Inhoudsopgave
Ariano Suassuna (1927- 2014) is een literair genie die zijn bijdrage heeft nagelaten in de vorm van poëzie, roman, essay en toneelstuk.
Dicht, complex en hermetisch, de keuze om de verzen van de noordoostelijke schrijver aan te pakken is een uitdaging voor moedige lezers.
Maak nu kennis met zeven van zijn niet te missen gedichten en bekijk een analyse van zijn poëtica.
1. Kinderjaren
Zonder wet of koning, vond ik mezelf gegooid
goed jongen naar een steenachtig Plateau.
Strompelend, blind, in de Zon van Kans,
Ik zag de wereld brullen. Stoute tijger.
Het zingen van de Sertão, Geweer gericht,
zou komen om zijn woedende lichaam te verscheuren.
Het was Canto dement, verstikt,
brullend op de paden zonder rust.
En de droom kwam: en werd verbrijzeld!
En toen kwam het bloed: het verlichte oriëntatiepunt,
het verloren gevecht en mijn staking!
Alles wees naar de zon! Ik bleef beneden,
in de gevangenis waar ik was en waar ik nu ben,
Dromend en zingend, zonder wet of koning!
2. Geboorte - Ballingschap
Hier, de Blauwe Kraai van Verdenking
Rot in violette vruchten,
En Fever escusa, de roos van de infectie,
Zing voor de Tigers in groen en zwart breiwerk.
Daar, in de koperen pels van de Alazon,
De gouden klos spint rode wol.
Een metalen Peep is Hawkeye
En zacht is de snuit van het schaap.
Hier besmeurt Mud de Grizzly Cat:
De groenige maan komt uit de mangrove
En rot, in angst, het debacle.
Daar is het vuur en vijlt de schaarse ster:
De zon van de dood licht in de zon van het bloed,
Maar de eenzaamheid groeit en de reiger droomt.
3. Death - The Sun of Terrible
Maar ik zal de goddelijke zon tegemoet treden,
De heilige blik waarin de Panter brandt.
Ik zal weten waarom het web van het lot
Er was niemand om te snijden of los te maken.
Ik zal niet trots of laf zijn,
Dat het bloed in opstand komt bij het geluid van de klok.
Ik zal de Jaguapardo en het Middaglicht zien,
Steen van de Droom en scepter van het Goddelijke.
Ze zal komen - Vrouw - haar vleugels spreiden,
met de Granaatappel moet, slapen, Thuis,
en Hawkeye zal mijn gezichtsvermogen redden.
Maar ik weet ook dat ik alleen op deze manier...
de kroon van de Vlam en God, mijn Koning,
zittend op zijn troon in de Sertão.
3. De vrouw en het koninkrijk
Met een Braziliaans Barok thema
O! Orchard pomegranate, emerald grass
ogen van goud en blauw, mijn Alazã!
Zonvormige aria, zilveren vrucht
mijn grond, mijn ring, ochtendlucht!
O mijn slaap, mijn bloed, gave, moed,
Stenen water, roos en belvedère!
Mijn brandende lamp van Mirage,
Mijn mythe en mijn kracht - mijn vrouw!
Er wordt gezegd dat alles voorbij gaat en harde Tijd
alles verkruimelt: het bloed moet sterven!
Maar als het licht me vertelt dat dit pure goud
het verbleekt en corrumpeert,
Mijn bloed kookt tegen de ijdele rede
En pulseert zijn liefde in de duisternis!
4. Hier woonde een koning
Hier woonde een koning toen ik een jongen was
Hij droeg goud en bruin op zijn gibbon,
Gelukssteen op mijn Destiny,
Het pulseerde naast het mijne, zijn hart.
Voor mij was zijn zang goddelijk,
Bij het geluid van de gitaar en de notenbalk,
Hij zong met schorre stem, Desatino,
Het bloed, de lach en de dood van de Sertão.
Maar ze hebben mijn vader vermoord. Sinds die dag
Ik zag mezelf, als een blinde zonder gids...
Die in de zon is gegaan, getransfigureerd.
Jouw beeltenis verbrandt me. Ik ben de prooi.
Hij, de sintel die naar het brandende vuur drijft
Gouden zwaard in bloederige wei.
5. De wereld van het achterland
Voor mij, de gele mazen
van de wereld, een bruine en onverschrokken jaguar.
Op het rode veld, de blauwe Astma van het leven
aan het kruis van Blauw, wordt het Kwaad ontmanteld.
Maar het zonloze zilver van deze munten
verstoort het kruis en de zwaar gemiste rozen;
en de onvergetelijke achtergelaten zwarte markering
knip het zilver van de bladeren en gespen.
En terwijl het vuur schreeuwt, verstijft de steen,
dat ik tot het einde toe verbijsterd zal zijn,
dat zelfs in de Pardo de blinde man wanhoopt,
het bruine paard, op de kroonlijst,
moet op vleugels naar het heilige zweven,
blaffen tussen de Sfinxen en de Panter.
6. De weg
Op de klok van de hemel, de zonnewijzer...
De Geit bloedt in de vreemde loden lucht.
De Steen versplintert de genadeloze Wereld,
Zie ook: Wat was het impressionisme: kenmerken, kunstenaars en schilderijenDe vlam van het geweer verwondt de Aceiro.
In de stralen van de zon, brazier blauw,
De rode en vurige zonnebloem verheugt zich.
Hoe kan ik sterven in de schaduw van mijn landing?
Hoe trotseer je de pijlen van deze boogschutter?
Zie ook: Hélio Oiticica: 11 werken om zijn carrière te begrijpenBuiten, het vuur: de paarse lampenkap
van de Macambiras rubras en auri-pardos
Devil-angels en Thrones-burning.
Blaas de wind - de brandgevaarlijke Sertão!
Er zijn donkere monsters op de weg
en, op de Weg, tussen die Monsters, loop ik!
7. Grafsteen
Als ik sterf, laat mijn paard dan niet los.
Op de stenen van mijn brandende weide:
zijn beroemde rug,
met de Gouden Spike tot je hem doodt.
Een van mijn zonen moet erop rijden
in een groenachtig leren zadel,
die door de bruine en steenachtige grond sleept
koperen platen, klokken en klepels.
Dus, met Lightning en copper percussed,
dravende hoeven, bloed van de kastanje,
misschien is het geluid van gesmolten goud nep...
die tevergeefs - zinloos en zwerversbloed -
Ik probeerde te smeden, in mijn vreemde gezang,
naar de teint van mijn Beest en de Zon van de Wereld!
Analyse van de poëzie van Ariano Suassuna
Inhoud
De poëzie van de schrijver zit vol symbolen en leunt zwaar op Braziliaanse populaire traditie Er zij aan herinnerd dat Ariano Suassuna's jeugd geheel in het binnenland van Paraíba doorbracht.
Alle teksten zijn gebaseerd op mondelinge overlevering en richten zich op scènes die zijn doordrenkt van herinneringen en vermengen opzettelijk het reële met het imaginaire.
De fundamentele thema's van Suassuna's lyriek zijn ballingschap, de vader, de oorsprong en het koninkrijk.
We keken ook naar een interessante kruising tussen populaire en erudiete referenties Ariano bevindt zich zonder enige twijfel in het erudiete universum (vergeet niet dat de auteur decennialang hoogleraar esthetica was aan een gerenommeerde universiteit), terwijl hij zich tegelijkertijd tracht te voeden met populaire elementen.
In zijn verzen zijn de sporen van de noordoostelijke repente en de genegenheid voor de sertão, de plaats van herkomst van de dichter, zeer aanwezig. Het is geen toeval dat een groot deel van Ariano's poëzie is biografisch gemarkeerd door de levensreis van de dichter.
De I-lyricus probeert de zonnige kant van het dorre binnenland te zien; hij legt minder nadruk op de droogte, de steriliteit, de hardheid, en benadrukt meer de genegenheid, de verbondenheid, de zonnige bijzonderheden van deze streek van Brazilië.
Formulier
Gemarkeerd door upload elementen van barok Ariano's tekst bestaat uit een complexe, hermetische schriftuur, waarin eenvoudig vocabulaire op een onverwachte en ongewone manier wordt gecombineerd.
Het is een poëzie die niet gesloten lijkt, integendeel, ze is altijd in beweging, in proces. Een interessant feit dat dit feit bewijst zijn de verslagen van Ariano Suassuna, papieren met talrijke versies die getuigen van het voortdurend herschrijven van sommige composities.
Qua formaat vertoont zijn poëtica een voorkeur voor de vaste vorm (het sonnet of de ode).
Zoek uit wie Ariano Suassuna (1927- 2014) was
Ariano Vilar Suassuna, bij het grote publiek alleen bekend onder zijn voor- en achternaam, werd geboren in Nossa Senhora das Neves, in Paraíba, op 16 juni 1927.
Als zoon van de gouverneur van zijn staat groeide hij op in de achterlanden van Paraíba samen met zijn acht broers en zussen. Het leven in de achterlanden van het noordoosten heeft zijn literaire productie diepgaand beïnvloed.
Portret van Ariano Suassuna
Suassuna studeerde rechten en begon met schrijven in 1945 toen hij het gedicht Nacht in de Jornal do Comércio - hij was toen achttien jaar oud. Zijn eerste toneelstuk, Een vrouw gekleed in de zon werd twee jaar later geschreven.
Ariano werd ook hoogleraar esthetica aan de Federale Universiteit van Pernambuco. De schrijver bleef in de loop van de decennia gulzig produceren.
Zijn bekendste werken zijn waarschijnlijk Auto da Compadecida (toneelstuk) en De Steen van het Koninkrijk roman .
In 1990 werd de schrijver lid van de Braziliaanse Academie van Letteren (ABL), met zetelnummer 32.
Ariano Suassuna was getrouwd met Zélia de Andrade Lima en had vijf kinderen.
De schrijver overleed op 23 juli 2014 in Recife.
Wil je meer weten over de auteur, lees dan het artikel Ariano Suassuna: leven en werk.
Maak ook kennis met
