ادب ۾ 18 سڀ کان وڌيڪ رومانوي نظم

پرتگالي جن جي آيتن کي انهن جي حساسيت ۽ فطرت ۽ مشهور ثقافت جي حوالي سان ياد ڪيو ويندو آهي. مٿي پيش ڪيل مجموعي ۾، ساڳئي نالي جي 1950 واري ڪم ۾ شايع ٿيل، اسان هڪ جوڙي جي روزاني زندگي کي ڳوليندا آهيون جن جي مالي حالت ناهي.

جيتوڻيڪ اهي ظاهر ٿي رهيا آهن ۽ وڏين مشڪلاتن جو تجربو ڪري رهيا آهن، جهڙوڪ جيئن ٿڌي ۽ بک، اهي متحد ۽ پراميد رهندا آهن . اهڙيء طرح، هڪ مثالي نظر جي ذريعي، محبت جي طاقت کي ڪنهن به مصيبت تي غالب ڪرڻ جي قابل آهي.

Os Amores Sem Dinheiroٻن پيارن جي وچ ۾ پيدا ٿيو. اوچتو، ائين لڳندو آهي ته اهي هڪ ٻئي جو حصو ٿيڻ لڳن ٿا، انهن جون ڪهاڻيون هڪ ٻئي سان ڳنڍجي وڃن ٿيون، ڄڻ ته اهي ماضي ۽ مستقبل سان گڏ هجن.

8. توهان سان گڏ دنيا جي ريگستان کي پار ڪرڻ لاء، سوفيا ڊي ميلو برائنر

توهان سان گڏ دنيا جي ريگستان کي پار ڪرڻ

موت جي دهشت سان گڏ منهن ڏيڻ

ڏسڻ لاءِ خوف وڃائڻ جو سچ

مان توهان جي قدمن سان گڏ هلان ٿو

توهان لاءِ مون پنهنجي بادشاهت ڇڏي ڏني منهنجو راز

منهنجي جلدي رات منهنجي خاموشي

منهنجو گول موتي ۽ ان جو اوڀر

منهنجو آئينو منهنجي زندگي منهنجي تصوير

۽ مون جنت جي باغن کي ڇڏي ڏنو

سخت ڏينهن جي روشنيءَ ۾ ٻاهر

بغير آئيني ۾ مون ڏٺو ته مان ننگي آهيان

۽ کليل ميدان کي وقت سڏيو ويندو هو

تنهن ڪري ئي توهان پنهنجي اشارن سان مون کي لباس ڏنو آهي

۽ مون مڪمل هوا ۾ رهڻ سکيو آهي

سوفيا ڊي ميلو برائنر اينڊرسن (1919 - 2004)، پهرين عورت جنهن ڪيميز انعام حاصل ڪيو، هڪ اهم پرتگالي ليکڪا هئي، جنهن کي خاص طور تي هن جي شاعري ۽ مختصر ڪهاڻين جي ڪمن جي ڪري ياد ڪيو ويندو آهي.

ڪمپوزيشن Livro Sexto (1962) ۾ شايع ڪئي وئي ۽ محبت جي رشتي کي هڪ عظيم ۽ مشڪل ڪم طور پيش ڪري ٿو.

حقيقت جي سختي ۽ ان جي بيشمار مسئلن کي منهن ڏيڻ، هن موضوع کي مجبور ڪيو وڃي ٿو ته ماضيءَ جي وهمن کي ڇڏي ۽ ان شخص سان گڏ رهڻ لاءِ وڙهجي جنهن سان توهان پيار ڪيو.

ريگستان کي پار ڪرڻ لاءِ توهان سان...هن جي ناولن لاءِ بين الاقوامي سطح تي مشهور آهي. بهرحال، ليکڪ نظم پڻ لکي ٿو، جن ۾ 1980 کان "Variação sobre a Palavra Dormir" آهي.

جيتوڻيڪ ڪڏهن به لفظ "محبت" جو ذڪر ڪرڻ کان سواء، آيتون ڪنهن ماڻهو کي ظاهر ڪن ٿيون جيڪو هڪ افلاطون جي پرورش ڪري ٿو. جوش ۽ ٻئي شخص جي موجودگي بابت ڏينهن ۾ خواب ڏسڻ. ويجهڙائيءَ جي تمنا ايتري ته وڏي آهي جو غزل خود به چاهي ٿو ته محبوب جي خوابن تي به حملو ڪري، انهن جي ڦڦڙن ۾ هوا بڻجي وڃي.

نظم جو اصل نسخو ڏسو، انگريزيءَ ۾:

لفظ سمهڻ تي تبديليون ~ مارگريٽ آٽوڊ

محبت شاعري جي بنيادي موضوعن مان هڪ آهي ۽ صدين تائين دنيا جي چئني ڪنڊن ۾ شاندار نظمن کي متاثر ڪيو آهي. دريافت ڪريو، هيٺان، اسان جي رومانوي نظمن جي چونڊ جن پڙهندڙن جون دليون کٽيون ۽ شيئر ڪرڻ جا حقدار آهن:

1. مان تنهنجي دل کي پاڻ سان گڏ کڻان ٿو، اي. اي. ڪمنگس

مان تنهنجي دل کي پاڻ سان گڏ کڻان ٿو

مان ان کي پنهنجي دل ۾ رکان ٿو

مان ان کان سواءِ ڪڏهن به نه آهيان

<0 مان جتي به وڃان ٿو، تون مون سان گڏ هلن ٿو

۽ جيڪو به مان اڪيلو ڪريان ٿو

مان تنهنجي لاءِ ڪريان ٿو

مان پنهنجي قسمت کان نٿو ڊڄان

تون منهنجي قسمت آهين، منهنجا پيارا

مون کي اها دنيا ناهي چاهي اها ڪيتري به خوبصورت هجي

ڇاڪاڻ ته تون منهنجي دنيا آهين، منهنجو سچ.

هتي وڏو راز آهي جنهن کي ڪو به نه ٿو ڄاڻي.

>هتي آهي جڙ جي پاڙ

ڪلي جو ٻج ۽ آسمان جو آسمان

> هڪ وڻ جو جنهن کي زندگي سڏيو وڃي ٿو

جيڪو روح جي اُميد کان وڌيڪ اڀري ٿو

يا دماغ لڪائي سگھي ٿو

۽ اھو ئي عجب آھي جيڪو تارن کي بيھي رکي ٿو

مان تنهنجي دل کي پاڻ سان گڏ کڻان ٿو

آئون هن کي پنهنجي دل ۾ کڻان ٿو.

ايڊورڊ ايسٽلن ڪمنگس (1894 - 1962) هڪ مشهور آمريڪي avant-garde شاعر ۽ ڊراما نگار هو، جنهن کي انهن مان هڪ سمجهيو ويندو هو. 20 صدي جي سڀ کان وڌيڪ بااثر ليکڪ. 1952ع ۾ شايع ٿيل، هيءَ هر وقت جي مشهور محبتي نظمن مان هڪ بڻجي وئي، جيڪا مشهور ثقافت ۾ وڏي پئماني تي ورجائي وئي.

اها بي وقتي محبت جو اعلان آهي، جنهن ۾ غزل خود اظهار ڪري ٿو.ويجھو وڃو ۽ پنھنجي خوف کي دٻايو. وچ ۾ پيار جي واعدن ، هو اعلان ڪري ٿو ته هن جا ارادا بهترين آهن: هو ٻين کي پيار ڪرڻ چاهي ٿو، پنهنجي زندگي ۾ روشني ۽ آزادي آڻيندو.

12. محبت ۽ ان جو وقت، ڪارلوس ڊرمونڊ ڊي اندراڊ

محبت بالغن جو استحقاق آهي

تنگ ترين بستري تي،

جيڪو سڀ کان وسيع ۽ گھاس وارو ٿئي ٿو،

<0 انڪرپٽ ٿيل روشني جو پڙھڻ،

جنھن جو، سمجھايو ويو، ٻيو ڪجھ به موجود نه آھي

ان جي قابل ۽ زميني قيمت،

گھڙي تي گولڊن منٽ محفوظ ڪريو

ننڍڙا، گودڙيءَ جي روشنيءَ ۾ ڦاٿل.

محبت اها آهي جيڪا سيکاري وڃي حد ۾،

سڀني علمن کي ختم ڪرڻ کان پوءِ

ورثي ۾ ملي، ٻڌو. پيار دير سان شروع ٿئي ٿو.

ڪارلوس ڊرمونڊ ڊي اندراڊ (1902 - 1987)، برازيل جي هر وقت جي عظيم شاعرن مان هڪ آهي، جنهن انسان ۽ انهن جي جذبن جي وچ ۾ لاڳاپن جي باري ۾ تمام مشهور شعر لکيا.

As Impurezas do Branco (1973) ۾ شايع ٿيل نظم ۾، موضوع هن جي نظر کي پيش ڪري ٿو ته واقعي محبت ڇا آهي. ان شديد جذبي جي برعڪس جيڪو پاڻ کي جوانيءَ ۾ ظاھر ڪري ٿو، محبت جو حقيقي احساس صرف بعد ۾ اڀري ٿو، جڏھن اسان وٽ اڳ ۾ ئي آھي ان کي جيئڻ جو تجربو ۽ عقل .

Drummond Love ۽ ان جو وقت

ان کي چيڪ ڪريو ڪارلوس ڊرمنڊ ڊي جي محبت جي نظم پڻاندراڊ.

13. هڪ پرتگالي الوداع، اليگزينڊر O'Neill

هن وکر ۾ ايترو نرم ۽ دلڪش

ته اهو توهان جي غائب ٿي ويندي

مان الوداع چوان ٿو

۽ پسند ڪريو هڪ نوجوان

مان توهان لاءِ نرميءَ سان ٿڪجي پيو آهيان

توهان لاءِ.

اليگزينڊر او نيل (1924 - 1986) هڪ پرتگالي شاعر ۽ پبلسٽسٽ هو، جيڪو سريالسٽ تحريڪ جو حصو هو. ليکڪ جي نظمن ۾ آمريت جي سماجي-سياسي حوالي سان ڪيترائي حوالا ڏنا ويا آهن.

1958ع ۾ شايع ٿيل، ”اڊيوس پورچوگيز“ سندس مشهور نظمن مان هڪ آهي، جنهن مان اسان صرف آخري اقتباس چونڊيو آهي. اهو ڪمپوزيشن سندس سوانح عمري جي هڪ قسط مان متاثر ٿي، جڏهن هن جي ملاقات فرانسيسي ليکڪا نورا ميتراني سان ٿي.

ٻئي هڪ وقتي محبت جي داستان ۾ گذاريا، پر آمرانه حڪومت کيس پنهنجي ساٿيءَ سان ملڪ ڇڏڻ جي اجازت نه ڏني. آيتون ٻن ماڻهن جي وچ ۾ هڪ مٺي ۽ پرجوش الوداع جي نمائندگي ڪن ٿيون جيڪي جدا ٿيڻ نٿا چاهين.

هڪ پرتگالي الوداع، اليگزينڊر او نيل

14. مان توکي نٿو چاهيان روپي ڪور

مان توهان کي حاصل ڪرڻ نه ٿو چاهيان

پنهنجي

خالي حصن کي ڀرڻ لاءِ

مان چاهيان ٿو اڪيلو رهان

مان ايترو مڪمل ٿيڻ چاهيان ٿو

ته مان شهر کي روشن ڪري سگهان

۽ پوءِ ئي

مان توهان کي حاصل ڪرڻ چاهيان ٿو

ڏسو_ پڻ: 15 برازيل رومانويت جي ليکڪن ۽ سندن مکيه ڪم

ڇاڪاڻ ته اسان ٻئي گڏجي

هر شيءِ ۾ باهه لڳائي ڇڏيا

روپي ڪور (1992) هڪ همعصر فيمينسٽ شاعره ۽ فنڪاره آهي، جيڪا پنجاب، انڊيا ۾ پيدا ٿي. هن جي پهرين ڪتاب ۾، Leite e Mel (2014)، ليکڪ ڪيترائي شايع ڪياپيار جي رشتن بابت مختصر نظم، زندگي گذارڻ جي طريقن ۽ انهن تي قابو پائڻ جي عڪاسي ڪري ٿو.

ترڪيب ۾، غزل خود محبوب کي مخاطب ڪري ٿو، اهو واضح ڪري ٿو ته اهو انحصار جي رشتن جي ڳولا نٿو ڪري. 5>، اميد نه رکو ته هو "توهان جو اڌ" آهي. ان جي برعڪس، اهو روحن جي ملڻ جي ڳولا ۾ آهي، جيڪي پوريءَ طرح سان رهن ۽ هڪ ٻئي کي طاقت ڏين.

15. محبت هڪ ڪمپني آهي، البرٽو ڪيورو (فرنينڊو پئسو)

محبت هڪ ڪمپني آهي.

مون کي خبر ناهي ته هاڻي اڪيلو ڪيئن هلان،

ڇاڪاڻ ته مان نه ٿو سگهان ھاڻي ھاڻي اڪيلو ھليو وڃان.

ھڪ نظر ايندڙ سوچ مون کي تيز ھلڻ تي مجبور ڪري ٿي

۽ گھٽ ڏس، ۽ ساڳئي وقت سڀ ڪجھ ڏسي لطف اندوز ٿيو.

جيتوڻيڪ ھن جي غير موجودگي ھڪڙي شيءِ آھي. مون سان.

۽ مان هن سان ايترو پيار ڪريان ٿو جو مون کي خبر ناهي ته هن جي خواهش ڪيئن ڪجي.

جيڪڏهن مان هن کي نه ڏسان ته مان هن جو تصور ڪريان ٿو ۽ مان قدآور آهيان. وڻ.

پر جيڪڏهن مان هن کي ڏسان ٿو ته مان ڏڪندو آهيان، مون کي خبر ناهي ته هن جي غير موجودگيءَ ۾ مون کي ڇا محسوس ٿيندو آهي.

سڀني ۾ اها قوت آهي جيڪا مون کي ڇڏي ڏئي.

سڀئي حقيقتون مون کي سج مُلڪ وانگر ڏسن ٿيون جيئن سندس چهرو وچ ۾ هجي.

البرٽو ڪيرو فرننڊو پئسوا (1888 - 1935) جي مکيه متضاد لفظن مان هڪ هو، جيڪو ادبي ذوق رکندڙ هو، جنهن کي عظيم ترين سمجهيو ويندو آهي. پرتگالي ليکڪ ڪڏهن. ٻين متضاد لفظن جو مالڪ سمجھي، ڪيرو عادت طور پنھنجين آيتن کي فطرت جي عجائبات تي مرڪوز ڪندو ھو،

مٿي ڏنل اقتباس مشهور ڪم O Pastor Amoroso. ھي مضمون آھي.اھو ھڪڙو ماڻھو آھي جيڪو ھڪڙي بڪولڪ سيٽنگ ۾ ھلندو آھي، پر سمجھي ٿو ته سڀ ڪجھ مختلف آھي . هاڻي ته هو پيار ۾ پئجي ويو آهي، محبوب هر جاءِ تي موجود نظر اچي ٿو.

پڻ فرننڊو پسووا جي پياري شاعري به ڏسو.

16. لفظ Sleep تي تبديلي، مارگريٽ ايٽوڊ

مان توھان کي ڏسڻ چاھيان ٿو جڏھن توھان سمهي رھو آھيو،

اھو ڪجھھ جيڪو ٿي سگھي ٿو نه ٿئي.

مان توھان کي ڏسڻ چاھيان ٿو ,

جڏهن توهان سمهندا آهيو. مان چاهيان ٿو ته

توسان گڏ سمهڻ، ٻڏڻ

توهان جي ننڊ ۾ جڏهن اها نرم، اونداهي لهر

منهنجي مٿي تان لڪي وڃي

۽ هلڻ توهان سان گڏ هن روشن

۽ نيري سائي سائي پنن جي اڻ وڻندڙ ​​ٻيلي

پنهنجي مرجھايل سج ۽ ٽن چنڊن سان

ان غار ڏانهن جتي توهان کي هيٺ لهڻو آهي،

جيستائين توهان جي بدترين خوفن کان وڌيڪ

مان توهان کي چاندي جي شاخ ڏيڻ چاهيان ٿو،

ننڍو سفيد گل، واحد

لفظ جيڪو توهان جي حفاظت ڪندو

بنيادي ۾ مصيبت کان

توهان جي خواب جي، مصيبت کان

بنيادي ۾. مان توهان جي پيروي ڪرڻ چاهيان ٿو

ٻيهر ڊگھي

سيڑھي ۽ بنجي

ٻيڙي جيڪا توهان کي واپس آڻيندي

احتياط سان، هڪ شعله

ٻن محراب ٿيل هٿن ۾

جتي توهان جو جسم آرام ڪري ٿو

منهنجي پاسي کان، جنهن ۾ توهان داخل ٿي

سانس وانگر آساني سان

مان هوا ٿيڻ چاهيان ٿو

جيڪا توهان کي صرف هڪ لمحي لاءِ آباد ڪري ٿي

. مان چاهيان ٿو ته بلڪل اڻڄاڻ ٿي وڃان

۽ ايترو ضروري.

مارگريٽ ايٽوڊ (1939) هڪ ليکڪ آهي جيڪو ڪئناڊا ۾ پيدا ٿيو،جيئن ڪو گهر اچي. مان سمجهان ٿو ته

اهو مون لاء ڪجهه ناهي. پريشان ٿي، مان هلان ٿو

خواهش جي سڃاتل واٽ،

ننڍيون شيون مون کي روڪين ٿيون،

ڪافي ۾ هڪ منجهند جو، هڪ ڪتاب. مان توسان آهستگي سان پيار ڪريان ٿو

۽ ڪڏهن جلدي،

منهنجو پيار، ۽ ڪڏهن ڪڏهن مان اهي ڪم ڪريان ٿو جيڪو مون کي نه ڪرڻ گهرجي،

آهستيءَ سان تنهنجي گهر موٽان ٿو،

مان هڪ ڪتاب خريد ڪريان ٿو، مون کي

عشق جهڙو گهر ۾ پوي ٿو.

مينوئل انتونيو پينا (1943 - 2012) هڪ پرتگالي صحافي ۽ شاعر هو، جنهن کي 2011 ۾ ڪيموز پرائز مليو. 1974 ۾، آيتون هڪ پرامن محبت بيان ڪن ٿيون، مڪمل هم آهنگي ۽ آرام سان.

انهن ۾، روزمره جي ننڍن تفصيلن ذريعي، تعلق کي موضوع جي گھر، جڳهه سان ڀيٽيو ويو آهي. امن ڳولي ٿو.

masterfully جيڪو سڀني عاشقن محسوس ڪيو آهي. جڏهن اسان ڪنهن سان پيار ڪريون ٿا، اهو لڳي ٿو ته اهو ماڻهو هر وقت موجود آهي هر وقت موجود آهي، اسان جي هر ننڍي اشاري ۾.

اصل نسخو ڏسو، انگريزيءَ ۾، جيڪو شاعر پاڻ پڙهيو آهي:

E.E. Cummings - I Carry Your Heart With Me (I Carry It in My Heart)

2. Total Love Sonnet, Vinicius de Moraes

مان توسان تمام گھڻو پيار ڪريان ٿو، منهنجا پيارا... نه ڳايو

انساني دل وڌيڪ سچائي سان...

مان توسان پيار ڪريان ٿو دوست ۽ هڪ عاشق جي حيثيت ۾

هميشه بدلجندڙ حقيقت ۾

مان توسان هڪجهڙو پيار ڪريان ٿو، هڪ پرسڪون مددگار پيار سان،

۽ مان توسان پيار ڪريان ٿو ان کان به وڌيڪ، خواهش ۾ موجود.

مان توسان پيار ڪريان ٿو، آخرڪار، وڏي آزادي سان

ابديت ۾ ۽ هر پل ۾.

مان توسان پيار ڪريان ٿو جانور وانگر، بس،

پراسرار محبت ۽ فضيلت کان سواءِ

ڏسو_ پڻ: فلم اپ: هاء ايڊونچر - خلاصو ۽ تجزيو

وڏي وڏي ۽ مستقل خواهش سان.

۽ توسان تمام گهڻو پيار ڪرڻ لاءِ،

بس اهو ئي آهي ته هڪ ڏينهن اوچتو هڪ جسم

مان مري ويندس ان کان به وڌيڪ پيار ڪرڻ سان جيڪو مون کان ٿي سگهي ٿو.

ونيسيس ڊي موريس (1913 - 1980) هڪ بوسا نووا ليکڪ ۽ موسيقار هو جيڪو پيار سان "پوئٽينها" جي نالي سان مشهور ٿيو. احساسن تي مبني پنهنجي مجموعن جي ڪري ياد رهي، ليکڪ اسان جي ادب ۾ ڪي خوبصورت محبتي نظم لکيا آهن.

انهن مان مٿي پيش ڪيل سونٽ نمايان آهي، جيڪو 1951ع ۾ شايع ٿيو هو. ان ۾ اسان کي هڪ موضوع مڪمل طور تي پيار ۾ ، جيڪو پاڻ کي بلڪل ڏئي ٿو. بندن ۾،هو ناممڪن کي ڪرڻ چاهي ٿو: هن جي پيار جي مختلف طول و عرض کي بيان ڪريو.

Vinicius جي آواز ۾ نظم ٻڌو:

مڪمل محبت جو آواز - Vinicius de Moraes

پڙهو اسان جو مڪمل تجزيو سونوٽو آف کل پيار.

3. جنونيت، فلوربيلا اسپانڪا

منهنجو روح، توسان خواب ڏسي، گم ٿي ويو آهي.

توکي ڏسڻ لاءِ منهنجون اکيون انڌيون آهن.

تون منهنجي جيئڻ جو سبب به ناهين

ڇاڪاڻ ته تون اڳي ئي منهنجي سڄي زندگي آهين!

مون کي اهڙو چريو نظر نٿو اچي...

مان دنيا ۾ قدم ٿو رکان، منهنجا پيارا، پڙهڻ لاءِ

تنھنجي وجود جي پراسرار ڪتاب ۾

اھي ئي ڪھاڻي اڪثر پڙھي ويندي آھي!...

"دنيا ۾ سڀ ڪجھ نازڪ آھي، سڀ ڪجھ گذري ٿو..."<1

جڏهن اهي مون کي اهو ٻڌائين ٿا، تمام فضل

خدا جي وات مان مون ۾ ڳالهائي ٿو!

۽، توهان تي نظر رکي، مان پيچرن مان چوان ٿو:

0>"آه! دنيا پرواز ڪري سگهي ٿي، تارا مري سگهن ٿا،

توهان خدا وانگر آهيو: شروعات ۽ پڇاڙي!..."

فلوربيلا اسپانڪا (1894 - 1930) هڪ پرتگالي شاعر ۽ صحافي جيڪو توهان جي ملڪ مان هڪ بهترين ليکڪ بڻجي ويو. هن جي شاعري پنهنجي پياري، مبهم آيتن جي ڪري مشهور آهي، جيڪي عورت جي خواهش جو اظهار ڪن ٿيون.

ڪتاب سورور سعود (1923) ۾ شايع ٿيل، نظم خود غزل جي عقيدت کي ظاهر ڪري ٿو. تسليم ڪيو محبت ڏانهن، جنهن پنهنجي زندگي وقف ڪري ڇڏي. پوءِ اهو سڀ ڪجهه اهميت رکي ٿو، اهو پيارو آهي، جنهن کي هڪ قسم جي ديوتا طور ڏٺو وڃي ٿو.

فگنر جي موسيقي تي ترتيب ڏنل نظم ڏسو:

Fanatismo - Fagner - Florbela Espanca.wmv

4. سونيٽ ايڪس آءِ، پابلو نيرودا

مان بکيو آهيان تنهنجي وات جو، تنهنجي آواز جو، تنهنجي فر جو،

۽ مان گهٽين مان گذران ٿو بغير ڪنهن پرورش جي، خاموش،

آئون پرواه ناهي ماني کي قائم رکڻ جي، صبح جو مون کي غير متوازن ڪري ٿو،

آئون ڏينهن ۾ تنهنجي پيرن جو ٻرندڙ آواز ڳوليان ٿو.

مان بکيو آهيان تنهنجي کلندڙ کلڻ جو،

تنهنجي هٿن لاءِ ٻرندڙ ٻوٽي جو رنگ،

مان تنهنجي ناخن جي پيلي پٿر لاءِ بکيو آهيان،

مان تنهنجي چمڙي کي بيدار بادام وانگر کائڻ چاهيان ٿو.

مان تنهنجي حسن جي جليل شعاع کي کائڻ ٿي چاهيان،

مغرور چهري جي سڙيل نڪ،

مان تنهنجي محرمن جي ٻرندڙ ڇانو کي کائڻ چاهيان ٿو

۽ بکيو اچي ٿو. ۽ اوندهه جي خوشبوءِ وڃان ٿي

توهان کي ڳوليندي، تنهنجي جلندڙ دل کي ڳوليندي

پوما وانگر Quitratue جي اڪيلائي ۾.

پابلو نيرودا (1904 - 1973) چلي جي شاعر جنهن 1971ع ۾ ادب جو نوبل انعام ماڻيو، هن پنهنجي شعرن جي جذبي سان امر ٿي ويو. بيان ڪري ٿو خواهش ۽ ڏک اسٽيا ڪنهن ماڻهوءَ جي جنهن ان شخص کي وڃائي ڇڏيو آهي جنهن کي هو پيار ڪري ٿو. مضمون هر تفصيل کي ياد ڪري ٿو ۽ هن کي ڳولڻ جاري رکي ٿو، مايوسي ۽ خواهشن ۾ پئجي ويو.

نظم جو اصل نسخو ڏسو، اسپينش ۾:

سونيٽ XI - پابلو نيرودا (آواز: جوليو هرنينڊز).

پبلو نرودا جي دلفريب محبت واريون نظمون پڻ ڏسو.

5. پري کان مان توسان پيار ڪندس، سيسيليا ميريلس

پري ئي توسانمان پيار ڪندس

- پرامن فاصلي کان

جتي پيار آرزو آهي

۽ خواهش ثابت قدمي آهي.

خدائي مقام کان

<0 جتي وجود جي چڱائي

هميشه هجڻ آهي

۽ غير موجودگي لڳي ٿي.

جنهن کي وضاحت ڪرڻ جي ضرورت آهي

لمحو ۽ خوشبو

روزا، جيڪو قائل ڪري ٿو

بغير ڪنهن وڏائي جي؟

۽، سمنڊ جي تري ۾،

ستارو، بغير تشدد جي،

ان جي سچائيءَ تي عمل ڪري ٿو،

شفافيت لاءِ اجنبي.

سيسيليا ميريلس (1901 - 1964)، برازيل جي ليکڪ، فنڪار ۽ تعليمدان، شاعري جي ميدان ۾ نمايان حيثيت رکي ٿي. Canções (1956) ۾ ڇپيل تصنيف ۾، محبت ڪنهن شيءِ سادو ۽ ساڳئي وقت، وقت ۽ فاصلي کان به وڏي نظر اچي ٿي. جيئن قدرتي ۽ خالص هڪ گلاب وانگر جيڪو صرف موجود آهي ۽ پنهنجي خوشبو وانگر جادو ڪري ٿو، بغير ڪنهن وڏائي جي. ساڳيءَ طرح، هي شعري نفس به بيحد پيار ڪري ٿو، جيئن ستاري مڇيءَ جي لهرن جي وچ ۾ رهي ٿي، ڇاڪاڻ ته اهو اتي ئي آهي.

6. ھاڻي توھان چوندا تارن کي ٻڌڻ لاءِ، Olavo Bilac

“ھاڻي (تون چوندين) تارن کي ٻڌائڻ لاءِ! صحيح

توهان جا حواس گم ٿي ويا!“ ۽ مان توکي ٻڌايان ٿو، تنهن هوندي به،

انهن کي ٻڌڻ لاءِ، مان اڪثر جاڳندو آهيان

۽ دريون کوليندو آهيان، حيرت سان پيلا…

۽ اسان سڄي رات ڳالهائيندا هئاسين. , جڏهن ته

کيرڻ وارو رستو، کليل ڇت وانگر،

چمڪندڙ. ۽ جڏھن سج اڀرندو آھي، حيراني ۽ ڳوڙھن ۾،

مان اڃا تائين انھن کي ويران آسمان ۾ ڳولي رھيا آھيو.

ھاڻي توھان چوندا:”پاگل دوست!

انهن سان ڪهڙيون ڳالهيون؟ ڇا احساس

جڏهن اهي توهان سان گڏ آهن، اهي ڇا چوندا آهن؟"

۽ مان توهان کي چوندس: "انهن کي سمجهڻ سان پيار ڪريو!

صرف انهن لاءِ جيڪي پيار ڪندا آهن. ٻڌي سگھي ٿو

تارن کي ٻڌڻ ۽ سمجھڻ جي قابل.“

اولاو بليڪ (1865 - 1918) برازيل جو شاعر ۽ صحافي هو جيڪو پارنيشيازم جو حصو هو ۽ هن ۾ ڪجهه رومانوي لفظ لکيا. اسان جو ادب.

شاعري ۾ جيڪو مشهور طور تي "Via Láctea" جي نالي سان مشهور آهي، موضوع تسليم ڪري ٿو ته هو تارن سان ڳالهائيندو آهي، جيتوڻيڪ ٻيا ماڻهو ان کي نه مڃيندا آهن.

ٻين ماڻهن جي برعڪس رايا، غزل خود راز کي بيان ڪري ٿو ته هي پرديسي اصل ۾ آهي: هو ڪنهن سان پيار ۾ آهي. هي احساس هر شيءِ کي جادوئي بڻائي ٿو ۽، صرف موجود هجڻ سان، توهان جي زندگي کي نئين امڪانن سان ڀريو پيو آهي.

Olavo Bilac جي نظم Ora you say hear stars (Via Láctea) جو تجزيو پڻ ڏسو .

7. نظم، ماريو سيزاريني

تون مون ۾ ائين آهين جيئن مان پينگهي ۾ هئس

جيئن وڻ ان جي پاڙ هيٺان

جهڙوڪ سمنڊ جي تري ۾ جهاز

ماريو سيسريني (1923 - 2006) هڪ مشهور پرتگالي شاعر ۽ مصور هو، جيڪو پنهنجي ملڪ ۾ Surrealism جي عظيم نالن مان هڪ سمجهيو ويندو هو. آفاقي جذبن کي هميشه اصل ۽ تخليقي انداز ۾ ترجمو ڪندي، پينا ڪيپيٽل(1957) ۾ سندس خوبصورت محبتي نظمن مان هڪ نظر اچي ٿو.

صرف ٽن سٽن سان، ليکڪ هن کي بيان ڪرڻ جو انتظام ڪري ٿو. 4> آرام ۽ تعلق جو احساس اهوMundo Dos Poemas پاران بيان ڪيل

9. رات جو ڏسندڙ، ماريو ڪوئنٽانا

جيڪي پيار ڪندا آهن اهي صرف پيار نه ڪندا آهن، اهي دنيا جي ڪلاڪ کي سمائي رهيا آهن.

شاعر جي نالي سان سڃاتو وڃي ٿو "سادو شين جو شاعر"، ماريو Quintana (1906) — 1994) هڪ برازيل ليکڪ هو جيڪو تمام ٿورن لفظن ذريعي عظيم پيغام پهچائڻ جي قابل هو.

ان جو هڪ مثال آهي سستيءَ جيئن ڪم ڪرڻ جي طريقي (1987)، هڪ ڪم جنهن ۾ ليکڪ گڏ ڪيو بيشمار مختصر ڪمپوزيشن ۽ حڪمت سان ڀرپور.

"نائيٽ واچرز" ۾، عاشقن کي دنيا جي انجن طور ڏٺو وڃي ٿو. رومانوي نقطه نظر جي ذريعي، احساس کي عمل جي مرڪز تي رکيو ويو آهي، جيئن انسانيت جو رزق ، جيڪو ان کي طاقت ڏئي ٿو.

10. پئسي کان سواءِ عاشق، يوگنيو ڊي اندراڊ

هڪ کليل چهرو هو گذرندڙن لاءِ.

ڪهاڻيون ۽ افسانا هئا

۽ ٿڌي دل.

هيڊ باغ جتي چنڊ ھٿ ۾ ھليو ھوندو ھو

پاڻيءَ سان ھٿ ۾ ھٿ

۽ ھڪ ڀاءُ لاءِ پٿر جو فرشتو.

انهن وٽ، ٻين وانگر،

هر ڏينهن جو معجزو

ڇتن مٿان ٽڙڪڻ؛

۽ سون جون اکيون

جتي جهنگلي خواب ساڙي

.

اهي بکيا ۽ اڃايل هئا جانورن وانگر،

۽ خاموش

پنهنجي قدمن جي چوڌاري.

پر انهن جي هر اشاري سان انهن جي مان هڪ پکي پيدا ٿيو. آڱريون

۽ حيران ٿي هن خلا ۾ داخل ٿيو.

يوگنيو ڊي اندراڊ (1923 - 2005) هڪ شاعر ۽ مترجم هو.