Spis treści
Popularnie znany jako "O Tempo" (Czas), wiersz Mario Quintany jest oryginalnie zatytułowany "Seiscentos e Sessenta e Seis" (Sześćset sześćdziesiąt sześć). Po raz pierwszy został opublikowany w Miejsca ukrycia czasu w 1980 roku.
Książka, napisana, gdy autor miał siedemdziesiąt cztery lata, wyraża jego Dojrzały i mądry wgląd Porusza tematy takie jak przemijanie, pamięć, egzystencja, starość i śmierć.
SZEŚĆSET SZEŚĆDZIESIĄT SZEŚĆ
Życie to kilka obowiązków, które przynieśliśmy do domu.
Następną rzeczą, jaką wiesz, jest już godzina 6: jest czas...
Następną rzeczą, jaką wiesz, jest piątek...
Kiedy to zobaczysz, minie 60 lat!
Teraz jest już za późno na wyrzuty...
Zobacz też: 16 najlepszych seriali anime do obejrzenia na Netflix w 2023 rokuI gdybym dostał - pewnego dnia - kolejną szansę,
Nawet nie spojrzałbym na zegar
poszedł prosto przed siebie...
I po drodze wyrzuciłby złotą i bezużyteczną łupinę godzin.
Być może ze względu na inspirujące przesłanie, jakie niesie, wiersz był z czasem przerabiany i adaptowany. Kompozycja została spopularyzowana w dłuższej wersji, której nie wszystkie wersy należą do Mario Quintany.
Pomimo licznych wersji wiersza, które możemy znaleźć i związanych z nimi problemów fałszywego autorstwa, słowa poety zawsze pozostają aktualne i istotne dla jego czytelników.
Analiza i interpretacja wiersza
"Sześćset sześćdziesiąt sześć" to krótka, swobodna kompozycja wierszowana, w której podmiot liryczny zastanawia się nad kondycją ludzką i nieuchronny upływ czasu .
Życie to kilka obowiązków, które przynieśliśmy do domu.
Wers otwierający przedstawia życie jako "pewne obowiązki, które przynieśliśmy do domu, aby je wykonać", czyli przekazuje ideę, że jednostki rodzą się z misją do wypełnienia. W ten sposób sama egzystencja jest postrzegana jako zadanie lub obowiązek które odkładamy na później.
Następną rzeczą, jaką wiesz, jest już godzina 6: jest czas...
Następną rzeczą, jaką wiesz, jest piątek...
Kiedy to zobaczysz, minie 60 lat!
Te wersety pokazują sposób, w jaki wskazówki zegara wydają się działać. Najpierw rozpraszamy się i "jest już szósta", ale wciąż jest "czas". Nagle, gdy znów się rozpraszamy, mijają dni i "jest już piątek". Znikąd czas leci i kiedy zauważamy, że minęły dziesięciolecia ("60 lat"), a my wciąż odkładamy życie na później.
Liczby, o których mowa w tym fragmencie, tworzą tytuł wiersza: "Sześćset sześćdziesiąt sześć". Biblijna symbolika obecna w wyborze tej liczby, kojarzonej ze Złem, ze zniszczeniem, jest oczywista. W ten sposób efemeryczność życia i nieuchronny rytm czasu pojawiają się jako potępienie dla podmiotu poetycki i dla całej ludzkości.
Teraz jest już za późno na wyrzuty...
Kiedy zdajemy sobie sprawę z bezlitosnej prędkości, z jaką upływa czas, "jest już za późno". Podmiot nie chce "zawieść", musi wypełnić swoją misję, wypełnić "swoje obowiązki" tak szybko, jak to możliwe.
Za pomocą tego wersetu Quintana przekazuje nam pilna potrzeba życia, Pomysł ten zyskuje na sile aż do końca kompozycji.
I gdybym dostał - pewnego dnia - kolejną szansę,
Nawet nie spojrzałbym na zegar
wciąż szedł prosto przed siebie...
Kontynuując wszystko, co powiedział wcześniej, podmiot poetycki wyraźnie wyraża swoje pragnienie możliwość cofania się mieć "kolejną szansę", by żyć inaczej.
Sugerując, że jest już na zaawansowanym etapie swojego życia, mówi, że gdyby znów był młody, nawet nie zawracałby sobie głowy pilnowaniem czasu. Wręcz przeciwnie, żyłby dalej. bez opóźniania lub marnowania nic, "prosto przed siebie".
I po drodze wyrzuciłby złotą i bezużyteczną łupinę godzin.
Ostatni wers wiersza przekazuje to, co wydaje się być jego podstawowym przesłaniem: znaczenie prawdziwego cieszenia się każdą chwilą, która jest przed nami.
Jeśli życie jest ulotne, Nie ma sensu walczyć z czasem Według podmiotu lirycznego najlepiej jest iść dalej, iść przez życie rozrzucając po drodze "złotą i bezużyteczną skorupę godzin".
Zobacz też: Hieronymus Bosc: odkryj najważniejsze dzieła artystyTo także krótkość czasu, który mamy na ziemi, nadaje mu piękno i wartość. Godziny są bezużyteczne, ponieważ są ulotne, ale to właśnie czyni je cennymi.
Znaczenie wiersza
W "Six Hundred and Sixty Six" lub "Time" Mario Quintana łączy swoją poetycką produkcję z egzystencjalną refleksją, dzieląc się z czytelnikiem swoim doświadczeniem i nauką.
W wieku siedemdziesięciu czterech lat, kiedy pisze Hides of Time, Zastanawia się nad swoją podróżą, zdaje sobie sprawę, że Cieszenie się życiem to sytuacja wyjątkowa to naprawdę wszystko, co musimy zrobić.
W ten sposób wiersz zbliża się do frazy Horacego, która towarzyszy ludzkości od wieków: Carpe Diem Wszyscy rodzimy się ze świadomością, że nasz czas na tym świecie jest krótki; Quintana przypomina nam, abyśmy przeżywali go tak intensywnie i prawdziwie, jak tylko potrafimy.
Mario Quintana, autor
Mario Quintana urodził się w Rio Grande do Sul 30 lipca 1906 r. Był znanym pisarzem, poetą, dziennikarzem i tłumaczem, zdobywcą wielu nagród, w tym Nagrody Jabuti i Nagrody Machado de Assis przyznawanej przez Brazylijską Akademię Literatury.
Nigdy się nie ożenił ani nie założył rodziny, Mario dożył samotnej starości, poświęcając się pisaniu aż do późnej starości. Zmarł w Porto Alegre, 5 maja 1994 roku, pozostawiając po sobie ogromną spuściznę literacką, na którą składają się utwory poetyckie, książki dla dzieci i tłumaczenia literackie.
