Romance Iracema, José de Alencar-ena: lanaren laburpena eta azterketa

Iracema José de Alencar-ek idatzi eta 1865ean argitaratutako literatura-lana da.

Brasilgo erromantizismoaren lehen fasearen parte da, Indianismoa , zeinetan alderdi historiko, nazionalista eta indigena goraipatzen diren.

Nobelak portugaldarren eta jatorrizko herrien arteko batasuna irudikatzen du modu idealizatuan, fikzioa eta gertakari historikoak uztartzeaz gain.

Laburpena

Eleberrian Iracema protagonista, emakume indigena, Martim, portugaldar batekin, maitemintzen da. Elkarrekin seme bat dute, Moacir, lehen brasildartzat hartuta, emakume kolonizatu baten eta kolonizatzaile baten arteko maitasunaren emaitza.

Iracemak Martim ezagutzen du

Iracema emakume indio bat da, alaba. Araquém xamana , Tabajarako soroetako tribu batean jaio eta hazitakoa. Emakume gazteak basoak zaintzen zituen harik eta egun batean inbaditzaile bat zela uste zuenari eraso egin zion arte.

Gezia jaso zuena Martim izan zen, Portugalgo abenturazalea.

Bere aurrean eta berari begira zeuden guztiak. , gerlari arraroa da, gerlaria bada eta ez basoko izpiritu gaiztoren bat. Aurpegietan itsasoa mugatzen duten hondar zuria du; begietan ur sakonen urdin tristea. Arma ezezagunek eta ehun ezezagunek estaltzen dute haren gorputza. Azkar izan zen, begirada bezala, Iracemaren keinua. Brankan bustitako gezia hautsi zen. Odol-tantak ezezagunaren aurpegian.

Gezia arras jaurtitzeagatik errudun,Iracemak berehala laguntzen dio Martim eta bere tribura eramaten du zauriak tratatzeko.

Martim Iracemaren tribua aurkezten da

Martimek Araquémi, Iracemaren aitari, tribua defendatzeko laguntza eskaintzen dionez, biek sortzen dute. harreman estua eta xamanak, babesaren truke, emakumeak eta ostatua proposatzen du.

Gudariak bazkaria amaitu zuenean, xaman zaharrak pipa itzali zuen eta esan zuen:

— Etorri al zara?

— Etorri naiz, erantzun zuen ezezagunak.

— Tira, etorri zara. Atzerritarra da maisua Araquémen txabolan. Tabajaratarrek milla gudari dituzte hura defendatzeko, eta hamaika emakume hura zerbitzatzeko. Esan, eta denek obedituko dizute.

Martimek ez ditu onartzen eskaintzen zaizkion emakumeak Iracemarentzat bakarrik dituen begiak.

Teorian, ezerk ez luke geldituko indio batek osatutako bikotea. emakume eta portugaldar bat elkarrekin geratzea, Iracemak Juremaren sekretua gordetzen duela izan ezik, eta horrek birjina izaten jarraitzeko beharra eragiten du.

Iracemaren eta Martim-en arteko pasioa

Martim eta Iracemaren erorketa. maiteminduta eta debekatutako maitasun bat bizitzen hasi, tributik urrun dagoen txabola batera migratuz. Hilabete batzuen buruan maitasun horren emaitza agertzen da: Moacir jaio da, tributik urrun.

Ama gazteak, hainbeste zorionaz harro, bere seme xamurra besoetan hartu eta harekin batera bota zuen bere burua. ibaiko ur garbiak. Gero, mimosa titian eseki zuen; orduan bere begiek tristuraz eta maitasunez inguratu zuten.

— Moacir zara, niregandik jaioa.sufrimendua.

Bikotearen arteko amodioak, ordea, ez du asko irauten. Martimek bere lurra faltan botatzen duen seinaleak erakusten ditu eta Iracema bere herria faltan botatzen duela konturatzen da.

Eleberriaren amaieran Iracema hil egiten da eta Martim Moacir txikia Portugalera eramaten du bizitzera.

Iracema (1881), José Maria de Medeirosren margolana

Pertsonaia nagusiak eta haien esanahia

Iracema

Araquém pajearen alaba da. , Tabajaretako soroetan jaio eta hazi zen. Fisikoki, Iracema honela deskribatzen da: «Eztizko ezpainak dituen birjina, amildegiaren hegala baino ile beltzagoa eta palmondoaren altuera baino luzeagoa zuena».

Iracema izenaren anagrama da. Amerika, hau da, penintsulako letra berdinez idatzita dago. Emakume gazteak kolonizatzaileak iritsi aurretik Brasilen bizi ziren indigenak sinbolizatzen ditu.

Martim

Valente, Martim Soares Moreno abenturazale portugaldarra da, oraindik gutxi ezagutzen dena Brasilera etortzen den abenturazalea. tribu indigena batzuk.

Indiako emakumearekin ezagutzean, Iracema berehala maitemintzen da berarekin. Protagonistari emandako izenak benetako pertsonaia historiko bati egiten dio erreferentzia, Ceará Estatua sortzeaz arduratuko zen tipo bati.

Martim eskualdea esploratzen saiatzeko koloniara migratu zuten portugaldarra sinbolizatzen du.

Moacir

Iracema eta Martim bikotearen semea da. Iracemak Moacir bakarrik erditzen du, Poti eta Martim bitarteanatera borrokara. Iracema ama hil ondoren, Moacir aitak eramango du Portugalera bizitzera.

Brasilgo herriaren genesiaren esanahia transmititzen du Moacir-ek: bertako eta europarraren arteko harremanaren emaitza.

Poti

Poti gerlaria Martimen lagun leiala da. Bien arteko adiskidetasuna hain da sendoa, non Potik tribua utzi eta urruneko txabolara joaten da bikotearekin bizitzeko eta bere lagunari laguntzeko.

Horrela, Potik indigenen menpekotasuna sinboliza dezake. europarra , baita Iracema ere.

Iracema liburuaren analisia

Indigenaren idealizazioa eta lurra goratzea

José de Alencar-en maisulanean <4 bat aurkitzen dugu>protagonista oso idealizatua . Iracema bere herriaren ordezkari erromantikoa da, neska ausarta, zintzoa, eskuzabala, emankorra, xarmanta, ederra, kasta eta garbia da. Maitasunaren eta amatasunaren ikurra, Iracemak ez du gaitzik ikusten bere inguruan.

Baina ez da soilik emakumezko pertsonaia nagusia erromantizatzen dena, paisaia bera idealizatuta dago . Istorioa jasotzen duen estatua, Ceará, espazio paradisiako gisa agertzen da, agertoki idiliko bat, pasio debekatu eta erabateko baten atze-oihal gisa balio duena.

Moacirren sinbologia

Moacir txikia da. sinbolikoki, Cearako lehena ez ezik, lehen brasildarra ere. Era berean, lehen mestizoa tzat hartzen da, lehen indigena eta, aldi berean,aldi berean, ez indigena, indiar emakume baten eta gizon zuri baten arteko harremanaren ondorioa.

Sufrimenduaren produktua, mutikoa topaketaren eta desadostasunaren ikur da. Izugarrizko pasio baten ondorioa da, baina maitasun iristezin baten patuaren irudikapena ere bada.

Garrantzitsua da azpimarratzea, kontakizunean, Moacir bizitzeko, bere amak hil behar duela. . Iracemak bizitza galtzen du erditu eta gutxira eta haurtxoa heziko duten kontinente zaharrera eramaten dute.

Alegorikoki esan daiteke indioaren (borondatezko) sakrifiziotik dela. lehen brasildarra jaio dela. Modu horretan, indigenen dimisioa eta kolonizatzaileen aurrean men egitea nabarmentzen ditu lanak, goratu beharreko kalitatea balitz bezala. Hauxe iradokitzen du Alfredo Bosi intelektualak:

Peri eta Iracemaren istorioetan indioa zuriaren aurrean errenditzea baldintzarik gabekoa da, gorputz eta arima egiten da, bere tribuko kidetasuna sakrifizioa eta uztea suposatzen du. jatorrikoa. Itzuli gabeko partida. Machado de Assis-ek zioen eztizko ezpainak dituen amabirjinaz eleberria argitaratu bezain pronto idatzi zuen artikulu batean: «Ez du erresistitzen, ezta galdetzen ere: Martimen begiak bereekin trukatu zirenetik, neskak burua makurtu zuen. esklabotza gozo horri". 3>

Sufrimendu eta heriotza arriskua inolako zalantzarik gabe onartzen du basatiak, zuriarekiko duen jarrera jainkorrak patu baten betetzea irudikatu balu bezala, Alencar-ek aurkezten duena.termino heroiko edo idilikoak.

Argitalpenaren garrantzia

Iracema 1865ean argitaratu zen eta hasieran Lenda do Ceará azpititulua zuen.

Herrialde osorako literatur garrantzia, egia esan, eleberria are nabarmenagoa izan zen Cearako Estatuaren historiarako. Argitalpenaren garrantziaz jabetzeko, protagonistaren izena eskualdeko hainbat monumenturen inspirazioa izan zen, gobernuaren egoitzaren izena eta Fortalezako itsasertzeko tarte bat izateaz gain.

Sorkuntza literarioa egileak oinarrizko fikzioa sortzeko saiakeratik abiatu zen. Iracemak identitate nazional eta, aldi berean, arrazalaren eraikuntza ehundu nahi du.

Herrialdearen politikaz arduratzen den intelektuala, José de Alencar-ek nobelaren osaeran aurkitu zuen bide bat. jatorrizko mitoa ezartzen laguntzea. Mito hau nahiko idealizatuta dago, bertako herrien menderakuntza, sarraskia eta esklabotza baztertzen dituena.

Literatura korrontea: indianismoa

Indianismoa erromantizismoaren faseetako bat izan zen. Garai horretan, iraganera, brasildar herriaren sorrerara itzultzeko ahaleginak egin ziren, nazionalismoa gogoraraziz eta gure herrialdeko edertasun naturalak goraipatzen.

Mugimendu erromantikoak errealitatetik ihes egitea defendatzen zuen, aspergarritzat jota. eta aspergarria. Zentzu horretan, interesgarria izan zen mugimenduak aurkitutako irtenbidea: itzultzeaindigena irudi idealizatu gisa ikusten du. Testuinguru horretan, indigena heroi nazional moduko bat bihurtu zen.

Iracema José de Alencar-en indianista deritzon trilogiari dagokio. Berarekin batera datozen beste bi eleberriak Guaraniak (1857) eta Ubirajara (1874) dira.

Iracema zineman

Eleberria. José de Alencar 1979an Carlos Coimbrak zinemara eraman zuen Iracema, ezpain eztidun birjina izenburuarekin .

Iracema Helena Ramosek interpretatu zuen, sexu-ikur gisa ikusia. 70eko hamarkada Ekoizpenak 16 urteko adin-maila du.

Lanetik abiatuta beste zinema ekoizpen batzuk egin ziren. Eleberriaren izenburua maileguan hartu zuen gai indigena jorratzeko Iracema - Uma transa Amazônica , 1974koa, neska indigenen prostituzioa, esklabo-lana eta Amazoniako oihanaren hondamendia jorratzen dituena.

José de Alencar-i buruz

Ceara-n jaioa, bertako kulturan inspiratu zen idazlea Iracema idazteko. José Martiniano de Alencar Mecejanan jaio zen, gaur egun Fortaleza udalerrian sartuta dagoen eremuan, 1829ko maiatzaren 1ean. Rio de Janeiron egin zituen ikasketak, oinarrizko eta bigarren hezkuntzako ikasketak egin zituen, eta São Paulon, Zuzenbidean lizentziatu zen. .

Abokatu lanetan aritu zen legearen harresietatik haratago joan arren: kazetaria, hizlaria, antzerki kritikaria, idazlea etapolitikoa. Diputatu eta Justizia Ministro bihurtu zen.

Brasilgo Letren Akademiako 23. katedra ere izan zuen.

Gazte hil zen, berrogeita zortzi urte besterik ez, tuberkulosiak jota, hilaren 12an. 1877ko abendua.

José de Alencarren erretratua.

Nahi al duzu Iracema ezagutu?

Iracema eleberria doan eskura daiteke. deskargatu domeinu publikotik.

Liburua entzuteko sartu audio-liburura:

Ezagutu ere