு ஏற்பட்டது. அவர் தண்ணீரில் பலமுறை சுழன்று தனது கழுத்தை அவர்களை நோக்கிச் சென்றார், மிகவும் கடுமையான மற்றும் விசித்திரமான ஒரு கூச்சலை வெளியிட்டார், அவர் கூட அதைக் கேட்டு திடுக்கிட்டார்.
“நான் அந்தப் பறவைகளுக்குப் பறக்கப் போகிறேன். என்னைப் போன்ற அசிங்கமான, அவர்களை அணுகத் துணிந்ததற்காக அவர்கள் என்னைக் கொன்றுவிடுவார்கள். ஆனால் அது வலிக்காது. வாத்துக்களால் கடிக்கப்பட்டு, கோழிகளால் குத்தப்படுவதை விட, பறவைகளுக்கு உணவளிக்கும் பணிப்பெண்ணால் உதைக்கப்படுவதை விட அவர்களால் கொல்லப்படுவது சிறந்தது.தண்ணீர் மற்றும் அழகான ஸ்வான்ஸ் நோக்கி நீந்தியது. அவரைக் கண்டதும் இறக்கையை விரித்தபடி அவரைச் சந்திக்க விரைந்தனர். "ஆமாம், என்னைக் கொல்லுங்கள், என்னைக் கொல்லுங்கள்" என்று ஏழை பறவை கூக்குரலிட்டு, தலையைத் தாழ்த்தி, மரணத்திற்காகக் காத்திருந்தது. ஆனால் தண்ணீரின் தெளிவான மேற்பரப்பில், அவருக்குக் கீழே அவர் என்ன கண்டுபிடித்தார்? அவர் தனது சொந்த உருவத்தைப் பார்த்தார், அவர் இப்போது ஒரு கும்பல் பறவையாக இல்லை, சாம்பல் மற்றும் பார்ப்பதற்கு விரும்பத்தகாதவர் - இல்லை, அவரும் ஒரு ஸ்வான்!
இப்போது அவர் மிகவும் துன்பத்தை அனுபவித்ததில் திருப்தி அடைந்தார். துன்பம். இது அவரைச் சூழ்ந்திருந்த அனைத்து மகிழ்ச்சியையும் அழகையும் பாராட்ட உதவியது... மூன்று பெரிய அன்னங்கள் புதியவனைச் சுற்றி நீந்திச் சென்று கழுத்தில் தட்டிவிட்டன.
சில சிறு குழந்தைகள் தோட்டத்திற்கு வந்து ரொட்டி மற்றும் ரொட்டிகளை வீசினர். தண்ணீரில் தானியங்கள். இளையவர் கூச்சலிட்டார்: "ஒரு புதிய அன்னம் உள்ளது!" மற்ற குழந்தைகள் மகிழ்ச்சியடைந்து, "ஆம், ஒரு புதிய அன்னம் இருக்கிறது!" அவர்கள் அனைவரும் கைதட்டி, நடனமாடி, பெற்றோரை அழைத்து வர ஓடினர். ரொட்டி மற்றும் கேக் துண்டுகள் தண்ணீரில் வீசப்பட்டன, எல்லோரும் சொன்னார்கள்: “புதியது எல்லாவற்றிலும் மிக அழகானது. இது மிகவும் இளமையாகவும் நேர்த்தியாகவும் இருக்கிறது. ” வயதான ஸ்வான்ஸ் அவரை வணங்கியது.
அவர் மிகவும் அடக்கமாக உணர்ந்தார், மேலும் அவர் தனது தலையை இறக்கையின் கீழ் வைத்துக்கொண்டார் - ஏன் என்று அவருக்குத் தெரியாது. நான் மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தேன், ஆனால் சிறிதும் பெருமைப்படவில்லை, ஏனென்றால் ஒரு நல்ல இதயம் ஒருபோதும் பெருமைப்படாது. தான் எவ்வளவு கேவலப்படுத்தப்பட்டு துன்புறுத்தப்பட்டிருப்பான் என்று நினைத்தான், இப்போது எல்லாப் பெண்களிலும் அவன்தான் அழகானவன் என்று எல்லோரும் சொன்னார்கள்.பறவைகள். எனவே அவர் தனது இறகுகளை அசைத்து, தனது மெல்லிய கழுத்தை உயர்த்தி, இதயத்தின் அடிப்பகுதியில் இருந்து ரசித்தார். "நான் ஒரு அசிங்கமான வாத்து குட்டியாக இருந்தபோது இதுபோன்ற மகிழ்ச்சியை நான் கனவிலும் நினைத்ததில்லை."
அசிங்கமான வாத்து குட்டியின் கதை குறிப்பாக இடம் இல்லை, தனிமைப்படுத்தப்பட்ட மற்றும் பேக்கிலிருந்து வித்தியாசமாக உணருபவர்களிடம் பேசுகிறது. கதை ஆறுதலளிக்கிறது மற்றும் நம்பிக்கை அளிக்கிறது, இது ஏற்றுக்கொள்ளல் என்ற நீண்ட செயல்முறையைப் பற்றி பேசுகிறது.
வாத்து எப்போதும் தன்னை ஒரு தாழ்வாகக் கருதும் போது, போதாத தன்மை மற்றும் குறைந்த சுயமரியாதை உணர்வால் பாதிக்கப்பட்டது. அவர் செய்யாத ஒருவர் மற்றவர்களின் உயரத்தில் இருந்தார், எனவே, அவர் அவமானத்திற்கு ஆளானார். பல குழந்தைகள் வாத்து குட்டியின் நிலையை அடையாளம் கண்டு கொள்கிறார்கள்.
கதையின் நாயகனும் இளையவன் தான், கடைசியாக ஓட்டில் இருந்து வெளியே வந்து குட்டியைக் கண்டான், முட்டையிலிருந்து அவன் வித்தியாசமானவன் என்பதை அவன் உணர்கிறான். . பல விசித்திரக் கதைகளைப் போலவே, ஹீரோ இளையவர், பெரும்பாலும் மிகவும் பலவீனமானவர்.
தேவதைக் கதை சமூக உள்ளடக்கம் மற்றும் தனிப்பட்ட மற்றும் கூட்டு மாற்றத்திற்கான திறன் ஆகியவற்றைக் கையாள்கிறது. <3
கதை பலவீனமானவர்களின் வெற்றி மற்றும் பின்னடைவின் முக்கியத்துவம் , தைரியம், நாம் விரோதமான சூழலில் இருந்தாலும் வலுவாகவும் எதிர்க்க வேண்டியதன் அவசியத்தையும் எடுத்துரைக்கிறது.
இல் மறுபுறம், கதை பல விமர்சனங்களுக்கு இலக்காக உள்ளது, ஏனெனில், ஒரு விதத்தில், இது ஒரு வகையான சமூக படிநிலையை உறுதிப்படுத்துகிறது: ஸ்வான்ஸ் இயற்கையாகவே சிறந்ததாக வாசிக்கப்படுகிறது, அழகு மற்றும் பிரபுக்கள் இணைக்கப்பட்டுள்ளது, அதே நேரத்தில் வாத்துகள் உயிரினங்கள்
எல்லா வகையான அவமதிப்புகளிலிருந்தும் தப்பித்து வெற்றி பெற்ற வாத்து குட்டி, தான் இறுதியாக ஸ்வான் ராயல்டியின் உறுப்பினராக இருப்பதைக் கண்டறிந்ததும், வீணாகிவிடாது, தன்னைச் சுற்றியுள்ளவர்களைக் குறைக்காது, ஏனென்றால் தனக்கு நல்ல இதயம் உள்ளது. .
அசிங்கமான வாத்து குஞ்சுகளின் கதையை பிரபலப்படுத்துவதற்கு மிகவும் பொறுப்பானவர் ஹான்ஸ் கிறிஸ்டியன் ஆண்டர்சன் ஆவார். ஆண்டர்சன் தாழ்மையான தொடக்கத்தில் இருந்து வந்து தனது சகாக்களிடமிருந்து அதிக எதிர்ப்பை எதிர்கொண்டு இலக்கிய பிரபுத்துவத்திற்கு உயர்ந்ததால், எழுத்தாளரின் தனிப்பட்ட கதை க்கு மிக அருகில் வந்த குழந்தைகளின் கதை இது என்று அறிஞர்கள் கூறுகிறார்கள்.
அவரது வாழ்நாள் முழுவதும் தொடர்ச்சியான கடுமையான விமர்சனங்கள், சமீபத்திய ஆண்டுகளில் ஆண்டர்சன் தனது பணிக்காக ஆழமாக அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளார்.
அசிங்கமான வாத்து குட்டி என்ற சிறுகதையைப் படிப்பதன் மூலம் கதையைப் பற்றி மேலும் அறியவும்.
11. Rapunzel
ஒரு காலத்தில் ஒரு ஆணும் பெண்ணும் பல வருடங்களாக குழந்தை வேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டார்கள், ஆனால் வெற்றியில்லாமல் இருந்தது.
ஒரு நாள் அந்த பெண்ணுக்கு கடவுள் தனக்கு வழங்கப் போகிறார் என்ற முன்னறிவிப்பு வந்தது. ஆசை. அவர்கள் வசித்த வீட்டின் பின்புறத்தில், அழகான பூக்கள் மற்றும் காய்கறிகள் நிறைந்த ஒரு அற்புதமான தோட்டத்தில் ஒரு சிறிய ஜன்னல் திறக்கப்பட்டது. அது ஒரு உயரமான சுவரால் சூழப்பட்டது, அது ஒரு சக்திவாய்ந்த சூனியக்காரிக்கு சொந்தமானது என்பதால் யாரும் அதற்குள் நுழையத் துணியவில்லை. மிகவும் பசுமையாக நடப்பட்டிருந்த ஒரு குறிப்பிட்ட படுக்கையை நோக்கி அவன் கண்கள் ஈர்க்கப்பட்டனrapunzel, கீரை வகை. அது மிகவும் புத்துணர்ச்சியுடனும் பசுமையாகவும் காணப்பட்டது, அதை எடுக்க வேண்டும் என்ற வெறி அவளுக்குள் அதிகமாக இருந்தது. அவளுடைய அடுத்த உணவுக்காக அவள் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக எடுத்துக் கொள்ள வேண்டியிருந்தது.
ஒவ்வொரு நாளும் அவளது ஆசை அதிகரித்து, அந்த ராபன்ஸலில் சிறிதும் தனக்குக் கிடைக்காது என்று அவள் அறிந்திருந்ததால், அவள் தன்னைத்தானே சாப்பிட ஆரம்பித்தாள். அவள் எவ்வளவு வெளிர் மற்றும் மகிழ்ச்சியற்றவளாக இருப்பதைக் கண்டு, அவளுடைய கணவன் அவளிடம், “என்ன விஷயம் அன்பே, மனைவி?” என்று கேட்டான். "எங்கள் வீட்டின் பின்புறமுள்ள தோட்டத்தில் இருந்து அந்த ரப்பன்ஸலில் கொஞ்சம் கிடைக்காவிட்டால், நான் இறந்துவிடுவேன்", அவள் பதிலளித்தாள்.
அவளை மிகவும் நேசித்த கணவர் நினைத்தார்: "விடுவதற்கு பதிலாக. என் மனைவி இறந்துவிட்டாள், என்ன விலை கொடுத்தாலும், அந்த ராபன்சலில் கொஞ்சம் எடுத்துச் செல்வது நல்லது.”
இரவு நேரத்தில், அவர் சுவரில் ஏறி மந்திரவாதியின் தோட்டத்தில் குதித்து, ஒரு கைப்பிடி ராபன்ஸலைப் பறித்துக்கொண்டு அதை எடுத்துச் சென்றார். பெண். உடனே அவள் ஒரு சாலட் செய்தாள், அதை அவள் ஆர்வத்துடன் சாப்பிட்டாள். Rapunzel மிகவும் சுவையாக இருந்தது, ஆனால் மிகவும் சுவையாக இருந்தது, அடுத்த நாள் அவளது பசியின்மை மூன்று மடங்கு அதிகமாக இருந்தது. அந்தப் பெண்ணை சமாதானப்படுத்த அந்த மனிதன் வேறு வழியில்லாமல் தோட்டத்திற்குச் சென்று மேலும் பலவற்றைப் பெறுவதைத் தவிர வேறு வழியில்லை. , உங்களுக்கு முன்னால். "என் தோட்டத்துக்குள் பதுங்கி என் ராபன்ஸலை ஒரு மலிவான திருடனைப் போல எடுத்துச் செல்ல உனக்கு எவ்வளவு தைரியம்?" என்று ஆவேசமான பார்வையுடன் கேட்டாள். “இதற்கு நீங்கள் இன்னும் வருத்தப்படுவீர்கள்.”
“ஓ, தயவுசெய்து”, அவர்அதற்கு பதிலளித்தார், "கருணை காட்டுங்கள்! நான் செய்ய வேண்டியிருந்ததால் மட்டுமே செய்தேன். என் மனைவி ஜன்னல் வழியாக அவளது ராபன்ஸலைப் பார்த்தாள். அதை உண்ண வேண்டும் என்ற அவளது ஆசை அதிகமாக இருந்ததால், எனக்கு கொஞ்சம் கிடைக்காவிட்டால் அவள் இறந்துவிடுவாள் என்றாள்.”
சூனியக்காரியின் கோபம் தணிந்து அந்த மனிதனிடம் சொன்னாள்: “நான் சொன்னது உண்மையாக இருந்தால், அவர் விரும்பும் அளவுக்கு ராபன்செல் எடுக்க அனுமதிக்கிறேன். ஆனால் ஒரு நிபந்தனை: உங்கள் மனைவி பெற்றெடுத்தவுடன் குழந்தையை என்னிடம் ஒப்படைக்க வேண்டும். நான் அவளை ஒரு தாயைப் போல் பார்த்துக் கொள்கிறேன், அவள் எதற்கும் குறைவிருக்க மாட்டாள்.”
அவன் பயந்து போனதால், அந்த மனிதன் எல்லாவற்றையும் ஒப்புக்கொண்டான். பிரசவ நேரம் வந்ததும், சூனியக்காரி உடனடியாகத் தோன்றி, குழந்தைக்கு ராபன்ஸல் என்று பெயரிட்டு அழைத்துச் சென்றார்.
ரபுன்ஸல் உலகின் மிக அழகான பெண். பன்னிரண்டு ஆண்டுகள் நிறைவடைந்தவுடன், சூனியக்காரி அவளைக் காட்டிற்கு அழைத்துச் சென்று படிக்கட்டுகளோ கதவுகளோ இல்லாத ஒரு கோபுரத்தில் பூட்டினாள். அவள் நுழைய விரும்பும் போதெல்லாம், சூனியக்காரி கோபுரத்தின் அடிவாரத்தில் தன்னை நட்டு, “ராபன்ஸல், ராபன்ஸல்! உங்கள் ஜடைகளை விடுங்கள்.”
சில ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, ஒரு அரசனின் மகன் குதிரையில் காடு வழியாகச் சென்று கொண்டிருந்தான். அவர் கோபுரத்தின் வலப்புறத்தைக் கடந்து, மிகவும் அழகான ஒரு குரல் கேட்டது, அவர் கேட்க நிறுத்தினார். ராபன்ஸல் தான், கோபுரத்தில் தனியாக, தனக்குத்தானே இனிமையான மெல்லிசைகளைப் பாடிக்கொண்டு தன் நாட்களைக் கழித்தாள். இளவரசன் அவளைப் பார்க்க மேலே செல்ல விரும்பினான், கோபுரத்தைச் சுற்றி ஒரு கதவைத் தேடினான், ஆனால் அவனால் அதைக் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை, ராபன்ஸலின் குரல் அவனது இதயத்தில் நிலைத்தது.
ஒருமுறை,அழகான இளவரசியை ஆழ்ந்த உறக்கத்திலிருந்து விடுவிப்பவர் அவர் என்பதால் புதியது.
ஸ்லீப்பிங் பியூட்டியின் கதையின் மிகவும் பிரபலமான பதிப்பு கிரிம் சகோதரர்களால் உருவாக்கப்பட்டது, இருப்பினும், அவர்கள் மிகவும் பழைய பதிப்புகளால் ஈர்க்கப்பட்டனர். Charles Perrault 1697 இல் அறியப்பட்ட ஒரு பதிப்பைத் தொகுத்தார், இது காடுகளில் உள்ள அழகு உறங்கும் என்று அழைக்கப்பட்டது.
பின்வரும் மறுவாசிப்புகள் அனைத்தும் எழுதிய சிறுகதையை அடிப்படையாகக் கொண்டதாக நம்பப்படுகிறது. ஜியாம்பட்டிஸ்டா பசில் 1636 இல் சோல், லுவா இ தாலியா என்று அழைக்கப்பட்டார். இந்த ஆரம்ப பதிப்பில், தாலியா என்ற கதாபாத்திரம் தற்செயலாக அவரது நகத்தில் ஒரு பிளவு ஒட்டிக்கொண்டு இறந்துவிடுகிறது. ஒரு நாள் அயர்ந்து தூங்கும் பெண்ணைப் பார்க்கும் ராஜா, தன்னைத்தானே திருமணம் செய்து கொண்டாலும் அவளை முழுவதுமாக காதலிக்கிறான்.
ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் உறங்கும் சிறுமி தாலியாவுடன் அன்பான உறவைப் பேணுகிறான். சந்திப்பில் இரண்டு குழந்தைகள் பிறந்தன (சோல் மற்றும் லுவா). அவர்களில் ஒருவர், தற்செயலாக, தனது தாயின் விரலை உறிஞ்சி, அதன் பிளவை அகற்றுகிறார், இது நடந்தவுடன் தாலியா உடனடியாக எழுந்தாள்.
ராஜாவுக்கு ஒரு விவகாரம் மற்றும் இரண்டு பாஸ்டர்ட் குழந்தைகள் இருப்பதைக் கண்டறிந்ததும், ராணி கோபமடைந்து தயாராகிவிட்டார். பெண்ணைக் கொல்லும் பொறி. அந்தத் திட்டம் சரியாகப் போகவில்லை, தாலியாவுக்கு அவள் போட்ட வலையில் ராணியே தன் உயிரை இழக்கிறாள். ராஜா, தாலியா, சூரியன் மற்றும் சந்திரன் மகிழ்ச்சியுடன் முடிவடைகிறது.
மேலும் பார்க்கவும் 14 குழந்தைகளுக்கான குழந்தைகளுக்கான கதைகள் 5 முழுமையான மற்றும் விளக்கப்பட்ட திகில் கதைகள் 14 குழந்தைகளுக்கான கதைகள்அவர் ஒரு மரத்தின் பின்னால் மறைந்திருந்தபோது, சூனியக்காரி கோபுரத்தை அடைவதைக் கண்டார், அவள் அழைப்பதைக் கேட்டார்: "ராபன்ஸல், ராபன்ஸல்! உங்கள் ஜடைகளை எறியுங்கள். ” ராபன்ஸல் தன் ஜடைகளை எறிந்தாள், சூனியக்காரி அவளிடம் ஏறினாள். "கோபுரத்தின் உச்சிக்கு செல்லும் படிக்கட்டு இதுவாக இருந்தால், அங்கும் எனது அதிர்ஷ்டத்தை முயற்சிக்க விரும்புகிறேன்". அடுத்த நாள், இருட்டத் தொடங்கியபோது, இளவரசர் கோபுரத்திற்குச் சென்று அழைத்தார்.முதலில், ஜன்னல் வழியாக ஒரு மனிதன் உள்ளே நுழைவதைக் கண்டதும், ராபன்ஸல் பயந்தாள், குறிப்பாக அவள் இருந்ததால். இதுவரை பார்த்ததில்லை. ஆனால் இளவரசன் மென்மையாகப் பேசத் தொடங்கினான், அவளுடைய குரலால் தான் மிகவும் நெகிழ்ந்து போனான், அவள் மீது கண் வைக்காமல் இருந்திருந்தால் தனக்கு அமைதி இருந்திருக்காது என்று அவளிடம் சொன்னான். விரைவிலேயே ராபன்ஸெல் தன் பயத்தை இழந்தாள், இளவரசன் இளவரசன், அவனை திருமணம் செய்து கொள்ள விரும்புகிறாயா என்று கேட்டபோது, அவள் ஒப்புக்கொண்டாள்.
“நான் உன்னுடன் இங்கிருந்து செல்ல விரும்புகிறேன், ஆனால் எனக்குத் தெரியாது. இந்த கோபுரத்திலிருந்து எப்படி வெளியேறுவது. ஒவ்வொரு முறையும் நீங்கள் பார்க்க வரும்போது, ஒரு பட்டுத் துணியைக் கொண்டு வாருங்கள், நான் ஒரு ஏணியைப் பின்னுவேன். நீங்கள் தயாரானதும், நான் கீழே செல்கிறேன், நீங்கள் என்னை உங்கள் குதிரையில் ஏற்றிச் செல்லலாம்.”
இருவரும் பகலில் கிழவி அங்கு இருந்ததால், ஒவ்வொரு இரவும் அவளைப் பார்க்க வருவார் என்று இருவரும் ஒப்புக்கொண்டனர். ஒரு நல்ல நாள், ராபன்ஸெல் ஒரு கருத்தை நழுவ விட்டாள், அது சூனியக்காரிக்கு ஒரு இளவரசர் இரவில் ரகசியமாக அந்தப் பெண்ணைப் பார்க்க வந்ததைக் கண்டுபிடித்தார்.
ஆத்திரமடைந்த சூனியக்காரி ராபன்ஸலின் தலைமுடியை வெட்டி அந்த ஏழைப் பெண்ணை பாலைவனத்திற்கு அனுப்பினார். இளவரசன், இதையொட்டி தண்டிக்கப்பட்டார்குருட்டுத்தன்மையுடன்.
இளவரசர் தனது அவமானத்தில் பல ஆண்டுகளாக அலைந்து திரிந்தார், இறுதியாக ராபன்ஸல் பாலைவனத்தை அடைந்தார், அங்கு அவள் பெற்றெடுத்த இரட்டையர்களான ஒரு ஆண் மற்றும் ஒரு பெண் -.
2>அவருக்கு நன்கு தெரிந்த குரலைக் கேட்டு, இளவரசன் பின்தொடர்ந்தான். அவர் பாடும் நபருடன் நெருங்கியபோது, ராபன்ஸல் அவரை அடையாளம் கண்டுகொண்டார். அவள் அவனைச் சுற்றிக் கொண்டு அழுதாள். இந்தக் கண்ணீரில் இரண்டு இளவரசரின் கண்களில் விழுந்தன, திடீரென்று அவர் முன்பு போலவே தெளிவாகக் காண முடிந்தது.இளவரசர் ராபன்ஸல் மற்றும் இரண்டு குழந்தைகளுடன் தனது ராஜ்யத்திற்குத் திரும்பினார், அங்கு பெரும் கொண்டாட்டம் இருந்தது. அவர்கள் பல ஆண்டுகளாக மகிழ்ச்சியாகவும் மகிழ்ச்சியாகவும் வாழ்ந்தனர்.
ரபன்ஸலின் விசித்திரக் கதையை இரண்டு பகுதிகளாகப் பிரிக்கலாம். கதை, எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, இரண்டு மனிதர்களை மீறிய பற்றி கூறுகிறது. முதல் பத்தியில் தம்பதியர் குழந்தை பெற்றுக்கொள்ள விரும்புவதையும் மனைவியின் வேண்டுகோளையும் பார்க்கிறோம், இது தந்தையை திருடுவதன் மூலம் ஆரம்ப மீறல் செய்ய வைக்கிறது. சூனியக்காரியின் ஆபத்தான கொல்லைப்புறத்தில் குதிப்பதன் மூலம், கணவர் பிடிபடும் அபாயத்தை எதிர்கொள்கிறார் மற்றும் இறுதியில் தண்டிக்கப்படுகிறார்.
இரண்டாவது அத்துமீறி ராபன்ஸலை மீட்பதற்காக கோபுரச் சுவரில் ஏறும் இளவரசன். அவனது குற்றத்தில் சிக்கி, மந்திரவாதியால் தண்டிக்கப்படுகிறான், இளவரசன் கண்மூடித்தனமாக இருக்கிறான்.
சான்டா பார்பராவின் புராணக்கதையில் ராபன்ஸலின் தோற்றத்தைக் காணும் சில அறிஞர்கள் உள்ளனர், அவர் தனது சொந்த தந்தையால் தனிமைப்படுத்தப்பட்ட கோபுரத்தில் வைக்கப்பட்டார். அவள் மறுத்தாள்திருமண முன்மொழிவுகளின் தொடர்.
தேவதைக் கதையின் முதல் இலக்கியப் பதிப்பு 1636 ஆம் ஆண்டில் கியாம்பட்டிஸ்டா பாசிலால் தி மெய்டன் ஆஃப் தி டவர் என்ற தலைப்பில் வெளியிடப்பட்டது. பிரதர்ஸ் க்ரிம் ராபன்ஸலின் பதிப்பையும் வெளியிட்டார், அது கதையை பிரபலப்படுத்த உதவியது.
ரபுன்ஸலின் கட்டுக்கதையின் தோற்றம் தெரியவில்லை என்றாலும், கதை பெரியவர்களின் (பெற்றோர்கள், குறிப்பாக) கலாச்சார நடத்தையை குறிப்பிடுகிறது. தங்கள் மகள்களை சிறையில் அடைப்பவர்கள், அவர்களைப் பாதுகாக்கும் முயற்சியில் அவர்களைத் தனிமைப்படுத்துகிறார்கள் , கெட்ட எண்ணம் கொண்ட மற்ற ஆண்களிடமிருந்து அவர்களைப் பிரித்துவிடுகிறார்கள்.
இது அன்புக்கு நன்றி, இது ஒரு மறுபிறவியைக் கொண்டுள்ளது. சக்தி , இது ராபன்ஸல் கோபுரத்தை விட்டு வெளியேறி இறுதியாக சுதந்திரத்தை அடைகிறது.
Rapunzel: வரலாறு மற்றும் பங்கு வகிக்கிறது.
12. ஜாக் மற்றும் பீன்ஸ்டாக்
ஒரு காலத்தில் ஒரு ஏழை விதவைக்கு ஜாக் என்ற ஒரே மகனும், பிரான்கா லீடோசா என்ற பசுவும் இருந்தன. தினமும் காலையில் மாடு கொடுக்கும் பால் மற்றும் சந்தைக்கு எடுத்துச் சென்று விற்றது மட்டுமே அவர்களின் வாழ்வாதாரத்திற்கு உத்தரவாதம். ஒரு நாள் காலையில், பிரான்கா லீடோசா பால் கொடுக்கவில்லை, இருவரும் என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை. "நாம் என்ன செய்ய வேண்டும்? நாம் என்ன செய்ய வேண்டும்?" கைகளைப் பிசைந்து கொண்டு விதவை கேட்டாள்.
ஜோவோ சொன்னாள்: "இன்று சந்தை நாள், சிறிது நேரத்தில் நான் பிரான்கா லீடோசாவை விற்கப் போகிறேன், பிறகு என்ன செய்வது என்று பார்ப்போம்." அதனால் பசுவை கடிவாளத்தில் பிடித்துக் கொண்டு கிளம்பினான். ஒரு வேடிக்கையான தோற்றமுடைய மனிதனைச் சந்தித்தபோது அவர் வெகுதூரம் செல்லவில்லை, "சரிநாள், ஜான். நீ எங்கே போகிறாய்?”
“இந்தப் பசுவை இங்கே விற்கக் கண்காட்சிக்குப் போகிறேன்.”
“ஓ, நீ உண்மையிலேயே மாடுகளை விற்கப் பிறந்த ஆள் மாதிரித் தெரிகிறது. ”, என்றார் அந்த மனிதர். "எத்தனை பீன்ஸ் ஐந்து தயாரிக்கிறது தெரியுமா?" "ஒவ்வொரு கையிலும் இரண்டு மற்றும் அவரது வாயில் ஒன்று", ஜோனோ, என்ன புத்திசாலி என்று பதிலளித்தார்.
"அது சரி", என்றார். "இதோ பீன்ஸ்," என்று அவர் தனது பாக்கெட்டிலிருந்து பல ஒற்றைப்படை பீன்ஸ்களை எடுத்துக் கொண்டார். "நீங்கள் மிகவும் புத்திசாலி," என்று அவர் கூறினார், "உங்களுடன் பேரம் பேசுவதில் எனக்கு கவலையில்லை - இந்த பீன்ஸுக்கு நீங்கள் மாடு. இரவில் அவற்றை நட்டால், காலையில் அவை வானத்தை எட்டிவிடும்.”
“அப்படியா?” என்றார் ஜான். "சொல்லாதே!" "ஆம், அது உண்மைதான், அது இல்லையென்றால், உங்கள் பசுவை நீங்கள் திரும்பப் பெறலாம்." “சரி”, என்று ஜோனோ, பிரான்கா லீடோசாவின் ஹால்டரை பையனிடம் கொடுத்து, பீன்ஸை அவனது பாக்கெட்டில் வைத்தான்
ஜோனோ பசுவை அரை டஜன் மேஜிக் பீன்ஸுக்கு விற்றதைக் கேட்டதும், அவனுடைய அம்மா கூச்சலிட்டாள்: “நீ போயிருக்கிறாயா? கையளவு அற்பமான பீன்ஸுக்கு ஈடாக எனது பால் வெள்ளையையும், திருச்சபையின் சிறந்த கறவை மாட்டையும், சிறந்த தரமான இறைச்சியையும் விட்டுக்கொடுக்கும் அளவுக்கு முட்டாள்தனமான, முட்டாள்தனமான, முட்டாள்தனமா? இங்கே! இங்கே! இங்கே! உங்கள் விலைமதிப்பற்ற பீன்ஸைப் பொறுத்தவரை, நான் அவற்றை ஜன்னலுக்கு வெளியே வீசுவேன். இப்போது, படுக்கைக்குச் செல்லுங்கள். இந்த இரவுக்கு, அவர் எந்த சூப்பையும் சாப்பிட மாட்டார், எந்த நொறுக்குத் தீனிகளையும் விழுங்க மாட்டார்.”
ஆகவே, ஜோனோ மாடியில் உள்ள தனது சிறிய அறைக்கு மாடிக்குச் சென்றார், சோகமாகவும் வருந்தவும், நிச்சயமாக, அவரது தாயாருக்கு மிகவும் வருத்தமாக இருந்தது. அவரது மகனின் இழப்புக்காக.மதிய உணவு சாப்பிட வேண்டும். கடைசியில் தூங்கிவிட்டார்.
அவர் எழுந்தபோது, அறை மிகவும் வேடிக்கையாக இருந்தது. சூரியன் அதன் ஒரு பகுதியில் பிரகாசித்தது, ஆனால் மற்ற அனைத்தும் மிகவும் இருட்டாக, இருண்டதாக இருந்தது. ஜோனோ படுக்கையில் இருந்து குதித்து, ஆடை அணிந்து ஜன்னலுக்குச் சென்றான். அவர் என்ன பார்த்தார் என்று நினைக்கிறீர்கள்? இப்போது, ஜன்னல் வழியாக அம்மா தோட்டத்தில் எறிந்த அவரை, ஒரு பெரிய அவரைச் செடியாக முளைத்து, அது வானத்தை அடையும் வரை ஏறி, மேலும் மேலும் மேலும் உயர்ந்தது. எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, அந்த மனிதன் உண்மையைச் சொன்னான்.
ஜான் மேலேயும், மேலேயும், மேலேயும், மேலேயும், மேலேயும், மேலேயும், மேலேயும் சென்று, கடைசியாக அவர் வானத்தை அடைந்தார்.
அங்கே. அவர் தங்க முட்டைகளை சேகரிக்கும் ஒரு பெரிய ஓக்ரேவைக் கண்டார், ஒரு தூக்கத்தின் போது அவர் அந்த முட்டைகளில் சிலவற்றைத் திருடி, பீன்ஸ்டாக் கீழே எறிந்துவிட்டு தனது தாயின் முற்றத்தில் விழுந்தார்.
பின்னர் அவர் கீழே இறங்கினார். வீட்டில் எல்லாவற்றையும் அம்மாவிடம் சொன்னாள். அவளிடம் தங்கப் பையைக் காட்டி, அவன் சொன்னான்: “பார்த்தாயா, அம்மா, நான் பீன்ஸ் பற்றி சரியாகச் சொல்லவில்லையா? நீங்கள் பார்க்கிறபடி, அவர்கள் உண்மையிலேயே மந்திரவாதிகள்.”
சிறிது காலம், அவர்கள் அந்தத் தங்கத்தில் வாழ்ந்தார்கள், ஆனால் ஒரு நல்ல நாள் அது தீர்ந்துவிட்டது. ஜோனோ பின்னர் பீன்ஸ்டாக்கின் உச்சியில் தனது அதிர்ஷ்டத்தை பணயம் வைக்க முடிவு செய்தார். எனவே, ஒரு நல்ல காலை, அவர் அதிகாலையில் எழுந்து பீன்ஸ்டாக் மீது ஏறினார். ஏறி, ஏறி, ஏறி, ஏறி, ஏறி, ஏறி, மேலும் தங்க முட்டைகளை திருடி திருப்தி அடையாமல், தன் தங்க வாத்தையே திருட ஆரம்பித்தான்.இந்த முறை தங்க வீணையை திருட. ஆனால் ஜோனோவைப் பார்த்ததும் ஓக்ரே பின்னால் ஓடியதுஅவரிடமிருந்து பீன்ஸ்டாக் நோக்கி. ஜோவோ, அவருக்குப் பின்னால் ஓக்ரேயுடன் படிக்கட்டுகளில் வேகமாக இறங்கிக் கொண்டிருந்தார்: “அம்மா! அம்மா! எனக்கு ஒரு கோடரி கொண்டு வா, கோடாரியை கொண்டு வா.”
அம்மா கையில் கோடரியுடன் ஓடி வந்தாள். இருப்பினும், பீன்ஸ்டோக்கை அடைந்தபோது, அவள் பயத்தில் முடங்கினாள், ஏனென்றால் அங்கிருந்து அவள் ஏற்கனவே மேகங்களை உடைத்துக்கொண்டு தனது கால்களுடன் ஓக்ரேவைக் கண்டாள்.
ஆனால் ஜாக் தரையில் குதித்து கோடரியைப் பிடித்தான். அவர் கோடரியால் பீன்ஸ்டாக்கை அடித்தார், அது அதை இரண்டாக உடைத்தது. பீன்ஸ்ஸ்டாக் அசைவதையும் நடுங்குவதையும் உணர்ந்த ஓக்ரே என்ன நடக்கிறது என்று பார்க்க நின்றது. அந்த நேரத்தில் ஜோனோ மற்றொரு ஊஞ்சலை எடுத்தார், பீன்ஸ்ஸ்டாக் உடைந்து கீழே வரத் தொடங்கியது. அப்போது அந்த காடையர் கீழே விழுந்து தலை வெடித்து சிதறியது. ஜாக் தனது தாய்க்கு தங்க வீணையைக் காட்டினார், அதனால், வீணையைக் காட்டி, தங்க முட்டைகளை விற்று, அவரும் அவரது தாயும் மகிழ்ச்சியாக வாழ்ந்தனர்.
ஜாக் மற்றும் பீன்ஸ்டாக் கதையில் சில ஆச்சரியமான தருணங்கள் உள்ளன. வலுவான குறியீடு. உதாரணமாக, கதையின் ஆரம்பத்தில், பசு பால் கொடுப்பதை நிறுத்தும் போது, பல உளவியலாளர்கள் இந்த பத்தியை குழந்தை பருவத்தின் முடிவு என்று படிக்கிறார்கள், குழந்தை தாயிடமிருந்து பிரிந்து செல்ல வேண்டியிருக்கும் போது பால் உற்பத்தி செய்ய முடியாது.
கதாநாயகன் ஜோவாவுக்கு இரட்டை அர்த்தம் உள்ளது: ஒருபுறம், மாட்டை மாட்டை மாட்டை மாற்றி மந்திர பீன்ஸாக மாற்றும் போது, அந்நியன் சொன்னதை நம்பியதற்காக அப்பாவியாக தோன்றுகிறார். எப்படி பேரம் பேசுவது என்று தெரியாமல், வலையில் விழுந்துவிடும் எளிதான இலக்காக அவரைப் பார்க்கிறோம். மற்றொருமறுபுறம், ஜோனோ தந்திரம் மற்றும் தந்திரத்தை பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகிறார் தங்க முட்டைகளை (பின்னர் கோழி மற்றும் வீணையை) பீன்ஸ்டாக் மூலம் திருடுகிறார்.
மேலும் அவர் ஏறும் துணிச்சலைக் குறிப்பிட வேண்டும். தெரியாதவரை நோக்கி ராட்சத பாதத்தில் தைரியம் மற்ற சமயங்களில் அங்கு உங்களுக்கு காத்திருக்கும் ஆபத்தை அறிந்தும் அங்கு திரும்பிச் செல்ல வேண்டும். அவனது நேர்மையற்ற நடத்தை இருந்தபோதிலும், அவனது தைரியத்திற்கு அவனும் அவனது தாயும் பொன் முட்டைகளால் வெல்லும் ஏராளமான விதியால் வெகுமதி அளிக்கப்படுகிறது.
கதை விசித்திரக் கதைகளின் வகைக்குள் அசல், ஏனெனில் கதாநாயகனின் திருமணம் மற்றும் உன்னதமான கதையுடன் முடிவடைவதற்குப் பதிலாக. மகிழ்ச்சியுடன் எப்போதும், ஜாக் மற்றும் பீன்ஸ்டாக்கின் மிகவும் பிரபலமான பதிப்பில், சிறுவன் தனது தாயுடன் தொடர்ந்து வாழ்கிறான், மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறான்.
கதையின் முதல் பதிப்பு 1807 இல் பெஞ்சமின் தபார்ட் என்பவரால் கூறப்பட்டது. இந்த உரை ஆசிரியர் கேட்ட வாய்மொழிப் பதிப்புகளை அடிப்படையாகக் கொண்டது.
மேலும் படிக்கவும்: ஜாக் மற்றும் பீன்ஸ்டாக்: கதையின் சுருக்கம் மற்றும் விளக்கம்
13. தவளை ராஜா
ஒரு காலத்தில் ஒரு ராஜா இருந்தான், அவனுக்கு மிக அழகான மகள்கள் இருந்தனர். இளையவள் மிகவும் அழகாக இருந்தாள், அவள் முகம் பிரகாசித்ததைக் கண்ட சூரியன் கூட ஆச்சரியப்பட்டார்.
அரசனின் கோட்டைக்கு அருகில் அடர்ந்த, இருண்ட காடு இருந்தது, அதில் ஒரு நீரூற்று இருந்தது. வெயில் அதிகமாக இருக்கும்போது, அரசனின் மகள் காட்டுக்குள் சென்று குளிர்ந்த நீரூற்றின் அருகே அமர்ந்து கொள்வாள். சலிப்படையாமல் இருக்க, அவர் தனது தங்கப் பந்தை தன்னுடன் எடுத்துச் சென்றார், அதை காற்றில் எறிந்து அதைப் பிடிக்கிறார்.அது அவளுக்கு மிகவும் பிடித்த விளையாட்டு.
ஒரு நாள், இளவரசி தங்கப் பந்தை பிடிக்க கை நீட்டியபோது, அது தப்பி, தரையில் விழுந்து நேராக தண்ணீரில் உருண்டது. இளவரசி தனது கண்களால் பந்தைப் பின்தொடர்ந்தாள், ஆனால் அது அந்த நீரூற்றில் மிகவும் ஆழமான நீரூற்றுக்குள் மறைந்தது, நீங்கள் கீழே கூட பார்க்க முடியாது. இளவரசியின் கண்கள் கண்ணீரால் நிரம்பியது, அவள் தன்னைத்தானே தடுக்க முடியாமல் சத்தமாக அழ ஆரம்பித்தாள். ஒரு குரல் அவள் அழுகையை குறுக்கிட்டு, “என்ன நடந்தது, இளவரசி? அதைக் கேட்டால் கற்கள் கூட அழும்.”, என்றது தவளை.
“என்னுடைய தங்கக் பந்து நீரூற்றில் விழுந்ததால் நான் அழுகிறேன்.” "அமைதியாக இரு, அழுகையை நிறுத்து" என்றது தவளை. "நான் உங்களுக்கு உதவ முடியும் என்று நினைக்கிறேன், ஆனால் நான் உங்கள் பொம்மையை எடுத்துக் கொண்டால் எனக்கு என்ன தருவீர்கள்?" "உனக்கு எது வேண்டும், அன்பே தவளை," அவள் பதிலளித்தாள். "என் ஆடைகள், என் முத்துக்கள் மற்றும் என் நகைகள், நான் அணிந்திருக்கும் தங்க கிரீடம் கூட." அதற்கு தவளை, “எனக்கு உன் ஆடைகளோ, முத்துக்கள், நகைகளோ, தங்கக் கிரீடமோ வேண்டாம். ஆனால் நீங்கள் என்னை விரும்புவதாக உறுதியளித்து, உங்களுடன் விளையாட அனுமதித்தால், மேஜையில் உங்கள் பக்கத்தில் இருங்கள், உங்கள் சிறிய தங்கத் தட்டில் இருந்து சாப்பிடுங்கள், உங்கள் சிறிய கோப்பையில் குடித்துவிட்டு உங்கள் படுக்கையில் தூங்குங்கள், இதையெல்லாம் எனக்கு உறுதியளித்தால் , நான் நீரூற்றில் மூழ்கி உனது தங்கப் பந்தை திரும்பக் கொண்டு வருவேன். "ஓ ஆமாம்," அவள் சொன்னாள். "நீங்கள் அந்தப் பந்தை என்னிடம் திரும்பக் கொண்டு வரும் வரை, நீங்கள் விரும்பும் எதையும் நான் தருகிறேன்." இதற்கிடையில், நான் நினைத்துக்கொண்டே இருந்தேன், “இந்த முட்டாள் தேரை என்ன முட்டாள்தனம் செய்கிறது?சொல்வது! அங்கே அவர் தண்ணீரில் இருக்கிறார், மற்ற எல்லா தவளைகளோடும் முடிவில்லாமல் கூக்குரலிடுகிறார். அவரை ஒரு துணையாக யாராவது எப்படி விரும்புவார்கள்?" இளவரசி சொன்னவுடன், தவளை தண்ணீரில் தலையை மாட்டிக்கொண்டு நீரூற்றுக்குள் மூழ்கியது. சிறிது நேரம் கழித்து, அவர் தனது வாயில் பந்தைத் தெறித்தபடி திரும்பி வந்து புல்லில் வீசினார். இளவரசி தன் எதிரில் இருந்த அழகான பொம்மையைக் கண்டதும், அவள் மகிழ்ச்சியில் மூழ்கினாள். அவள் அதை எடுத்துக்கொண்டு ஓடினாள்.
மறுநாள், இளவரசி ராஜா மற்றும் சில அரசவைகளுடன் இரவு உணவிற்கு அமர்ந்தாள். அவள் தன் சிறிய தங்கத் தட்டில் இருந்து சாப்பிடுவதில் மும்முரமாக இருந்தாள், பளிங்கு படிக்கட்டுகளில் ஏதோ ஊர்ந்து செல்லும் சத்தம் கேட்டது. படிக்கட்டுகளின் உச்சியை அடைந்ததும், விஷயம் கதவைத் தட்டி அழைத்தது: "இளவரசி, இளைய இளவரசி, என்னை உள்ளே விடுங்கள்!"
இளவரசி யார் என்று பார்க்க கதவை நோக்கி ஓடினாள். அதைத் திறந்து பார்த்தபோது எதிரில் தவளை இருப்பதைக் கண்டார். பயந்து போனவள், முடிந்தவரை கதவை சாத்திவிட்டு மேஜைக்கு திரும்பினாள். நிலைமையைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்த அரசன் என்ன நடந்தது என்று கேட்டான்:
“ஐயோ, அன்பே அப்பா, நேற்று நான் நீரூற்றின் அருகே விளையாடிக் கொண்டிருந்தபோது என்னுடைய தங்கக் பந்து தண்ணீரில் விழுந்தது. நான் மிகவும் அழுதேன், தவளை எனக்காக அவளைப் பெறச் சென்றது. அவர் வற்புறுத்தியதால், அவர் எனக்கு துணையாக முடியும் என்று உறுதியளித்தேன். அவர் தண்ணீரில் இருந்து வெளியே வருவார் என்று நான் நினைக்கவில்லை. இப்போது அவர் வெளியில் இருக்கிறார், என்னுடன் தங்க உள்ளே வர விரும்புகிறார். போய் அவனை உள்ளே விடு.”
இளவரசி சென்றாள்கதவை திறக்கவும். தவளை அறைக்குள் குதித்து அவள் நாற்காலியை அடையும் வரை அவளைப் பின்தொடர்ந்தது. பின்னர் அவர் கூச்சலிட்டார்: "என்னை தூக்கி உங்கள் பக்கத்தில் வைக்கவும்." இளவரசி தயங்கினாள், ஆனால் ராஜா அவளுக்குக் கீழ்ப்படியும்படி கட்டளையிட்டார்.
இளவரசி அவள் சொன்னதைச் செய்தாள், ஆனால் அவள் அதில் மகிழ்ச்சியடையவில்லை என்பது தெளிவாகத் தெரிந்தது. இறுதியாக தவளை சொன்னது, “நான் சாப்பிட்டது போதும், சோர்வாக இருக்கிறது. என்னை உன் அறைக்கு அழைத்துச் சென்று உன் சிறிய படுக்கையின் அடியில் பட்டுப் போர்வையை மடித்துக்கொள்.”
மெலிந்த தேரைக் கண்டு பயந்து இளவரசி அழ ஆரம்பித்தாள். மன்னன் கோபமடைந்து, “உனக்கு கஷ்டமானபோது உதவிய ஒருவரை நீ வெறுக்கக்கூடாது.”
அதனால் கோபமடைந்த இளவரசி படுக்கையறையில் தவளையைப் பிடித்துத் தன் முழு பலத்துடன் எறிந்தாள். சுவருக்கு எதிராக. “இப்போது ஓய்வெடுங்கள், மோசமான தவளை!”
தவளை தரையில் விழுந்தபோது, அது இனி தவளை அல்ல, அழகான, பளபளப்பான கண்களைக் கொண்ட இளவரசன். இளவரசியின் தந்தையின் உத்தரவின் பேரில், அவர் அவளுடைய அன்பான தோழராகவும் கணவராகவும் ஆனார். ஒரு தீய சூனியக்காரி தனக்கு சூனியம் செய்ததாகவும், இளவரசி மட்டுமே அவரை விடுவிக்க முடியும் என்றும் அவர் கூறினார். மறுநாள் அவனது ராஜ்ஜியத்திற்குச் செல்ல அவர்கள் திட்டமிட்டனர், அவர்கள் மகிழ்ச்சியுடன் வாழ்ந்தார்கள்.
இளவரசி மற்றும் தவளையின் கதை அழகு மற்றும் மிருகம் மற்றும் பல குழந்தைகளின் கதைகளுடன் ஒற்றுமையைக் கொண்டுள்ளது. அழகான இளவரசி ஒரு விலங்கு பொருத்தனையுடன்.
இளவரசி தனக்குப் பிடித்தமான பந்தை இழக்கும் போது விசித்திரக் கதையின் முதல் முக்கியமான தருணம் நிகழ்கிறது. நான் இல்லாமல் பழகிவிட்டேன்தூக்கம் (விளக்கத்துடன்) 6 சிறந்த பிரேசிலிய சிறுகதைகள் கருத்து
பெரால்ட்டின் கதை மிகவும் ஒத்திருக்கிறது, ஆனால் இங்கே இளவரசன் அவள் முன் மண்டியிடும்போது அழகு எழுகிறது. எழுந்தவுடன், இருவரும் காதலித்து இரண்டு குழந்தைகள் (அரோரா என்று ஒரு பெண் மற்றும் ஒரு பையன் தியா). இந்த பதிப்பில் முக்கிய வில்லன் இளவரசனின் தாய். ஸ்லீப்பிங் பியூட்டியை திருமணம் செய்து இரண்டு குழந்தைகளைப் பெற்ற பிறகு, இளவரசன் போருக்குள் நுழைந்து, தனது மனைவியையும் குழந்தைகளையும் தனது தாயின் பராமரிப்பில் விட்டுவிடுகிறான். பொறாமை மற்றும் பொறாமை கொண்ட அழகின் மாமியார் தனது மருமகள் மற்றும் பேரக்குழந்தைகளைக் கொல்லத் திட்டமிடுகிறார், ஆனால் அந்த பெண்ணுக்கு ஆபத்தை எச்சரிக்கும் ஒரு நல்ல அறைப் பணிப்பெண்ணால் உதவுவதால் குறுக்கிடப்படுகிறது.
ஸ்லீப்பிங் பியூட்டி: முழு கதை மற்றும் பிற பதிப்புகளையும் பார்க்கவும்.
2. பியூட்டி அண்ட் தி பீஸ்ட்
ஒரு காலத்தில் ஒரு பணக்கார வணிகர் தனது ஆறு குழந்தைகளுடன் வாழ்ந்தார். அவரது மகள்கள் மிகவும் அழகாக இருந்தார்கள், இளையவர்கள் குறிப்பாக பெரும் புகழைத் தூண்டினர். அவள் சிறியவளாக இருந்தபோது, அவர்கள் அவளை "அழகான பெண்" என்று மட்டுமே அழைத்தார்கள். பேலா என்ற பெயர் அப்படித்தான் ஒட்டிக்கொண்டது - இது அவளுடைய சகோதரிகளை மிகவும் பொறாமைப்படுத்தியது.
இந்த இளையவள், அவளுடைய சகோதரிகளை விட அழகாக இருப்பதைத் தவிர, அவர்களை விடவும் சிறந்தவள். பெரியவர்கள் இருவரும் பணக்காரர்களாக இருப்பதில் மிகவும் பெருமிதம் கொண்டனர், அவர்கள் உன்னதமானவர்களின் சகவாசத்தை மட்டுமே அனுபவித்தனர் மற்றும் இளையவரை கேலி செய்தனர், அவர் நல்ல புத்தகங்களைப் படிக்கும் நேரத்தை ஆக்கிரமித்தார்.
திடீரென்று, வணிகர் தனது செல்வத்தை இழந்தார். கிராமப்புறத்தில் ஒரு சிறிய வீடு மட்டுமே இருந்தது.அவள் என்ன விரும்புகிறாள், அவள் தன் உடனடி இன்பம் பற்றி யோசித்து, முடிந்தவரை விரைவாக பந்தைத் திரும்பப் பெற எல்லாவற்றையும் செய்கிறாள். தவளைக்கு ஆம் என்று கூறுவதன் மூலம், இளவரசி தன் பின்விளைவுகளைப் பற்றி யோசிக்கவில்லை , அவளுடைய உடனடித் தேவை தீர்க்கப்படுவதை மட்டுமே அவளால் பார்க்க முடியும்.
இளவரசி கதையைச் சொல்லும்போது ஒரு ஆர்வமான திருப்பம் ஏற்படுகிறது. ராஜாவிடம், அவன் தன் பக்கத்தில் இருப்பான் என்று எதிர்பார்த்தான். இருப்பினும், ராஜா, தனது மகளைப் பாதுகாக்கவில்லை, மேலும் அந்தப் பெண்ணுக்கு சில அத்தியாவசிய மதிப்புகளைக் காட்ட பாடத்தைப் பயன்படுத்துகிறார், அதாவது நம் வார்த்தையைக் கடைப்பிடிப்பதன் முக்கியத்துவம் மற்றும் கடினமான காலங்களில் நமக்குத் துணையாக இருந்தவர்களை அடையாளம் காண்பது.
2>பல விசித்திரக் கதைகளில் இளவரசி தன் கூட்டாளியின் மிருகத்தனத்தை ஒத்துக்கொள்கிறாள் - அப்போதுதான் அவன் இளவரசனாக மாறுகிறாள் - இங்கே ஆச்சரியமான முடிவு அவள் இறுதியாக கிளர்ச்சி செய்து உண்மையாக எதிர்க்கப்பட்ட உணர்வை வெளிப்படுத்தும்போது மட்டுமே நிகழ்கிறது. 3>இளவரசி, ஆரம்பத்தில் கெட்டுப்போய், முதிர்ச்சியடையாமல், தனது கலகச் செயலுக்காகவும் வரம்புகளை நிர்ணயிக்கும் திறனுக்காகவும் வெகுமதியைப் பெறுகிறார்.
மேற்கண்ட கதைகள் ஃபேரி டேல்ஸ் புத்தகத்திலிருந்து எடுக்கப்பட்டு தழுவி எடுக்கப்பட்டது. : கருத்து மற்றும் விளக்கப் பதிப்பு (கிளாசிகோஸ் டா ஜஹார்), பதிப்பு, அறிமுகம் மற்றும் குறிப்புகள் மரியா டாடரின், 2013 இல் வெளியிடப்பட்டது.
இந்த தீம் உங்களுக்கு பிடித்திருந்தால், அதைப் படிக்கவும்:
கிராமப்புறத்தில் உள்ள அவர்களது வீட்டில் நிறுவப்பட்டதும், தொழிலதிபரும் அவருடைய மூன்று மகள்களும் நிலத்தில் உழுவதில் மும்முரமாக இருந்தனர். பேலா அதிகாலை நான்கு மணிக்கு எழுந்து வீட்டைச் சுத்தம் செய்து குடும்பத்திற்கு காலை உணவைத் தயாரிக்க விரைந்தார்.
இந்த வாழ்க்கையை ஒரு வருடம் கழித்து, வணிகர் தனது பொருட்களைக் கப்பல் கொண்டு வருவதாகச் செய்தி கிடைத்தது. அவர் ஏதாவது வியாபாரம் செய்யலாமா என்று நகரத்திற்கு விரைந்தார். மகள்கள் தங்கள் தந்தையிடம் நகரத்தில் இருந்து விலையுயர்ந்த பரிசுகளைக் கேட்டனர், பேலா, ஆனால் ஒரே ஒரு ரோஜாவை மட்டும் கொண்டு வரும்படி அவரிடம் கேட்டார்கள்.
வீட்டிற்குச் செல்லும் வழியில், வணிகர் பசியால் உணர்ந்தார், பனிப்புயலில் சிக்கி, ஒரு பெரிய அரண்மனையைக் கண்டுபிடித்தார். ஒரே இரவில் தங்குமிடம். அரண்மனை தோட்டத்தில் அவர் பேலாவுக்கு எடுத்துச் செல்ல ரோஜாவை சேகரித்தார். அடுத்த நாள், அரண்மனைக்குச் சொந்தமான ஒரு பயங்கரமான உயிரினமான மிருகம், ரோஜாவைத் திருடியதற்காக படையெடுப்பாளருக்கு மரண தண்டனை விதித்தது.
வணிகருக்கு மகள்கள் இருப்பதைக் கண்டுபிடித்த பிறகு, மிருகம் அவர்களில் ஒருவர் தனது இடத்தை மாற்ற முன்மொழிந்தது. தந்தை மற்றும் அவரது பெயரில் இறக்க. பேலா, இந்த சாத்தியக்கூறு பற்றி கேள்விப்பட்டதும், விரைவாக தன் தந்தையுடன் இடங்களை மாற்ற முன்வந்தார்.
அவரது தந்தையிடமிருந்து அதிக தயக்கத்திற்குப் பிறகு, பேலா அவரது இடத்தைப் பிடித்தார். மிருகத்துடன் அரண்மனைக்குள் அடைத்து வைக்கப்பட்டிருந்த அழகி, அந்த பயங்கரமான அரக்கனைப் பற்றி அறிந்து கொண்டாள், மேலும் அவனுடைய உள்ளத்தை அறிந்ததால் அவனிடம் மேலும் மேலும் நேசம் கொண்டாள்.
"பல ஆண்கள் மிகவும் கொடூரமானவர்கள், அதனால் நான் உன்னை மிகவும் விரும்புகிறேன். அவர்களை விட தோற்றம்மனிதர்களின் தோற்றத்திற்குப் பின்னால், தவறான, ஊழல் நிறைந்த, நன்றிகெட்ட இதயத்தை மறைத்துக் கொள்கிறார்கள்." நேரம் செல்லச் செல்ல, அழகு பயத்தை இழந்தது, அந்த மிருகம் அந்த அழகிய பெண்ணை அணுகியது.
பேலா அந்த மிருகத்தை வெவ்வேறு கண்களால் பார்க்க ஆரம்பித்து, “கணவனின் அழகும் புத்திசாலித்தனமும் இல்லை. மனைவி மகிழ்ச்சி. அது குணம், நல்லொழுக்கம், நற்குணம். மிருகம் இந்த நல்ல குணங்கள் அனைத்தையும் கொண்டுள்ளது. நான் அவனைக் காதலிக்கவில்லை; ஆனால் அவர் மீது எனக்கு மதிப்பும், நட்பும், நன்றியும் உண்டு. அவரை மகிழ்விக்க நான் அவரை திருமணம் செய்து கொள்ள விரும்புகிறேன்.”
அந்த அழகு மிருகத்தை திருமணம் செய்து கொள்ள முடிவு செய்தது, அவள் ஆம் என்று சொன்னதும், அந்த பயங்கரமான உயிரினம் ஒரு அழகான இளவரசனாக மாறியது, உண்மையில் அவன் சிக்கிக்கொண்டான். ஒரு மோசமான தேவதையின் மயக்கத்தால் ஒரு அருவருப்பான உடல் நன்றி.
திருமணத்திற்குப் பிறகு இருவரும் மகிழ்ச்சியாக வாழ்ந்தனர்.
பியூட்டி அண்ட் தி பீஸ்ட் கதையில் இரண்டு கதாபாத்திரங்கள் தோற்றம் மற்றும் மிகவும் வித்தியாசமான பண்புகள் உள்ளன. ஒருவரையொருவர் அனுசரித்துச் சென்று காதலை அனுபவிக்க முடியும்.
கதை காதல் அன்பின் உன்னதமானது மற்றும் மனிதர்கள் கஷ்டங்களைச் சமாளிக்கத் தயாராக இருக்கும் உயிரினங்கள் என்பதை நிரூபிக்கிறது. கூட்டாளியின் சாராம்சத்தில் காதல் வயப்படுதல் .
வயதான அல்லது வயதுக்கு மேற்பட்ட ஆண்களுடன் திருமணம் செய்து கொண்ட பெண்களின் "உணர்வுக் கல்வியை" ஊக்குவிக்க இந்தக் கதை பயன்படுத்தப்பட்டதாக பல ஆராய்ச்சியாளர்கள் நம்புகின்றனர். ஒரு அழகற்ற தோற்றம். கதை மூலம்,அவர்கள் உறவை ஏற்றுக்கொள்ளவும், காதலில் விழச்செய்யும் பங்குதாரரின் உணர்ச்சிகரமான பண்புகளைத் தேடவும் நுட்பமாக அழைக்கப்படுவார்கள்.
முக்கியமான விஷயம், அது தெரிவிக்க விரும்பும் கதையின்படி, தோற்றம் அல்ல கணவன், ஆனால் புத்திசாலித்தனம், மரியாதை மற்றும் நல்ல இயல்பு. இங்கே காதல் என்பது பேரார்வத்தை விட நன்றி மற்றும் போற்றுதலில் தொகுக்கப்பட்டுள்ளது த கோல்டன் ஆஸ், மதுராவைச் சேர்ந்த அபுலியஸ் என்பவரால் லத்தீன் மொழியில் வெளியிடப்பட்டது. இந்த பதிப்பில், சைக் கதையின் கதாநாயகி மற்றும் அவரது திருமண நாளில் கொள்ளைக்காரர்களால் கடத்தப்பட்டார். ஒரு உண்மையான மிருகம் என்று மற்றவர்களால் வர்ணிக்கப்படும் தன்னைக் கைப்பற்றியவர் மீது இளம் பெண் இரக்கத்தை வளர்த்துக் கொள்கிறாள்.
எவ்வாறாயினும், மிகவும் பிரபலமான பதிப்பு மற்றும் நமக்குத் தெரிந்தவற்றுக்கு மிக நெருக்கமான பதிப்பு மேடம் டி பியூமண்ட் என்பவரால் வெளியிடப்பட்டது. 1756.
3. ஜான் மற்றும் மேரி
ஒரு காலத்தில் இரண்டு சகோதரர்கள் இருந்தனர்: ஜான் மற்றும் மேரி. மரம் வெட்டும் தொழிலாளியான இவர்களது தந்தை மிகவும் சிரமப்பட்டுக் கொண்டிருந்ததால், அவர்களது வீட்டில் சாப்பிட அதிகம் இருந்ததில்லை. அனைவருக்கும் போதிய உணவு கிடைக்காததால், மாற்றாந்தாய், மோசமான பெண், குழந்தைகளின் தந்தையிடம், சிறுவர்களை காட்டில் விடுமாறு பரிந்துரைத்தார்.
முதலில் திட்டம் பிடிக்காத தந்தை, வேறு வழியின்றி பெண் என்ற எண்ணத்தை ஏற்றுக்கொண்டார். பெரியவர்கள் பேசுவதை ஹான்சலும் கிரெட்டலும் கேட்டனர்விரக்தியடைந்து, ஜோனோ பிரச்சனையைத் தீர்ப்பதற்கான வழியை யோசித்தார்.
அடுத்த நாள், அவர்கள் காட்டை நோக்கிச் சென்றபோது, அவர்கள் வீடு திரும்பியதைக் குறிக்கும் வகையில் ஜோனோ பளபளப்பான கூழாங்கற்களை பாதையில் சிதறடித்தார். இப்படித்தான் கைவிடப்பட்ட சகோதரர்கள் முதல் முறையாக வீடு திரும்ப முடிந்தது. தந்தை அவர்களைப் பார்த்த மகிழ்ச்சியில், மாற்றாந்தாய் ஆத்திரமடைந்தார்.
வரலாறு மீண்டும் மீண்டும் நிகழ்ந்தது, மேலும் கைவிடப்பட்ட நிலையில் இருந்து விடுபடவும், வழியில் ரொட்டித் துண்டுகளை பரப்பவும் ஜோனோ அதையே திட்டமிட்டார். இம்முறை, அந்தத் துண்டுகளை விலங்குகள் தின்றுவிட்டதால், சகோதரர்களால் திரும்ப முடியவில்லை.
இருவரும் இறுதியாக, காட்டின் நடுவில், ஒரு மந்திரவாதிக்கு சொந்தமான இனிப்புகள் நிறைந்த ஒரு வீட்டைக் கண்டுபிடித்தனர். பசியால், கேக், சாக்லேட், இருந்த அனைத்தையும் தின்று விட்டனர். சூனியக்காரி இரண்டு சகோதரர்களையும் கைது செய்து முடித்தார்: ஜோனோ ஒரு கூண்டில் தங்கி கொழுத்தப்படுவதற்கு முன், மரியா வீட்டு வேலைகளை செய்யத் தொடங்கினார்.
அரை குருடனாக இருந்த சூனியக்காரி, ஒவ்வொரு நாளும் அவளை உணரும்படி கேட்டாள். சிறுவனின் விரல் அவன் சாப்பிடும் அளவுக்கு பருமனாக இருக்கிறதா என்று பார்க்க. புத்திசாலி, ஜோனோ சூனியக்காரிக்கு விரலுக்குப் பதிலாக ஒரு குச்சியை எப்பொழுதும் கொடுத்தார், இதனால் அதிக நாட்கள் வாழ்வதற்கு உத்தரவாதம் அளிக்கப்பட்டது.
ஒரு குறிப்பிட்ட சந்தர்ப்பத்தில், மரியா இறுதியாக சூனியக்காரியை அடுப்பிற்குள் தள்ளி, தன் சகோதரனை விடுவித்தார். .
இருவரும் தங்கள் வீட்டிற்கு வழியைக் கண்டுபிடித்தனர், அவர்கள் அங்கு சென்றதும்,மாற்றாந்தாய் இறந்துவிட்டதையும், தந்தை தான் எடுத்த முடிவை நினைத்து மிகவும் வருந்துவதையும் அவர்கள் கண்டுபிடித்தனர். அப்படித்தான் குடும்பம் மீண்டும் ஒன்று சேர்ந்தது, அவர்கள் அனைவரும் மகிழ்ச்சியாக வாழ்ந்தார்கள்.
ஹேன்சல் மற்றும் கிரெட்டலின் கதை, இடைக்காலத்தில் வாய்வழியாக பரவத் தொடங்கியது, இது துணிச்சலான குழந்தைகளுக்கும் சுதந்திரமான குழந்தைகளுக்கும் ஒரு பெரிய பாராட்டு. . இது சகோதரர்களுக்கிடையிலான ஒற்றுமையை கொண்டாடுகிறது, அவர்கள் ஆபத்துக் காலங்களில், எதிரிகளை தோற்கடிக்க படைகளில் சேருகிறார்கள்.
சகோதரர்களுக்கு இடையே ஒற்றுமை காணப்படும் அரிய விசித்திரக் கதைகளில் இதுவும் ஒன்றாகும்.<3
தி சில்ட்ரன் அண்ட் தி பூகிமேன் எழுதிய சகோதரர்கள் கிரிம் என்பவரால் கதையின் ஆரம்ப பதிப்பு ஒன்று உருவாக்கப்பட்டது. மற்றொரு முக்கியமான பதிப்பு 1893 இல் ஏங்கல்பர்ட் ஹம்பர்டிங்க் என்பவரால் எழுதப்பட்டது. எல்லாவற்றிலும், சகோதரர்கள், பயமின்றி, வாழ்க்கை அவர்கள் மீது சுமத்தியுள்ள துன்பங்களை சமாளிக்க முடிகிறது.
ஆபத்து சூழ்நிலையில் விரக்தியடையாமல் இருக்கவும், எச்சரிக்கையுடன் இருக்கவும் கதை நமக்குக் கற்பிக்கிறது. (ஜோவோவைப் போலவே, அவர் தனது சொந்தக் காலில் மற்றும் எந்த உதவியும் இல்லாமல் வீட்டிற்குத் திரும்புவதற்கான தடயங்களைப் பரப்பினார்).
ஜோவோ மற்றும் மரியாவின் கதை குழந்தையின் கடினமான தலைப்பைப் பற்றி பேசத் தொடங்குகிறது. கைவிடுதல் , குழந்தைகள் தாங்கள் ஆதரவற்றவர்கள் என்பதை அறிந்து விரக்தியடைவது பற்றி.
சகோதரர்கள் வெவ்வேறு பாலினங்களைச் சேர்ந்தவர்கள் என்பது யின் மற்றும் யான் இடையே உள்ள சமநிலையைக் குறிப்பிடுகிறது. ஜோவோ மிகவும் தைரியமாக இருக்கிறார். மற்றும் அன்று
