فهرست مطالب
دادائیسم یک جنبش هنری بسیار جالب بود که در سال 1916 توسط جوانان ناآرام و جنجالی که قصد یافتن روشی جدید برای تفکر و ساختن هنر را داشتند آغاز شد.
به رهبری تریستان تزارا، مارسل دوشان، رائول هاسمن و دیگران نام‌های بزرگ، این گروه باعث گسیختگی‌های واقعی در نظام هنری آن زمان شد و بر نسل‌های بعدی تأثیر گذاشت.
درباره این جنبش رادیکال بیشتر بدانید.
دادائیسم چه بود؟
دادائیسم در نتیجه نوعی ناباوری جمعی به وجود آمد، یعنی می توان گفت که از احساس ناتوانی اجتماعی نشات گرفته است.
جنبشی که در پیدایش خود به شدت برانداز بود، یک روش کار مبتنی بر تحریک ، شوک، رسوایی، جنجال ایجاد کرد.
ایده هنرمندان این بود که برای ساختن چیزی جدید باید تخریب شود . گسستن از گذشته یک گام اساسی بود، به همین دلیل انگیزه تخریب برای هنرمندان آن نسل مشترک بود.
دادائیسم پیشرو دیگر جنبش های آوانگارد مانند سوررئالیسم و هنر پاپ بود. او خود را به عنوان یک آزمایشگاه آزمایشی تکنیک های هنری معرفی کرد و همه چیز (از جمله خود جنبش دادائیسم) را در شک و تردید قرار داد. یکی از شعارهای گروه این بود: علیه همه و علیه خود .
جنبش که با رادیکالیسم مشخص شده بود، مجموعه ای از نمایشگاه ها، مانیفست ها،تولیدات ادبی و انتشارات مجلات.
شروع جنبش
هوگو بال (1887-1966) و همسرش در سال 1916 یک بار خریدند. این فضا به یک کاباره تبدیل شد (کاباره معروف ولتر) ) در نهایت یک سری از هنرمندان و مخالفان جنگ را گرد هم آورد.
گروهی که در آنجا ملاقات کردند شامل نام هایی مانند تریستان تزارا (1896-1963)، ریچارد هوئلسنبک (1892-1974) و هانس آرپ (1886) بود. -1966).
در باری بود که به یک کاباره تبدیل شد که هنرمندان به طور سیستماتیک شروع به جمع آوری محصولات رقابتی و بحث برانگیز کردند. جای تعجب نیست که این گروه به عنوان رادیکال ترین جنبش در تاریخ هنر شناخته شد.
زمینه تاریخی
جنبش دادائیسم در طول جنگ جهانی اول در پایتخت سوئیس ظهور کرد. اگرچه دادائیسم در زوریخ ظهور کرد، گروه دادائیست نیز در نیویورک رشد کرد.
از زوریخ، دادائیست ها اروپا را به دست آوردند و ابتدا به آلمان (برلین و کلن) و سپس به فرانسه رسیدند. در پاریس بود که جنبش به طور قابل توجهی رشد کرد. دادائیسم همچنین به سمت اسپانیا (بارسلونا) پیش رفت و آمریکای شمالی را به دست آورد.
اولین نمایشگاه بین المللی دادائیست در برلین برگزار شد.
پایان جنبش
از نظر مدت زمان دادائیسم سالهای بین 1916 و 1922 را تشکیل می داد.
انحلال نهایی این گروه در سال 1922 در پایتخت فرانسه اتفاق افتاد. بخشی از هنرمندان اما تصمیم گرفتند همچنان فعال باشند وتصمیم گرفت سوررئالیسم را ایجاد کند.
همچنین ببینید: 26 بهترین فیلم اکشن برای تماشای نتفلیکسویژگی های دادائیسم
دادائیست ها به شدت عقل گرایی را رد کردند و یک بدبینی تشدید شده داشتند که منجر به انکار همه چیز (نیهیلیسم) شد. 1>
هنرمندان این گروه به شدت برانداز معروف بودند: ضد قوانین، ضد انضباط، ضد هنجارها. بنابراین، آنها موجوداتی آشفته، بی قرار و ناسازگار بودند.
دادائیست ها به دنبال ابهام زدایی از هنر بودند: آنها به هنر محافظه کارانه می خندیدند، به دیگری می خندیدند و به خود می خندیدند. آنها برای خودانگیختگی مطلق ارزش قائل بودند که اغلب در طنز و شوخی به اوج خود می رسید. رکن گروه، ژست زیر سوال بردن (و حتی انکار) هر مرجع انتقادی یا دانشگاهی بود. هنرمندان تسلیم هیچ قراردادی نیستند و با آنارشی ، با براندازی و بدبینی همدردی می کنند.
همچنین بخوانید: آثار هنری برای درک مارسل دوشان و دادائیسم.
اهداف دادائیسم
با وجود اینکه یک گروه نسبتاً التقاطی است، می توان برخی از اهداف مشترک دادائیسم را گردآوری کرد. آنها عبارتند از:
- ترویج شکست کامل از سنت ؛
- نقد رادیکال از سیستم هنری؛
- مبارزه علیه سودمندی دیدگاه هنر : هنر نباید خشنود یا آموزش دهد؛
- گذرا بودن را جشن بگیرد، به دنبال راهی جدید برای بودن باشد.هنر ساختن و اندیشیدن؛
- تعالی پوچی، بیهودگی، بیهودگی، توهم، آنچه قبلاً ضد هنر تلقی می شد؛
- دعوت به آزادی (فردی و جمعی) زیرا نتیجه می گیرد که بالاخره ما آزاد نیستیم.
مانیفست دادائیست، نوعی کتاب مقدس جنبش، توسط تریستان تزارا (1896-1963) نوشته شده است. متن موسس - به نام اولین ماجراجویی آسمانی سنهور آنتیپیرینا - می‌خواند:
دادا زندگی بدون دمپایی یا مشابه است: که مخالف و موافق اتحاد و قاطعانه علیه آینده است. ما عاقلانه می دانیم که مغز ما تبدیل به بالش نرم می شود، که دگم ستیزی ما به قدر رسمی انحصاری است و ما آزاد نیستیم و آزادی گریه می کنیم. نیاز شدید بدون انضباط و اخلاق و تف به انسانیت می کنیم.
اثر اصلی دادائیسم
روح زمانه ما (1920)، اثر رائول هاسمن
<16روح زمانه ما (1920)، نوشته رائول هاسمان
چرخ دوچرخه (1913)، مارسل دوشان
چرخ دوچرخه (1913)، مارسل دوشان
پیراهن جلو و چنگال (1922)، نوشته ژان آرپ
پیراهن و چنگال (1922)، نوشته ژان آرپ
منتقد هنر (1919-1920)، اثر رائول هاسمن
منتقد هنر (1919-1920)، اثر رائول هاسمان
همچنین ببینید: 15 شعر کودکانه معروف که بچه ها دوست خواهند داشت (نظر داده شده)Ubu Imperator (1923)، اثر ماکس ارنست
Ubu امپراتور (1923)، توسط ماکس ارنست
هنرمندان اصلی دادائیست
جنبش دادائیسم در کشورهای مختلف شکل گرفت و بر بسترهای هنری مختلف (مجسمه، نقاشی، حکاکی، اینستالیشن، ادبیات) توسعه یافت. . نام های بزرگ دادائیسم عبارت بودند از:
- آندره برتون (فرانسه، 1896-1966)
- تریستان تزارا (رومانی، 1896-1963)
- مارسل دوشان (فرانسه) ، 1887-1968)
- من ری (ایالات متحده، 1890-1976)
- ریچارد هوئلسنبک (آلمان، 1892-1974)
- آلبرت گلیز (فرانسه، 15381-1891) )
- Kurt Schwitters (آلمان، 1887-1948)
- Raoul Hausmann (اتریش، 1886-1971)
- جان هارتفیلد (آلمان، 1891-1968)<1 11> Johannes Baader (آلمان، 1875-1955)
- Arthur Cravan (سوئیس، 1887-1918)
- Max Ernst (آلمان، 1891-1976)
