Spis treści
Wersety intymne to jeden z najsłynniejszych wierszy Augusto dos Anjosa, wyrażający pesymizm i rozczarowanie relacjami międzyludzkimi.
Zobacz też: Sztuka gotycka: streszczenie, znaczenie, malarstwo, witraże, rzeźbaSonet został napisany w 1912 roku i opublikowany w tym samym roku w jedynej książce wydanej przez autora, zatytułowanej I Dzieło zostało opublikowane, gdy Augusto dos Anjos miał 28 lat.
Wersety intymne
Nikt nie był świadkiem potężnego
Pochówek jego ostatniej chimery.
Tylko niewdzięczność - ta pantera -
Była twoim nieodłącznym towarzyszem!
Zobacz też: 22 najlepsze romanse wszech czasówPrzyzwyczaj się do błota, które cię czeka!
Człowiek, który na tej nieszczęsnej ziemi,
Mieszka wśród zwierząt, czuje się nieunikniony
Musi też być bestią.
Weź zapałkę i zapal papierosa!
Pocałunek, przyjacielu, jest wigilią splunięcia,
Ręka, która głaszcze, jest tą samą ręką, która kamieniuje.
Jeśli komuś jest przykro z powodu twojej rany,
Ukamienuj tę nikczemną rękę, która cię głaszcze,
Wciśnij się w usta, które cię całują!
Analiza i interpretacja wiersza Wersety intymne
Ten wiersz przekazuje pesymistyczny pogląd na życie Język używany przez autora można uznać za krytykę parnasizmu, ruchu literackiego znanego z erudycyjnego języka i zaostrzonego romantyzmu.
Praca ta ujawnia również dwoistość w życiu człowieka, wskazując, jak wszystko może się zmienić, to znaczy, że dobre rzeczy mogą szybko zmienić się w złe.
Istnieje również kontrast między tytułem a rzeczywistością ujawnioną przez poetę, ponieważ tytuł "intymne wersety" może odnosić się do romantyzmu, co nie występuje w treści wiersza.
Następnie ujawniamy możliwą interpretację każdej zwrotki:
Nikt nie był świadkiem potężnego
Pochówek jego ostatniej chimery.
Tylko Niewdzięczność - ta pantera -
Była twoim nieodłącznym towarzyszem!
Wspomina się o pochówku ostatniej chimery, co w tym przypadku wskazuje na koniec nadziei Przekazuje ideę, że nikt nie dba o złamane marzenia innych ludzi, ponieważ ludzie są tak niewdzięczni jak dzikie zwierzęta (w tym przypadku dzika pantera).
Przyzwyczaj się do błota, które cię czeka!
Człowiek, który na tej nieszczęsnej ziemi,
Mieszka wśród zwierząt, czuje się nieunikniony
Musi też być bestią.
Autor używa imperatywu, dając radę, że im szybciej człowiek przyzwyczai się do okrutnej i nędznej rzeczywistości świata, tym będzie mu łatwiej. Człowiek wróci do błota, wróci do kurzu, jest skazany na upadek i ubrudzenie się w błocie.
Stwierdza, że człowiek żyje pośród bestii, pozbawionych skrupułów, złych, pozbawionych współczucia ludzi, a zatem on również musi się dostosować i być bestią, aby żyć na tym świecie. Ta strofa jest zgodna ze słynnym zdaniem "Człowiek jest wilkiem człowieka".
Weź zapałkę i zapal papierosa!
Pocałunek, przyjacielu, jest wigilią splunięcia,
Ręka, która głaszcze, jest tą samą ręką, która kamieniuje.
Poeta używa języka potocznego, zachęca "przyjaciela" (dla którego napisał wiersz) do przygotowania się na zdrady, na brak szacunku dla innych.
Nawet jeśli mamy do czynienia z demonstracjami przyjaźni i uczucia, takimi jak pocałunek, jest to tylko zwiastun czegoś złego. Ten, kto dziś jest twoim przyjacielem i pomaga ci, jutro cię porzuci i sprawi ból. Usta, które całują, to te, które potem plują, powodując ból i rozczarowanie.
Jeśli komuś jest przykro z powodu twojej rany,
Ukamienuj tę nikczemną rękę, która cię głaszcze,
Wciśnij się w usta, które cię całują!
Autor sugeruje, aby "zdusić to w zarodku", aby uniknąć cierpienia w przyszłości. Aby to zrobić, powinien napluć w usta osobie, która go całuje i ukamienować dłoń, która go pieści. Dzieje się tak, ponieważ według poety prędzej czy później ludzie nas rozczarują i zranią.
Struktura wiersza Wersety intymne
Ten utwór poetycki klasyfikowany jest jako sonet, posiadający cztery strofy - dwa kwartety (po 4 wersy każdy) i dwa tercety (po 3 wersy każdy).
Jeśli chodzi o budowę wiersza, wersy są dziesięciosylabowe z regularnymi rymami. W sonecie Augusto dos Anjos przywłaszcza sobie francuski styl sonetu (ABBA/BAAB/CCD/EED), znany poniżej z organizacji rymów:
Nikt nie widział potężnego (A)
Pochówek ostatniej chimery.(B)
Tylko niewdzięczność - ta pantera -(B)
Była twoją nieodłączną towarzyszką (A)
Przyzwyczaj się do błota, które cię czeka (B)
Człowiek, który na tej nieszczęsnej ziemi,(A)
Kłamstwa wśród zwierząt są nieuniknione(A)
Musi też być bestią (B).
Weź zapałkę i zapal papierosa (C)
Pocałunek, przyjacielu, jest wigilią splunięcia,(C)
Ręka, która głaszcze, jest tą samą ręką, która kamienieje.(D)
Jeśli ktoś jest zasmucony twoją raną,(E)
Ukamienuj tę nikczemną dłoń, która cię pieści,(E)
Wciśnij się w usta, które cię całują (D)
O publikacji wiersza
Intymne wersety jest częścią książki I jedyny tytuł opublikowany przez autora Augusto dos Anjosa (1884-1914).
I została wydana w 1912 roku w Rio de Janeiro, kiedy autor miał 28 lat i jest uważana za dzieło przedmodernistyczne. Książka zawiera wiersze skonstruowane z melancholijnym podejściem, a jednocześnie surowe i surowe.
Pierwsze wydanie książki I opublikowany w 1912 roku, który zawiera sonet Intymne wersety .
Dwa lata po publikacji, w 1914 roku, poeta zmarł przedwcześnie na zapalenie płuc.
Książka I jest dostępny do bezpłatnego pobrania w formacie pdf.
Poznaj także największe wiersze Augusto dos Anjosa.
Wersety intymne recytowany
Othon Bastos recytuje najsłynniejszy wiersz Augusto dos Anjosa, sprawdź pełną partyturę:
Intymne wersety - Augusto dos AnjosKilku znanych pisarzy wybrało Wersety intymne z jednym ze 100 najlepszych brazylijskich wierszy XX wieku.
Poznaj również
