Historia Czerwonego Kapturka (z podsumowaniem, analizą i pochodzeniem)

Historia Czerwony Kapturek Opowiadana od wieków historia powstała w średniowieczu z ustnej tradycji europejskich chłopów.

Opowiada o dziewczynce, która przechodzi przez las, aby odwiedzić chorą babcię, ale w połowie drogi zostaje oszukana przez złego wilka.

Ponieważ zakończenie oryginalnej historii było tragiczne - wilk pożarł babcię i wnuczkę - w XIX wieku bracia Grimm zmienili narrację i dodali postać myśliwego, który ratuje wszystkich i gwarantuje szczęśliwe zakończenie.

Streszczenie fabuły

Dawno, dawno temu była sobie piękna, naiwna dziewczynka, która mieszkała z matką. Była zauroczona swoją babcią - a babcia nią.

Dziewczynka zawsze nosiła pelerynę z czerwonym kapturkiem, więc wszyscy nazywali ją Czerwonym Kapturkiem.

Pewnego pięknego dnia babcia zachorowała i mama Kapturka zapytała dziewczynkę, czy mogłaby zanieść babci coś do jedzenia. Dom dziewczynki znajdował się w wiosce, a babci w środku lasu, w pewnej odległości.

Matka wręcza jej koszyk z jedzeniem i daje wyraźne polecenie, by nie rozmawiała z nieznajomymi i szła najkrótszą drogą.

Jeszcze na początku drogi do domu babci, dziewczynie przerywa wilk, który jest bardzo miły.

Naiwny Kapturek nabiera się na gadkę Wilka i mówi, że zaniesie trochę słodyczy chorej babci.

Następnie sugeruje dziewczynie, aby poszła pewną drogą, aby zebrać kwiaty dla babci.

Tymczasem ten zły wybiera krótszą drogę i pierwszy dociera do domu swojej babci.

Kiedy babcia pyta, kto puka do drzwi, wilk udaje małą dziewczynkę. Babcia, również naiwna, uczy go, jak otwierać drzwi. Gdy tylko widzi staruszkę, wielki zły wilk pożera ją natychmiast.

Następnie zakłada ubranie babci i kładzie się na łóżku, czekając na przybycie dziewczynki. Kiedy Kapturek puka do drzwi, Wilk odpowiada, jakby był babcią, oszukując ją.

Dziewczyna zauważa coś dziwnego w "babci", a następnie przeprowadza następującą rozmowę:

- Babciu, jakie ty masz duże uszy!

- Żeby lepiej cię słuchać - odpowiedział wilk.

- Babciu, jakie ty masz wielkie oczy!

- Chcę cię lepiej widzieć!

- Babciu, jakie masz wielkie dłonie!

- To dla lepszego chwytu!

- Och babciu, jakie ty masz wielkie, przerażające usta!

- Chodzi o to, by jeść lepiej!

Wilk, bardzo zły i szybki, pożera również biedną dziewczynę.

Po zjedzeniu babci i wnuczki, Wilk kładzie się na łóżku, aby się zdrzemnąć.

Na szczęście przed domem przechodzi myśliwy, którego dziwi odgłos chrapania dochodzący z wnętrza. Wchodząc do domu, znajduje wilka z pełnym brzuchem leżącego na łóżku.

Myśliwy boi się zastrzelić wilka ze swojej strzelby, nie próbując najpierw uratować tych, którzy byli w jego brzuchu. Więc zręcznie, nożem, otwiera brzuch wilka i udaje mu się uratować dziewczynę i jej babcię.

Czerwony Kapturek, po tym jak został uratowany, bierze kilka dużych kamieni i razem z babcią i myśliwym napełnia brzuch wilka. Kiedy się budzi, złoczyńca z ciężkimi kamieniami w brzuchu, czuje, że jego nogi się chwieją i pada martwy.

Aby to uczcić, myśliwy, babcia i dziewczynka rozkoszują się przysmakami, które Mały Kapturek niesie w swoim koszyku.

Analiza fabuły

Historia Małego Kapturka stawia naprzeciw siebie dwie strony: naiwną i wrażliwą bohaterkę oraz wielkiego, silnego i potężnego antagonistę. Nie słuchając matki i podążając dłuższą ścieżką, Mały Kapturek nieświadomie naraża własne życie.

W ten sposób możemy zrozumieć opowieść jako ostrzeżenie i przestroga Zawsze dobrze jest mieć trochę "złośliwości", w sensie zrozumieć, kiedy chcą nas oszukać .

Dwie twarze Little Hat

Ciekawe jest to, że dziewczyna jest na tyle dojrzała, by zdecydować się na nieposłuszeństwo matce (której ufa), ale jednocześnie jest na tyle naiwna, by uwierzyć w słowa nieznajomego.

Męskie postacie w historii

Kolejnym ważnym punktem, na który należy zwrócić uwagę, jest opozycja między jedynymi dwiema męskimi postaciami w opowieści.

Warto pamiętać, że rodzina Kapturka składa się wyłącznie z kobiet - jej matki i babki, jednak zarówno ci, którzy ją potępiają, jak i ci, którzy ją ratują, to przedstawiciele płci męskiej.

Ilustracja Czerwonego Kapturka autorstwa Gustave'a Doré Ilustracja Gustave'a Doré (1832-1883) do książki Opowieści Perraulta , 1862.

Jeśli z jednej strony wilk jest reprezentacją okrucieństwa, przemocy i dzikiego instynktu, z drugiej strony myśliwy jest przedstawicielem altruizmu, ochrony i hojności.

Różnice między wersjami Perraulta i braci Grimm

W wersji braci Grimm, najbardziej znanej i popularnej wśród publiczności, widzimy zakończenie naznaczone sprawiedliwością. Ktokolwiek popełni zbrodnię, zostaje potępiony. W ten sposób "dobro" wygrywa ze "złem".

Wilk umiera z kamieniami w brzuchu, a po jego śmierci myśliwy zabiera skórę zwierzęcia do domu, podczas gdy babcia świętuje, jedząc pierogi i pijąc wino.

W wersji Perrault historia kończy się pożarciem babci i dziewczynki. Po zamknięciu, ten autor zawiera puenta :

Widzimy tutaj, że małe dzieci, zwłaszcza piękne, dobrze zbudowane i delikatne dziewczęta, bardzo źle słuchają wszelkiego rodzaju ludzi; i że nie jest dziwne, że wilk zjada tak wiele z nich. Mówię wilk, ponieważ nie wszystkie wilki są tego samego typu. Są tacy o wdzięcznym humorze, subtelni, bez żółci i złości, którzy - znajomi, zadowoleni i słodcy - podążają za młodymi dziewczętami do ich domów, nawet ichkto nie wie, że te delikatne wilki są najbardziej niebezpieczne ze wszystkich wilków.

Krótki fragment tłumaczy jego pedagogiczną troskę o prowadzenie dziewcząt, które, naiwne, wierzą w to, co mówią.

W wersji Perraulta Mały Kapturek niesie ciasto i masło, podczas gdy w wersji braci Grimm niesie kilka ciastek i butelkę wina.

Pochodzenie Czerwonego Kapturka i jego wersje

W oryginalnych wersjach przekazywanych ustnie przez średniowiecznych chłopów znajdowało się kilka groteskowych, zmysłowych, a nawet obscenicznych elementów, które zostały ostatecznie usunięte przez późniejszych narratorów.

W 1697 r. Charles Perrault opublikował pierwszą wersję Czerwonego Kapturka, zaadaptowaną z tych ustnych tradycji. Historia nie została jednak zbyt dobrze przyjęta przez rodziców, którzy nie chcieli opowiadać swoim dzieciom brutalnej historii bez szczęśliwego zakończenia.

W kolejnej wersji, braci Grimm, dziewczynka i jej babcia zostają uratowane, gdy myśliwy odkrywa, co się stało i proponuje uratowanie ofiar i ukaranie Wilka.

Zarówno Perrault, jak i bracia Grimm starali się pokazać moralnie podnoszącą na duchu historię, która uczyłaby dzieci i młode kobiety o niebezpieczeństwach związanych z próżnością i naiwnością.

Z biegiem czasu powstało kilka wersji tej historii, wśród których wyróżniają się te autorstwa Grimm i Perrault, Mała dziewczynka i wilk autorstwa Jamesa Thurbera, oraz Czerwony Kapturek i wilk autorstwa Roalda Dahla.

Historia została również zaadaptowana na potrzeby kina i zaowocowała takimi filmami jak Towarzystwo wilków (1984), autorstwa Angeli Carter, oraz Autostrada - brak zjazdu (1996), autorstwa Matthew Brighta.

Adaptacja kreskówki