Gedicht Liefde is een vuur dat brandt zonder gezien te worden (met analyse en interpretatie)

Liefde is een vuur dat brandt zonder gezien te worden is een sonnet van Luís Vaz de Camões (1524-1580), een van de grootste Portugese schrijvers aller tijden. Het beroemde gedicht werd gepubliceerd in de tweede editie van Rijmt, gelanceerd in 1598.

Liefde is een vuur dat brandt zonder gezien te worden,

Het is een wond die pijn doet en die je niet voelt;

is een ontevreden tevredenheid,

Het is een pijn die weggaat zonder pijn te doen.

Het is meer een niet willen dan een goed willen;

is een eenzame wandeling onder ons;

is nooit tevreden te zijn;

is een zorg die gewonnen wordt door te verliezen.

Het is gevangen willen worden door de wil;

is degene te dienen die wint, de winnaar;

is loyaliteit hebben met degenen die ons doden.

Maar hoe te veroorzaken kan in uw voordeel zijn

in menselijke harten vriendschap,

als zo tegengesteld aan jou dezelfde Liefde is

Analyse en interpretatie

Camões ontwikkelt zijn liefdesgedicht door tegengestelde ideeën te presenteren: pijn staat tegenover niet voelen, tevredenheid tegenover ontevredenheid.

De dichter gebruikt dit middel om elementen samen te brengen die ver weg lijken om een begrip zo complex als liefde te verklaren .

Liefde is een vuur dat brandt zonder gezien te worden,

het is een wond die pijn doet, en die je niet voelt;

is een ontevreden tevredenheid,

Het is een pijn die weggaat zonder pijn te doen.

Zo doet de dichter een reeks uitspraken over de liefde die tegenstrijdig lijken, maar die kenmerkend zijn voor het gevoel van liefde. Deze taalkundige bron heet antithese .

Een ander belangrijk punt is dat het gedicht van de Portugese meester gebaseerd op logisch redeneren Deze argumentatie op basis van verklaringen die tot een logisch gevolg leiden, heet syllogisme .

In Camões' gedicht worden de uitspraken gedaan in de twee kwartetten en het eerste tertet, waarbij de laatste strofe de conclusie van het syllogisme is, zoals we kunnen zien.

Maar hoe te veroorzaken kan in uw voordeel zijn

in menselijke harten vriendschap,

als zo tegengesteld aan jou dezelfde Liefde is

Het formaat van het klassieke sonnet en de sonoriteit staan in direct verband met de inhoud van het gedicht. In de eerste elf strofen zien we de ontwikkeling van een redenering en nemen we een hechte sonoriteit waar door de rijmen en de pauze in de zesde metrische lettergreep.

Camões, een andere dichter die over de liefde spreekt

Camões gebruikt logisch denken om een diep en complex gevoel, de liefde, bloot te leggen. Het thema is zeer geliefd in de poëzie en wordt al eeuwenlang door verschillende schrijvers verkend.

Een van de punten die worden behandeld is de loyaliteit van degene die liefheeft ten opzichte van de geliefde. Middeleeuwse liederen gingen voortdurend over dit gevoel van dienstbaarheid. De auteur laat niet na dit in zijn gedicht naar voren te brengen, waarbij hij steeds antithese gebruikt om het betoog op te bouwen.

Het is gevangen willen worden door de wil;

is degene te dienen die wint, de winnaar;

is loyaliteit hebben met degenen die ons doden.

Camões verwoordt de dualiteit van dit gevoel op voorbeeldige wijze. Hij bereikt de essentie van een van de meest complexe gevoelens, die ons zowel... plezier en lijden tegelijk .

Tijdloze verzen

Het gedicht wordt tijdloos omdat het behandelde thema universeel is en de gebruikte figuren complex en mooi zijn.

Liefde, zoals alles in het leven, is een een spel van dualiteiten, van dubbelzinnigheden .

Camões' sonnet is een voorbeeld van het fijne gebruik van woorden en de creatie van figuren en beelden, die ons helpen iets over onszelf te begrijpen.

Poëtische structuur

Het gedicht is een Italiaans sonnet een vaste dichtvorm bestaande uit vier strofen: de eerste twee met vier verzen (kwartetten) en de laatste twee met drie verzen (tercetten).

De structuur is meestal hetzelfde: het begint met de presentatie van een thema, dat vervolgens wordt uitgewerkt en, meestal in het laatste couplet, een conclusie bevat die het onderwerp verduidelijkt.

Camões' poëzie volgt de formule van het klassieke sonnet. Het is decasyllable De poëtische lettergreep, of metrische lettergreep, verschilt van de grammaticale in die zin dat hij door de sonoriteit wordt bepaald. De telling van de lettergrepen in een strofe eindigt bij de laatste tonische lettergreep.

/is/ a/ con/ten/ta/men/to/ des/con/ tien /te

1 / 2 / 3 / 4 / 5 / 6 / 7 / 8 / 9 / 10 / x

In de eerste elf strofen zien we een cesuur (snede) in de zesde dichterlijke lettergreep. De cesuur is een ritmische pauze in het midden van de strofe. Het gedicht heeft een klassiek rijmschema, gevormd door ABBA, ABBA, ABBA, CDC, DCD.

A = er; B = ente; C = ade; D = or.

Ontdek de dichter Luís de Camões

Luís Vaz de Camões, auteur van De Lusiades werd een van de grootste dichters van de Portugese literatuur.

Geboren in Lissabon rond 1524, was hij getuige van de maritieme veroveringen van het grote Portugese rijk bij het verwerven van koloniën.

De jongeman studeerde in een klooster en werd later leraar geschiedenis, aardrijkskunde en literatuur. Camões begon zelfs aan de studie theologie, maar gaf dat streven uiteindelijk op. Uiteindelijk begon hij aan de studie filosofie.

Portret van Luís Vaz de Camões.

Camões was een bohemien en had een druk leven, vol verwarringen en liefdesaffaires. Een van zijn meest vurige passies was met D.Catarina de Ataíde, een dame van koningin D.Catarina van Oostenrijk (vrouw van koning D.João III).

In een van de duels die Camões uitvocht, werd hij gearresteerd en voor een jaar verbannen uit Lissabon. Om aan zijn vijanden te ontsnappen, meldde hij zich in 1547 vrijwillig aan als soldaat in Afrika. Tijdens zijn twee jaar durende dienst in Ceuta vocht hij tegen de Moren, wat hem het verlies van zijn rechteroog kostte.

Na het militaire optreden keerde Camões terug naar Lissabon, waar hij met complicaties zijn boheemse leven hervatte.

Tijdens dit nieuwe seizoen in de Portugese hoofdstad schreef hij het klassieke epische gedicht Os Lusíadas - het werk dat wordt beschouwd als het grootste epische gedicht in de Portugese taal. Tegelijkertijd bleef hij zijn verzen schrijven, waarvan vele gewijd aan de liefdeslyriek.

Camões stierf in Lissabon op 10 juni 1580.