Chega de Saudade: znaczenie i słowa piosenki

Dość nostalgii to piosenka ze słowami Viniciusa de Moraesa i muzyką Antônio Carlosa Jobima, skomponowana w 1956 roku.

Do dziś jest to jedna z najczęściej słuchanych piosenek narodowych w chwilach melancholii, kiedy kogoś nam brakuje.

Znaczenie muzyki Dość nostalgii

Muzyka ma strukturę choro, popularnego gatunku muzycznego znanego również jako "chorinho", który pojawił się w XIX wieku w Rio de Janeiro. Choro charakteryzuje się improwizacjami i modulacjami, łącząc wpływy różnych rytmów.

Część pierwsza

Idź, mój smutku

I powiedz jej, że bez niej nie może być

Powiedz mu w modlitwie

Niech wróci

Ponieważ nie mogę dłużej cierpieć

Koniec z nostalgią

Rzeczywistość jest taka, że bez niego nie ma pokoju

Nie ma piękna

To wszystko smutek i melancholia

To mnie nie opuści, nie opuści mnie, nie opuści mnie

Dość nostalgii to wybuch podmiotu lirycznego, który jest cierpienie z powodu braku ukochanej osoby Uosabiając smutek, rozmawia z nią i prosi, by odnalazła kobietę, którą kocha i powiedziała jej o swoim stanie.

Błaga o sprowadzenie swojej dziewczyny z powrotem, ponieważ bez niej jego liryczne "ja" weszło do stan apatii Niezdolność do cieszenia się życiem lub dostrzegania dobrych stron rzeczy.

Z jego słów rozumiemy, że czuje się uwięziony w tej nostalgii, na którą wydaje się wiecznie skazany. Wierzy jednak, że zbawienie może być w drodze.

Część druga

Ale jeśli wróci

Cóż za piękna rzecz, cóż za szalona rzecz

Bo w morzu pływa coraz mniej małych rybek

Niż pocałunki, które złożę na twoich ustach.

W moich ramionach

Uściski będą milionami uścisków

Ściśnięty w ten sposób, zablokowany w ten sposób, zamknięty w ten sposób

Uściski i pocałunki oraz niekończące się uczucie

Że to ma położyć kres temu, że żyjesz beze mnie.

Następnie zaczyna fantazjować o możliwości ponownego bycia razem.Wyobrażając sobie przyszłe szczęście wylicza, co by zrobił, gdyby znów miał u boku ukochaną kobietę.

Jedną z cech, które sprawiają, że Dość nostalgii Piosenka jak mało która cieszy się złą sławą delikatność Staje się to bardziej wyraźne, na przykład przy użyciu zdrobnień ("peixinhos", "beijinhos").

W ten sposób wyobraża sobie miłosne spotkanie jako magiczną chwilę, witając ukochaną osobę pocałunkami, uściskami i "niekończącą się czułością".

Część trzecia

Nie chcę, żeby ta sprawa z tobą już mnie nie dotyczyła

Skończmy z tym, że żyjesz beze mnie.

Pod koniec utworu podmiot zwraca się bezpośrednio do niej, powtarzając, że nie może już dłużej znieść rozłąki. W ten sposób piosenka wydaje się być wyznaniem miłości i prawdopodobnie próba odzyskania kobiety, którą kocha .

Dość nostalgii słowa i muzyka

Idź, mój smutku

I powiedz jej, że bez niej nie może być

Powiedz mu w modlitwie

Niech wróci

Ponieważ nie mogę dłużej cierpieć

Koniec z nostalgią

Rzeczywistość jest taka, że bez niego nie ma pokoju

Nie ma piękna

To wszystko smutek i melancholia

To mnie nie opuści, nie opuści mnie, nie opuści mnie

Ale jeśli wróci

Cóż za piękna rzecz, cóż za szalona rzecz

Bo w morzu pływa coraz mniej małych rybek

Niż pocałunki, które złożę na twoich ustach.

W moich ramionach

Uściski będą milionami uścisków

Ściśnięty w ten sposób, zablokowany w ten sposób, zamknięty w ten sposób

Uściski i pocałunki oraz niekończące się uczucie

Że to ma położyć kres temu, że żyjesz beze mnie.

Nie ma pokoju

Nie ma piękna

To wszystko smutek i melancholia

To mnie nie opuści, nie opuści mnie, nie opuści mnie

W moich ramionach

Uściski będą milionami uścisków

Ściśnięty w ten sposób, zablokowany w ten sposób, zamknięty w ten sposób

Uściski i pocałunki oraz niekończące się uczucie

Że to ma położyć kres temu, że żyjesz beze mnie.

Nie chcę, żeby ta sprawa z tobą już mnie nie dotyczyła

Skończmy z tym, że żyjesz beze mnie.

Dość nostalgii i Bossa Nova

Dość nostalgii jest uważana za piosenkę, która zapoczątkowała Bossa Nova, brazylijski gatunek muzyczny, który pojawił się w latach 50. Wśród twórców tego ruchu był João Gilberto, któremu towarzyszyli Tom Jobim i Vinícius de Moraes, kompozytorzy piosenki.

Okładka albumu Dość nostalgii z 1959 roku.

Wydany na albumie o tej samej nazwie, w 1959 roku, temat wyróżniał się sposobem śpiewania Gilberto i rytmem, który tworzył na swojej gitarze. To było przecież to, czego szukała Bossa Nova: nowy sposób śpiewania i grania samba.

Nagranie João Gilberto było więc bramą do nowego muzycznego wszechświata, który ostatecznie został uczczony na całym świecie.

Jeśli chcesz poznać inne motywy tego gatunku muzycznego, sprawdź najważniejsze utwory Bossa Nova.

Historia i inne wersje utworu

Piosenka została pierwotnie nagrana w kwietniu 1958 roku przez Elizeth Cardoso, z João Gilberto na gitarze. Song of Love Too Much tego samego roku.

Kilka miesięcy później muzyk nagrał swoją wersję, która stała się najbardziej znana i otworzyła drzwi dla Bossa Nova. W tym samym czasie piosenka została również nagrana przez zespół wokalny Os Cariocas, jeden z najstarszych w Brazylii.

Następnie, Dość nostalgii Została ona nagrana ponownie przez różnych brazylijskich i międzynarodowych artystów w bardzo różnych wersjach. Jedną z nich, o której nie możemy nie wspomnieć, jest Antônio Carlos Jobim, który po mistrzowsku interpretuje piosenkę, którą pomógł skomponować.

O João Gilberto

João Gilberto Prado Pereira de Oliveira (10 czerwca 1931 - 6 lipca 2019) był genialnym brazylijskim muzykiem i kompozytorem.

Kreatywny, innowacyjny i utalentowany, jest uważany za kluczową postać w ewolucji muzyki narodowej, a także za założyciela Bossa Nova.

João Gilberto i jego pierwsza żona, Astrud, w 1964 r. (Jornal do Brasil)

Jego twórczość, charakteryzująca się wyjątkowym brzmieniem, była również jedną z najbardziej odpowiedzialnych za rozprzestrzenianie się muzyki brazylijskiej na całym świecie.

Uwielbiany w Brazylii, muzyk był głęboko podziwiany w innych miejscach, takich jak Stany Zjednoczone i Europa, gdzie zdobył kilka nagród.

Genialna kultura Spotify

Czy jesteś fanem Bossa Nova? My też! Posłuchaj utworów, które wybraliśmy na playlista poniżej:

Poznaj również

• Dziewczyna z Ipanemy

• Wiersz Sonet o wierności, autor: Vinicius de Moraes

• Najlepsze wiersze Viniciusa de Moraesa